System Shock: Enhanced Edition Review

Είναι μερικοί τίτλοι που απλώς δεν λένε να 'πεθάνουν'. Είμαι πολύ μπερδεμένος σε ότι αφορά τα remakes, remasters και 'enhanced' ή 'enchanted' editions. Η γνώμη μου για αυτά είναι μπερδεμένη. Είναι φορές που με βρίσκει να χαίρομαι, και άλλες που απλώς απογοητεύομαι. Η απογοήτευση μου είναι παρόμοια με τα remakes σε παλιές ταινίες. «Γιατί δεν τα αφήνετε απλώς να πεθάνουν; Μόνο έτσι θα καταφέρουν να αγγίξουν την αιωνιότητα». Πραγματικά, η άποψη μου είναι αυτή. Αφήστε να θυμόμαστε τον 'νεκρό' στα χρόνια της ακμής του. Μην παίζετε με τα κόκαλά του. Μην προσπαθείτε να τον 'κλωνοποιείτε'. Ή, αν σώνει και καλά πρέπει να διδάξετε στην τωρινή γενιά, κάντε το σωστά. Χρησιμοποιώντας τη σημερινή τεχνολογία. Ένα απλό ρετούς για να μαζέψει κανείς μερικά χρήματα, είναι το λιγότερο προσβλητικό. Δεν κάνει κανένα καλό στην παρακαταθήκη ενός τίτλου. Διοχέτευσε τους πόρους και την ενέργειά σου σε ένα νέο παιχνίδι. Σε κάτι νέο και διαφορετικό. Σταμάτα πια να αναμοχλεύεις τις στάχτες, όταν μπορείς απλώς να ανάψεις μια νέα φωτιά.

Το System Shock είναι από τα παιχνίδια που έχουν σημαδέψει τη βιομηχανία. Αποτελεί ένα ακόμα μαργαριτάρι σε αυτό το τεράστιο περιδέραιο της βιομηχανίας. Υπήρξε ένα ριζοσπαστικό FPS/ RPG που τόλμησε να κινηθεί γύρω από την ιδέα της τεχνητής νοημοσύνης και να θέσει φιλοσοφικά ερωτήματα. Τι είναι ζωντανό; Τι είναι μηχάνημα; Τι είναι συνείδηση; Πως αντιμετωπίζεται μια επιδημία στο διάστημα; Πως μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει την τεχνολογία; Και ρώτησε κάτι ουσιαστικό: Ποιά είναι η ποιότητα της τεχνολογίας που κυνηγά ο άνθρωπος; Όλα αυτά τα έκλεισε μέσα σε μια όμορφη συσκευασία, εύπεπτη. Μάζεψε όπλα, προμήθειες, αντικείμενα και προσπάθησε να επιβιώσεις μέσα σε εκείνο το 'Οργουελικό' διαστημικό σταθμό.

Είναι η ιστορία που ενέπνευσε τον Ken Levin να δημιουργήσει το BioShock. Που ώθησε τον Warren Spector να μας χαρίσει το Deus Ex (αν και δούλεψε ως producer στο System Shock). Και τα δύο παιχνίδια αποτελούν πνευματικά παιδιά του System Shock. Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς, πόσο σημαντικό είναι για την βιομηχανία. Μπορεί στις πωλήσεις να μην τα πήγε καλά (170.000 αντίτυπα) και η εταιρία να βρέθηκε στα πρόθυρα χρεωκοπίας εξαιτίας του, όμως η επόμενη έκδοση του φανερά αναβαθμισμένη έφερε έσοδα και καθιέρωσε τον τίτλο.

Εδώ έχουμε μια έκδοση για υπολογιστές, με πολύ φτωχά features. Μιλάμε για έναν τίτλο με υψηλότερη ανάλυση τα 1024x768 και δυνατότητα αλλαγής των βασικών πλήκτρων (key mapping). Και...αυτό είναι όλο. Δεν έχει γίνει σοβαρή δουλειά στον τομέα των γραφικών ή του ήχου. Έχουν πάντως λυθεί κάποια προβλήματα που καθιστούσαν το παιχνίδι unplayable  στο παρελθόν.

Πολύ ιδιαίτερη περίπτωση παιχνιδιού που δεν μπορώ να προτείνω ανοιχτά στους νέους του χώρου, μιας και μπορεί να τους κάνει τη ζωή δύσκολη. Συγκεκριμένα, σε ότι αφορά τον μηχανισμό του, θα πρέπει κάθε φορά να αλλάζουμε 'mode' από το 'mouse free look' στο 'fixed' με το πλήκτρο ‘Ε’, είτε για να γεμίσουμε σφαίρες στο όπλο μας, είτε για να χρησιμοποιήσουμε κάποιο αντικείμενο από το inventory μας. Είναι εκνευριστικό και χαλάει το ρυθμό, ειδικά όταν δέχεσαι επίθεση από πολλούς εχθρούς (οι οποίοι κάνουν συνέχεια respawn αν αργούμε να φύγουμε από το χώρο).

Αν κανείς ξεπεράσει το «σοκ» των γραφικών, του ήχου και του gameplay mechanic, τότε ίσως καταφέρει να ευχαριστηθεί το «δέος» του σεναρίου. Περιέχει εκτός από ένα FPS παιχνίδι στα πρότυπα του παλιού Doom, ένα ολοκληρωμένο RPG και Adventure μαζί. Υπάρχουν άπειροι γρίφοι για να λύσει κανείς, από απλούς κωδικούς μέχρι μυστικά δωμάτια. Υπάρχουν υπολογιστές στους οποίους κυριολεκτικά μπορεί να 'μπει' κάποιος ώστε να μαζέψει σκόρπια data, και άλλα πολλά. Όλα αυτά κάτω από το άγρυπνο μάτι της SHODAN, της τεχνητής νοημοσύνης που πρέπει να αντιμετωπίσουμε.

Δίνεται σε αρκετά χαμηλή τιμή στο GoG, όμως όπως προείπα δεν είμαι σίγουρος πως μπορώ να το προτείνω ανεπιφύλακτα. Γνωρίζω δηλαδή πως μερικές φορές δίνουμε μεγάλη σημασία στην απεικόνιση και τους μηχανισμούς, και αυτή η έκδοση δεν φαίνεται να πληροί αυτές τις προϋποθέσεις.