Το Call of Duty: Modern Warfare II θα με κάνει να επιστρέψω! - Πρώτες εντυπώσεις

Παρόλου που είχα απολαύσει ιδιαίτερα το Call of Duty: Modern Warfare του 2019, τα επόμενα δύο κεφάλαια της σειράς δεν είχαν καταφέρει να μου τραβήξουν το ενδιαφέρον, με το Vanguard ειδικότερα, να είναι το ‘μαύρο πρόβατο’, έχοντας τη χειρότερη εμπορική πορεία εδώ και χρόνια για τα δεδομένα του franchise. Αυτό προφανώς σημαίνει ότι και πολλοί ακόμη gamers δεν συγκινήθηκαν ιδιαίτερα από την προσπάθεια της Sledgehammer Games και την επιστροφή στον Β’ Παγκόσμιο.

Φέτος, για άλλη μία φορά περιμένουμε ένα κεφάλαιο από τα έμπειρα χέρια της Infinity Ward, η οποία ομολογουμένως ευθύνεται για μερικά από τα κορυφαία κεφάλαια της σειράς. Το Modern Warfare II φέρνει ξανά τη δράση στη σύγχρονη εποχή και έρχεται να συνεχίσει αυτό που ξεκίνησε ο προκάτοχος του 2019. Συνολικά υπόσχεται ένα επικό campaign με φαντασμαγορικά set pieces, ένα πλούσιο multiplayer με πολλά modes και την άφιξη του Warzone 2, μιας ολοκαίνουργιας battle royale εμπειρίας. Απ’ όλα αυτά, τα τελευταία εικοσιτετράωρα είχα τη δυνατότητα να ασχοληθώ με το multiplayer κομμάτι, μέσα από την early access beta, η οποία ήταν διαθέσιμη για τις PlayStation κονσόλες. Συνοπτικά μπορώ να πω ότι διασκέδασα πάρα πολύ με την beta και πλέον ανυπομονώ για την κυκλοφορία του τελικού παιχνιδιού.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Αν και μοιάζει αυτονόητο, νομίζω ότι οφείλω να πω πως το Modern Warfare II έχει εξαιρετικό gunplay, με τα όπλα να έχουν αποδοθεί με τρομερή αίσθηση πάνω στο χειριστήριο, ενώ τόσο οπτικά, παραδείγματος χάρη με τα animations για το reload, όσο και ηχητικά, η δουλειά που έχει γίνει είναι αξιέπαινη. Μιας και ξεκίνησα να μιλάω για τα όπλα, να αναφερθώ σε αυτό το σημείο και σε μία από τις μεγαλύτερες αλλαγές του Modern Warfare II, η οποία είναι όχι απλώς ευπρόσδεκτη, αλλά θα έλεγα και απαραίτητη.

Αναφέρομαι στο νέο σύστημα παραμετροποίησης Gunsmith 2.0, το οποίο σε πολύ μεγάλο βαθμό εξαλείφει το κουραστικό grind που θα χρειαζόταν να κάνει θεωρητικά ένας παίκτης για να ξεκλειδώσει ξανά και ξανά τα ίδια attachments για διαφορετικά όπλα. Πλέον υπάρχουν όπλα που ανήκουν στις ίδιες “οικογένειες”, οπότε αν ξεκλειδώσεις κάποιο attachment με το αρχικό όπλο μιας οικογενείας, μπορείς να το χρησιμοποιείς μετά και στο επόμενο όπλο της που θα ξεκλειδώσεις, χωρίς να χρειάζεται κάθε φορά να ξεκινάς από το μηδέν. Μάλιστα το leveling των όπλων νομίζω πως έχει γίνει πλέον αρκετά πιο γρήγορο και έτσι διαρκώς έχεις μία αίσθηση ότι εξελίσσεσαι και ότι αποκτάς κάτι νέο. Δεν ξέρω κατά πόσο ο ρυθμός αυτός ήταν πιο εσπευσμένως για τους λόγους της beta, αλλά εύχομαι και το τελικό παιχνίδι να διατηρήσει αυτό το γρήγορο leveling.

Άλλη μία σημαντική αλλαγή του Modern Warfare II εντοπίζεται στο σύστημα των perks. Πλέον ο κάθε παίκτης μπορεί να επιλέξει τέσσερα συνολικά perks, τα οποία ωστόσο δεν ενεργοποιούνται όλα από την αρχή του κάθε αγώνα. Αντιθέτως, όταν η αναμέτρηση ξεκινά, ο κάθε παίκτης έχει μόνο δύο από τα perks στη διάθεσή του, με το bonus perk να ξεκλειδώνεται κάπου στα τέσσερα λεπτά και το ultimate perk λίγο αργότερα. Προσωπικά μου άρεσε αυτή η αλλαγή, μιας και η ενεργοποίηση των perks μπορεί κάλλιστα να αλλάξει τη ροή ενός αγώνα και να βοηθήσει μία ομάδα που βρίσκεται πίσω στο σκορ να ανακάμψει, φέροντας και μία άλλη παράμετρο μέσα στην εξίσωση, την οποία πρέπει να έχεις κατά νου. Φυσικά, οι παίκτες που έχουν στήσει καλά το χαρακτήρα τους και τα perks τους επωφελούνται ιδιαίτερα.

Όσον αφορά το περιεχόμενο, η beta είχε τρεις 6v6 χάρτες, τον Valderas Museum που μου άρεσε περισσότερο, μιας και ήταν ο μεγαλύτερος απ’ όλους, προσφέροντας χώρο για έντονες ατομικές αναμετρήσεις μέσα στο γενικότερο χάος, τον Farm 18 που είναι εμπνευσμένος από τον Shoot House του Modern Warfare (2019) και τον Mercado Las Almas, ο οποίος ήταν ο πιο χαοτικός απ’ όλους. Μπορώ να πω ότι οπτικά έχει γίνει καλή δουλειά σε όλους, έχοντας ο καθένας τη δική του προσωπικότητα και αισθητική. Ωστόσο, δεν ξεχώρισα κάτι όσον αφορά το game design. Ο σχεδιασμός αυτός καθ’ αυτός είναι τυπικός, με τα συνηθισμένα lanes, χωρίς κάποια ιδιαιτερότητα που να αλλάζει τη ροή του gameplay και να προσφέρει κάποια διαφορετική εμπειρία. Στα θετικά συγκαταλέγω πως δε συνάντησα πολλούς campers, οπότε απ’ αυτή τουλάχιστον την άποψη, η δομή των χαρτών φαίνεται να κάνει καλά τη δουλειά της, αντιμετωπίζοντας όσο το δυνατόν γίνεται το φαινόμενο αυτό που ταλαιπωρεί εδώ και χρόνια τη σειρά. Από την άλλη, βέβαια, τα spawns θέλουν ακόμη αρκετή δουλειά. Ειδικά στον Mercado Las Almas, ο οποίος είναι μικρότερος σε μέγεθος, κάθε φορά που έχανα έβγαινα και από την αντίθετη πλευρά, χάνοντας τη μπάλα για το που βρίσκεται η δράση την κάθε στιγμή, ενώ είδα και περίεργα spawns εχθρών και συμπαικτών μου.

Περνώντας στα modes, η beta είχε τα κλασσικά Team Deathmatch και Domination, για τα οποία δε χρειάζονται συστάσεις, μιας και αποτελούν πυλώνες του franchise εδώ και πάρα πολλά χρόνια, ενώ οι νέες προσθήκες ήταν τα Prisoner Rescue και Knockout. Ειδικότερα το δεύτερο, το Knockout, με κέρδισε! Σε αυτό το mode νικά η ομάδα που θα κερδίσει πέντε γύρους συνολικά. Ο στόχος; Κάθε ομάδα παλεύει για να κρατήσει για κάποια δευτερόλεπτα έναν σάκο με χρήματα ή για να σκοτώσει κάθε αντίπαλο. Δεν υπάρχουν respawns, εκτός και αν σε σηκώσει κάποιος συμπαίκτης σου. Η Infinity Ward κατάφερε σε αυτό το mode να συνδυάσει την ένταση, την ταχύτητα και τα γρήγορα TTK που χαρακτηρίζουν το multiplayer του Call of Duty, με τη στρατηγική και την προσοχή που απαιτεί κάτι σαν το Rainbow Six Siege. Προφανώς και δε μιλάμε για κάτι τόσο tactical, αλλά ειδικά με παρέα πέρασα καταπληκτικά παίζοντας το εν λόγω mode, με έντονες συζητήσεις στο τέλος κάθε γύρου για το τι πήγε στραβά ή για το τι πρέπει να επαναλάβουμε. Δεν είναι κάτι επαναστατικό σαν σύλληψη, αλλά σίγουρα ευπρόσδεκτη προσθήκη.

Τέλος, θέλω να αναφερθώ και στον τεχνικό τομέα. Αν και beta, προσωπικά δε συνάντησα απολύτως κανένα σοβαρό πρόβλημα, με εξαίρεση μερικά μικρά οπτικά glitches. Η όλη εμπειρία μου φάνηκε πολύ δουλεμένη, από την ταχύτητα εύρεσης match -και μάλιστα με πολύ χαμηλά pings-, μέχρι το gameplay αυτό καθ’ αυτό. Σημαντικά θέματα όπως οι ήχοι των βημάτων έχουν διορθωθεί σε μεγάλο βαθμό, FPS drops δεν παρατήρησα, ενώ και τα γραφικά ήταν πανέμορφα στην έκδοση του PS5 που δοκίμασα. Το μόνο που με ενόχλησε κάπως τα πρώτα λεπτά, αν και δεν είναι ακριβώς θέμα τεχνικής φύσεως, είναι τα μενού, τα οποία είναι πιο μπερδεμένα απ’ ότι έπρεπε. Πιστεύω πως πολλοί νέοι ή μικρότεροι ηλικίας παίκτες θα τα βρουν σκούρα και σίγουρα χρειάζεται κάποια βελτίωση, αφού υπάρχουν τόσα υπομενού που χάνεσαι.

Συνολικά, οι πρώτες εντυπώσεις μου από την beta του Modern Warfare II έχουν θετικό πρόσημο. Το παιχνίδι βασίζεται στα γερά θεμέλια του προκατόχου του, χωρίς να είναι εν τέλει τόσο μεγάλο άλμα μπροστά όσο περίμενα, ωστόσο φέρνει συγχρόνως αρκετές ευπρόσδεκτες αλλαγές και μάλιστα στο σύγχρονο setting που προτιμώ περισσότερο απ’ όλα. Αναλογιζόμενος πως προσεχώς θα καταφθάσει για να εμπλουτίσει το πακέτο και το Warzone 2.0, φέτος είναι μάλλον η χρονιά που θα επιστρέψω στις αρένες του Call of Duty.