Τα πιο δημοφιλή gaming reviews των Unboxholics για το 2021

Τίτλοι που απασχόλησαν τους αναγνώστες του Unboxholics.com!
27 Δεκεμβρίου 2021 21:16
Τα πιο δημοφιλή gaming reviews των Unboxholics για το 2021

Μπορεί η πανδημία που συνεχίστηκε και φέτος να έστειλε πολλά άκρως αναμενόμενα παιχνίδια στο 2022, ωστόσο, παρά τα όποια εμπόδια, και πάλι είχαμε μια γεμάτη χρονιά με πολλές αξιοσημείωτες κυκλοφορίες. Από τα Ratchet & Clack Rift Apart και Forza Horizon 5 που εντυπωσίασαν με τον τεχνικό τους τομέα, σε μεγάλες επιστροφές που περιμέναμε χρόνια, όπως αυτή του Halo Infinite, μέχρι το νέο horror κεφάλαιο του πασίγνωστου Resident Evil Franchise της Capcom, το 2021 είχε κάτι για όλους.

Όπως συνηθίζουμε τα τελευταία χρόνια, λοιπόν, είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον να δούμε ποια είναι τα reviews που αναρτήθηκαν στο Unboxholics.com και διαβάστηκαν περισσότερο φέτος, καθώς σίγουρα αποτελεί μια ένδειξη για τα γούστα της κοινότητας των Unboxholics και κατ’ επέκταση και του ευρύτερου συνόλου των Ελλήνων gamers.

Ξεκινώντας με μερικές παρατηρήσεις, βλέπουμε πως οι αθλητικοί τίτλοι και ειδικότερα το ταλαιπωρημένο eFootball, καθώς και τα πιο σίγουρα NBA 2K22 και FIFA 22, απασχολούν ιδιαίτερα τους Έλληνες παίκτες ξανά. Παράλληλα, όπως ήταν αναμενόμενο, παιχνίδια που συζητήθηκαν πολύ φέτος, για παράδειγμα τα Halo Infinite και Resident Evil Village, βρίσκονται αρκετά ψηλά στη λίστα, ενώ δε λείπει και το Grand Theft Auto: The Trilogy - The Definitive Edition, για το οποίο σίγουρα πολλοί ήταν αυτοί που ήθελαν να δουν τι τελικά ισχύει.

Βρείτε όλα τα αφιερώματα για το “κλείσιμο” του 2021 πατώντας εδώ.

Χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση, παρακάτω θα βρείτε τα δημοφιλέστερα gaming reviews των Unboxholics για το 2021, σύμφωνα με τα στατιστικά επισκεψιμότητας του Google Analytics.


15. Little Nightmares 2

Συνοψίζοντας…

Το Little Nightmares 2 αποτελεί μια επάξια συνέχεια του τίτλου του 2017. Δεν επιχειρεί κάτι ριζοσπαστικά διαφορετικό, αλλά αυτό που κάνει, το κάνει άψογα. Διαθέτει μια εξαιρετικά δοσμένη ατμόσφαιρα, μια “αρρωστημένη” έμπνευση στο εικαστικό του κομμάτι και μια ακόμα πιο καθαρή και ενδιαφέρουσα άρθρωση στην ανάπτυξη του θέματός του, που νομίζω θα προκαλέσει ατελείωτες αναλύσεις και συζητήσεις τις επόμενες μέρες. Στο gameplay η προσθήκη ενός δεύτερου χαρακτήρα λειτουργεί άψογα και δίνει μια φρεσκάδα στον σχεδιασμό των γρίφων. Με λίγα λόγια, ακόμα ένα περιποιημένο, αγχωτικό ταξίδι στα πιο σκοτεινά μέρη της παιδικής ψυχής. 

Διαβάστε ολόκληρο του review του Γιώργου Πρίτσκα πατώντας εδώ.


14. Forza Horizon 5

Συνοψίζοντας…

Το Forza Horizon 5 καταφέρνει να κάνει το καλό…ακόμη καλύτερο, ταξιδεύοντάς μας σε μια πανέμορφη, εξωτική τοποθεσία που αναδεικνύει άψογα όλες τις αρετές της σειράς. Πρόκειται για ένα άκρως διασκεδαστικό και τρομερά καλοφτιαγμένο arcade racing παιχνίδι με sim στοιχεία, το οποίο μου γεννά την απορία πως θα μπορέσει άραγε να ξεπεράσει ξανά τον εαυτό της η Playground Games την επόμενη φορά. Παρόλο που η βασική ραχοκοκαλιά του gameplay είναι πλέον οικεία, ουσιαστικές αλλαγές στη δομή και στο customization, καθώς και η περισσότερη ελευθερία χρήσης οχημάτων, δίνουν την απαραίτητη φρεσκάδα, κάνοντας την όλη εμπειρία να έχει έναν πιο ομαλό, εθιστικό ρυθμό και να είναι συνολικά πιο επιβραβευτική. Το κερασάκι στην τούρτα είναι ο ασύλληπτος τεχνικός τομέας που με κάνει να προτείνω το παιχνίδι κυριολεκτικά σε κάθε κάτοχο κονσόλας νέας γενιάς ή ικανού υπολογιστή, μόνο και μόνο για το οφθαλμόλουτρο. Κάπως έτσι, το Forza Horizon 5 επιβεβαιώνει ξανά τη θέση της σειράς στο racing πάνθεον και τουλάχιστον μιλώντας προσωπικά είναι το καλύτερο racing που έχω παίξει στη ζωή μου. Ώρα να επιστρέψω στο Μεξικό λοιπόν!

Διαβάστε ολόκληρο του review του Θέμη Μπολτσή πατώντας εδώ.


13. Pokémon Brilliant Diamond and Shining Pearl

Συνοψίζοντας…

Το Pokémon Brilliant Diamond και Shining Pearl φέρνει στο Nintendo Switch την 4η γενιά των Pokémon, η οποία δείχνει πιο όμορφη από ποτέ. Το remake παιχνίδι έχει την κλασσική συνταγή που όλοι αγαπήσαμε στο παρελθόν, αλλά δεν την αναβαθμίζει σχεδόν καθόλου. Είναι το ίδιο παιχνίδι που θυμάστε στο Nintendo DS, σαφώς με ομορφότερα γραφικά, κάποια νέα χαρακτηριστικά, καθώς και “quality of life” παραμετροποιήσεις που βελτιώνουν την συνολική εμπειρία του παίκτη. Το Grand Underground είναι μια αναβάθμιση που έπρεπε να γίνει και σε κολλάει με τις ώρες στην κονσόλα για να πιάσεις Pokémon που δεν υπάρχουν στον “έξω κόσμο”. Τα Diamond και Pearl είναι από τα αγαπημένα μου Pokémon παιχνίδια και σίγουρα τα συνιστώ σε αυτούς που θέλουν να επιστρέψουν στο Sinnoh Region, το οποίο λάμπει για ακόμη μια φορά και είναι χωρίς αμφιβολία ένα από τα καλύτερα setting που έχει δει η σειρά. Το προτείνω, όμως και σε εκείνους που θέλουν να παίξουν ένα κλασσικό-παλιακό παιχνίδι της σειράς, με γραφικά του σήμερα.

Διαβάστε ολόκληρο του review του Στράτου Χατζηνικολάου πατώντας εδώ.


12. Biomutant

Συνοψίζοντας…

Το Biomutant είναι κάτι σπάνιο στις μέρες μας, αφού δεν εντάσσεται ούτε στα indies, αλλά ούτε και στα blockbusters. Δημιουργήθηκε από μια ομάδα 20 ατόμων που δανείζεται στοιχεία από πάρα πολλά λατρεμένα παιχνίδια, όπως η Zelda Breath of the Wild δομή ή το Devil May Cry σύστημα μάχης. Δυστυχώς το αποτέλεσμα μοιάζει με ένα σύνολο από φιλόδοξες ιδέες που δεν αναπτύχθηκαν επαρκώς, με άλλες να πετυχαίνουν και άλλες όχι. Είναι μια τίμια προσπάθεια που παρά τις καλές τις προθέσεις καταλήγει να είναι ένα ακόμη open world, με λίγη όμως περισσότερη προσωπικότητα απ’ ότι συνήθως.

Διαβάστε ολόκληρο του review του Θέμη Μπολτσή πατώντας εδώ.


11. Ratchet & Clack: Rift Apart

Συνοψίζοντας…

Το Ratchet & Clank: Rift Apart είναι μια φανταστική περιπέτεια που σε κρατά με το χαμόγελο στα χείλη για τις περίπου 10-13 ώρες που διαρκεί. Οι καλογραμμένοι χαρακτήρες, το χιούμορ, η εντυπωσιακή ενσωμάτωση DualSense χαρακτηριστικών, ο κοφτερός τεχνικός τομέας και το στιβαρό gameplay συνιστούν ένα πακέτο που μου είναι πολύ εύκολο να προτείνω. Αν έπρεπε να κάνω υποχρεωτικά ένα παράπονο, αυτό έχει να κάνει με τη στασιμότητα του gameplay, το οποίο αν και κάνει καλά τη δουλειά του, σίγουρα δεν έχει πνοή νέας γενιάς. Το σύστημα των Rifts είναι περισσότερο ένα φαντασμαγορικό περιτύλιγμα, παρά κάτι ουσιαστικό. Ανεξαρτήτως, όμως, θεωρώ πως το Ratchet & Clank: Rift Apart δεν πρέπει να λείπει από τη βιβλιοθήκη κανενός PS5 κατόχου, ενώ σίγουρα είναι λόγος αγοράς PS5 για τους λάτρεις της σειράς.

Διαβάστε ολόκληρο του review του Θέμη Μπολτσή πατώντας εδώ.


10. Very Little Nightmares

Συνοψίζοντας…

Το Very Little Nightmares είναι μια ακόμα όμορφη δόση 'εφιάλτη', μετά την κυκλοφορία του πολύ καλού δευτέρου μέρους, με το χαλαρό gameplay του, τα γρήγορα αντανακλαστικά που απαιτεί σε σημεία, αλλά και τη σκέψη μέσω των γρίφων του. Σίγουρα δε προσφέρει κάτι πρωτοποριακό, αλλά κάνει καλά αυτό που πρέπει να κάνει, να μας βάλει δηλαδή σε ένα κλίμα αγωνίας και τρόμου. Κυκλοφορεί σε Android αλλά και iOS συσκευές και είναι ένα ευχάριστο διάλειμμα από τις μεγάλες gaming οθόνες!

Διαβάστε ολόκληρο του review του Νίκου Κριπιντίρη πατώντας εδώ.


9. The Medium

Συνοψίζοντας…

Το The Medium είναι ένα Silent Hill tribute, που προσπαθεί να κρατήσει ζωντανό το survival horror genre με τον απολύτως πατροπαράδοτο τρόπο. Κατά τη διάρκεια των περίπου 6-7 ωρών που διαρκεί, θα δείτε ένα ενδιαφέρον σενάριο, επιφανειακή παρουσίαση χαρακτήρων, μερικά όμορφα set pieces και φιλόδοξους μηχανισμούς που, όμως, ξύνουν και δε φτάνουν βαθύτερα. Δεν είναι κακό παιχνίδι και εννοείται το προτείνω στους fans του είδους. Άλλωστε μόνο και μόνο για το soundtrack του Akira Yamaoka, αξίζει να το ζήσεις. Ως παιχνίδι δεν είναι κάτι τεράστιο όμως. Βασανίζεται από αρκετά τεχνικά προβλήματα και το σημαντικότερο είναι ότι προσπαθεί να βρει δικό του εαυτό, με ξένο καμβά και ξένα πινέλα. Παρόλο που δεν μου έκανε κλικ, θέλω να δώσω τα εύσημά μου στην Bloober Team που έστω προσπάθησε να δώσει εν έτη 2021 κάτι που έλαμψε σε προηγούμενες δεκαετίες. Θέλει τόλμη και αυτοπεποίθηση να παραδίδεις παιχνίδι με στατική κάμερα τη σήμερον ημέρα και από αυτό και μόνο, κερδίζει όλο μου το σεβασμό. Οι Πολωνοί ήρθαν για να μείνουν…

Διαβάστε ολόκληρο του review του Σάκη Καρπά πατώντας εδώ.


8. NBA 2K22

Συνοψίζοντας…

Για ακόμα μια χρονιά το NBA 2K είναι ένα καλό παιχνίδι μπάσκετ εντός του παρκέ, αλλά  δοσμένο σε ένα αρκετά προβληματικό περιτύλιγμα, που αρχίζει πλέον να μην μοιάζει απλά με περιτύλιγμα. Νιώθω ότι κάθε χρόνο τα πράγματα δεν βελτιώνονται στο κομμάτι των microtransactions, ενώ, γίνονται ακόμα χειρότερα στον τομέα της τοποθέτησης προϊόντων και διαφήμισης. Το 2Κ22 παρουσιάζει μια εκδοχή του αθλήματος που περιστρέφεται περισσότερο γύρω από brands και PR θεατρινισμούς παρά το ίδιο το μπάσκετ. Δεν σας κρύβω ότι εγώ, το κομμάτι αυτό, το βρίσκω πλέον ανυπόφορο. Αν είστε πιο ανεκτικοί από εμένα σε αυτήν την τόσο ξεδιάντροπα φιλική προσέγγιση προς την εμπορική κουλτούρα, επενδύστε άφοβα.

Διαβάστε ολόκληρο του review του Γιώργου Πρίτσκα πατώντας εδώ.


7. Far Cry 6

Συνοψίζοντας…

Το Far Cry 6 είναι, λοιπόν, ένα ακόμη καλό, συνηθισμένο Far Cry. Αυτό σίγουρα είναι καλό για τους λάτρεις των προηγούμενων κεφαλαίων της σειράς που απολαμβάνουν την καταιγιστική FPS δράση και απεναντίας μάλλον όχι και το πιο ενθαρρυντικό νέο για όσους έχουν εξαντληθεί από την open world φόρμουλα που υιοθετούν με μικρές παραλλαγές πρακτικά όλες οι κυκλοφορίες της Ubisoft. Σε περίπτωση που έχετε ήδη επαφή με το franchise ξέρετε τι να περιμένετε στο περίπου. Το τελευταίο που θέλω να επισημάνω είναι πως αν και η ερμηνεία του είναι προφανώς υψηλού επιπέδου, θεωρώ πως το παιχνίδι δεν αξιοποιεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον ταλαντούχο Giancarlo Esposito, αφού ο χαρακτήρας του είναι στατικός και χωρίς ιδιαίτερα μεγάλη συμμετοχή. Εν τελεί, ούτε το Far Cry 6 δεν αγγίζει την κορύφωση επιπέδου «Vaas» που τόσα χρόνια κυνηγά η γαλλική εταιρία.

Διαβάστε ολόκληρο του review του Θέμη Μπολτσή πατώντας εδώ.


6. Ghost of Tsushima: Director's Cut

Συνοψίζοντας…

Το Ghost of Tsushima: Director’s Cut δεν είναι απλά μια αναβαθμισμένη έκδοση του αρχικού, εξαιρετικού παιχνιδιού της Sucker Punch, αλλά φέρει μερικές ευπρόσδεκτες προσθήκες. Εκτός από τα τεχνικά, ξεχωρίζει για το νέο, πολύ ενδιαφέρον main story expansion που θαρρώ πως κάθε λάτρης του βασικού παιχνιδιού πρέπει να βιώσει, αν θέλει να έχει μια πιο ολοκληρωμένη άποψη για το σενάριο και τους χαρακτήρες του Ghost of Tsushima. Άντε με το καλό, να δούμε και ένα μεγάλο sequel στο PS5…

Διαβάστε ολόκληρο του review του Σάκη Καρπά πατώντας εδώ.


5. Halo Infinite

Συνοψίζοντας…

Εν κατακλείδι, τολμώ να πω πως αυτή είναι η πραγματική, σοβαρή και πολλά υποσχόμενη επιστροφή των Halo. Το παιχνίδι δεν είναι τέλειο, το open world έχει πολλές αδυναμίες, ενώ κάποια πράγματα όπως το co-op λάμπουν δια της απουσίας τους, τουλάχιστον κατά την κυκλοφορία. Ωστόσο, το campaign είναι καλογραμμένο, καλοδομημένο και καλοστημμένο. Μετά από πολλές κατακραυγές, μετά από ατελείωτη αμφισβήτηση και σφοδρό λιθοβολισμό από όλους μας, η 343 Industries και η Microsoft, φαίνεται πως τα κατάφεραν…

Διαβάστε ολόκληρο του review του Σάκη Καρπά πατώντας εδώ.


4. Grand Theft Auto: The Trilogy – The Definitive Edition

Συνοψίζοντας…

Τα Grand Theft Auto III, Grand Theft Auto: Vice City και Grand Theft Auto: San Andreas είναι κατά γενική ομολογία αριστουργήματα. Παρόλο που έχουν περάσει δύο δεκαετίες από την κυκλοφορία τους και σε σημεία δείχνουν την ηλικία τους, εξακολουθούν να είναι σπουδαία παιχνίδια, τα οποία έχουν επηρεάσει όσο λίγα το μέσο και αφηγούνται ιστορίες που αξίζουν να ακουστούν. Δυστυχώς, τα remasters που προσφέρει το The Trilogy – The Definitive Edition πάσχουν από πάρα πολλά προβλήματα και δε χαρίζουν σε αυτά τα διαμάντια την περιποίηση που τους αξίζει. Έχουν γίνει ουσιαστικές βελτιώσεις στα περιβάλλοντα και σε άλλες πτυχές, αλλά η κακή απόδοση, τα εφιαλτικά μοντέλα χαρακτήρων και η χαμένη ατμόσφαιρα, αμαυρώνουν το σύνολο. Καλύτερα να περιμένετε μελλοντικά updates που θα κάνουν την εμπειρία καλύτερη.

Διαβάστε ολόκληρο του review του Θέμη Μπολτσή πατώντας εδώ.


3. eFootball 2022

Συνοψίζοντας…

Μόνη της η Konami βγάζει τα μάτια της -για πολλοστή φορά- και καταστρέφει τη φήμη ενός ιστορικού ποδοσφαιρικού franchise. Δεν πρόκειται για ένα playable παιχνίδι και στην καλύτερη περίπτωση θα έπρεπε να θεωρείται technical alpha με τα προβλήματα που παρουσιάζει. Μάλιστα είναι τόσο βασικά τα προβλήματα, τόσο θεμελιώδη που δύσκολα θα ανατραπεί άμεσα η κατάσταση του eFootball με τα επόμενα updates που έρχονται σε μερικές εβδομάδες. Πραγματικά ντροπή...

Διαβάστε ολόκληρο του review του Κυριάκου Στεργιάδη πατώντας εδώ.


2. Resident Evil Village

Συνοψίζοντας…

Το Village είναι ένα από τα πιο διασκεδαστικά action-horror παιχνίδια που έχω παίξει, με τον πιο αγνό τρόπο και με ό,τι συνεπάγεται αυτό για έναν τίτλο στην κατηγορία -και- του horror. Ειλικρινά, δεν κατάλαβα πώς πέρασαν οι 12-14 ώρες του. Παρότι άμεσο sequel, είναι ένα αρκετά διαφορετικό παιχνίδι σε ύφος και ατμόσφαιρα από το Resident Evil 7. Είναι πιο πληθωρικό, καλύπτει  ένα πιο ευρύ φάσμα γούστων σαν εμπειρία, με περισσότερη δράση και ενώ διαθέτει τις τρομακτικές στιγμές του, είναι σίγουρα λιγότερο ταγμένο στο αμιγώς horror στοιχείο. Ο ρυθμός και η ατμόσφαιρά του είναι φανταστικά, ενώ η πιο ανοικτή δομή του είναι εξαιρετικά υλοποιημένη. Του λείπουν η σχεδιαστική φρεσκάδα και οι νέες ιδέες, έχει δηλαδή ελάχιστα να συνεισφέρει στην εξέλιξη του είδους, αλλά είναι τόσο άρτια εκτελεσμένο που όλα αυτά περνάνε εύκολα σε δεύτερη μοίρα. Η Capcom συνεχίζει το εντυπωσιακό σερί της. 

Διαβάστε ολόκληρο του review του Γιώργου Πρίτσκα πατώντας εδώ.


1. FIFA 22

Συνοψίζοντας…

Περισσότερος ρεαλισμός ή περισσότερη διασκέδαση; Η πρόθεση της EA Sports φέτος είναι να γλυκάνει περισσότερο το πρώτο σκέλος, ίσως γιατί θέλει να αναδείξει πως έχει κάνει σημαντικά βήματα λόγω της αλλαγής γενιάς. Σίγουρα, οπτικά είναι καλύτερο, πιο ρεαλιστικό, πιο αυθεντικό στο τι βλέπουμε σε μια μετάδοση, σε σημείο που τα περσινά γραφικά μοιάζουν… ρηχά. Παράλληλα, το learning curve είναι μεγαλύτερο και άρα πρέπει να δείξετε υπομονή στο πόσο χρόνο θα χρειαστεί να μάθετε πως παίζεται το FIFA 22 και το σίγουρο είναι πως οι περσινές τακτικές δεν μετρούν. Ο χρόνος και η κοινότητα θα δείξουν εάν το νέο FIFA παραμείνει όσο το δυνατόν περισσότερο με τη “vanilla” γεύση του ή εάν θα μεταμορφωθεί σε κάτι που θα επαναφέρει τα σλάλομ και το σπαμμάρισμα του δεξιού μοχλού. 

Βέβαια, όλα τα παραπάνω θα τα διαπιστώσετε μόνο εάν σκοπεύετε να παίξετε μία εκ των PS5/ Xbox Series X|S εκδόσεων, οπότε το εάν αξίζει φέτος εναπόκειται στον παράγοντα του αν είστε κάτοχος μιας τέτοιας κονσόλας.

Διαβάστε ολόκληρο του review του Κυριάκου Στεργιάδη πατώντας εδώ.