Το "Supernatural" μας αποχαιρέτησε αλλά οι ατάκες του θα μείνουν για πάντα

Θα τις θυμόμαστε όσα χρόνια και αν περάσουν!
29 Νοεμβρίου 2020 20:34
Το "Supernatural" μας αποχαιρέτησε αλλά οι ατάκες του θα μείνουν για πάντα

Το φινάλε του Supernatural γράφτηκε πλέον και επίσημα, με την 15η σεζόν να ολοκληρώνεται με είκοσι επεισόδια και μ’ έναν επίλογο που μερικοί θα προτιμούσαν να είχε συμβεί αρκετά πιο νωρίς απ’ ό,τι εν έτει 2020. Όπως και να ‘χει, ο κύκλος τώρα πια έκλεισε. Τα αδέρφια ‘Winchester’ μας είπαν το οριστικό αντίο φέτος, σε μία πολύ περίεργη χρονιά με τεράστια σκαμπανεβάσματα που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι βγαλμένη από την ζωηρή φαντασία και την απρόβλεπτη διάθεση του γνωστού και μη εξαιρετέου ‘Trickster’ όταν τον πιάνουν οι ανάποδές του και λίγο μετά έρχεται στο τσακίρ κέφι.

Robert Singer και Eric Kripke (The Boys) φρόντισαν να κουμαντάρουν φιλόδοξα ο καθένας τους το τιμόνι ενός μακρόπνοου τηλεοπτικού εγχειρήματος χαρίζοντάς μας εξαιρετικούς ήρωες, και στιγμές που αποδείχτηκαν μία και μία σε όλη την πορεία του project παραμένοντας δικαίως αξέχαστες στο κοινό ειδικά αν ανατρέξει κανείς στα quotes που τις συνοδεύουν.

Έτσι, προς τιμήν της ιδιαίτερης φαμίλιας που επί μία δεκαπενταετία μας κράτησε συντροφιά με ένα μοναδικό ταξίδι στον κόσμο του παραφυσικού, θελήσαμε να γιορτάσουμε με ένα ξεχωριστό αφιέρωμα την τελευταία βόλτα του ‘Sam’ (Jared Padalecki) και του ‘Dean’ (Jensen Ackles) με το Impala! Όντας και εμείς ένθερμοι φαν της παραπάνω διάσημης επιτυχημένης ανθολογίας του υπερφυσικού, ετοιμάσαμε το δικό μας εγκάρδιο αποχαιρετιστήριο γράμμα προς το ασυναγώνιστο αυτό δίδυμο και την παρέα του.

Διαλέξαμε λοιπόν, κάποιες πολύ χαρακτηριστικές ατάκες που έγιναν σήμα-κατατεθέν της σειράς και ορισμένες άλλες που έκαναν πάταγο είτε λόγω του ότι μας έπιασαν εξαπίνης είτε διότι βρήκαν μέσα μας κατευθείαν στόχο ή ενίοτε και τα δύο αυτά μαζί ταυτόχρονα. Δέστε τις ζώνες σας και πατήστε το ‘play’ στο Carry On My Wayward Son! Ακολουθούν έντονα bromance vibes και μία νοσταλγική αναδρομή σε punchlines-ορόσημα με φόντο φυσικά τις περιπέτειες του Supernatural!.


«Dad's on a hunting trip… Αnd he hasn't been home in a few days» | «We got work to do!» | «Saving people, hunting things, the family business»

Αποκλείεται να μην έχεις συλλογιστεί το πώς ξεκίνησαν όλα για τους ‘Winchester’ και να μην σου έχει έρθει αυτόματα στον νου έστω και μία από τις παραπάνω φράσεις-σταθμούς του σόου! Ιδίως η τελευταία πρόταση συνιστά και το motto της λεγόμενης “Supernatural” φαμίλιας! Mε αφορμή την μυστηριώδη εξαφάνιση του πατέρα τους, ‘John Winchester’ (Jeffrey Dean Morgan), και την απώλεια της ‘Jessica’ (Adrianne Lee Palicki), της κοπέλας του ‘Sam’, τα δύο αδέρφια άρχισαν να ανακαλύπτουν τα ανεξερεύνητα σημεία της τραγικής κληρονομιάς που τους άφησε το παρελθόν της οικογένειάς τους. Βαδίζοντας συνεχώς στη σκιά του θανάτου της μητέρας τους, ‘Mary’ (Samantha Smith), αποφασίζουν να μπουν μαζί στο σκοτεινό, επικίνδυνο και αβέβαιο μονοπάτι ζωής που τους επιφύλασσε το κυνήγι τρομακτικών πλασμάτων, όντας διαρκώς σε πλήρη επαγρύπνηση απέναντι σε όποιο κακό επρόκειτο να συναντήσουν στο διάβα τους.


«-Bitch!...-Jerk!»

Στον κοινό αδερφικό τους κώδικα έχουμε δει πολλάκις τον ‘Dean’ και τον ‘Sam’ να ανταλλάσσουν διάφορα κοσμητικά επίθετα, ανάμεσα στα οποία ανήκουν και οι προαναφερθείσες προσφωνήσεις που έχουν αρθρωθεί τόσο σε χαλαρό πλαίσιο όσο και σε περιπτώσεις κατά τις οποίες έχουν ανέβει οι τόνοι μεταξύ τους.


«Family don't end with blood, boy!»

Μία από τις πιο αγαπημένες φυσιογνωμίες του Supernatural ήταν οπωσδήποτε ο ασυναγώνιστος ‘Bobby’(Jim Beaver). Φίλος, σύμμαχος και ένας δεύτερος πατέρας για τους ‘Winchester’ που ήταν σίγουρα εκεί για να συντρέξει τους δύο νεαρούς τους οποίους είχε σαν γιους του, ξεκαθαρίζοντας χωρίς περιστροφές την θέση του για το τι θεωρούσε ο ίδιος ως οικογένεια και πόσο μεγάλη σημασία έδινε σε αυτό. Πάντα τους ένιωθε ως παιδιά του και τους είχε αδυναμία ασχέτως που κάθε τόσο τους ψευτομάλωνε ή αστειευόταν μαζί τους με το ιδιότυπο μαύρο χιούμορ και το καυστικό, σαρκαστικό ύφος που ανέκαθεν τον διέκρινε («Idjits, παραδέξου ότι αντήχησε ενδόμυχά σου η φωνή του!). Και μιας που ανοίγουμε τα χαρτιά μας, θα τολμήσω να αγγίξω με ευαισθησία πάντα και άλλες ευαίσθητες χορδές με την υπέρτατη αυτήν μορφή:

-«You stupid, stupid son of a bitch! Well, boo hoo! I am so sorry your feelings are hurt, princess! Are you under the impression that family's supposed to make you feel good, make you an apple pie, maybe? They're supposed to make you miserable! That's why they're family!»

-«As fate would have it: I adopted two boys. And they grew up great! They grew up heroes!».


«Driver picks the music, shotgun shuts his cakehole»

Κανόνας νούμερο ένα: Ο Dean διαλέγει τη μουσική και τα σκυλιά δεμένα! Δεν χρειάζεται να λέμε τα αυτονόητα! Η γκάμα περιλαμβάνει επικά heavy metal και rock κομμάτια από Black Sabbath, Motorhead, AC DC, Metallica και άλλα μεγάλα συγκροτήματα του είδους! Ο ‘Sam’ έλαβε ωραία και καλά την εν λόγω αποστομωτική απάντηση και δεν ξανατέθηκε παρόμοιο ζήτημα!


«It's the blemishes that make her beautiful»

To περίφημο ‘1967 Chevrolet Impala’ ήταν ανέκαθεν το “μωρό” του Dean, αλλά και κάτι πολύ οικείο για τον ‘Sam’. Ήταν γι’ αυτούς μία πολύτιμη παρακαταθήκη που κουβαλούσε πολύτιμες αναμνήσεις και καθάρια συναισθήματα. Όχημα, σπίτι, καταφύγιο. Είχε όλα εκείνα τα ατού και τα αξιολάτρευτα “ψεγάδια” τα οποία είχαν στολίσει με την δική τους πινελιά και όπου είχαν μπολιάσει κάτι από μία αλλοτινή αθωότητα! Όπως είπε ο κάποτε “προφήτης” Chuck/ Θεός (Robert Benedict):

-«The Impala of course, has all the things other cars have, and a few things they don’t. But none of that stuffs important. This is the stuff that’s important: the army man that Sam crammed in the ash tray, it’s still stuck there. The Lego’s that Dean shoved in the vents, to this day, heat comes on they can hear them rattle. These are the things that make the car theirs…really theirs. Even when Dean rebuilt her from the ground up, he made sure that all these little things stayed, because it’s the blemishes that make her beautiful. The devil doesn’t know or care what kind of car the boys drive…». https://www.youtube.com/watch?v=jVWbI98UJAs&ab_channel=VisiblyUpset


«I think I'm adorable!» | «I’ m amazing!» | «I’ m Batman!» | «My name is Dean Winchester. I’m an Aquarius, I enjoy sunsets, long walks on the beach and frisky women…» | «You fudging touch me again, I'll fudging kill ya!» | «Dude, you fugly!» | «Son of a bi*%&!» | «Cass, get out of my a$$!» |«Bring me some pie!» | «Pudding!» | «Don't objectify me!» | «That was scary!» | «Demons I get. People are crazy» | «You were wasted by teenage mutant ninja angel?»

Αναμφίβολα υπήρχαν φορές που η αυτοπεποίθηση του ‘Dean’ χτυπούσε κόκκινο σε βαθμό που να απορείς με τον τσαμπουκά και την ευθύτητά του ακόμη και όταν πουλούσε πνεύμα κάτι που έκανε πολύ συχνά ειδικά αν είχε απέναντί του έναν εκπρόσωπο του Νόμου, ένα ουράνιο πλάσμα ή τελοσπάντων κάποιον που θα τον τσιγκλούσε να τον συγυρίσει πόσο μάλλον όταν η τύχη φαινόταν να του χαμογελάει πλατιά φέρνοντας στην κατοχή του ακόμη και ένα λαγοπόδαρο! Η στάση του δε, όταν εκνευριζόταν, η ευρηματικότητά του όποτε τα πράγματα οδηγούνταν στο χείλος της καταστροφής, η αίσθηση του καθήκοντός του ως μεγαλύτερος αδερφός, το πείσμα, το τσαγανό του, και η αδυναμία του στα γλυκά, τις junk food λιχουδιές και σε ακαταμάχητα γοητευτικές υπάρξεις ήταν άκρως απολαυστικά!


«I lost my shoe» | «It's spectacu-lacu-lar» | «You're too precious for this world» | «Dude, I'm not using this ID. Because it says 'Bikini Inspector' on it» | «We don't have time for any of your blah blah blah blah...» | «It's not food anymore, Dean, it's Darwinism!» | «Dean, what do you think you're doing?!» |«Dean, I've had it up to here with you!» | «Yesterday was Tuesday right? But today is Tuesday too!» | «You peed yourself» | «Dude, you're confusing reality with porn again!» | «Dude, you just got whaled on by Paris Hilton» | «No drinking, no gambling, no pre-marital sex. Dean, they basically just outlawed 90% of your personality»

O ‘Sam’ γενικότερα παρουσίαζε μία σχεδόν έμφυτη τάση να προσελκύει τις κακοτυχίες και τους μπελάδες σαν μαγνήτης, ίσως περισσότερο απ’ ό,τι ο αδερφός του. Οι ομηρικοί καυγάδες και οι εντάσεις με τον ‘Dean’ τον έκαναν συχνά έξω φρενών. Στους τσακωμούς τους κατέληγαν πολλές φορές να πιαστούν στα χέρια ύστερα από αμοιβαίες προκλητικές συμπεριφορές, τσουχτερές σπόντες και πειράγματα για φοβίες (π.χ. κάποιος έτρεμε πολύ τα ύψη και κάποιος τους κλόουν) που δεν αργούσαν να ανάψουν το φυτίλι για την επερχόμενη έκρηξη. Ο ‘Sam’ ομολογουμένως και διέθετε μία παραπάνω ενσυναίσθηση απέναντι σε διάφορες καταστάσεις κάτι που στα μάτια του αδερφού του τον έκανε να φαντάζει υπερβολικά μαλακός και ευάλωτος. Εν μέσω έρευνας, η σχολαστικότητά του, οι αξιοσημείωτες γνώσεις που είχε επί παντός επιστητού, η ευγενική ιδιοσυγκρασία του, η συστολή του βρισκόταν σε μόνιμη αντιπαράθεση με το πιο αψύ, μονοκόμματο, τολμηρό φέρσιμο του ‘Dean’ και την αφοπλιστικά ωμή αλήθεια που συνήθως έβγαινε δια στόματος του με αποτέλεσμα να μαζεύουν όπως όπως τα ασυμμάζευτα. Αλλά μέσα από την αγάπη, την πηγαία σύμπνοια και τον ισχυρό αδελφικό τους δεσμό, επέμεναν να παλεύουν να μείνουν ενωμένοι σαν μια γροθιά, παρά τα όποια χάσματα και τις σφοδρές τους ρήξεις. Για τον ‘Sam’ o ‘Dean’ ήταν πάντα πολύ ψηλά, ήταν το  στήριγμα, το πρότυπό του, και θα ρίσκαρε τα πάντα για να προφυλάξει όσα είχαν χτίσει μαζί ό,τι κι αν συνεπαγόταν αυτό. 


«I’m an angel of the Lord» | «You should show me some respect. I dragged you out of hell. I can throw you back in» | «This is a vessel. My true form is approximately the size of your Chrysler Building» | «Hey, a**Butt!» | «Found a liquor store… And I drank it»|«I killed two angels this week. My brothers. I´m hunted. I rebelled and I did it - all of it - for you» |«I don’t understand that reference»

Εντάξει, οι πρώτες συστάσεις των ‘Winchester’ με τον φτερωτό καμπαρντινάτο ‘Castiel’ (και κατά κόσμο γνωστό Misha Collins), δεν συντελέστηκαν μέσα στο καλύτερο δυνατό κλίμα, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι ο ‘Dean’ την πρώτη φορά που τον κάλεσε φυσική παρουσία επιχείρησε σε συνεννόηση με τον ‘Bobby’ να τον παγιδεύσει και να τον εξουδετερώσει με το μαχαίρι της ‘Ruby’! Ο ‘Castiel’ τότε του έδωσε μία μικρή αλλά πολύ κατατοπιστική ιδέα για την θεϊκή του προέλευση καθώς η σκιά από τα πελώρια φτερά του κάλυψε μέσα σε αστραπές και βοή ολόγυρά τους τον χώρο. Στο επόμενο διάστημα που η ‘Lilith’ (Sierra McCormick) έσπαγε την μία μετά την άλλη σφραγίδα για να προλειάνει το έδαφος για την Αποκάλυψη, ο ‘Dean’ παρέμεινε δύσπιστος και επιφυλακτικός απέναντί στον μελλοντικό κολλητό φύλακα-άγγελό του ο οποίος δεν παρέλειψε να του υπενθυμίσει ότι εκείνος τον γλίτωσε από την καταδίκη του στην κόλαση και πως θα μπορούσε άνετα να τον ξαναστείλει εκεί πίσω αν εξακολουθούσε να του δείχνει ασέβεια και εριστικότητα. Η πίστη του ‘Castiel’ στο δίκαιο είναι ακλόνητη, ακόμη και αν επιζητώντας το πολλές φορές υποπίπτει σε λάθη. Μεταξύ άλλων, δεν μπορείς παρά να αναγνωρίσεις ότι πασχίζει να βρει την χρυσή τομή στην επικοινωνία του με τους ανθρώπους. H αφοσίωσή του στο δέσιμό του με τον ‘Sam’ και τον ‘Dean’ συγκινεί! Επιπλέον, η προσπάθειά του να εμπεδώσει στοιχεία της ποπ κουλτούρας συμβαδίζοντας με την φιλοσοφία της, η γνωριμία του με τον ροζ κινηματογράφο και το αμφιλεγόμενο φλερτ του με την δαίμονα ‘Meg’ (Rachel Anne Miner) είναι απλά επικά! Από τα πιο απροσδόκητα με τα οποία μας έχει ξαφνιάσει ο ‘Castiel’ είναι η φάση όπου σκάει η αυτοσχέδια μολότοφ με ιερό έλαιο την οποία πετάει στον ‘Michael’ πασχίζοντας να εμποδίσει την μάχη του Αρμαγεδώνα ανεξάρτητα απ΄ το ότι έπειτα γίνεται ο κακός χαμός!


«What you guys call the apocalypse, I used to call Sunday dinner» | «I want it to be over! I have to sit back and watch my own brothers kill each other, thanks to you two! Heaven, Hell -- I don't care who wins! I just want it to be over!» | «Lucy, I’ m hooome!» | «Lucifer, you’re my brother. And I love you. But you are a great big bag of di#&$»

Και κάπου εδώ στο προσκήνιο μπαίνει και ο ‘Gabriel’ (Richard Speight), που ακούει και στο ‘Loki, ή αλλιώς ‘Trickster’, εν πάση περιπτώσει καταλάβατε τί εννοώ! Ο συγκεκριμένος αμετανόητα μπαγαπόντης και νοσηρά καλαμπουρτζής τύπος είχε προειδοποιήσει προηγουμένως τους ‘Winchester’ για την τροπή που έπαιρναν οι συνάξεις κορυφής μεταξύ συγγενών, μοιραζόμενος μαζί τους τις δικές του οικογενειακές ιστορίες όποτε ο ‘Lucifer’ και ο ‘Michael’ κονταροχτυπιούνταν για την έγκριση του πατέρα τους, του Μεγαλοδύναμου. Πάντως, ο ‘Gabriel’ βρήκε το κουράγιο να πάει κόντρα στους οικείους του για χάρη των ‘Winchester’ τους οποίους εντούτοις παίδεψε με παντοίους ευφάνταστους τρόπους, χοντροκομμένες φάρσες, αρρωστημένα κόλπα και αστεία (ενδεικτικά και μόνον μου έρχονται αυθόρμητα μερικά πολύ τρανταχτά ευτράπελα από τα επεισόδια “Tall Tales”, “Mystery Spot”, “Changing Channels”, και “Hammer of the Gods”)!

-«- I skipped out of Heaven, had a face transplant, carved out my own little corner of the world. I loved my father, my brothers—love them. But watching them turn on each other? Tear at each other's throats? I couldn't bear it, okay?! So I left».


«Hello, Boys» | «Moose! Squirrel!» | «You two, at best, are functional morons!»| «Sick’ em boy»| «They ate my tailor! … And yet, here I am, last place I should be, in the road, talking to Sam and Dean Winchester under a friggin spotlight -BOOM!» | «Never underestimate the King of Hell, darling. I know a lot of swell tricks» | «Hello! King of Crossroads!» | «Son of a Witch, actually!» | « There's only one rule – make a deal, keep it»

Ο Βασιλιάς της Κόλασης και των Σταυροδρομιών, ‘Crowley’ (Mark Sheppard) ήξερε να παζαρεύει πολύ σκληρά με τον ‘Sam’ και τον ‘Dean’ επιδιώκοντας κάθε φορά να βγαίνει ο πιο κερδισμένος από το αλισβερίσι τους. Η σχέση του μαζί τους ήταν αρκετά μπερδεμένη σχεδόν όπως λέμε «εμείς μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε»! Κατά τις συγκρούσεις του μαζί τους, μας χάρισε αρκετές σπαρταριστές φράσεις! Αν είχε μάλιστα ψυχή, χωρίς κανέναν δισταγμό θα ορκιζόμασταν σε αυτή!


«Well! Hello death» | «You know, I never understood you pagans. You're such petty little things. Always fighting. Always happy to sell out your own kind. No wonder you forfeited this planet to us. You are worse than humans. You're worse than demons and yet you claim to be Gods... and they call me prideful» | «Hail to the King. Baby!» | «Just you and me, one round? No tricks. You win, you jump in the hole. I win... well then I win. What do you say, Sam? A fiddle of gold against your soul says I'm better than you»| «Hey, roomie! Upper bunk? Lower bunk, or do you wanna share?» | «Goodmorning Vietnam!»

Πώς να μην χαραχτεί στη μνήμη σου ο τέρμα υπεροπτικός και επικριτικός τόνος του ‘Lucifer’ (Mark Pellegrino) προς ό,τι θεωρεί υποδεέστερό του και το υποτιμά μέχρις εσχάτων; Πώς να μην σου προξενήσει εντύπωση το ανάλαφρο, σκανταλιάρικο, καπριτσιόζικο, σχεδόν παιδαριώδες στυλ ομιλίας του καθώς πολιορκεί σαδιστικά έστω και ως σκέψη το μυαλό του ‘Sam’ ύστερα από την αποσόβηση της συντέλειας του κόσμου; Ο ‘Lucifer’ αφότου εισήλθε στον ‘Sam’, αποκτώντας απόλυτο έλεγχο πάνω του, φρόντισε διεισδύοντας στα μύχια της ψυχής του να αφήσει μια για πάντα ανεξίτηλο το σημάδι του εκεί, ώστε το εσωτερικό τραύμα που του δημιούργησε να μην επουλωθεί. Ο ψυχισμός του δεν θα αποκαθίσταντο ποτέ τελείως. Ανεπανόρθωτα σακατεμένος δεν θα επανερχόταν ποτέ στην πρότερη, κανονική του μορφή. Συνεπώς, ο αμείλικτος πόλεμος νεύρων που υφίσταντο μετατοπίστηκε στο επίπεδο του ασυνείδητου όταν ο ήρωας  κατάφερε να επιστρέψει στο σώμα του, χωρίς εντούτοις να δύναται να ανακάμψει εντελώς, χωρίς να μπορεί να βρει ανάπαυλα και γαλήνη. Ο ‘Lucifer’ παρά το ότι ήταν εγκλωβισμένος στην φυλακή του, δεν έπαψε λεπτό να βασανίζει τον μικρότερο ‘Winchester’ έστω και νοερά.


«As old as God. Maybe older. Neither of us can remember anymore. Life, death, chicken, egg - regardless, at the end, I'll reap Him too…Oh, yes. God will die too, Dean» | «You have an inflated sense of your importance. To a thing like me, a thing like you, well...» | «That better be yes, Dean. You know you can't cheat Death» | «Nothing lasts forever. Well, I do» | «I had a tingle I'd be reaping someone very, very soon»

Μία απίστευτα επιβλητική, ψηλόλιγνη, μαυροντυμένη φιγούρα που πρωτοεμφανίστηκε στο Supernatural υπό τον ατμοσφαιρικό ήχο του “O’ Death” της Jen Titus, και η οποία ξεχώρισε αμέσως εμπνέοντας δέος και προκαλώντας ρίγη, ήταν εκείνη του τέταρτου Καβαλάρη της Αποκάλυψης, του Θανάτου (Julian Richings), επικεφαλής των Θεριστών, που οδηγεί το δικό του λευκό “άλογο”, μία Cadillac Coupe DeVille του 1959 και λατρεύει τους πεντανόστιμους, ανθυγιεινούς πειρασμούς. Αυτήν η τόσο παλιά όσο και η ίδια η πλάση, ασύλληπτα ισχυρή υπερφυσική παρουσία που ξέρει ότι η δύναμή της υπερβαίνει κάθε τι στο σύμπαν, συναντάει τον ‘Dean’ λίγο καιρό πριν την Ύστατη Ώρα. Ο Χάρος, αναγκασμένος εκ των συνθηκών, τελικά όντως καταδέχεται να συνδιαλλαχτεί με τον ασήμαντο, κοινό θνητό που έχει μπροστά του. Κατά την στιχομυθία που αναπτύσσεται ανάμεσά τους, προχωρούν σε μία σύνθετη συμφωνία που περιλαμβάνει την απελευθέρωση αυτού του ίδιου από το ξόρκι με το οποίο τον έχει δέσει ο εξοργιστικά αυθάδης και αλαζόνας Εωσφόρος προκειμένου να υποτάσσει το χάρισμά του στην θέλησή του. Ο Θάνατος παράλληλα με την αναγκαιότητα που υποδεικνύει να παροπλίσουν τον αντίπαλό τους και να ανατρέψουν τα ολέθρια πλάνα του μέσα στον χρόνο που τους απομένει, επιμένει ότι το κόστος θα αποβεί δυσβάσταχτο για τα αδέρφια ‘Winchester’, κάτι που προϋποθέτει την ύψιστη θυσία από μεριάς του ‘Sam’.

Κατά την διάρκεια της κουβέντας τους, η ειρωνεία του ανώτερου και ψαρωτικού αυτού όντος τσακίζει κόκκαλα την ίδια ώρα που με ένα αλλιώτικο φλέγμα, μία απόκοσμη ηρεμία όμοια με την νηνεμία πριν την καταιγίδα, σε κρατάει στην τσίτα από την πρώτη λέξη που θα αρθρώσει με την υποβλητική του φωνή μέχρι την τελευταία, υπογραμμίζοντας εμφατικά την σοβαρότητα των όσων διατυπώνει. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το ότι για όσο συνομιλούν ο ‘Dean’ δείχνει ασυνήθιστα πιο φειδωλός και πιο συγκρατημένος στα λόγια του απ’ όσο ποτέ. Παρ’ όλα αυτά, μετάνιωσε σε δευτερόλεπτα για ένα αμυδρό δείγμα δυσανασχέτησης που τόλμησε να του ξεφύγει μπροστά στον Θάνατο, μόλις τον κάρφωσε ακαριαία με το ψυχρό, κοφτερό, διαπεραστικό του βλέμμα ο σχεδόν αποστεωμένος και με έντονα ζυγωματικά άνδρας που καθόταν αντίκρυ του:

-«Don't roll your eyes, Dean. It's impolite. Now when you fetch my ring, put it on!”

-«Think how you'd feel if a bacteria sat at your table and started to get snarky. This is one little planet in one tiny solar system in a galaxy that's barely out of its diapers. I'm old, Dean. Very old. So, I invite you to contemplate how insignificant I find you»

-«The leash around my neck, off! Lucifer has me bound to him. Some unseemly little spell. He has me where he wants, when he wants. That's why I couldn't go to you. I had to wait for you to catch up. He's made me his weapon. Hurricanes. Floods. Raising the dead. I'm more powerful than you can process, and I'm enslaved to a bratty child having a tantrum…There's your ridiculous bravado again. Of course, you can't (unbind me). But, you can help take the bullets out of Lucifer's gun»

-«I suppose it (Chicago) can stay. I like the pizza» 


Η κούρσα-αναπόληση μας στα λημέρια του Supernatural, κάπου εδώ φτάνει στον προορισμό της. Ο ήχος από το γνώριμο γουργούρισμα της μηχανής του Impala σωπαίνει. Θα μπορούσαμε να αραδιάσουμε μία μακρά λίστα με ατάκες και από άλλους αξιομνημόνευτους χαρακτήρες που πέρασαν από την σειρά (π.χ. Ellen, Jo, Kevin, Charlie κ.ά), γι’ αυτό είναι ευπρόσδεκτο όποιο άλλο honorable mention θέλετε εσείς να προσθέσετε από πλευρά σας! Όμως όσο δύσκολο και αν είναι μπει μία τελεία, ξεπρόβαλλε πια το τέρμα «της διαδρομής που διανύθηκε ως τώρα» με καύσιμό της το μυστήριο, την φαντασία, την δράση, και το χιούμορ και με αξιόπιστη πυξίδα μία ιδιόρρυθμη αλλά ανεπανάληπτη οικογένεια που πέρασε δια πυρός και σιδήρου, μα άντεξε! Περιττό να αναρωτηθεί κανείς το γιατί…