Οι τρεις καλύτεροι κινηματογραφικοί «Διάβολοι»

Ιστορίες εμπνευσμένες από το βασίλειο του μυστηρίου και του σκότους είχαν μεγάλη απήχηση σε κινηματογραφόφιλους από την απαρχή της ιστορίας του σινεμά. Η επαφή με το μακάβριο μέσα από τις ταινίες, συνεχίζει και προκαλεί ένα αίσθημα ανατριχίλας ακόμα και σήμερα προσελκύοντας το σινεφίλ κοινό στις σκοτεινές αίθουσες.

Απόκοσμες φιγούρες με δαιμονικές ιδιότητες που τρομοκρατούν, άφησαν έντονα το στίγμα τους στο λευκό πανί, ανάμεσα τους όμως ξεχωρίζει «Ο Άρχοντας του Σκότους» μία από τις πιο διάσημες μορφές του κακού σε φιλμ τέτοιου είδους. Η αλήθεια είναι ότι το κινηματογραφικό παρελθόν του Διαβόλου ξεκινά από τη γέννηση του κινηματογράφου όταν εμφανίζεται για πρώτη φορά, τον προπερασμένο αιώνα στη γαλλική ταινία Le Manoir de Diable του Georges Melies.

Δεκάδες ηθοποιοί τον έχουν υποδυθεί, τρείς είναι όμως αυτοί που ξεχώρισαν και ταυτίστηκαν με τον ρόλο προσδίδοντας μία επιπλέον γοητεία τόσο στην ερμηνεία τους όσο και στην προσέγγιση του χαρακτήρα. Το Οσκαρικό τρίο Al Pacino, Robert De Niro και Jack Nicholson στον ρόλο του Διαβόλου, μας χάρισε μοναδικές στιγμές με τις αποκαλυπτικές τους ερμηνείες στις ταινίες που πρωταγωνίστησαν, αφήνοντας πίσω τους ένα έργο τόσο εσωτερικό και πολύπλοκο που είναι δύσκολο να χαθεί στο βάθος του χρόνου.

Άρπαξαν την ευκαιρία και μαζί με την ελευθερία που μπορεί να τους δώσει ένας τέτοιος ρόλος, δουλέψανε με βάση το ένστικτο τους και δώσανε έναν διαφορετικό τόνο στους σατανικούς τους χαρακτήρες. Στην περιγραφή των ταινιών που θα ακολουθήσουν ενδεχομένως να υπάρξουν μικρά spoilers.

Al Pacino - The Devil’s Advocate

Η ιστορία μας ξεκινάει με τον Kevin Lomax (Keanu Reeves) στον ρόλο ενός νεαρού φιλόδοξου και ανερχόμενου δικηγόρου που διαπρέπει σε μικρή κοινωνία της αμερικάνικης επαρχίας. Η ραγδαία εξέλιξή του σε σύντομο χρονικό διάστημα μαγνητίζει μεγάλη δικηγορική εταιρία της Νέας Υόρκης, όπου όμως η επιτυχία και τα παρεπόμενα οφέλη της δεν συμβαδίζουν πάντα με ηθικές επιλογές. Αυτό σημαίνει πως πολύ σύντομα θα βρεθεί σε δίλημμα για τον ίδιο του τον εαυτό και την οικογένεια του για τον τρόπο ζωής που θέλει να ακολουθήσει, υπό την καθοδήγηση πάντα του αινιγματικού ιδιοκτήτη της Φίρμας των John Milton (Al Pacino).

Το σενάριο είναι αρκετό ώστε να στηρίξει την ταινία από μόνο του, ενώ ο Taylor Hackford στην καρέκλα του σκηνοθέτη είναι απλά ικανοποιητικός. Αυτός όμως που ξεχωρίζει και κάνει την ταινία να λάμψει πραγματικά είναι ο Al Pacino χωρίς καμία αμφιβολία. Κινείται με μια μεγάλη σιγουριά και με μια παράξενη αυτοπεποίθηση κάτω από το κουστούμι του σατανικού επιχειρηματία όπου κάθε ατάκα και βλέμμα του σε καθηλώνει.

Jack Nicholson – The Witches of Eastwick

Η αιώνια πάλη αρσενικού – θηλυκού μέσα από μια χαριτωμένη, φαντασμαγορική και με πινελιές τρόμου ταινία, ελεύθερη διασκευή του ομότιτλου μυθιστορήματος του John Updike. Σε μια μικρή πόλη της Νέας Αγγλίας, τρεις γυναίκες ονειρεύονται τον άνδρα που θα ζωντανέψει το κρεβάτι και τα όνειρά τους και τον ανακαλύπτουν στο πρόσωπο ενός εκκεντρικού πλούσιου (Jack Nicholson) που νοικιάζει ένα ιστορικό οίκημα της περιοχής. Το σατανικό γεμάτο πονηριά βλέμμα του Nicholson σε συνδυασμό με το παιχνιδιάρικο μοντάζ δίνει στην ταινία μία ξεχωριστή νότα και συνδυάζει αρμονικά τα στοιχεία ταινιών κωμωδίας, φαντασίας και τρόμου.

Η παρουσία του Jack Nicholson είναι κάτι παραπάνω από διασκεδαστική και μυστήρια, κάτι σαν one man show. Σε κάθε σκηνή που συμμετέχει ‘καταπίνει’ την οθόνη και όταν αποκαλύπτεται η σκοτεινή του πλευρά, η απόδοση του γίνεται ακόμα καλύτερη ειδικά όταν ξεκινάει τους σατυρικούς μονολόγους για την επικοινωνία μεταξύ ανδρών και γυναικών.

Robert De Niro – Angel Heart

Βρισκόμαστε στη δεκαετία του 50 και ο Harry Angel (Mickey Rourke) είναι ένας μικρομεσαίος ιδιωτικός ερευνητής στην Νέα Υόρκη. Μια μέρα λαμβάνει ένα τηλεφώνημα για να συναντήσει έναν μυστηριώδη άντρα, τον Luis Cyphre (Robert De Niro). Ο Cyphre προσλαμβάνει τον Angel με σκοπό να εντοπίσει έναν αγνοούμενο που του χρωστάει, ο Angel δέχεται την δουλειά, και ακολουθεί ένα μονοπάτι που είναι γεμάτο με αδιέξοδα και φρικιαστικά εγκλήματα. Το μοναδικό αρνητικό στην ταινία είναι πως ο χαρακτήρας του De Niro εμφανίζεται ελάχιστα, όταν το κάνει όμως σε καθηλώνει και σε κάνει να τον έχεις στο μυαλό σου για πολύ περισσότερο χρόνο.

Με μια επιβλητική ηρεμία και ένα βλέμμα που προκαλεί ανατριχίλα, ο πολυβραβευμένος ηθοποιός κάνει το κάθε λεπτό που εμφανίζεται στην οθόνη να αξίζει. Πολύ λιτός στην ερμηνεία του, δίνει μεγαλύτερο βάθος στον τρόπο επικοινωνίας μεταξύ αυτού και τον θεατή αποφεύγοντας φθηνούς εντυπωσιασμούς σε μια ακόμα συγκλονιστική (αν και σύντομη) στιγμή στην κινηματογραφική του καριέρα.

Το κύριο χαρακτηριστικό από τις τρείς ερμηνείες που ανέφερα πιο πάνω είναι οι αποκαλυπτικοί τους μονόλογοι. Η σκηνή του ο Al Pacino που προσπαθεί γεμάτος ειρωνεία και αλληγορίες να δικαιολογήσει τις πράξεις του, η σκηνή του Jack Nicholson που αναλύει την αβάσταχτη καθημερινότητα μιας νοικοκυράς και η επική στιγμή του Robert De Niro που ξεφλουδίζει ένα αυγό και τον παραλληλισμό του με την ανθρώπινη ψυχή είναι πραγματικά αξέχαστες, δημιουργούν βαθιά ερωτήματα και έχουν την δυνατότητα να επηρεάσουν τον θεατή σε μεγάλο βαθμό. Αξεπέραστες ερμηνείες από τρείς ‘τεράστιους’ ηθοποιούς.