Editorial: "Gaming προκαταρκτικά"

Προφανώς και η ουσία των βιντεοπαιχνιδιών εντοπίζεται στη διαδικασία ενασχόλησης μαζί τους και στη διασκέδαση/ ψυχαγωγία που προσφέρουν τη δεδομένη χρονική στιγμή. Αυτό είναι κάτι το οποίο δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Όσοι αγαπούν, όμως, σε βάθος αυτό το μέσο, απολαμβάνουν και τις περιόδους πριν την προαναφερθείσα διαδικασία. Αυτό που εγώ ονομάζω «gaming προκαταρτικά». Σκεφτείτε πόσους μήνες ή και χρόνια πριν την κυκλοφορία τους αγαπάμε και προσμένουμε ένα παιχνίδι, του οποίου την ποιότητα τις περισσότερες φορές δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε. Αλλά το αγαπάμε, το θέλουμε, το ψάχνουμε και το περιμένουμε. Δεν έχει να κάνει με το hype, το οποίο τις περισσότερες φορές έχει αρνητικές επιπτώσεις, τόσο στους ίδιους μας, όσο και στα παιχνίδια. Αυτό είναι μια άλλη περίπλοκη κουβέντα. Εγώ σήμερα σας μιλάω για κάτι πιο αθώο, κάτι πιο αγνό και κάτι πιο ρομαντικό.

Αυτή η διαδικασία προσμονής παρόλο που τώρα, στην εποχή του Internet και του βομβαρδισμού πληροφορίας, είναι έντονη, υφίσταται από τα γεννοφάσκια του gaming. Τότε που κουβεντιάζαμε και ζυμώναμε τις γεμάτες ενθουσιασμό σκέψεις μας με τους συμμαθητές και τους φίλους στα “παιδικά δωμάτια”, στις αίθουσες των σχολείων ή στις αλάνες όταν κάναμε διάλειμμα για νερό από το τοπικό ντέρμπι ποδοσφαίρου της γειτονιάς.

Αυτό που θέλω να θίξω είναι το ότι η εμπειρία του gaming δεν περιλαμβάνει αποκλειστικά και μόνο τις «εργατοώρες» που συμπληρώνει κάποιος με το controller ή το ποντίκι στα χέρια του, αλλά οικοδομείται επίσης και από όλο αυτό το «αόρατο» υπόλοιπο σύνολο. Πολλές φορές, η κουβέντα και η ζύμωση για ένα παιχνίδι είναι σημαντικότερη και ουσιαστικότερη από το ίδιο το παιχνίδι. Γι’ αυτό λατρεύω, αφενός να παίζω βιντεοπαιχνίδια, αφετέρου να μιλάω και να ανταλλάζω απόψεις γι’ αυτά. Ποια είναι η δική σας άποψη πάνω σε αυτό;

Εύχομαι ένα ξεκούραστο και ήρεμο Σαββατοκύριακο σε όλους και όλες!