Barbarian Review: Η ευχάριστη έκπληξη της χρονιάς για τους fans του τρόμου

Η Tess, ταξιδεύει στο Ντιτρόιτ των Ηνωμένων Πολιτειών για μία συνέντευξη σε δουλειά. Όταν φτάνει στο Airbnb που νοίκιασε αργά τη νύχτα, διαπιστώνει ότι το σπίτι έχει διπλοενοικιαστεί και ένας άγνωστος άνδρας μένει ήδη σε αυτό. «Γιατί δεν μπαίνεις μέσα να πάρουμε τηλέφωνο αυτούς τους ηλίθιους», της λέει. Η Tess, αν και διστακτική, αποφασίζει να μπει στο σπίτι. Λίγες ώρες αργότερα θα ανακαλύψει ότι έχει πολλά περισσότερα να φοβάται πέρα από τον μυστηριώδη τύπο που μένει μαζί της.

Σε σενάριο και σκηνοθεσία του Zach Cregger και με πρωταγωνιστές τους Georgina Campbell, Bill Skarsgård και Justin Long, το Barbarian έκανε πρεμιέρα στις 22 Ιουλίου του 2022 στο Comic-Con του San Diego. Για όσους δεν γνωρίζουν, το εν λόγω συνέδριο είναι ένα από τα πρώτα και μεγαλύτερα συνέδρια, που σημαίνει ότι η σχέση του με την ποπ κουλτούρα είναι βαθιά ριζωμένη.

Μάλιστα, στις αρχές της δεκαετίας του 2000, η δημοτικότητά του εκτοξεύτηκε, με αποτέλεσμα μεγάλα στούντιο παραγωγής να στρέφουν το βλέμμα τους σε αυτό, ώστε να βρουν την επόμενη μεγάλη επιτυχία.Το Barbarian, λοιπόν, ξεκίνησε το ταξίδι του από ένα Comic-Con που το όνομά του ήταν συνυφασμένο για χρόνια από εναλλακτικές και πρωτοπόρες προτάσεις νέων δημιουργών στον χώρο του κινηματογράφου.

Κάποιος, θα μπορούσε να πει ότι αυτό ακριβώς είναι η ίδια η ταινία του Cregger. Μία εναλλακτική και -σχεδόν- πρωτοπόρα πρόταση για τη φετινή χρονιά. Το σίγουρο είναι ότι το σκηνοθετικό του ντεμπούτο στην μεγάλη οθόνη έχει ήδη αποσπάσει θετικές κριτικές τόσο από κοινό, όσο και από κριτικούς. Έχει κάτι στον τρόπο κατασκευή της που την κάνει να ξεχωρίζει. Αυτό το “κάτι” που λείπει από τις συμβατικές ταινίες τρόμου.

Προφανώς και το κείμενο είναι spoiler-free, θα προσπαθήσουμε παρ' όλα αυτά να εξετάσουμε λιγάκι πιο αναλυτικά τους μηχανισμούς που κατάφεραν να παρουσιάσουν αυτό το αποτέλεσμα στις οθόνες μας. Αρχικά, είναι οι ερμηνείες. Campbell, Skarsgård και Long, είναι απόλυτα πειστικοί στους ρόλους τους, παρουσιάζουν μία απολαυστική παράσταση, ενώ οι μεταξύ τους δυναμικές αλλάζουν συνεχώς, προσδίδοντας έτσι έναν έξτρα ρεαλισμό στις σκηνές. Στην συνέχεια, είναι η ατμόσφαιρα.

Αυτή η απειλητική και μυστηριώδη ατμόσφαιρα, η οποία όμως λειτουργεί για μεγάλο χρονικό διάστημα παραπλανητικά, δίνοντας παράλληλα τον κατάλληλο τόνο στην ταινία. Ο ήχος, όπως και η μουσική, παίζουν σημαντικό ρόλο στον συνδυασμό, σασπένς, αγωνίας και τρόμου, ενισχύοντας έτσι την εμπειρία.Το παντοδύναμο εργαλείο όμως που κάνει το Barbarian να ξεχωρίζει, είναι η ιδιαίτερη φόρμα αφήγησης. Ο σκηνοθέτης απευθύνεται σίγουρα στο ευρύτερο κοινό, κλείνει όμως το μάτι στους λάτρεις του σινεμά του τρόμου, παίζοντας συνεχώς με τις προσδοκίες τους, το ύφος, αλλά και τις συμβάσεις του είδους.

Πράγματι, η ένταση, το μυστήριο, αλλά και η γενικότερη αίσθηση ανασφάλειας που βιώνει η πρωταγωνίστρια στο πρώτο μέρος, είναι σίγουρο ότι θα προκαλέσουν ταχυπαλμίες σε κάποιους από εσάς. Καλό θα ήταν βέβαια να αναφέρουμε ότι η ταινία είναι για υπομονετικούς θεατές. Αυτό δε σημαίνει ότι ο ρυθμός των γεγονότων είναι αργός ή όπως συνηθίζεται να λέγεται, βραδυφλεγής.

Κάθε άλλο. Απλά, χειρίζεται με ευφυή τρόπο τα μυστικά της, χωρίς να βιάζεται, χτίζοντας έτσι σταδιακά την ένταση, η οποία φυσικά απογειώνεται στο φινάλε. Έξυπνο, ακραία κλειστοφοβικό, σκοτεινό, βίαιο, χωρίς να γίνεται ιδιαίτερα αιματηρό, με απρόβλεπτο μαύρο χιούμορ ανά διαστήματα, το Barbarian είναι ικανό να σας προσφέρει μία ξεχωριστή εμπειρία τρόμου. Είναι από εκείνες τις ταινίες που όσες λιγότερες πληροφορίες έχετε γι' αυτή, τόσο περισσότερο θα απολαύσετε τα μυστικά που κρύβει η πλοκή της. Δε θα ήταν υπερβολή αν θεωρηθεί από κάποιους η μικρή, ευχάριστη έκπληξη της χρονιάς για το είδος.