Decision to Leave Review – Το νέο δράμα του σκηνοθέτη του ‘Oldboy’ έφτασε

Έγκλημα και ανθρώπινα πάθη σ’ ένα παιχνίδι του είναι και του φαίνεσθαι
28 Οκτωβρίου 2022 14:43
Decision to Leave Review – Το νέο δράμα του σκηνοθέτη του ‘Oldboy’ έφτασε

Ο Park Chan-wook (The Handmaiden, Oldboy) που βραβεύτηκε με Χρυσό Φοίνικα ως καλύτερος σκηνοθέτης στο φετινό Φεστιβάλ των Καννών, πλέον με τη νέα του δουλειά, το νεονουάρ ρομαντικό δράμα Decision to Leave, βάζει πλώρη και για τα 95α Όσκαρ.

Ο Park Hae-il και η Tang Wei ηγούνται του cast εν προκειμένω υποδυόμενοι δύο ανθρώπους που πασχίζουν να ξεφύγουν από επιθυμίες και μοιραία λάθη στη σκιά ενός ή και περισσότερων ανεξιχνίαστων θανάτων. Παίζουν επίσης οι: Lee Jung-hyun, Go Kyung-pyo, Park Yong-woo και Jung Yi-seo.

Ο κεντρικός άξονας του έργου εστιάζει στon ‘Hae-jun’, έναν ντεντέκτιβ ανθρωποκτονιών, ο οποίος αρχίζει να διερευνά τον θάνατο ενός εύπορου μεσήλικα. Καθώς ξετυλίγεται το κουβάρι της υπόθεσης, οι υποψίες των αρχών στρέφονται αρχικά στη ‘Seo-rae’, τη νεαρή χήρα του εκλιπόντα, μία γοητευτική γυναίκα η αινιγματική στάση της οποίας αρχίζει να εξάπτει το ενδιαφέρον του επιθεωρητή. Όταν το παραπάνω συμβάν περάσει στο αρχείο ως μία περίπτωση αυτοχειρίας, η περίεργη έλξη που έχει ήδη αναπτυχθεί μεταξύ τους θα ξεκινήσει και πάλι να παρουσιάζει διακυμάνσεις μόλις ένας ακόμη θάνατος έρθει στο προσκήνιο, με κύρια εμπλεκόμενη πάλι την ‘Seo-rae’.

Ο ταλαντούχος Νοτιοκορεάτης δημιουργός της τριλογίας του Vengeance, ενορχηστρώνει ένα βραδυφλεγές σε ένταση δράμα στο οποίο ο υφέρπων ερωτισμός κλέβει την παράσταση, με το στοιχείο της ίντριγκας να παίρνει τον ρόλο δευτεραγωνιστή συμπληρώνοντας αρμονικά ένα θέαμα καλογυρισμένο και αισθητικά όμορφο.

Η δράση της ταινίας εξελίσσεται με αργούς ρυθμούς συνθέτοντας όμως μία αφήγηση που σε κρατάει πάντα σε αμφιβολία και σε εγρήγορση για το ποιος είναι υπεύθυνος για τους θανάτους που έχουν σημειωθεί. Πολλές φορές θα πιάσεις τον εαυτό σου να αμφιταλαντεύεται καθώς προσπαθεί να αποφανθεί για το τι τελικά συμβαίνει. Ο Park Chan-wook για ακόμη μία φορά καλεί επιδέξια τον θεατή σε ένα σκοτεινό δίλημμα ανάμεσα στα θέλω και στα πρέπει, και στήνει ένα υπνωτιστικό, αγωνιώδες παιχνίδι του είναι και του φαίνεσθαι, αφήνοντάς μας να βγάλουμε τα δικά μας συμπεράσματα.

Είναι ένας ύμνος προς την λαχτάρα του απαγορευμένου και προς τον πόθο για την εκπλήρωση του ανικανοποίητου, ενώ τυλίγεται αριστοτεχνικά με τον μανδύα του μυστηρίου και αρθρώνεται ως μία ρομαντική παράκληση: «πέταξε το κινητό σου όσο βαθύτερα γίνεται στη θάλασσα»! Και όλο αυτό εκφράζεται από έναν αστυνομικό που καταλήγει να έχει ερωτευτεί με την κύρια ύποπτο της υπόθεσης που ερευνά!

Ένα δυνατό ειδύλλιο καλλιεργείται σταδιακά ανάμεσα στους δύο βασικούς δρώντες, ο οποίοι χάνονται μέσα στη δίνη του, ακόμη και αν αυτό εν τέλει δεν οδηγείται ποτέ σε μία σεξουαλική εκτόνωση. Από τη μία κυριαρχεί η λογική και από την άλλη η παρόρμηση. Η σύγκρουση και ο διχασμός ανάμεσα στην ορθή κρίση και το συναίσθημα συνέχει κάθε σκηνή. Τί μορφή μπορεί να πάρει η προδοσία απέναντι σε έναν σύντροφο; Πόσο μπορεί κάτι τέτοιο να καταδιώκει ως εμμονή κάποιον που διαπιστώνει ότι δελεάζεται με την ιδέα να αφήσει να μπει στη σχέση του το τρίτο πρόσωπο;

Στο Decision to Leave οι δύο ήρωες μαγνητίζονται ο ένας από τον άλλον με έναν ακαταμάχητο τρόπο, και ασυναίσθητα δέχονται να δέσουν γερά με μία αόρατη κλωστή τις ζωές τους,  χωρίς ποτέ να πάψει να ελλοχεύει ο κίνδυνος της αυτοκαταστροφής, αλλά και της πλάνης όσον αφορά στα πραγματικά τους κίνητρα, κάτι που καταλήγει να τους στοιχειώνει.