Hellraiser Review - Η αναγέννηση ενός ταλαιπωρημένου franchise

Παρά το γεγονός ότι μοιράζεται τον ίδιο τίτλο, η ταινία μας παρουσιάζει μία καινούργια ιστορία και δεν είναι ριμέικ του κλασικού Hellraiser (1987) του Clive Barker. Σκηνοθετημένη από τον David Bruckner και σε σενάριο των Ben Collins και Luke Piotrowski, αποτελεί την 11η προσθήκη στο πολύπαθο, ανέπνευστο και κορεσμένο franchise. Φιλοδοξία του εν λόγω εγχειρήματος είναι να δώσει μία νέα, φρέσκια συνέχεια στον μύθο του Pinhead, ο οποίος αποτελεί μία από τις πιο ανατριχιαστικές, διαχρονικές πλέον φιγούρες στο σινεμά του τρόμου.

Πριν συνεχίσουμε όμως, καλό θα ήταν να αναφέρουμε λίγα λόγια για την υπόθεση της ταινίας, η οποία επικεντρώνεται στην Riley, τη νεαρή γυναίκα που παλεύει αρκετό καιρό με τις εξαρτήσεις διαφόρων ουσιών. Ο πραγματικός εφιάλτης, όμως, θα ξεκινήσει όταν αυτή μαζί με τον σύντροφο της Trevor θα αποκτήσουν στα χέρια τους ένα παράξενο, αρχαίο παζλ με τετράγωνο σχήμα. Μετά από έναν έντονο καυγά με τον αδελφό της καταλήγει αργά το βράδυ σε ένα πάρκο με το μυστηριώδες κουτί στα χέρια. Προσπαθώντας να καταλάβει τον τρόπο που λειτουργεί, άθελα της, καλεί τους Cenobites, μια ομάδα σαδιστικών, μεταφυσικών πλασμάτων από μια άλλη διάσταση.

Το cast του Hellraiser περιλαμβάνει τους: Odessa A’zion (Grand Army), Jamie Clayton (The L Word: Generation Q), Adam Faison (Everything’s Gonna Be Okay), Drew Starkey (Outer Banks), Brandon Flynn (Ratched), Aoife Hinds (The Long Call), Jason Liles (Stereoscope), Yinka Olorunnife (The Transporter), Selina Lo (Boss Level), Zachary Hing (Halo), Kit Clarke (Leonardo), Goran Visnjic (The Boys) και Hiam Abbass (Succession).

Μία από τις επιλογές στο casting, που συζητήθηκαν έντονα μετά τις επίσημες ανακοινώσεις, ήταν αυτή της ηθοποιού Jamie Clayton ως τη νέα εκδοχή του δαιμονικού χαρακτήρα Pinhead. Η ερμηνεία της σε συνδυασμό με το εξαιρετικό μακιγιάζ (για το οποίο μάλιστα χρειαζόταν κάτι παραπάνω από τέσσερις ώρες για να ολοκληρωθεί), ανήκει σίγουρα στα θετικά της ταινίας. Η Αμερικανή ηθοποιός, γνωστή μεταξύ άλλων για τη δουλειά της στο Sense8, δίνει μία ιδιαίτερη παράσταση στον ρόλο της Hell Priest. Είναι αλήθεια ότι στο κομμάτι των ερμηνειών, το ταλέντο των κεντρικών ηθοποιών δεν περνάει απαρατήρητο. Επιπρόσθετα, η ποιότητα της παραγωγής, κυρίως στις τοποθεσίες όπου λαμβάνει χώρα το μεγαλύτερο μέρος της δράσης, βρίσκεται και αυτή σε υψηλά επίπεδα.

Γενικότερα, τα τεχνικά χαρακτηριστικά της ταινίας, όπως για παράδειγμα το οπτικοακουστικό, δύσκολα θα απογοητεύσουν. Παρ' όλα αυτά, υπάρχουν σημαντικές αδυναμίες που επηρεάζουν αρνητικά τη συνολική εμπειρία. Εκεί που πάσχει λοιπόν το πόνημα του David Bruckner είναι στο περιεχόμενο, και όπως συνηθίζεται στην εποχή μας, η έλλειψη οράματος δημιουργεί περαιτέρω θεματάκια.

Το σενάριο είναι κάτι παραπάνω από προβλέψιμο, οι υποτιθέμενες ανατροπές στην πλοκή, καθώς και τα κίνητρα κάποιων χαρακτήρων-κλειδιά, δεν μπορώ να πω με σιγουριά ότι θα σας πείσουν, ενώ το φινάλε επιβεβαιώνει το γεγονός ότι πρόκειται για μία ταινία που παρόλο τις καλές της στιγμές, θα ξεχαστεί αρκετά εύκολα από το κοινό. Επιπλέον, ο τρόπος προσέγγισης και η γενικότερη παρουσία των σαδιστικών Cenobites, αντιμετωπίζεται περισσότερο σαν εξωγήινοι serial killers, αφαιρώντας έτσι αρκετά από την μυθική τους υπόσταση.

Εν κατακλείδι, το καινούργιο Hellraiser, έχει να επιδείξει κάποια θετικά στοιχεία, τα οποία όμως χάνονται κάπως από το συνολικό αποτέλεσμα. Ωστόσο, μάλλον ανήκει στις τίμιες και ειλικρινείς προσπάθειες σκηνοθετών, οι οποίοι πραγματικά επιχειρήσαν να προσφέρουν κάτι διαφορετικό στο κοινό που έχει λατρέψει το σύμπαν του.

Πράγματι, δεν θα είναι υπερβολή αν κατατάσσαμε τη συγκεκριμένη προσθήκη ανάμεσα στις 3 καλύτερες ταινίες του ταλαιπωρημένου franchise. Αυτό που μένει να δούμε πλέον είναι αν η προσπάθεια των David Bruckner, Ben Collins, Luke Piotrowski και David S. Goyer μπορεί να σταθεί ικανή ώστε να αναγεννήσει τον μύθο του Pinhead, δίνοντας του μία δεύτερη ζωή στο σινεμά του τρόμου.