Το Murderville του Netflix είναι ένα τηλεοπτικό “Παλέρμο” με μπόλικο χιούμορ | Review

Αντλώντας έμπνευση από το σόου του BBC Three, Murder in Successville, ο Krister Johnson σε παραγωγή του Netflix επιστρατεύει ως πρωταγωνιστή του τον Will Arnett και μας παραδίδει την σπαρταριστή κωμική σειρά μυστηρίου Murderville στην οποία το στοιχείο του αυτοσχεδιασμού έχει την πρωτοκαθεδρία.

Το κύριο cast αποτελείται επιπλέον από τους: Haneefah Wood, Lilan Bowden και ο Phillip Smithey.

Το εν λόγω τηλεοπτικό project αναπτύσσεται συνολικά μέσα από έξι αυτοτελή επεισόδια, ενώ κινείται σε στυλ mockumentary επιφυλάσσοντάς μας παράλληλα σπέσιαλ guest εμφανίσεις από διάφορους εκπροσώπους του χώρου του θεάματος όπως είναι οι: Annie Murphy, Conan O'Brien, Ken Jeong, Kumail Nanjiani, Marshawn Lynch και η Sharon Stone.

Εν προκειμένω λοιπόν, η φιλική συμμετοχή καθενός από τους δημοφιλείς σταρ που θα εμπλακούν στα γεγονότα της πλοκής, συνοδεύεται από ένα πλήθος μπελάδων, επεισοδιακών καταστάσεων, απρόπτων και ευτράπελων. Οι ενέργειες της εκάστοτε διάσημης περσόνας που παρουσιάζεται εδώ, ουσιαστικά δεν ακολουθούν κάποιο σενάριο, αλλά το άτομο αυτό αναλαμβάνει τον ρόλο ερασιτέχνη επιθεωρητή και μάλιστα στο πλευρό ενός εκκεντρικού συνεργάτη και ντεντέκτιβ του Τμήματος Ανθρωποκτονιών, του ‘Terry Seattle’ (Arnett). Ωστόσο, κάθε αρχάριος βοηθός του θα πρέπει να συμβαδίσει με τις απαιτητικές προκλήσεις της αποστολής που τους έχουν αναθέσει για την εξιχνίαση ενός φόνου, και να συνεισφέρει στις έρευνες όντας πάντα ετοιμοπόλεμος τόσο στα λόγια όσο και στις πράξεις καθώς ο άγαρμπος μέντοράς του ανακρίνει τους υπόπτους της κάθε υπόθεσης.

Το παρόν τηλεοπτικό εγχείρημα καταφέρνει να διασκεδάσει το κοινό αβίαστα και με πολλή πλάκα! Πρώτα απ’ όλα, ο Will Arnett ως ιδιόρρυθμος αξιωματικός της αστυνομίας και ιδιαίτερα επιρρεπής σε γκάφες και αναποδιές, δίνει τα ρέστα του! Μάλιστα, είναι απολαυστικά τα σημεία όπου είναι σαν να τον ακούμε να κάνει εσωτερικό μονόλογο με σοβαροφανές ύφος και βαθιά φωνή! Προφανώς και δεν γίνεται να μην χαχανίσεις ή έστω να σκάσεις γελάκι!

Το χιούμορ, η αφέλεια, ο παρορμητισμός του και το κόλλημα του με μία πρώην συνάδελφό του (θα δείτε ποια!) που έπεσε εν ώρα καθήκοντος είναι μόνο μερικά από τα σήμα-κατατεθέν γνωρίσματά του. Για την ακρίβεια, αυτό το τελευταίο του έχει γίνει εμμονή εδώ και δέκα έξι χρόνια αφού ποτέ δεν έπαψε να τον απασχολεί το πόσο άδικα χάθηκε αυτήν η πολύτιμη φίλη και συνεργάτης του. Συνεπώς, κατά διαστήματα το κενό αυτό έρχεται τουλάχιστον προσωρινά να αναπληρώσει και από ένας άπειρος νεοσύλλεκτος για την εκπαίδευση του οποίου έχει δώσει ρητή εντολή η διοικήτρια του Αστυνομικού Τμήματος να την επωμιστεί εξ’ ολοκλήρου ο τέως σύντροφός της, ‘Terry’ που στο μεταξύ έχει κατασκηνώσει στο γραφείο του και παλεύει να βγάλει κανά εξτραδάκι κυνηγώντας συναδέλφους του για να ξεφορτωθεί τα όχι και τόσο λιμπιστικά ενεργειακά προϊόντα μιας επιχείρησης-πυραμίδας.

Ο ήρωας ενίοτε κατορθώνει να επιβάλει τη μέθοδο και τους κανόνες του στη διαδικασία της έρευνας αλλά ορισμένοι καινούργιοι που φιλοδοξούν να γίνουν το δεξί του χέρι αποδεικνύονται πολύ πιο σκληρά καρύδια απ’ ό,τι νόμιζε πετυχαίνοντας εν τέλει να του πάρουν τον αέρα με τη δυναμική τους στάση. Αυτό στέκεται και ως η πηγή πολύ γουστόζικων αστείων σκηνών και παρεξηγήσεων όπου το χιούμορ δίνει και παίρνει!

Μέσα σε διάστημα περίπου τριάντα λεπτών εντός του οποίου ξεδιπλώνεται το κουβάρι της κάθε ιστορίας, το ενδιαφέρον του δέκτη διατηρείται αδιάπτωτο. Πιάνεις και εσύ τον εαυτό σου να θέλει να λύσει τον γρίφο που κρύβεται πίσω από μία δολοφονία.

Βέβαια, για να διαβλέψεις σωστά την ταυτότητα του δράστη θα πρέπει να είσαι αρκετά παρατηρητικός ως προς τις μικρές λεπτομέρεις που αποκαλύπτονται στην πορεία έχοντας τη σημασία τους καθώς προχωρούν τα πράγματα. Και όντως σε δύο επεισόδια η ανατροπή έρχεται από εκεί που δεν το περιμένεις!

Και εδώ που τα λέμε ούτε οι celebrities βάζουν με τον νου τους πόσο εξωφρενικά μπορούν να εξελιχθούν τα διάφορα τεκταινόμενα μέχρι το τέλος, γι’ αυτό και συχνά θα τους δεις να ζορίζονται να συγκρατηθούν και να σφίγγουν τα χείλη τους για να μην γελάσουν κάτι που οπωσδήποτε κερδίζει πόντους αυθορμητισμού και φυσικότητας στο όλο εγχείρημα!

Το Murderville θα μπορούσε να είναι η τηλεοπτική εκδοχή του «Πέφτει η νύχτα στο Παλέρμο» δοσμένη με χορταστικές δόσεις χιούμορ, γρήγορο ρυθμό, ευφάνταστο αυτοσχεδιασμό και εμφανίσεις από γνωστά ονόματα που ευχαριστήθηκαν με την ψυχή τους την υποτιθέμενη συμμετοχή τους στη διαλεύκανση εγκλημάτων με τη ασύμβατα ηγετική μορφή του αστυνόμου ‘Terry’ να αναδεικνύεται σε όλο της το μεγαλείο!