Οι Κορεάτες "το έχουν" με τα ζόμπι στο "All of Us Are Dead” του Netflix – Review

Κανένας δεν περίμενε ή καλύτερα, σχεδόν κανένας δεν περίμενε το τηλεοπτικό φαινόμενο «Squid Game», αλλά ούτε και το εξαιρετικό «Parasite», για να εκτιμήσει τις δουλειές που μας έχουν παρουσιάσει οι Νοτιοκορεάτες όλα αυτά τα χρόνια. Συγκεκριμένα, οι ταινίες τους άρχισαν να προσελκύουν διεθνή προσοχή στις αρχές των 00’s με το «Old Boy» του Park Chan-wook, η αλήθεια είναι όμως ότι, τα πραγματικά διαμαντάκια τους είχαν ήδη ξεκινήσει να εμφανίζονται από την δεκαετία του ‘90. Κρίνοντας από αυτά που έχουμε δει μέχρι σήμερα, είναι ξεκάθαρο ότι οι δημιουργοί από την Νότιο Κορέα έχουν βρει έναν ευρηματικό τρόπο να μας αφηγούνται ενδιαφέρουσες ιστορίες, ανεξάρτητα από το είδος που καταπιάνονται.

Στην ίδια κατηγορία ανήκει και το «All Of Us Are Dead», η νέα σειρά που προβάλλεται στο Netflix και αποτελεί την τηλεοπτική μεταφορά του κορεάτικου webtoon «Now At Our School», που κυκλοφόρησε το 2009. Μέχρι στιγμής, ψαχουλεύοντας στο διαδίκτυο, θα βρείτε αρκετούς που δηλώνουν εντυπωσιασμένοι από το πόσο πιστή παρέμεινε η σειρά στο πρωταρχικό υλικό. Φυσικά, όπως αναφέρουν οι ίδιοι, αλλαγές και τροποποιήσεις υπήρξαν στην πλοκή και στους χαρακτήρες κατά την τηλεοπτική της προσαρμογή με την λογική κάποια από αυτά τα στοιχεία να λειτουργήσουν με καλύτερη απόδοση στη μικρή οθόνη, τόσο για τους ανθρώπους που έχουν μία επαφή με το κόμικ, όσο και για τους υπόλοιπους που θα το γνωρίσουν για πρώτη φορά μέσω της πλατφόρμας.

Το μεγαλύτερο μέρος της πλοκής διαδραματίζεται στο λύκειο της πόλης Hyosan στη Νότια Κορέα, και όλα αρχίζουν όταν μία μαθήτρια μολύνεται κατά λάθος στα εργαστήρια του σχολείου με έναν ιό που μετατρέπει τους ανθρώπους σε ζόμπι. Γρήγορα, γεμάτα οργή, ζόμπι. Δε θα αργήσει η στιγμή που οι περισσότεροι μαθητές αλλά και προσωπικό του σχολείου θα μολυνθούν κι αυτοί, βάζοντας σε κίνδυνο τους εναπομείναντες μαθητές, οι οποίοι, εγκλωβισμένοι στον χώρο του σχολείου, τρέχουν από τάξη σε τάξη για να γλυτώσουν από τα ζόμπι-συμμαθητές τους.

Από τα 2 γεμάτα ένταση πρώτα επεισόδια, οι σεναριογράφοι, δεν μας αφήνουν και πολλά περιθώρια. Κανένας χαρακτήρας δεν είναι ασφαλής και αυτό γίνεται κατανοητό αρκετά νωρίς. Έχοντας λοιπόν κερδίσει επάξια την βεβαιότητα από τους θεατές ότι, όντως, παίζει και να μην μείνει κανένας ζωντανός μέχρι το φινάλε της σεζόν, η συνέχεια της ιστορίας γίνεται όλο και πιο ενδιαφέρουσα. Εντάξει, προφανώς και κάποιοι χαρακτήρες θα επιβίωναν, απλά θέλω να τονίσω την επιτυχημένη σχέση που αναπτύχθηκε μεταξύ της πλοκής και των θεατών. Ήταν αναζωογονητικό να αισθάνεσαι ότι ο κάθε ήρωας που ίσως έχεις επενδύσει πάνω του συναισθηματικά, κινδυνεύει πραγματικά και μπορεί από στιγμή σε στιγμή να χαθεί.  

Αυτή η συναισθηματική εμπλοκή με τους χαρακτήρες ήταν ακόμα ένα θετικό στοιχείο. Και αυτό συμβαίνει, κυρίως, λόγω των δυναμικών που δημιουργούνται μεταξύ τους. Δε θα επεκταθώ στο κομμάτι αυτό προφανώς για αποφυγή spoiler, απλά θα πω ότι, όντας ένας συγκεκριμένος αριθμός ατόμων, δημιούργησαν μία ομάδα, και δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να υπάρχει ο ένας χωρίς τον άλλον. Μαθαίνουμε γι’ αυτούς σχεδόν μόνο μέσα από τις σχέσεις τους με τους υπόλοιπους. Στο κομμάτι αυτό βέβαια βοηθάνε πολύ και οι ερμηνείες των νεαρών ηθοποιών. Τους βρήκα όλους πειστικούς τόσο στις κωμικές, όσο και στις δραματικές τους στιγμές. Η εναλλαγή του κλίματος είναι συχνή στη σειρά και της ταιριάζει απόλυτα.

Ένα αρνητικό που θα μπορούσε να εντοπίσει κάποιος, θα ήταν η διάρκεια και ο αριθμός των επεισοδίων. Ένιωσα δηλαδή, κάπου στη μέση της σεζόν ότι υπήρξαν φορές που “απλώθηκε” ανούσια η πλοκή, καθυστερώντας έτσι την υπόλοιπη ιστορία. Παρόλα αυτά, η αλήθεια είναι ότι στο μεγαλύτερο κομμάτι της, δεν καταλαβαίνεις πως περνάει η ώρα. Και αυτό, είναι η μεγαλύτερη επιτυχία μιας σειράς. Να κάνει δηλαδή τον άνθρωπο που την παρακολουθεί, πέρα από τις όποιες αδυναμίες μπορεί να συναντήσει, να θέλει να δει το επόμενο επεισόδιο, να γίνει μέρος της ιστορίας, να τον νοιάξουν οι χαρακτήρες.

Αυτό θα σας συμβεί παρακολουθώντας το «All Of Us Are Dead», είτε είστε φαν του συγκεκριμένου είδους είτε όχι, θα θέλετε να δείτε την συνέχεια της ιστορίας. Δεν ξέρω άμα θα είναι το επόμενο big thing του Netflix, δεν με αφορά και ιδιαίτερα για να σας είμαι ειλικρινής. Το σίγουρο είναι ότι για ακόμη μία φορά, οι Νοτιοκορεάτες βρήκαν τον τρόπο να μας πούνε μία συναρπαστική ιστορία είδους χωρίς να λείπουν (πως θα μπορούσαν άλλωστε) και τα ξεκάθαρα κοινωνικό-πολιτικά μηνύματα.