Hawkeye ή αλλιώς η χριστουγεννιάτικη ιστορία του MCU | Season Review

Είχε πλάνο, είχε ζεστασιά, αλλά κάποιες αποφάσεις το…κρυώνουν
29 Δεκεμβρίου 2021 11:58
Hawkeye ή αλλιώς η χριστουγεννιάτικη ιστορία του MCU | Season Review

Το όραμα της Marvel Studios να παραδώσει μια χριστουγεννιάτικη ιστορία εντός του MCU, υπό την μορφή μιας σειράς που θα κυκλοφορεί κιόλας εν μέσω της εορταστικής περιόδου, ομολογώ ότι είχε το ρίσκο του. Οι πρώτες εντυπώσεις μου για το Hawkeye, λοιπόν, ήταν αρκετά θετικές, αν και δεν μπόρεσα να παραβλέψω με τίποτα -και ακόμη δε χωνεύω- τα τραγικά τεχνικά λάθη που συνάντησα σε μια σειρά τόσων εκατομμυρίων.

ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΠΙΘΑΝA SPOILERS

Τώρα, όμως, που ολοκληρώθηκε το Hawkeye και δόθηκε μια άνω τελεία στον χαρακτήρα του Clint Barton (Jeremy Renner) και της Kate Bishop (Hailee Steinfeld), άλλαξαν κάποια από τα αισθήματά μου προς τη σειρά; Μπορώ να πω πως όχι, καθώς συνέχισε με το ίδιο μοτίβο και στα επόμενα επεισόδια, βάζοντας φωτιά στο γενικότερο MCU και τους αφηγηματικούς ιστούς του στο 4ο επεισόδιο, με την εμφάνιση της Yelena Belova της Florence Pugh.

Η χαρακτήρας που γνωρίσαμε στο Black Widow ήταν τόσο ταιριαστά-αταίριαστη σαν δίδυμο με την Bishop, που η ερμηνεία των Steinfeld και Pugh ξεχείλιζε από την οθόνη. Έτσι ενδυναμώθηκαν οι δύο νεοφερμένες ηρωίδες του MCU, ξεφλουδίστηκαν περισσότερες πτυχές της αδερφής της Natasha Romanoff, ενώ μας χάρισαν και μοναδικές στιγμές έντασης και γέλιου.

Έπειτα, το 5ο ανέβασε κι άλλο τον πήχη όσον αφορά το που θα πάει η βαλίτσα του ευρύτερου MCU, με το 6ο να μας συστήνει επιτέλους στον «Θείο» της Echo (Alaqua Cox). Η μεγάλη επιστροφή του Kinging του Vincent D’Onofrio έγινε με κάθε μεγαλείο και το ότι συνδέθηκαν οι Marvel σειρές του Netflix με τις νέες του MCU στο Disney Plus ήταν ένα από τα δυνατότερα και ουσιαστικά fan services που πρόσφερε η σειρά. Ο Kingpin εμφανίστηκε και κούμπωσε τέλεια στην ιστορία σα να μην πέρασε μια μέρα.

Ή και σα να πέρασε; Και μόνο που ο D’Onofrio υποδύεται τον Wilson Fisk προσθέτει πόντους, ωστόσο τον είδα πολύ πιο ευάλωτο και πιο…μαλακό σαν χαρακτήρα από ότι όταν εμφανίστηκε τελευταία φορά στο Daredevil. Ίσως η Marvel να θέλει να αποδώσει μια πιο πιστή στα κόμικ βερσιόν του χαρακτήρα και όχι τόσο αδυσώπητη.

Εκεί που έκανε το μεγαλύτερο στραβοπάτημα σαν πλοκή το Hawkeye ήταν στη διαχείριση του χαρακτήρα, ο οποίος ναι μεν γνωρίζαμε ότι θα είναι το «πάτημα» της Echo, από την άλλη δε ο τρόπος που έγινε ήταν εντελώς λάθος. Μου προκάλεσε έκπληξη, αλλά ταυτόχρονα με άφησε σύξυλο με το cliffhanger για το μέλλον του Fisk. Ένα φτηνό πρόωρο τέλος που η απόδοσή του δε φέρει κανένα ουσιαστικό βάρος πέραν του να σοκάρει για χάρη του σοκ και τίποτα άλλο.

Κατά τα άλλα, η ζεστασιά και η χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα του σόου και πως ο Barton εξελίχθηκε από ένας τύπος που απλά ήθελε να τελειώνει με την υπόθεση και να πάει σπίτι του για διακοπές, μεγάλωσε σε μια σχέση ζωής για αυτόν και την Kate. Αυτές οι λίγες αλλά πολύ έντονες στιγμές που πέρασαν, σφυρηλάτησαν το δεσμό τους και θαρρώ πως αποδόθηκε ολόσωστα αυτή η πτυχή.

Η ομορφιά όλου του σόου και εκεί που ξεχώρισε απ' όλα τα άλλα είναι αυτή η γιορτινή, ευχάριστη και οικογενειακή γεύση που κουβαλούσε το κλίμα του, χωρίς ωστόσο να κομπιάζει όταν χρειαζόταν να σοβαρέψει. Μια παγίδα που τη συναντάω πολλές φορές σε σειρές της ποπ κουλτούρας. Είχε, λοιπόν, μια ισορροπία σε όλα του και οι ερμηνείες από όλους τους βασικούς στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων. Ακόμα και η τελική μάχη -ας την πούμε- μπροστά στο γιορτινό δέντρο ήταν εντυπωσιακή για τα στενά όρια του Hawkeye, όχι όμως και στο θέαμα που μας έχει συνηθίσει το MCU γενικότερα και δε μου βγάζετε από το μυαλό ότι είναι η πιο χαμηλού budget σειρά του, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Το εκτιμώ σαν μια ακόμη διαφορετικού ύφους πρόταση εντός των superhero ορίων του MCU, ωστόσο σίγουρα δεν αποτελεί τίποτα παραπάνω από μια ευχάριστη, εύπεπτη παρένθεση από τα παράδοξα του Multiverse που ταλανίζουν τελευταία το σύμπαν της Marvel.