Το Hawkeye είναι η χριστουγεννιάτικη βιντεοκασέτα της Marvel | Episode 1&2 Review

Τουλάχιστον από όσο φαίνεται στα πρώτα δύο επεισόδια.
29 Νοεμβρίου 2021 13:13
Το Hawkeye είναι η χριστουγεννιάτικη βιντεοκασέτα της Marvel | Episode 1&2 Review

Μοιάζει σαν αιώνας λόγω των γεγονότων που σαν πλανήτης και ανθρωπότητα ζούμε εδώ και σχεδόν δύο χρόνια, αλλά δεν πέρασε ούτε ένας χρόνος ακόμα από τότε που η Marvel Studios έκανε πρεμιέρα το WandaVision στο Disney Plus, ξεκινώντας τη νέα φάση του MCU κάπως ανορθόδοξα -από όσο το είχε σχεδιάσει δύο χρόνια πριν τουλάχιστον στην D23. Μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο η κιμαδομηχανή μηχανή παραγωγής θεάματος της Disney κατάφερε να βγάλει συνολικά τέσσερις υψηλών προδιαγραφών σειρές, μαζί με το Falcon and the Winter Soldier, το εξαιρετικό Loki, και το αναπάντεχα ενδιαφέρον What If?.

Έτσι, κράτησε τη fanbase της ζεστή ακόμη και στους πιο χαλεπούς καιρούς και πλέον ήρθε η ώρα της 5ης και τελευταίας για το 2021 σειράς του MCU στο Disney Plus. Το Hawkeye έκανε πρεμιέρα πριν μερικά 24ωρα με δύο επεισόδια και μας έδωσε μια αρκετά χορταστική μπουκιά για να καταλάβουμε το «ποιόν» αυτής της νέας και πιο προσγειωμένης από όλες μέχρι τώρα, σειράς της Marvel Studios.

Εδώ πρωταγωνιστεί ο Jeremy Renner ως Hawkeye ξανά, ο οποίος στον μετά-Blip κόσμο προσπαθεί με νύχια και με δόντια και με ότι δυνάμεις του έχουν απομείνει, να κρατά την οικογένειά του ενωμένη και να ξοδεύει όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο μπορεί με τα παιδιά του. Ωστόσο, η χριστουγεννιάτικη εξόρμηση που κανόνισε στη Νέα Υόρκη διακόπτεται άγαρμπα, στο άκουσμα της είδησης πως κάποιος ενεργεί σαν αυτόν, χρησιμοποιώντας μάλιστα και την στολή της μυστικής ταυτότητάς του (τρόπον τινά) του Ronin, όπως δηλαδή τον είδαμε τελευταία φορά στο Avengers: Endgame.

Χωρίς να χάνει χρόνο η ιστορία -και γενικά αυτό είναι ένα από τα θετικά στο ρυθμό της πλοκής- βρίσκεται στο κατώφλι της νεαρής Kate Bishop, την οποία υποδύεται με τσαγανό και νεύρο η Hailee Steinfeld. Εδώ παρουσιάζεται ως ένα πλουσιοκόριτσο που την ζωή της επηρέασε και χάραξε με διαφορετική πορεία η Μάχη της Νέας Υόρκης στο “Avengers” (2012), καταλήγοντας να γίνει εξπέρ στις πολεμικές τέχνες, αλλά κυρίως με το τόξο και το βέλος.

Δε θα σποιλάρω εδώ το γεγονός που φέρνει τελικά τον έναν στο μονοπάτι του άλλου, ωστόσο γενικότερα το «καλημέρα» της Kate Bishop μοιάζει γεμάτο με ενέργεια, νεύρο αλλά και όρεξη για να μάθει και να πάθει στο πλάι του Clint Barton.

Αυτός με τη σειρά του βρίσκεται κατά βάθος από αγγαρεία σε μια κατάσταση που πρέπει να την…νταντέψει και να την προστατέψει από μια συμμορία της Νέας Υόρκης και κάποιες σκιώδεις φιγούρες που εμπλέκονται επίσης, αντί να βρίσκεται δίπλα στα παιδιά του και να κάνουν μαραθώνιο χριστουγεννιάτικων ταινιών.

Αυτή η δυναμική μαθητή και μέντορα κατ’ ανάγκη, ήδη ξεφλουδίζει τους πρωταγωνιστές της ιστορίας με έναν απενοχοποιημένο και χωρίς σοβαροφάνειες τρόπο που πραγματικά μου είχε λείψει να δω με τόση αυθεντικότητα να αποδίδεται σε ταινία ή σειρά της Marvel. Βασικά, εδώ που τα λέμε έχει μια αθωότητα και μια ζεστασιά που κανένα άλλο project της μέχρι σήμερα δεν είχε.

Μοιάζει λες και ήθελε η Marvel Studios να κυκλοφορήσει μια ταινία βιντεοκασέτας εν έτει 2021 για να μας χαλαρώσει και να ψυχαγωγήσει με αρκετές δόσεις από “Die Hard” και “Μόνος στο Σπίτι”. Επιρροές τις οποίες όχι μόνο δεν κρύβει, αλλά ήδη έκανε τα κινηματογραφικά tributes της. Γενικότερα δεν την διέπει μια σοβαροφάνεια και έτσι το ύφος της ρέει τόσο ευχάριστα μέχρι τώρα που παρόλο που είναι κλισεδίστικη η προσέγγιση, μοιάζει με μια ταινία δράσης με έντονα 90’s βιντεοκασέτας στοιχεία εντός του MCU και είναι κάτι το διαφορετικό που το εκτιμώ.

Αυτό δεν σημαίνει πως δεν έχω παράπονα και είναι με ένα κομμάτι που δεν περίμενα να με απογοητεύσει η Marvel Studios. Δεν γνωρίζω εάν έφταιξε ότι γυρίστηκε εν μέσω των lockdown, αλλά η παραγωγή, αν και υψηλών προδιαγραφών, σε αρκετά σημεία δε θυμίζει πως είναι Marvel στο Disney Plus αλλά στο… ABC των Agents of SHIELD.

Το κυριότερο αρνητικό της είναι πως περιλαμβάνει λάθη που έγιναν αντιληπτά με γυμνό μάτι. Για παράδειγμα σε μια από τις έντονες σκηνές δράσης, η Kate αντιμετωπίζει με ένα μπουκάλι κρασιού κάποια μέλη συμμορίας και ένας το πυροβολεί με αποτέλεσμα να σκάσει. Ε, λοιπόν, σε εκείνο το σημείο το εφέ του σπασίματος του μπουκαλιού φαίνεται πως επιτυγχάνεται με πρακτικό τρόπο (και όχι κάποιο CGI) ωστόσο μένει ένα παιδιαρίστικο λάθος στο μοντάζ αφού το "cut" αφήνει σε διαφορετική στάση σώματος την Kate αφότου σπάει το μπουκάλι. Ναι, θα μου πείτε τι παρατηρώ, αλλά τέτοια χοντρά λάθη που μου φάνηκαν παράξενα από την πρώτη θέαση οι προηγούμενες σειρές δεν τα είχαν.

Για να μην αναφέρω το continuity error που υπάρχει στην εναρκτήρια σκηνή του πρώτου επεισοδίου που μας μεταφέρει στην Μάχη της Νέας Υόρκης και δεν έχει πέσει…σωστά η πινακίδα του Stark Tower. Ελπίζω να μην υπάρξουν άλλα τέτοια τεχνικής φύσεως λάθη, καθώς σε τέτοιες πανάκριβες παραγωγές υποτίθεται πως τέτοιες παραλείψεις δεν νοούνται, διότι θα ήταν κρίμα με το ρυθμό και το ύφος που έχει το Hawkeye να καταποντιστεί από έναν τομέα που η Marvel κατέχει όσο λίγοι στη βιομηχανία.