Το Ron's Gone Wrong είναι ένα ξεχωριστό high tech παραμύθι | Review

Πόσες φορές έχουμε αναρωτηθεί για το εάν η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να συναγωνιστεί ή ακόμη και να αντικαταστήσει σημαντικές λειτουργίες και ιδιότητες που αποδίδονται αποκλειστικά στον άνθρωπο ειδικά όσες έχουν να κάνουν με την υποκειμενική εμπειρία, τα βιώματα, τις αναμνήσεις, τα συναισθήματα, τα κίνητρα, την αίσθηση του ανήκειν και την αλληλεπίδρασή του με άλλους;

Το φιλμ κινουμένων σχεδίων Ron's Gone Wrong των Jean-Philippe Vine και Sarah Smith έρχεται να εξερευνήσει με πολύ εύστοχο τρόπο, ευρηματικότητα και έξυπνο χιούμορ αυτά τα ζητήματα, με σημείο αναφοράς την A.I. και το ίδιο το άτομο μέσα από μία υπέροχη, φρέσκια και επίκαιρη μυθοπλασία που μιλάει κατευθείαν στην καρδιά μικρών και μεγάλων! Το σενάριο επιμελήθηκε ο Peter Baynham. Τις φωνές τους δανείζουν οι: Zach Galifianakis, Jack Dylan Grazer, Ed Helms, Justice Smith, Rob Delaney, Kylie Cantrall, Ricardo Hurtado, και η Olivia Colman.

Ο κεντρικός άξονας της υπόθεσης περιστρέφεται γύρω από τον ‘Barney’ (Dylan Grazer), έναν συνεσταλμένο και λιγάκι εσωστρεφή έφηβο που ζει στην έκρηξη της ψηφιακής εποχής και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Κάποτε λοιπόν, αποκτάει τον ‘Ron’, ένα ρομποτάκι που διαθέτει την δυνατότητα της ομιλίας, περπατάει και είναι πάντα συνδεδεμένο στο διαδίκτυο. Το θέμα είναι πως σύντομα η συσκευή αυτή αποδεικνύεται κομματάκι προβληματική σε επίπεδο καθημερινής πρακτικής και διαπροσωπικής επαφής. Έτσι, οι δύο αταίριαστοι ήρωες καλούνται να βρουν μία λύση στις δυσλειτουργίες του ‘Ron’ και να ανακαλύψουν από την αρχή την έννοια του καθεαυτού δεσίματος με τον άλλον.

Το συγκεκριμένο project προσεγγίζει με ζωντάνια, αμεσότητα, και ευαισθησία τόσο την αθωότητα όσο και τον αυθορμητισμό κάθε παιδιού που βιώνει τις ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις της τρίτης δεκαετίας του 21^ου αιώνα και ήδη από πολύ νεαρή ηλικία αποκτά απίστευτη εξοικείωση με αυτές αφού ουσιαστικά γεννιέται μέσα στους κόλπους του ψηφιακού εγγραμματισμού.

Επομένως, γίνεται λόγος για τις καθοριστικές αλλαγές που έχει επιφέρει η ψηφιοποίηση, ο υψηλός βαθμός συνδεσιμότητας, και ο προηγμένος εξοπλισμός υπηρεσιών γρήγορου ίντερνετ για επιχειρήσεις και καταναλωτές, εγκαθιδρύοντας ένα καινούργιο καθεστώς διαδραστικότητας και μεταφοράς της πληροφορίας όπου τα πάντα μπορούν να μεταδίδονται εδώ και τώρα, μακριά από εμπόδια που σχετίζονται με την χωρική εντοπιότητα ή με χρονικούς περιορισμούς.

Βεβαίως, από αυτήν την animated αφήγηση δεν λείπουν οι αναφορές στην ασφάλεια στον κυβερνοχώρο και στον αντίκτυπο των social media, στον εθισμό των χρηστών τους στο περιεχόμενο που παράγεται εκεί και στην εξάρτησή τους από τα likes, τις αντιδράσεις και τα σχόλια τόσο από τους σύγχρονους «ψηφιακούς ιθαγενείς» όσο και από άτομα πιο παλιών γενιών, τους λεγόμενους «ψηφιακούς μετανάστες».

Είναι γεγονός πως καθένας λαχταρά να μοιραστεί ιδέες, αξίες και να έχει κοινά με άλλους, να συναναστραφεί μαζί τους, να αποκτήσει μία άλλη σύνδεση ουσιαστική και γνήσια, αυτήν της εμπιστοσύνης και της φιλίας. Ωστόσο, πώς ερμηνεύεται κάτι τέτοιο υπό τους όρους της μοντέρνας συνθήκης του σήμερα; Τί σημαίνει να είσαι διαφορετικός και πόση βαρύτητα έχει για τον καθένα η αποδοχή της ιδιαιτερότητας κάποιου;

Μήπως το τέλειο, το ομοιόμορφο και το «φαίνεσθαι» κερδίζουν έδαφος έναντι του ατελούς, του μοναδικού και του «είναι»; Μπορούμε να έχουμε κατά παραγγελία ‘άψογους κολλητούς’ και να τους κρατήσουμε κοντά μας με οδηγίες χρήσης; Πώς επηρεάζεται ο  ποιοτικός χρόνος ανάμεσα σε γονείς και παιδιά και πώς διαμορφώνεται ο ρόλος της οικογένειας;

Οι δημιουργοί του έργου δομούν με απλότητα, ζεστασιά και εκφραστικότητα μία ανάλαφρη αλλά μεστή σε νοήματα, τρυφερή και αστεία περιπέτεια που ενσκήπτει στοργικά πάνω από καίρια θέματα  της σύγχρονης πραγματικότητας δίνοντας έμφαση στο απαράμιλλο πλεονέκτημα της άμεσης, με φυσική παρουσία επικοινωνίας έναντι της απρόσωπης τυραννίας της οθόνης. 

Τονίζει τόσο για τους πιο ώριμους όσο και για τους πιο άγουρους θεατές του σινεμά πως η ζωή είναι στιγμές. Δεν μπορείς να συλλάβεις την πληρότητά και την γοητεία της μονάχα μέσα από clicks και εφαρμογές. Το να έχεις υγιή αυτοπεποίθηση, σημαίνει να έχεις αποβάλλει την καταπιεστική ανάγκη για επιβεβαίωση από τρίτους, και γενικότερα να νιώθεις άνετα με αυτό που είσαι.

Το Ron's Gone Wrong υπογραμμίζει κάτι πολύ βασικό: Η ομορφιά της πραγματικής φιλίας θεμελιώνεται στην αυθεντικότητα, στα ψεγάδια και τη συνθετότητά της. Στο κάτω κάτω σκέψου ότι ναι μεν δεν υπάρχει ο ιδανικός άνθρωπος, ευτυχώς όμως υπάρχουν αληθινοί φίλοι με ελαττώματα!