Sex Education 3η σεζόν: Το "Σεξοσχολείο" επέστρεψε ορεξάτο για όλα | Review

Το καλοκαίρι αυτό παρακολούθησα εντατικά τα μαθήματα στη σχολή του Moordale, όχι γιατί με έπιασε η νοσταλγία για τα μαθητικά τα χρόνια, αλλά γιατί άκουγα ότι το Sex Education...αξίζει. Όπου, όμως, ακούω πολύ ντόρο για μια σειρά του Netflix, πλέον κοιτάω να είμαι επιφυλακτικός. Άλλωστε, γενικά έχουμε γίνει επιφυλακτικοί μπροστά στον κατακλυσμό περιεχομένου που υπάρχει κάθε μήνα. Το αποτέλεσμα των πρώτων δύο κύκλων βέβαια με βρήκε προ εκπλήξεως διότι αντιλήφθηκα ότι δεν είναι μια σαχλοκωμωδία για εφηβικές ηλικίες. Αυτές δεν είναι του γούστου μου καθόλου όμως. 

Και ναι, προφανώς απευθύνεται κυρίως σε ένα νεαρής ηλικίας κοινό, όμως αυτά που έχει να πει δεν απευθύνονται σε εφήβους, διότι οι έφηβοι δεν είναι στο επίκεντρο της ιστορίας, αλλά οι «καθρέφτες» τους, δηλαδή οι ενήλικες, οι μαμάδες, οι θείοι και οι δασκάλοι των παιδιών. Το ένα αντανακλά το άλλο, επομένως οι αλυσιδωτές αντιδράσεις αποδίδονται με ρυθμό ντόμινο στο σενάριο. Χωρίς μισόλογα και άτολμες τοποθετήσεις, καταφέρνει να περνάει με καθαρότητα στο 100% αυτά που θέλει να πει. Άντε στο 98% να βάλουμε και ένα περιθώριο λάθους, προσωπικών προτιμήσεων και οτιδήποτε άλλο.

Αντιμετωπίζει ευθέως αρκετά ευαίσθητα θέματα, τα οποία σαφώς ξεφεύγουν από τα σεξουαλικής φύσεως γεγονότα, τα οποία ναι, είναι το περιτύλιγμα της όλης ιστορίας, ωστόσο η ουσία βρίσκεται στο πως η αγάπη καθορίζει τόσους αστάθμητους παράγοντες και πώς αντιστρόφως ορίζεται και από αυτούς. Μην σας ξεγελά, λοιπόν, το «εφηβικό» περιτύλιγμα του Sex Education, διότι έχει γοητεία, τσαγανό, τρυφερότητα και απέραντη ανθρωπιά.

Περίμενα επομένως τη 3^η σεζόν, διότι δέθηκα με το απίθανο ανσάμπλ των χαρακτήρων, όντας τόσο ζεστά γραμμένοι που μου γυρνάνε το χρόνο πίσω, όταν έβλεπα "Ατρόμητους", "Το διάλειμμα" της Disney στην ΕΡΤ και το "Malcolm in the Middle". Mόνο που το Sex Education κινείται σε πιο R-rated μονοπάτια. Είναι αστείρευτη η χημεία που έχει το cast αποτελούμενο από τους Asa Butterfield (Ότις), την σοφή παρουσία της Gillian Anderson (ως Τζιν Μίλμπερν), την Emma Mackey (Μέηβ), την Aimee Lou Wood (Έιμι), τον Ncuti Gatwa(Έρικ), τον Connor Swindells (Άνταμ) και των υπόλοιπων μαθητών του Moordale. Οπότε, δε μπόρεσα παρά να δεθώ με όλους αυτούς και να παρασυρθώ μαζί τους.

Τα αφηγηματικά τόξα που μας άφησε η προηγούμενη συνεχίζουν την πορεία τους στη νέα, με ένα βολικό time jump που επισπεύδει το στήσιμο της νέας σχολικής χρονιάς. Η άφιξη της νέας διευθύντριας είναι από τα βασικά storylines από όπου πηγάζουν οι εξελίξεις πολλών άλλων μικρότερων, που έχουν να κάνουν με τα βασικά θέματα της αποδοχής, της ενσωμάτωσης μειονοτήτων και των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων.

Για ακόμη μια σεζόν με εξαιρετικό τρόπο μεταφράζονται μέσα από απίθανες και πιθανές καταστάσεις τα ζητήματα που απασχολούν τους νέους εν έτει 2021. Προσπαθεί να ενώσει με το δικό του τρόπο όλες αυτές τις φωνές που ζητούν επιτέλους αλλαγή και προοδευτικότητα στο πιο σημαντικό κομμάτι της ζωής τους. Αυτό το οποίο θα τους σημαδέψει πριν πατήσουν στην ενήλικη ζωή, θέλοντας να βγάλουν το κατεστημένο από τη ρίζα του.

Επειδή όμως το «Sex Ed» δεν είναι μια ωραιοποιημένη σειρά και κλισέ "happy endings", θυμάται τη σωστή στιγμή να πατήσει ξανά στο έδαφος. Οι πρωταγωνιστές του «Σεξοσχολείου» μαθαίνουν τι σημαίνει πως κάθε δράση έχει και μια αντίδραση και πως θα πρέπει να έρχονται προ των ευθυνών τους, παρά την ένταση, την τάση για επανάσταση, την ανεμελιά και τη ζωηράδα της εφηβείας τους. Αυτές οι επιπτώσεις, όμως, θα ήθελα να δω πως θα μεταμορφώσουν το Sex Education στην επόμενη σεζόν του, οπότε έρθει αυτή, καθώς οι αλλαγές είναι ραγδαίες για όλους και θα μιλάμε σχεδόν για…reboot στην 4^η.  Ένα φρεσκάρισμα που όπως φάνηκε από το αποτέλεσμα της 3^ης σεζόν φαντάζει απαραίτητο και επειδή έχει δείξει δείγματα πολύ τίμιας γραφής, τους εμπιστεύομαι να δω που θα το πάνε.

Από τα πράγματα που μου τριγυρνούσαν στο μυαλό όσο εξελισσόταν η 3^η σεζόν είναι πως φέτος διάλεξε να εστιάσει σε ένα αθέατο πολλές φορές κομμάτι της πραγματικότητάς μας. Αυτό που οι έφηβοι και τα παιδιά έρχονται αντιμέτωποι με την σκληρή πραγματικότητα από νωρίς, χωρίς τη βοήθεια των γονιών. Φτάνουν, λοιπόν, να μεταμορφώνονται οι έφηβοι σε ενήλικες για να φροντίσουν του ίδιους και τους μεγαλύτερούς τους… όταν αυτοί για χίλιους δυο λόγους δε μπορούν να σταθούν δίπλα στα παιδιά τους. Το είδαμε με την Μέηβ στις προηγούμενες σεζόν και εδώ ξετυλίγεται παραπάνω με την Ρούμπι.

Από εκεί και μετά μένει να αναφερθώ στο επίσης εξαιρετικό τεχνικό τομέα που ξεφεύγει από τα στερεότυπα άλλων νεανικών σειρών του Netflix (ονόματα δε λέμε Elite). Η φωτογραφία και η σκηνοθεσία θέτουν πάντα το mood και εδώ οι συντελεστές τους παίρνουν 20 με τόνο. Δεν είναι μόνο τα χρώματα που ξεπετούν στην οθόνη και δείχνει πανέμορφη σε HDR, αλλά και η σκηνοθεσία.

Δε θα χορτάσω ποτέ να βλέπω τα tracking shots στις αίθουσες και το προαύλιο του σχολείου που μοιάζουν με “one-take” πλάνα, έχουν σπιρτάδα και εναλλάσουν το που εστιάζει η ιστορία με μια απολαυστική θεατρικότητα. Γενικά δεν είναι γυρισμένο σαν μια τυπική Netflix σειρά, συνεχώς παίζει με το μάτι του θεατή, δε μένει στάσιμη και κυρίως δεν εντυπωσιάζει με φθηνή colour coded φωτογραφία, που πλέον έχει αρχίσει και γίνεται… σούπα. Επειδή, όμως, οι Βρετανοί το έχουν και με το μοντάζ (το έχουν αποδείξει π.χ. με το Peaky Blinders) πρέπει να δώσω τα εύσημα για τα πιο διασκεδαστικά και ταιριαστά μοντάζ που υπάρχουν εκεί έξω, κυρίως λόγω των εξαιρετικών μουσικών επιλογών που τα ντύνουν.

Φέτος είχε μια τάση να δέσει το μοντέρνο με την ‘90s αισθητική σε σημείο που γενικά δεν μου καθόταν καλά στο μάτι, ίσως γιατί χτυπούσε το ψευδοOCD μου. Γνωρίζουμε πως διαδραματίζεται στο παρόν, επομένως η ενδυματολογία δεν ταίριαζε και τόσο με την τεχνολογία. Ωστόσο, είχε ένα μοναδικό βίντατζ αποτέλεσμα που μου θύμισε την παραγωγή του “End of the F***g World”, επομένως θα πω ότι του το συγχωρώ γιατί μπρος στα κάλλη τι είναι η χρονική συνοχή;

Και μιας και ανέφερα τεχνολογία ο τρόπος που την χρησιμοποιεί ως μέσο επικοινωνίας των χαρακτήρων είναι από τις καλύτερες εκεί έξω. Τα SMS και τα chat που πετάγονται στο περιβάλλον όχι μόνο δένουν με το ότι οι νεαρές ηλικίες έτσι συνεννοούνται πλέον και αυτές είναι μέσα στο «κόλπο του έρωτα», αλλά προχωρούν και συμβάλλουν τα μέγιστα στην ιστορία, χωρίς φλυαρίες.

Στο φινάλε του το Sex Education δεν ολοκλήρωσε την σχολική του χρονιά με συμβατικό τρόπο και του δίνω πόντους για αυτό. Μας άφησε με μια γλυκόπικρη γεύση και μια υπόσχεση πως στην επόμενη σεζόν -όποτε έρθει- ίσως τα πράγματα να είναι καλύτερα χώρια, παρά όλοι μαζί.