Το Sweet Girl με τον Jason Momoa προσπαθεί ανεπιτυχώς να είναι τρεις ταινίες μαζί | Review

Ο Jason Momoa τα βάζει με έναν φαρμακευτικό κολοσσό για χάρη του Netflix
26 Αυγούστου 2021 10:45
Το Sweet Girl με τον Jason Momoa προσπαθεί ανεπιτυχώς να είναι τρεις ταινίες μαζί | Review

Βρισκόμαστε στο Πίτσμπουργκ, των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, και μια γυναίκα με το όνομα Amanda Cooper που υποφέρει από μια σπάνια μορφή καρκίνου, νοσηλεύεται στο νοσοκομείο της περιοχής, ο σύζυγος της, Ray Cooper, μαζί με την μονάκριβη έφηβη κόρη τους, Rachel Cooper, βρίσκονται πάντα στο πλευρό της. Ο ιατρός που έχει αναλάβει την θεραπεία της εκμυστηρεύεται στον ίδιο ότι η γυναίκα του έχει μπει στη λίστα ασθενών που θα δοκιμαστεί πάνω τους ένα καινούργιο φάρμακο ικανό να θεραπεύσει τον καρκίνο. Δυστυχώς, η φαρμακευτική εταιρία σταματάει να το πουλάει ούτως ώστε να βγάλει περισσότερο κέρδος, ανεβάζοντας στην συνέχεια την τιμή του. 

Τη σκηνοθεσία ανέλαβε ο Brian Andrew Mendoza σε σενάριο των Gregg Hurwitz και Philip EisnerΤο cast περιλαμβάνει τουςJason Momoa, Isabela Merced, Manuel Garcia-Rulfo, Raza Jaffrey, Justin Bartha, Lex Scott Davis, Michael Raymond-James και Amy Brenneman. 

Ένα από τα ατού της ταινίας είναι σίγουρα το όνομα που πρωταγωνιστεί. Ο Jason Momoa, δεν κάνει κακή δουλειά στον ρόλο του απελπισμένου συζύγου που εξαιτίας πολιτικών παιχνιδιών της αμερικανικής κυβέρνησης και των μεγάλων φαρμακευτικών εταιριών, έχει χάσει την γυναίκα του. Το κείμενο που είχε στα χέρια, του έδωσε την δυνατότητα να μας δείξει μια πιο ανθρώπινη πλευρά στην ερμηνεία του, όσο παράξενο κι αν ακούγεται αυτό. Ουσιαστικά μιλάμε για μια ταινία εκδίκησης και παρακολουθούμε έναν άνθρωπο, που η οργή μέσα του ξεχειλίζει και αυτό που επιθυμεί όσο τίποτε άλλο είναι να πληρώσουν οι υπεύθυνοι για ό,τι του συνέβη. 

Ο τρόπος λοιπόν που προσέγγισαν οι σεναριογράφοι τον χαρακτήρα του, έδωσαν τα εργαλεία στον γνωστό ηθοποιό να παρουσιάσει έναν πειστικό ήρωα. Δεν τον βλέπουμε δηλαδή να τσακίζει μόνο κεφάλια δεξιά και αριστερά. Προσπάθησαν να του προσφέρουν και στιγμές ηρεμίας, εσωτερικού πόνου, απελπισίας αλλά και την γενικότερη εικόνα ενός ανθρώπου που πρέπει να σταθεί στα πόδια του για χάρη του παιδιού του. Όλα αυτά τα κατάφεραν σε έναν μικρό βαθμό. Την ίδια ιδέα είχαν και για την κόρη του, Rachel, που την υποδύεται η Isabela Merced. Ακολουθεί τον πατέρα της σε κάθε του βήμα, αναζητώντας κι η ίδια δικαιοσύνη για τον άδικο χαμό της μητέρας της.  

Παρόλα αυτά, η ταινία υποφέρει από ένα βασικό πρόβλημα. Προσπαθεί να δανειστεί στοιχεία από 3 διαφορετικές ταινίες μαζί, μπερδεύοντας το τελικό αποτέλεσμα. Για παράδειγμα, επιχειρεί με έναν περίεργο τρόπο να μπλέξει κάπως το πολιτικό θρίλερ που θα έβλεπες σε μία ταινία τύπου The Insider (1999), με την δράση που θα έβλεπες σε μία ταινία σαν το Extraction (2020), εξερευνώντας παράλληλα την σχέση πατέρα-κόρη που θα έβλεπες σε μία ταινία όπως το Logan (2017). Ξέρω ότι η “συνταγή” αυτή σαν ιδέα σας φαίνεται καταπληκτική, το αποτέλεσμα όμως που παρουσιάζεται στην οθόνη, είναι κάτι παραπάνω από αδύναμο.  

Επιπλέον, οι σκηνές δράσης και οι χορογραφίες αυτών, εκτός του ότι είναι κακά γυρισμένες, δεν είναι και καθόλου πειστικές. Είναι ατσούμπαλες, δίχως ένταση ή με υπερβολική ένταση, και με τους ηθοποιούς να κινούνται κάπως αμήχανα στον χώρο στις μάχες σώμα με σώμα. Στο σενάριο όμως, θα συναντήσουμε μία μεγαλύτερη αστοχία.

Το plot twist σε μία ταινία είναι θέμα ζωτικής σημασίας για την ιστορία και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κάνει τον θεατή να αισθανθεί εξαπατημένος ή ακόμα χειρότερα, προσβεβλημένος. Δυστυχώς, στην συγκεκριμένη περίπτωση συμβαίνουν και τα δυο. Ο τρόπος που επέλέξαν να διαχειριστούν την τεχνική αυτή, ήταν ανεπιτυχής.  

Νομίζω πως λίγοι θα διαφωνήσουν με την άποψη ότι, δεν υπάρχει καλύτερη εποχή για μία ταινία να έχει ως βασικό villain έναν διεθνή φαρμακευτικό κολοσσό. Ωστόσο, το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Brian Andrew Mendoza, δεν κατάφερε να παραδώσει ένα πειστικό αποτέλεσμα. Στα θετικά μπορείτε να κρατήσετε σίγουρα την χημεία που είχαν μεταξύ τους το δίδυμο Jason Momoa και Isabela Merced.