Katla Review - Ο ύποπτος κόσμος του σκανδιναβικού Dark/Twin Peaks

Το Katla είναι από τις περιπτώσεις που μου είχε μαγνητίσει το βλέμμα από το trailer. Ήταν από τις φορές που είπα «ώπα, εδώ είμαστε». Έβγαζε ένα βαθύ μυστήριο, κυρίως μέσα από το οπτικό του κομμάτι, το οποίο θύμιζε κάτι από τον σαπισμένο κόσμο του βιντεοπαιχνιδιού Death Stranding, κάτι από το Dark και -όπως αποδεικνύεται εκ του αποτελέσματος- μια πινελιά από τον μπαμπά όλων των σειρών μυστηρίου, το Twin Peaks των David Lynch και Mark Frost.

Πως να μη μου πατήσει τα κουμπιά; Οπτικά και μόνο όμως δεν γίνεται να σε κρατήσει μια σειρά. Θέλει σφιχτό σενάριο, χαρακτήρες να δεθείς και ανατροπές για να κρατηθείς στη τσίτα. Τσεκ, βάση και…τσεκ. Και τι εννοώ με το «βάση» ότι στον μοναδικό τομέα που μπορείς να πεις ότι το Katla δεν είναι τόσο δυνατό είναι οι χαρακτήρες. Κάπως το στήσιμο και η εξέλιξή τους μου φάνηκε πολύ στεγνή και ψυχρή, σε σημείο που δεν δέθηκα με τους χαρακτήρες όσο θα ήθελα. Ίσως αυτή να ήταν και η πρόθεση του σκηνοθέτη και δημιουργού, Baltasar Kormákur, να μεταφέρει ένα αίσθημα απομόνωσης, όπως νιώθουν οι κάτοικοι του Vik. 

Τo Katla είναι το μυστήριο, είναι η αρχή και το τέλος

Μιας και ανέφερα το όνομα του δημιουργού της σειράς, να αναφέρω πως το concept του Katla είναι αρκετά πρωτότυπο, ειδικά αν αναλογιστούμε πως η παρθενογέννηση δεν υφίσταται πλέον και του δίνω kudos για τον κόσμο που έστησε. Σαφέστατα οι sci-fi επιρροές του βγάζουν μάτι και θα δείτε κάτι από το δάσος του Winden και της πύλης του ή το ζοφερό δάσος του Twin Peaks, να έχει εδώ τη μορφή του υποθαλάσσιου ηφαιστείου. Όπως η φιλήσυχη πόλη του Twin Peaks διαταράχθηκε από ένα μυστήριο γεγονός, το οποίο άρχισε να αναδύει ακόμη περισσότερα μυστήρια σαν την κορυφή του παγόβουνου, έτσι και εδώ το Katla είναι η αρχή και το τέλος.

Η ιστορία του ξεκινάει ένα χρόνο μετά από μια βίαιη και αναπάντεχη έκρηξη του υπαρκτού υποθαλάσσιου ηφαιστείου Katla που βρίσκεται στη νότια Ισλανδία. Η κοντινή πόλη του Vik έχει σχεδόν ερημώσει λόγω της μεγάλης καταστροφής που προκάλεσε με πλημμύρες και την ηφαιστειακή στάχτη να έχει καλύψει τα πάντα και να κάνει αφιλόξενη και αποπνικτική την ατμόσφαιρα.

Ένα εντελώς παράξενο και αναπάντεχο γεγονός έρχεται να ταράξει την ησυχία του Twin Peaks Vik αλλά και τις ευαίσθητες ισορροπίες μεταξύ των κατοίκων, οι οποίοι ο καθένας τους κουβαλάει έναν δικό του γολγοθά, όπως αποκαλύπτεται στη συνέχεια. Εμφανίζεται από το πουθενά, καλυμμένη στη στάχτη, μια γυναίκα η οποία υποστηρίζει πως χάθηκε και μοιάζει…σατανικά με τη πρώην ερωμένη ενός εκ των κατοίκων. Αυτή είναι μόλις η αρχή και το πρώτο κομμάτι αυτού του ιδιαίτερα προσεγμένου story μυστηρίου.

Ξέρει να ξεμπλέκει την ιστορία μέχρι το φινάλε

Αν κάτι το Katla κάνει με εξαιρετικό τρόπο είναι η διαχείριση της δομής της ιστορίας του και το πώς ξετυλίγει τους αφηγηματικούς ιστούς του, έτσι ώστε κάθε επεισόδιο να είναι τόσο σφιχτά δεμένο αφηγηματικά, που το ενδιαφέρον μένει αμείωτο μέχρι τα τελευταία λεπτά.

Το άλλο πολύ δυνατό στοιχείο του είναι πως με το concept του -δε σας λέω περισσότερα για να το δείτε- γεννά συνεχώς υπαρξιακά ερωτήματα και βάζει τον θεατή σε μια σκεπτικιστική στάση. Πώς θα ενεργούσα εγώ αν μου συνέβαινε κάτι τέτοιο; Ποια είναι τα ηθικά όρια σε μια τέτοια πρωτοφανή κατάσταση; Πως γίνεται να κλονιστεί η πίστη και η θέληση του ανθρώπου μετά από ένα υπερφυσικό γεγονός;

Δε θυμάμαι ποια ήταν η τελευταία φορά που είδα μια τέτοια σειρά μυστηρίου, με τέτοιες επιρροές -που όσο να’ ναι πρέπει να τις τιμήσει αλλιώς θα πνιγεί άθελά του- που να χρησιμοποιεί τόσο σωστά τα cliffhangers για να σε οδηγήσει στο επόμενο επεισόδιο. Άκρως εθιστικό συστατικό για την επιτυχία του συνόλου του.

Όταν η εικόνα είναι η μισή αρχοντιά

Ίσως η μισή μαγεία του Katla, όμως, βρίσκεται στο πώς κινηματογράφησαν τα σκηνικά του. Η αφιλόξενη, σχεδόν εξωγήινη ομορφιά του ηφαιστείου Katla αλλά και μορφολογίας της Ισλανδίας συνθέτουν ένα απαράμιλλης ομορφιάς φυσικό τοπίο, που πολλοί σκηνοθέτες θα…σκότωναν για να το έχουν στα πόδια τους. Ο Kormákur και η ομάδα του το έχουν και το εκμεταλλεύονται με μαεστρικό τρόπο.

Δεν χωρά καμία αμφιβολία πως η φωτογραφία και η υφή που παραδίδει σε HDR την καθιστά ως μια από τις σειρές που πρέπει να δει κανείς στο Netflix, ειδικά εάν έχει μια καλή 4K τηλεόραση. Εξαιρετικά προσεγμένη και το αποτέλεσμα τη δικαιώνει αφού και σκηνοθετικά, το άβολο, το ξένο και αυτό το υποβόσκων συναίσθημα του «κάτι πάει πολύ στραβά, αλλά τί;» κερδίζει πόντους από την κινηματογράφηση. Αρκεί να δείτε εκείνα τα απόκοσμα πλάνα που προσφέρει με το ηφαίστειο, τον καπνό που συνεχώς φτύνει και τη στάχτη να βάφουν τον κόσμο με όλες τις πιθανές αποχρώσεις του γκρι και του μαύρου. 

Μιλάμε για ένα σκανδιναβικό σόου μυστηρίου οχτώ επεισοδίων που στον ουρανό το ψάχναμε και σε ένα ηφαίστειο στην Ισλανδία το βρήκαμε. Αξίζει τις πολύτιμες ώρες σας και εύχομαι από καρδιάς να πάρει το πράσινο φως του Netflix για 2^η σεζόν γιατί είναι το μόνο σωστό και πρέπει να γίνει πράξη. Να πετάμε λεφτάκια Netflix μου και σε παραγωγές με πραγματικό μεράκι, εντάξει;