Come Play Review - Όταν ο τρόμος ζει κάτω από το κρεβάτι σου

Στο φιλμ τρόμου Come Play, ο Jacob Chase κάθεται στην καρέκλα της σκηνοθεσίας ενώ υπογράφει και το σενάριο, διηγούμενός μία ενδιαφέρουσα horror μυθοπλασία όπου κυρίαρχη είναι η ανατριχιαστική παρουσία ενός τέρατος το οποίο επιχειρεί να τρυπώσει κάτω απ’ το κρεβάτι όποιου παιδιού θελήσει να πάρει μαζί του.

Του cast εν προκειμένω ηγούνται οι Gillian Jacobs, John Gallagher Jr., Azhy Robertson, και ο Winslow Fegley. Παίζουν επιπλέον οι: Jayden Marine, Gavin MacIver-Wright, Rachel Wilson και η Alana-Ashley Marques.

Η υπόθεση εστιάζει στον μικρούλη ‘Oliver’ (Robertson) ο οποίος έχει διαγνωσθεί με ήπια μορφή Διαταραχής του Αυτιστικού Φάσματος. Για να διευκολύνεται ως προς την καθημερινή επικοινωνία του με άλλα άτομα, χρησιμοποιεί μία ειδική εφαρμογή στο κινητό του.

Το αγόρι αυτό έχοντας μετακομίσει πρόσφατα με τους δικούς του σε μία άλλη πόλη, προσπαθεί να εγκλιματιστεί στο νέο περιβάλλον αλλά σύντομα διαπιστώνει ότι κάτι περίεργο συμβαίνει μετά την άφιξή τους εκεί. Κάτι απροσδιόριστα μακάβριο και απειλητικό καραδοκεί μέσα στο σκοτάδι του σπιτιού. Μία απόκοσμη οντότητα αναζητώντας τρόπο να μεταφερθεί στον πραγματικό κόσμο, χρησιμοποιεί την ψηφιακή τεχνολογία βρίσκοντας ως πύλες διόδου της τα smart phones και άλλες ηλεκτρονικές συσκευές, με σκοπό να παρασύρει όποιο ανυποψίαστο παιδί θελήσει να ακούσει την ιστορία του. Οι γονείς του ‘Oliver’, η ‘Sarah’ και ο ‘Marty’ πρέπει πάση θυσία να προφυλάξουν τον γιο τους και να αγωνιστούν σκληρά ό,τι και αν συνεπάγεται αυτό.

Το έργο αυτό συνιστά μία ιδιαίτερη περίπτωση θρίλερ που ναι μεν πρώτα απ’ όλα στοχεύει στο να συντηρήσει το στοιχείο του τρόμου και του σασπένς αλλά ταυτόχρονα προσλαμβάνει και μία πιο δραματική χροιά η οποία ενδέχεται να προβληματίσει θετικά το κοινό.

Μεταξύ άλλων δηλαδή, δίνεται έμφαση σε θέματα όπως οι δυναμικές που διαμορφώνονται όσον αφορά στις σχέσεις μίας οικογένειας, το γονεϊκό ένστικτο, ο σεβασμός προς την παιδική ηλικία και την προσωπικότητα του καθενός, η αναγνώριση και η αποδοχή της διαφορετικότητας, η καταπολέμηση των διακρίσεων, η δίκαιη και ορθή διαχείριση του ζητήματος των αναπτυξιακών διαταραχών ενός παιδιού. Επίσης, έμμεσα και με μία μάλλον πιο αλληγορική προσέγγιση τίθενται ερωτήματα για την ασφάλεια των νεότερων χρηστών του διαδικτύου και τους σοβαρούς κινδύνους που ελλοχεύουν ως προς την εκμετάλλευση της παιδικής αθωότητας  και ευαισθησίας.

Η δράση εξελίσσεται με γοργό ρυθμό, με την αγωνία να διατηρείται σε ικανοποιητικό επίπεδο μέχρι το τέλος. Σε γενικές γραμμές υπάρχουν ορισμένες δυνατές στιγμές όσον αφορά τον παράγοντα της ανατροπής αλλά βεβαίως και από το συγκεκριμένο project δεν λείπουν τα jump scares, με μερικά από αυτά να καθίστανται εύκολα προβλέψιμα.

Να επισημάνουμε εδώ ότι η ερμηνεία του ταλαντούχου πιτσιρικά Azhy Robertson που ουσιαστικά υποδύεται και τον βασικό πρωταγωνιστή του εν λόγω κινηματογραφικού εγχειρήματος, είναι όντως εντυπωσιακή αφού κατορθώνει να ανταπεξέλθει με επιτυχία στις ανάγκες ενός απαιτητικού ρόλου και με μία φυσικότητα που δεν μπορείς παρά να θαυμάσεις. Δεν αποκλείεται λοιπόν, στο μέλλον να ακουστεί και πάλι με επιδοκιμαστικά σχόλια το όνομά του στο σινεμά.

Επιπρόσθετα, η μητρική φιγούρα που ενσαρκώνει η Gillian Jacobs κερδίζει αβίαστα την συμπάθεια του κοινού καθώς φέρει κάτι οικείο και ζεστό ενώ μέσα από τα λάθη του χαρακτήρα της ο δέκτης συναισθάνεται και συμπονά την ‘Sarah’ που παλεύει με όλες τις δυνάμεις της να προστατέψει τον ‘Oliver’ απέναντι στο κακό που τον πολιορκεί.

Το Come Play ολοκληρώνεται με ένα γλυκόπικρο φινάλε, με το σύγχρονο αυτό παραμύθι-εφιάλτη να τελειώνει με το ερώτημα: πόσο αληθινά είναι τελικά τα τέρατα και τί θα έκανε κανείς για να υπερασπιστεί μπροστά σε αυτά ό,τι περισσότερο αγαπά;

Βρείτε την ταινία στο IMDB