The Binding Review - Τρόμος αλά Ιταλικά στο Netflix

Τελικά αξίζει να την δείτε ή όχι;
09 Οκτωβρίου 2020 14:03
The Binding Review - Τρόμος αλά Ιταλικά στο Netflix

Η ιστορία ακολουθεί μια μητέρα με την κόρη της που πηγαίνει να επισκεφθεί την οικογένεια του αρραβωνιαστικού της, στη Νότια Ιταλία, σε μια απομονωμένη παλιά βίλα. Το μέρος μπορεί να μοιάζει ήσυχο και όμορφο αλλά ταυτόχρονα, αποπνέει και μια εχθρική ατμόσφαιρα, γεγονός που κάνει τη μητέρα ιδιαίτερα ανήσυχη. Έχει συνεχώς ένα άβολο συναίσθημα που μόνο το ένστικτο ενός γονέα μπορεί να αντιληφθεί. Δυστυχώς για την ίδια, οι φοβίες της βγαίνουν αληθινές, και έτσι φτάνει σε σημείο να πρέπει να καταπολεμήσει μια μυστηριώδη κατάρα που σκοπεύει να βλάψει την κόρη της.

Η σκηνοθεσία είναι του Domenico Emanuele de Feudis, ενώ πρωταγωνιστούν οι: Riccardo Scamarcio, a Maestro, Michael C. Pizzuto, Federica Rosellini και Sebastiano Filocamo.

Οι ταινίες τρόμου, ήταν δεδομένο πλέον, πως, όσο περνούσαν οι δεκαετίες, τόσο πιο προβλέψιμες και αδύναμες καταντούσαν. Αναμασημένες συνταγές, γεμάτο φτηνά jumpscares, με τους συντελεστές της να αρκούνται σε συγκεκριμένες τεχνικές για να κρατάνε το κοινό τους ευχαριστημένο, πάντα φοβούμενοι να δοκιμάσουν καινούργιες και ριζοσπαστικές ιδέες.

Αυτή η συνθήκη όμως, βλέπουμε πως αρχίζει και αλλάζει και τα τελευταία χρόνια έχουμε μπροστά μας μια πλήρως αναγέννηση του είδους. Με δημιουργούς όπως οι Ari Aster, Jordan Peele, Robert Eggers, Claire Dennis, και πολλοί άλλοι, να μας δείχνουν πως η κινηματογραφική γλώσσα του τρόμου έχει ακόμα πολλά να μας πει.

Δυστυχώς για τους λάτρεις του είδους, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει στην νέα Ιταλική ταινία τρόμου του Netflix, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν υπήρχαν και κάποια θετικά στοιχεία. Η έλλειψη διαλόγου για παράδειγμα, ειδικά σε ταινίες αυτού του είδους, συνήθως δίνει ένα πλεονέκτημα στον σκηνοθέτη να δημιουργήσει ένα αίσθημα μυστηρίου και σασπένς ανάμεσα στους χαρακτήρες και τον θεατή, εφόσον βέβαια υπάρχει και το κατάλληλο υπόβαθρο στην ιστορία και την πλοκή. Στο «The Binding» λοιπόν, δεν υπάρχει πάρα πολύ διάλογος. Η ταινία εστιάζει περισσότερο στο να δημιουργήσει την κατάλληλη ατμόσφαιρα μέσα από ένα σκοτεινό σκηνικό με έναν συνεχόμενο χαμηλό φωτισμό, ακόμα και όταν οι σκηνές διαδραματίζονται την ημέρα. Η φωτογραφία δηλαδή, είναι εξαιρετική.  

Η σημαντική αδυναμία της, είναι το σενάριο και το πρόχειρο γράψιμο των πρωταγωνιστικών ρόλων. Η ελλιπής ανάπτυξη τους είναι ένα από τα πολλά προβλήματα που παρουσιάζει η ταινία. Κακά τα ψέματα, εάν σαν θεατής δεν μπορείς να βρεις κάποιον χαρακτήρα να ταυτιστείς μαζί του, τότε αργά η γρήγορα θα απομονωθείς από την ταινία, ειδικά εάν η πλοκή της δεν παρουσιάζει και κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Συνήθως, ιστορίες που αφορούν οικογένειες που βρίσκονται σε κίνδυνο, σχέσεις μεταξύ μητέρας και κόρης, πατέρας και γιού ή και το αντίστροφο, καταφέρνουν πάντα, σχεδόν αυτόματα, να κερδίσουν το ενδιαφέρον του θεατή αλλά και την συμπόνοια του.

Το «The Binding» όμως, δεν κατάφερε ποτέ να μας δημιουργήσει αυτό το συναίσθημα, αν και είχε όλα τα εχέγγυα για να το πετύχει. Στην ουσία μιλάει για μια μητέρα και την υπέρμετρη αγάπη για την κόρη της, η οποία είναι πρόθυμη μέχρι και να θυσιαστεί για χάρη της, αρκεί μονάχα να την σώσει και να λύσει το καταραμένο ξόρκι που της έχουν κάνει. Ο λόγοι που δεν κατάφερε όμως η ταινία να μας φέρει πιο κοντά με τους χαρακτήρες της, ήταν διάφοροι. Για παράδειγμα, η απόφαση του σκηνοθέτη να προσπαθεί υπερβολικά το κάθε πλάνο του να δείχνει τρομακτικό, η άνευρη ερμηνεία του πατέρα σε συνδυασμό με την υπερβολική κάποιες στιγμές ερμηνεία της μητέρας, οι προβλέψιμες ανατροπές της πλοκής και η έλλειψη ουσίας από πλευράς σεναρίου, ήταν αρκετά για να σε πετάξει έξω συναισθηματικά.

Κλείνοντας, θα ήθελα να θυμίσω σε όλους το γεγονός ότι, η Ιταλία είναι υπεύθυνη για το, Giallo horror. Το συγκεκριμένο είδος έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '70 και πραγματευόταν συνήθως ιστορίες τρόμου που εμπεριείχαν στοιχεία ψυχολογικού και υπερφυσικού τρόμου, sexploitation και μυστηρίου, με έντονες gore στιγμές αλλά και με ιδιαίτερη έμφαση στην αισθητική της ταινίας. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι, οι Ιταλοί έχουν αφήσει σπουδαία κληρονομιά στο είδος και αποτελεί μέχρι και σήμερα πηγή έμπνευσης για τους καλλιτέχνες του κινηματογράφου.

Franchises όπως το «Friday the 13th» και «Scream», έχουν δανειστεί πολλά στοιχεία από το Giallo horror. Επιστρέφοντας όμως στο «The Binding» του Domenico Emanuele de Feudis, αυτό που μένει ως τελικό αποτέλεσμα είναι μια αδύναμη προσπάθεια που δεν θυμίζει σε τίποτα τον Ιταλικό τρόμο της δεκαετίας του ’70.

Βρείτε την ταινία στο IMDB