Arctic Review

Με επικεφαλής του cast τον Mads Mikkelsen (Hannibal) τo θρίλερ επιβίωσης Arctic σηματοδοτεί το σκηνοθετικό ντεμπούτο του βραζιλιάνικης καταγωγής Joe Penna, ιδιαίτερα γνωστό μέσω του MysteryGuitarMan, του καναλιού του στο YouTube.

Τον μίτο της υπόθεσης του συγκεκριμένου εγχειρήματος που πραγματοποίησε ένα πολύ επιτυχημένο πέρασμα και από το περσινό Φεστιβάλ των Καννών, εξύφαναν μαζί οι Penna και Ryan Morrison. Κυρίαρχη φιγούρα εδώ αναδεικνύεται ο ‘Overgård’ (Mikkelsen), επιζών ενός αεροπορικού δυστυχήματος σε μία χιονισμένη βουνοπλαγιά, κάπου στην Αρκτική, ο οποίος επιστρατεύει την θέλησή του και όποιο χρήσιμο μέσο έχει στην διάθεσή του ώστε να επιβιώσει μέχρι να σταλεί βοήθεια. Όταν όμως ένα από τα σωστικά συνεργεία αδυνατεί να προσεγγίσει το σημείο λόγω ακραίων καιρικών συνθηκών, ο ήρωας καλείται να αποφασίσει για ένα σοβαρό ρίσκο, αντιμετωπίζοντας ένα δίλημμα ζωής και θανάτου. Να παραμείνει στο κουφάρι του αεροσκάφους μαζί με μία βαριά τραυματισμένη γυναίκα (Maria Thelma Smáradóttir) με την ελπίδα ότι κάποιος άλλος θα τους σώσει ή να ξεκινήσει μαζί της μία επικίνδυνη διαδρομή μέσα στο δριμύ ψύχος και την χιονοθύελλα έως ότου φανούν μπροστά τους τα πρώτα σημάδια πολιτισμού;

Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά και ο ίδιος ο Penna όσον αφορά το όλο project χρειάστηκε ιδιαίτερη προετοιμασία και έρευνα για να προκύψει ένα αξιοπρεπές και ρεαλιστικό αποτέλεσμα, αφού με τους συνεργάτες του συζήτησαν με διάφορους ειδικούς, ακόμη και με πεπειραμένους πιλότους στην Αρκτική:

«Μπορεί να γίνει ακόμη πιο περίπλοκη η ιστορία. Δοκίμασα να βάλω λίγο μυστήριο που ιντριγκάρει και ψυχαγωγεί το κοινό χωρίς λέξεις. Ανοίγουμε την ταινία με την σκηνή ενός άνδρα που σκάβει στο χιόνι, κάτι που αρχικά είναι δύσκολο να κατανοήσεις έως ότου επανέλθουμε σε ένα ευρύτερο πλάνο. Υπήρξε πολύ έρευνα. Εξακριβωμένες πηγές. Άνθρωποι παραπάνω από πρόθυμοι να συνδράμουν. Μίλησα επίσης με επιζώντες αντίξοων καταστάσεων για να μάθω τί είχαν στο μυαλό τους. Πριν αυτό συμβεί, άραγε είχαν σκεφτεί ότι θα μπορούσαν ποτέ να κάνουν κάτι τέτοιο; Όλο αυτό μεταστοιχειώθηκε στην δημιουργία αυτού του χαρακτήρα και σε ό,τι κάνει, αλλά και στο τί τον παρακινεί σε μία τόσο ανιδιοτελή πράξη».

Ο ίδιος ο Mikkelsen ο οποίος αδιαμφισβήτητα αποτελεί έναν από τους πιο αξιόλογους ηθοποιούς της γενιάς του, παραδέχτηκε ότι το φιλμ αυτό που γυρίστηκε στην Ισλανδία σε διάστημα μόλις δέκα εννέα ημερών, υπήρξε η δυσκολότερη ερμηνεία στην καριέρα του. Ο διάσημος Δανός καλλιτέχνης με την εκφραστικότητα του βλέμματός του, τις κινήσεις και την στάση του σώματός του υποδύθηκε υποδειγματικά έναν χαρακτήρα τον οποίον το κοινό θα θυμάται οπωσδήποτε στο εξής όσον αφορά το συγκεκριμένο είδος θεαμάτων. Υπάρχουν στιγμές που νιώθεις να ταυτίζεσαι μαζί του επειδή με την υποκριτική του δεινότητα καταφέρνει να σου μεταδώσει χωρίς το παραμικρό ίχνος υπερβολής την αγωνία που αισθάνεται κάποιος που πασχίζει με όλο του το είναι να συνεχίσει να ζει υπό αυτά τα δεδομένα.

Στο πρόσωπο του βλέπουμε ένα άτομο στο οποίο αναδύεται κραταιό το ένστικτο της αυτοσυντήρησης ενεργοποιημένο από διάφορες προκλήσεις και ανατροφοδοτούμενο από μικρές καθημερινές νίκες. Παρακολουθούμε την κανονικότητα που έχει εδραιωθεί από την ημέρα του ατυχήματος και πώς προσπαθεί να την καταστήσει όσο το δυνατόν πιο υποφερτή με όσα στοιχειώδη έχει στην ευχέρειά του. Βαδίζοντας μέσα σε πολικές θερμοκρασίες με τον απαραίτητο εξοπλισμό και σέρνοντας ένα αυτοσχέδιο φορείο, ο πρωταγωνιστής έχει βάλει στόχο να οδηγήσει με ασφάλεια εκείνον και την σχεδόν ημιθανή συνταξιδιώτη του από την σμπαραλιασμένη άτρακτο του αεροπλάνου σε ένα ορεινό καταφύγιο. Και όχι δεν έχει την πολυτέλεια να παραπονεθεί ή να αναθεματίσει την κακή του τύχη και να παραδοθεί αμαχητί σε αυτήν.

Ο σκηνοθέτης χάρη σε μία αφοπλιστικά ρεαλιστική αφήγηση, μένει πιστός στην πρόθεσή του να ξεναγήσει το κοινό σε μία περιπέτεια με φόντο το απέραντο λευκό των βουνών, όπου αποτυπώνεται σχεδόν φωτογραφικά η συνύπαρξη ανάμεσα στον άνθρωπο και την φύση αλλά και η αμείλικτη μεταξύ τους αναμέτρηση η οποία ενδεχομένως προσλαμβάνει και αλληγορικές διαστάσεις. Η αδρεναλίνη έρχεται σε συγκρατημένες δόσεις ίσα ίσα για να υπογραμμίσει την πάντα σοκαριστική συνειδητοποίηση της φθαρτότητας, της ευαλωτότητάς μας έναντι της υπεροχής μίας τόσο αδάμαστης δύναμης.

Το μετρημένο, σφιχτό και ακριβές σενάριο, χωρίς αναδρομές στην προϊστορία του βασικού δρώντος, χωρίς φλυαρίες και δίχως να αναλώνεται σε εντυπωσιοθηρικά χιλιοειπωμένα κλισέ περί εύρεσης εξιλέωσης, με τις ενδιαφέρουσες κατευθυντήριες γραμμές του μας μεταφέρει στον πυρήνα του όλου πράγματος: την βαθιά επιθυμία του οποιουδήποτε να καθυστερήσει όσο μπορεί για εκείνον το αιώνιο αναπόφευκτο, και να διαπιστώσει αν υφίσταται ή όχι η ενσυναίσθηση, ο αλτρουισμός εντός του, πόσο μάλλον όταν αναρωτιέται αν πρέπει να υπερβεί τα όριά του για χάρη κάποιου άλλου.

Ο παράγοντας της ανατροπής μεσολαβεί κατάλληλα στην όλη δράση, με το σασπένς να δομείται βαθμιαία πάνω σε στέρεα στρώματα εξέλιξης του μύθου. Σε συνδυασμό με τον υποβλητικό δραματικό τόνο που διαμορφώνεται, προσφέρεται στον δέκτη παράλληλα η δυνατότητα να αφουγκραστεί το υπαρξιακό άγχος που κατακλύζει ενίοτε τον ‘Overgård’. Οι δοκιμασίες που ανακύπτουν απρόσμενα λειτουργούν σαν ένα γερό crash test για τις ψυχικές και σωματικές του αντοχές σε αυτήν την παράτολμη, εξουθενωτική περιπλάνηση που πραγματοποιεί έχοντας τον νου του και για την πληγωμένη γυναίκα. Στο σύνολο της συναρπαστικής αυτής εξιστόρησης προστίθενται η καθηλωτική απόδοση της μοναξιάς και της συντροφικότητας, της εναλλαγής του φόβου για το άγνωστο και της ελπίδας για σωτηρία, της λεπτής εύθραυστης διαχωριστικής γραμμής ανάμεσα στην ζωή στον θάνατο.

Ο ‘Overgård’ πρέπει να κερδίσει χρόνο απέναντι στην απευκταία δυσοίωνη κατάληξη που τους ζυγώνει με παντοίους τρόπους, καθώς η φύση στέκεται εξαιρετικά εφευρετική και απρόβλεπτη ενώ δεν συγχωράει εύκολα λάθη. Ο άνδρας αυτός λοιπόν, διασχίζει με κόπο μία απρόσιτα όμορφη αρκτική τούνδρα που μπορεί τόσο να τους παράσχει προσωρινά φιλοξενία όσο και να τους την στερήσει απροειδοποίητα με τις παγίδες που συναντά κανείς στην σκεπασμένη με πάγο έκτασή της. Το χειρότερο δε, είναι πως δεν είναι οι μόνοι που περιδιαβαίνουν εκεί…

Η εκπληκτική φωτογραφία Tómas Örn Tómasson με τις πανοραμικές λήψεις που απαθανατίζουν το ασυναγώνιστο κάλλος του τοπίου και η μουσική επιμέλεια της ταινίας από τον Joseph Trapanese προσδίδουν στην ατμοσφαιρικότητα του έργου.

Το Arctic θα μπορούσε να συνιστά την κινηματογραφική διήγηση των κατορθωμάτων ενός άλλου πολυμήχανου και στωικού «Οδυσσέα» που ζωντανεύει μέσα από την φυσιογνωμία και το ταλέντο του Mads Mikkelsen ο οποίος εκπέμπει σήμα κινδύνου από μία απόκοσμα απομονωμένη περιοχή του Αρκτικού Κύκλου, με αόρατο συνοδοιπόρο και εσένα σε αυτό το ταξίδι.

Βρείτε την ταινία στο IMDB.