Justice League Movie Review

Δύο συντάκτες, δύο διαφορετικές προσεγγίσεις στην ταινία της DC
20 Νοεμβρίου 2017 10:31
Justice League Movie Review

Στέλλα Παπασαριαφανού

"Καταρχάς, ο Superman ήταν νεκρός. Δεν υπήρχε καμία αμφιβολία γι' αυτό. Όλοι το γνώριζαν, ακόμη και ο Bruce. O Superman ήταν πεθαμένος για τα καλά!...". Μετά τα γεγονότα του Batman Vs Superman: Dawn of Justice (2016), η πόλη του Gotham έχει παραδοθεί στην αναρχία και την εγκληματικότητα ώστε το χάος να απειλεί να καταπνίξει ακόμη και το πιο υποτυπώδες δείγμα ομαλότητας μέσα στην κοινωνία. Το Justice League αποτελεί σίγουρα για φέτος μία από τις πιο πολυσυζητημένες αφίξεις στο σινεμά, με εκατομμύρια fans της DC να αναμένουν με ανυπομονησία την ανάδυση της λεγόμενης "Λεγεώνας της Δικαιοσύνης" έτσι όπως την γνώρισαν μέσα από τα comics και τα κινούμενα σχέδια της εταιρίας. Το νέο αυτό φιλμ του Zack Snyder απέχει πολύ από το ύφος των προηγούμενων ταινιών που μας παρέδωσε όσον αφορά το κινηματογραφικό σύμπαν της DC.

Ο Αμερικανός δημιουργός, φέροντας στις πλάτες του το βαρύ φορτίο ενός πρόσφατου θλιβερού οικογενειακού συμβάντος (την απώλεια της κόρης του) κάθισε στην καρέκλα του σκηνοθέτη, έχοντας όμως δίπλα του και τον συνάδελφό του, Joss Whedon ο οποίος το 2012 και το 2015 καταξιώθηκε ιδιαίτερα μέσα από τις μυθοπλασίες των περίφημων "Εκδικητών" της Marvel Studios. Η DC κατανοώντας την αλλαγή του ρεύματος που επικρατεί ολοένα και περισσότερο στον κόσμο των υπερηρώων, με το αντίπαλο δέος της να έχει ήδη πρωτοστατήσει επιτυχώς χάρη στο Thor: Ragnarok (2017), βάζει με την σειρά της πλώρη για διαρθρωτικές βελτιώσεις  που στοχεύουν στην ανανέωση των ιστοριών της και την ανακατασκευή του πλαισίου τους στο πανί της μεγάλη οθόνης. Συνεπώς, εδώ πραγματοποιήθηκε μία αξιοπρεπής απόπειρα, που ναι μεν διαφοροποιήθηκε σε σύγκριση με τις συναφείς  περιπέτειες που προηγήθηκαν, αλλά ίσως να χρειαζόταν και μία παραπάνω τόλμη ώστε να εξασφαλιστεί  το στοιχείο του ρηξικέλευθου.

Έχει περάσει πια καιρός από την ημέρα που αποδείχτηκε ότι μέχρι και ο "Άνθρωπος από Ατσάλι" μπορεί να ματώσει . Πλέον, η ηχηρή απουσία του έχει στιγματίσει ανεπανόρθωτα την ζωή των κοινών θνητών που αισθάνονται πιο εκτεθειμένοι από ποτέ. Οι αρχές πασχίζουν να διατηρήσουν την τάξη σε μία πολιτεία που ταλανίζεται από την αβεβαιότητα και συνεχώς παραπαίει. Ο Bruce Wayne, βασανισμένος από ενοχές για την συμφορά που δεν κατόρθωσε να αποτρέψει, έρχεται αντιμέτωπος με την συνειδητοποίηση ότι ένας καινούργιος ραδιούργος εχθρός είναι προ των πυλών και οραματίζεται να εγκαθιδρύσει την απόλυτη κυριαρχία του υπό το κράτος του τρόμου. Με τις ορδές του από τα αποκρουστικά πλάσματα "Parademons", ο εν λόγω δυνάστης της ανθρωπότητας εν ονόματι Steppenwolf, επιζητά να συλλέξει τρία αρχαία κουτιά, κρυμμένα σε άγνωστες τοποθεσίες,  τα οποία περιέχουν απίστευτη δύναμη που αν πέσει σε λάθος χέρια μπορεί να οδηγήσει σε όλεθρο.

Η πρωτεύουσα των Αμαζόνων μέσα από την αυτοσχέδια φρυκτωρία της Ιππολύτης καλεί σε βοήθεια για την επικείμενη καταστροφή που πλησιάζει.  Ο Batman και η Wonder Woman αποφασίζουν να ενεργοποιηθούν πάραυτα και ξεχύνονται σε κάθε μήκος και πλάτος της υφηλίου προκειμένου να επιστρατεύσουν την δική τους επίλεκτη ομάδα κρούσης . Τρία πρόσθετα μέλη δείχνουν πρόθυμα να υπηρετήσουν τον υπέρτατο αυτόν σκοπό: ο βασιλιάς των ωκεανών και της Ατλαντίδος, Aquaman, ο ενδεδυμένος με μία στολή-υπερόπλο, Cyborg, και ο προικισμένος με ιλιγγιώδη ταχύτητα, Flash. Ένας άγριος πόλεμος πρόκειται να ξεσπάσει και χωρίς τον εξωγήινο Kal-El, τα περιθώρια στενεύουν αισθητά.

Το Justice League συνιστά ένα αρκούντως ευχάριστο κινηματογραφικό διάλειμμα στο μέχρι πρότινος σκοτεινό μοτίβο αφήγησης που εφάρμοζε η DC όσον αφορά το φιλμικό της περικείμενο. Αναγνωρίζεται λοιπόν, η πρόθεσή της να εμπλουτίσει την συνταγή της με πιο φρέσκα συστατικά και ιδέες, κάτι που διαφαίνεται και από την μεσολάβηση του Joss Whedon σαν "από μηχανής θεός" στο επιτελείο του Snyder, ώστε να επιληφθεί του μοντάζ όσον αφορά την επιμέλεια της μεταπαραγωγής. Το DCU εισήλθε ενθαρρυντικά σε φάση επανακαθορισμού. Εστιάζοντας στα θετικά του όλου project, διακρίνει κανείς ότι η δράση κυλάει με γοργούς ρυθμούς, συνδυάζοντας το ανάλαφρο και έξυπνο χιούμορ με την δυναμική παρουσία πολύ σπουδαίων φιγούρων, παλιών και νέων, όπου ο καθένας βάζει το δικό του λιθαράκι στην υπόθεση. 

Στην παρούσα υπεράνθρωπη συνάντηση κορυφής,  βλέπουμε τον Jason Momoa να κραδαίνει με badass διάθεση την τρίαινα του Aquaman σαν την κουβαλούσε ανέκαθεν μαζί του, τον Ray Fisher ως Cyborg (πολλοί θα σπεύσουν σε αντίστοιχες συγκρίσεις με τον Iron Man) να υιοθετεί μία πιο μυστηριώδη προσέγγιση ως προς την ερμηνεία του, ενώ στο άλλο άκρο ξεπροβάλλει η "ψυχή της παρέας", ο Flash (Ezra Miller) που θα σε κερδίσει με το νεύρο, τον πηγαίο αυθορμητισμό και την αισιοδοξία του, τα οποία έρχονται σαν βαλβίδα αποσυμπίεσης να εκτονώσουν την κατάσταση. Η κατά κόσμον γνωστή Gal Gadot, εξοικειωμένη με την εξάρτηση της Wonder Woman, σε αιχμαλωτίζει όχι μόνο με το χρυσό σχοινί της, αλλά και την αφοπλιστική της εκφραστικότητα. Ο Ben Affleck καταβάλλει μία αξιόμαχη προσπάθεια, όμως τον παρακολουθούμε να αποτραβιέται κάπως από το επίκεντρο των εξελίξεων, παραδίδοντας σχεδόν πεσιμιστικά το τιμόνι στην Wonder Woman. Ενσαρκώνει τον Batman σε μία ήπια κατιούσα πορεία όπου αναζητά διακαώς την εξιλέωση από τα λάθη του παρελθόντος.

Είναι ανάγκη να επισημανθεί ότι όντως τα CGI εφέ συνέβαλλαν καθοριστικά ως προς την διαμόρφωση του εντυπωσιακού διάκοσμου που απαντάται. Εντούτοις, από αισθητικής άποψης ο σατανικός εισβολέας Steppenwolf, τον οποίο υποδύεται ο  Ciarán Hinds, ενδεχομένως να έπειθε καλύτερα ως μορφή αν δεν είχε περάσει από ψηφιακή επεξεργασία, ούτως ώστε να επιδιωχθεί μία πιο φυσική αναπαράστασή του χωρίς να παραπέμπει σε μία επιτηδευμένη καρικατούρα που δεν την τρέμεις και τόσο!

Μεταξύ άλλων, λαμβάνοντας υπόψιν την διάρκειά του φιλμ, ίσως να ήταν προτιμότερο η πλοκή να επεκταθεί λιγάκι περισσότερο χρονικά ώστε να καλυφθούν κάποια σημεία που θα λειτουργούσαν πιο διαφωτιστικά για το ραντεβού των υπερηρώων και την ταυτότητά τους. Τα επεισόδια που εκτυλίσσονται διαδέχονται το ένα το άλλο με μία ικανοποιητική συνοχή ενώ η μεσσιανική λογική εξακολουθεί να διατρέχει σαν καταλύτης στην ολότητά του τον μύθο. Η μουσική υπόκρουση του Danny Elfman είναι υποβλητική, αλλά οπωσδήποτε δεν τίθεται θέμα σύγκρισης με τις αξεπέραστες μελωδίες του Hans Zimmer. Ορισμένες αστοχίες υφίστανται, παρόλαυτα το σημαντικό είναι ότι δεν αποβαίνουν τόσο ασυγχώρητες ώστε να σκοντάφτει η ροή της ταινίας.

Το φινάλε του Justice League ομολογουμένως και δεν πέφτει σαν κεραυνός εν αιθρία, όμως οι δύο credit σκηνές που το επισφραγίζουν ακολούθως, θα αποζημιώσουν ακόμη και τον πιο απαιτητικό θεατή.


Αντώνης Παυλίδης

Έφτασε επιτέλους η στιγμή για την DC να μας παρουσιάσει τον Bruce Wayne ο οποίος έχοντας πλέον την βοήθεια της νέας συμμάχου, Diana Prince, προετοιμάζεται για την αντιμετώπιση ενός αρκετά επικίνδυνου εχθρού. Έτσι Batman (Ben Affleck) και Wonder Woman (Gal Gadot) θα χρειαστεί να συνθέσουν μια ομάδα από υπερήρωες για να αντιμετωπίσουν τη νέα απειλή. Έτσι προκύπτει το Justice League, μια ομάδα δηλαδή αποτελούμενη από τους Batman, Wonder Woman, Aquaman (Jason Momoa), Cyborg (Ray Fisher) και Flash (Ezra Miller), η οποία πρέπει να σώσει τον πλανήτη από μια καταστροφική επίθεση.

Η σύμπραξη των διασημότερων ηρώων της DC έγινε για ακόμη μία φορά υπό την σκηνοθετική καθοδήγηση του αμφιλεγόμενου πλέον Zack Snyder με μία μικρή βοήθεια από τον Joss Whedon. Ο Snyder, που ουσιαστικά είναι ο δημιουργός του συγκεκριμένου DC Universe, από την στιγμή που του το έχουν εμπιστευτεί από την αρχή, κάνει αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα και μας δίνει, ειδικά στην αρχική μάχη, κάποιες επικές σκηνές δράσης με αρκετή δόση ανδρεναλίνης. Αυτό που δεν κατάφερε να μας δώσει και σίγουρα απουσιάζει από την ταινία, είναι η κινηματογραφική αφήγηση η οποία παρουσιάζει μεγάλη αδυναμία και σίγουρα δεν είναι αυτό που θα σε κερδίσει στην ταινία.

Οι ήρωες μας από την άλλη έχουν αρκετό χρόνο συμμετοχής στα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω τους και έτσι μας δίνεται η δυνατότητα να μάθουμε λίγα παραπάνω πράγματα από τις προσωπικές τους ιστορίες. Πράγμα το οποίο βοηθαέι στο ­αναγκαίο «χτίσιμο» των καινούργιων χαρακτήρων όπως του Aquaman, του Flash και του Cyborg. Έχουμε πάρει πλέον μια ιδέα για το τι πρόκειται να δούμε από τον καθένα τους στην συνέχεια του σύμπαντος. Περιμένουμε βέβαια και τις σόλο ταινίες τους ελπίζοντας να υπάρξει το άμεσο δέσιμο που νιώσαμε όταν είδαμε για πρώτη φορά την κινηματογραφική μεταφορά της εντυπωσιακής αμαζόνας από την Themiscyra.

Ο λόγος για την Wonder Woman φυσικά όπου στην ταινία, όπως ανέφερα στην εισαγωγή του άρθρου, βοηθάει τον δισεκατομμυριούχο Bruce Wayne στην στρατολόγηση κάποιων από τους πιο δυνατούς ήρωες της DC. Η Gal Gadot βγαλμένη από το σκοτεινό και σοβαροφανές σύμπαν του Snyder, είναι διασκεδαστική και σε κάποια σημεία μας δείχνει πως ο ρόλος της ως το απόλυτο σύμβολο δύναμης, αγάπης και ειρήνης, της ταιριάζει γάντι. Βέβαια υπήρξαν και κάποιες στιγμές όπου υποκριτικά χωλαίνει λίγο και μπορεί να σας αφήσει μία αρνητική εντύπωση για την ηθοποιό καθώς δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοιου είδους παραπτώματα.

Ο μελαγχολικός Ben Affleck μας δείχνει και αυτός από την μεριά του πως μάλλον είναι γεννημένος για το ρόλο του σκοτεινού μασκοφόρου εκδικητή. Συμπεριφέρεται με άψογο τροπο ως μέντορας του νεοφερμένου Flash με ατάκες που ξεχωρίζουν στην ταινία. Ο Ezra Miller ως Flash ήταν αρκετά ενδιαφέρον με κάποιες σκηνές που πραγματικά κλέβουν την παράσταση και ευτυχώς κατέφερε να μην καταντήσει κουραστικός με την αφελή συμπεριφορά του και τα συνεχόμενα αστεία του. Ο Aquaman και Cyborg δώσανε σίγουρα μία ενδιαφέρον βαρύτητα στους ρόλους τους και πραγματικά περιμένω να δω πως θα σταθεί ο Jason Momoa στην σόλο ταινία του.

Κλείνοντας, το Justice League σαν σύνολο είχε αρκετά κενά και ερωτηματικά που ελπίζω να μας απαντηθούν στο Director's Cut. Σίγουρα δεν ανήκει στις αποτυχημένες προσπάθειες της DC και πιστέυω πως είναι μία αρκετά καλή προσπάθεια και μία ικανοποιητική προσέγγιση για τη συνέχεια του σύμπαντος.

Βρείτε την ταινία στο IMDB