Ed Wood: Ο χειρότερος σκηνοθέτης όλων των εποχών!

Ατάλαντος δίχως καμία εμπορική ή καλλιτεχνική επιτυχία στην καριέρα του, ο Ed Wood έχει χαρακτηριστεί ως ο χειρότερος σκηνοθέτης όλων των εποχών (με τον Tommy Wiseau πλέον να είναι άξιος διεκδικητής του συγκεκριμένου τίτλου). Οι ταινίες του αρνούνται βασικούς κανόνες των κινηματογραφικών τεχνικών και έγιναν αντικείμενο μελέτης για τα αποτυχημένα αυτοσχέδια τεχνικά εφέ, για την χρήση εμβόλιμων πλάνων που δεν είχαν κάποια σύνδεση με την υπόλοιπη ταινία και για τα μεγαλειώδη τεχνικά λάθη στον τρόπο σκηνοθεσίας του. O Αμερικανός σκηνοθέτης και σεναριογράφος γεννήθηκε στο Πουκίπσι της Νέας Υόρκης στις 10 Οκτωβρίου 1924 και απεβίωσε στις 10 Δεκεμβρίου 1978.

Aπό την δεκαετία του 50΄ μέχρι το θάνατο του γύρισε έναν αρκετά μεγάλο αριθμό από ταινίες διαφόρων ειδών, χαμηλού ποιοτικού επιπέδου με σχεδόν μηδαμινή χρηματοδότηση και με πατέντες για το στήσιμο των σκηνικών που ξεπερνούν την κάθε φαντασία. Χαρακτηριστική περίπτωση των οικονομικών προβλημάτων που αντιμέτωπιζε σε κάθε του κινηματογραφικό εγχείρημα, είναι η ταινία Night of the Ghouls η οποία έμεινε ακυκλοφόρητη για 23 ολόκληρα χρόνια επειδή αδυνατούσε να πληρώσει το εργαστήριο εμφάνισης. Την εποχή εκείνη δεν κατάφερε να αποσπάσει θετικά σχόλια για τα έργα του και δεν μπόρεσε να γίνει αποδεκτός από τον κόσμο του κινηματογράφου.

Ο Wood συνεχίζει την ανύπαρκτη πορεία του στον καλλιτεχνικό χώρο με τον χειρότερο τρόπο καθώς δεν υπάρχει ούτε ένα στούντιο που να είναι διατεθειμένο να στηρίξει τις ιδέες του. Σημαντική στιγμή στην επαγγελματική αλλά και προσωπική του ζωή είναι η μέρα που γνωρίζει τον παιδικό του ήρωα Bela Lugosi, γνωστό για τον ρόλο του ως Δράκουλας την δεκαετία του 30΄ στην ομώνυμη ταινία. Οι δυό τους θα αναπτύξουν μία αληθινή φιλία και με τον Lugosi ως όνομα κράχτη, o Wood θα καταφέρει να βρεί χρηματοδότες για τα έργα του. Βέβαια τα λεφτά που έχει στην διαθεσή του είναι πενιχρά και ο ίδιος προβαίνει ακόμα και σε έκνομες ενέργειες για την υλοποίηση των γυρισμάτων.

Πέρα από τα οικονομικά είχε και άλλα προβλήματα να αντιμετωπίσει, όπως το γεγονός οτί ο θρυλικός ηθοποιός Bela Lugosi ήταν πλεόν κοντά στα 70 εθισμένος από την μορφίνη αδυνατώντας πολλές φορές να παραστεί στις πρόβες λόγω τις ασθένειας του. Παρ' όλα αυτά το 1953 καταφέρνει να σκηνοθετήσει το Glen or Glenda όπου μας διηγείται μία ιδιαίτερη ιστορία ένος άντρα που έχει φετίχ να ντύνεται με γυναικεία ρούχα. Στον ρόλο του εκκεντρικού αυτού άντρα πρωταγωνιστεί ο Wood ο όποιος ένιωθε πως η ταινία θα είναι μία λύτρωση για τον ίδιο καθώς μέσα από αυτήν του δόθηκε η ευκαιρία να αποκαλύψει την τάση του προς την παρενδυσία.

Ο ρόλος του Lugosi στην ταινία είναι ως αφηγητής, είναι εντελώς ασύνδετος με την πλοκή και μοιάζει περισσότερο σαν ένα αλλόκοτο διάλειμμα στην βασική ιστορία παρά ως ένας σχολιαστής ή ένας μάρτυρας γεγονότων που ξετιλύγονται μπροστά στον θεατή. Με αυτές αλλά και άλλες εξίσου άστοχες κινηματογραφικές τεχνικές ο Wood καταφέρνει να αποσπάσει τις χειρότερες κριτικές αναγκάζοντας τον παραγωγό της ταινίας να τον βρίσει χυδαία και να τον ενημερώσει πως δεν πρόκειται να συνεχίσει να τον χρηματοδοτεί. Φυσικά δεν πτοείται ούτε χάνει τον ενθουσιασμό του και έχοντας σαν έμπνευση τον εμβληματικό σκηνοθέτη Orson Welles, συνεχίζει να κατεβάζει ιδέες και να κινηματογραφεί μία σειρά αποτυχημένων ταινιών με σχεδόν μηδενικό εισπρακτικό όφελος.

Ένα ακόμα χαρακτηριστικό των δυσμενών οικονομικών συνθηκών που επικρατούσαν σε κάθε του προσπάθεια, είναι όταν διακόπτονται τα γυρίσματα του Bride of the Monster (1956) επειδή τον εξαπάτησε ο υποτιθέμενος παραγωγός της ταινίας με αποτέλεσμα να μην μπορεί να πληρώσει το κινηματογραφικό στούντιο. Στην προσπάθεια του να βρεί επενδυτή για να συνεχιστεί η ταινία αναγκάζεται να δεχτεί την προσφορά ενός πλούσιου κτηνοτρόφου της περιοχής με αντάλαγμα τον πρωταγωνιστικό ρόλο να τον πάρει ο ατάλαντος γιός του. Μέσα σε πλήρη απελπισία και απόγνωση o Wood δέχεται την πρόταση του και έτσι κερδίζει λεφτά και χρόνο για την ολοκλήρωση της δημιουργίας του.

Το αποτέλεσμα για ακόμη μία φορά είναι αποκαρδιωτικό και επηρεάζει αρνητικά όλους τους συντελεστές της ταινίας εκτός βέβαια τον Ed Wood ο οποίος ήδη βρισκόταν στην αναζήτηση καινούργιου χρηματοδότη για την επόμενη μεγαλειώδη ιδέα του. Τα λεφτά θα έρθουν από τον σπιτονοικοκύρη του και μέλος της εκλλησίας της περιοχής, με έναν εντελώς παράδοξο τρόπο. Κάπως έτσι έρχεται η στιγμή όπου ο Wood θα γραφτεί στην ιστορία, χωρίς χρυσά γράμματα φυσικά και δημιουργεί το Plan 9 from Outer Space (1959). Ένα αλλοπρόσαλο sci-fi χωρίς αρχή μέση και τέλος το οποίο έχει αναλυθεί από κινηματογραφικές σχολές για το πως να μην φτιάχνεται μία ταινία.

Ο Wood από την άλλη, παραδίδοντας το έργο στους παραγωγούς είχε την ψευδαίσθηση ότι έχει σκηνοθετήσει ένα αριστούργημα για το οποίο θα έμενε για πάντα στην ιστορία του κινηματογράφου και ειδικότερα στο είδος της επιστημονικής φαντασίας. Εισπρακτικά βέβαια η ταινία απέτυχε παταγωδώς χωρίς να έχει την ανταπόκριση που περίμενε και αυτό ήταν κάτι που δεν μπόρεσε να ξεπεράσει ποτέ. Με τον θάνατο του καλού του φίλου Bela Lugosi την ίδια χρονιά και την έντονη απογοήτευση για την πορεία της ταινίας του, παίρνει λάθος αποφάσεις πέφτει σε κατάθλιψη και εθίζεται στο αλκοόλ μέχρι το τέλος της ζωής του.

Η αναγνώριση που ο ίδιος επιθημούσε θα έρθει αρκετά χρόνια μετά τον θανατό του, περίπου στα μέσα της δεκαετίας του 80΄, όταν τα έργα του αλλά κυρίως το Plan 9 from Outer Space θα αγαπηθεί από μία αρκετά μεγάλη ομάδα ατόμων ως η απόλυτη b-movie εμπειρία. Η αλήθεια είναι πως τα εγκληματικά λάθη στον τρόπο σκηνοθεσίας, τα ασύνδετα πλάνα, η αλλόκοτη πλοκή, η απουσία σοβαρής υποκριτικής από τους ηθοποιούς και το τραγικό τελικό μοντάζ συνθέτουν ένα απολαυστικό θέαμα που σε μαγνητίζει στην οθόνη όσο και να τσιρίζει η λογική στο κεφάλι σου να σταματήσεις να το παρακολουθείς.

Το ταλέντο και ο επαγγελματισμός ήταν στοιχεία που έλειπαν σε δραματικό βαθμό από τον Wood, ο ενθουσιασμός όμως μαζί με την αστείρευτη αγάπη του για την έβδομη τέχνη είναι έμπνευση για όλους εκεί έξω. Δείχνει πως ακόμα και χωρίς λεφτά, έχοντας στην διάθεση σου ανεπαρκή μέσα μπορείς να δημιουργήσεις. Εννοείται πως άμα δεν σου λείπουν τα παραπάνω που ανέφερα είναι μία σημαντική βοήθεια για τα σχέδια σου αλλά αυτό δεν σημαίνει πως εάν δεν τα έχεις θα πρέπει να σταματήσεις να ονειρεύεσαι. Με λίγα λόγια ο Ed Wood ήταν γεννημένος για να φτιάχνει ταινίες και ας έμεινε στην ιστορία ως ο χειρότερος όλων!