Twisters Review: Το απόλυτο καλοκαιρινό blockbuster μέχρι στιγμής;

Τα καλοκαιρινά blockbusters έχουν μακρά παράδοση στο Χόλιγουντ. Ταινίες όπως τα Jurassic Park, Independence Day, Jaws, Star Wars, Batman, Indiana Jones and the Last Crusade, E.T. the Extra-Terrestrial, Terminator 2: Judgment Day και Top Gun έχουν καθιερώσει την έννοια της θερινής κινηματογραφικής ψυχαγωγίας στην ποπ κουλτούρα, προσφέροντας εντυπωσιακά εφέ, αδρεναλίνη, σασπένς, συγκίνηση και εύπεπτες ιστορίες με στόχο πάντα να προσελκύουν κοινό κάθε ηλικίας. Τα τελευταία χρόνια όμως, παρακολουθούμε αυτή την άλλοτε σταθερή παράδοση, να χάνει κάπως τη λάμψη της. Η αύξηση της δημοτικότητας των streaming πλατφορμών, η αλλαγή στις απαιτήσεις και στις προτιμήσεις του κοινού, η υπερπληθώρα περιεχομένου και η έλλειψη πρωτοτυπίας στις νέες παραγωγές, έχουν συμβάλει σημαντικά ώστε να ενισχύσουν αρνητικά αυτό το φαινόμενο.

Ωστόσο, περιπτώσεις σαν το Twisters, έρχονται για να μας υπενθυμίσουν ότι καμία φορά το κάνουν όπως παλιά. Σε μια προσπάθεια να αναβιώσουν αυτή την κλασική φόρμουλα, συνδυάζει την νοσταλγία, τη δράση αλλά και τον ρομαντισμό με τέτοιο τρόπο ώστε όταν βγεις από την αίθουσα να αισθάνεσαι ότι έχεις δει μια ολοκληρωμένη ιστορία που τα εμπεριείχε όλα. Ο σκηνοθέτης της, Lee Isaac Chung, γνωστός για το Minari, παίρνει αυτή την συνταγή από το παρελθόν και μας την παραδίδει ανανεωμένη, φρέσκια και γεμάτη ζωντάνια και ένταση. Με πρωταγωνιστές τους Daisy Edgar-Jones, Glen Powell, Anthony Ramos, Brandon Perea, Maura Tierney και Sasha Lane, καταφέρνει να ενώσει όλα αυτά τα στοιχεία που έκαναν αυτές τις ταινίες να ξεχωρίζουν.

Η υπόθεση της είναι απλή. Ακολουθούμε την πρωταγωνίστρια μας, την Kate Cooper (Daisy Edgar-Jones), μια επιστήμονα στοιχειωμένη από ένα τραγικό γεγονός που συνέβη στο παρελθόν, η οποία αποφασίζει να επιστρέψει στις ανοιχτές πεδιάδες για να δοκιμάσει ένα καινοτόμο σύστημα παρακολούθησης ανεμοστρόβιλων με σκοπό να σώσει ανθρώπινες ζωές. Σύντομα, διασταυρώνεται με τον Tyler Owens (Glen Powell), έναν γοητευτικό αλλά απερίσκεπτο τυπά, αστέρα των κοινωνικών μέσων που δημοσιεύει τις περιπέτειές του σε live streaming μεταδόσεις. Καθώς η εποχή των ανεμοστρόβιλων εντείνεται, η Kate, ο Tyler και οι αντίπαλες ομάδες βρίσκονται στην Οκλαχόμα των Ηνωμένων Πολιτειών και καταλήγουν να παλεύουν για τις ζωές τους, καθώς πολλαπλά συστήματα ανεμοστρόβιλων συγκλίνουν στην ίδια περιοχή.

Πιάνοντας το ύφος αλλά και την αισθητική της ταινίας του 1996, Twister, o Lee Isaac Chung, βγαίνει από την ζώνη ασφαλείας του και μας παραδίδει μια ιστορία που εντυπωσιάζει με τις σκηνές δράσης και τα ειδικά εφέ, χωρίς όμως να ξεχνάει και τον ανθρώπινο παράγοντα. Φυσικά, δεν το παρακάνει, γνωρίζει πολύ καλά τις ανάγκες του κοινού. Όλοι μέσα στην αίθουσα έχουν έρθει για να δουν τους πελώριους και επιθετικούς ανεμοστρόβιλους να καταπίνουν ολόκληρες περιοχές αφήνοντας πίσω τους μόνο χάος και καταστροφή. Η ταινία του, είναι κάτι σαν σίκουελ αυτής του 1996, διατηρώντας πάντα τα στοιχεία εκείνα που την ξεχώρισαν ως μια τίμια ταινία καταστροφής.

Αποφεύγει να εμβαθύνει στις αιτίες των ανεμοστρόβιλων και των καταστροφών που προκαλούν, και περιορίζεται μονάχα στην εντυπωσιακή τους απεικόνιση. Βρίσκει φυσικά χρόνο για χιούμορ, ακόμα και για ρομάντζο χωρίς όμως να κουράζει ή να μοιάζει μη οργανικό. Θαρρείς ότι έχει μέσα του ένα εξαιρετικά καλοκουρδισμένο ρολόι το οποίο γνωρίζει ακριβώς το τάιμινγκ αλλά και τις αντοχές του κοινού, με αποτέλεσμα να ισορροπεί εξαιρετικά μεταξύ των έντονων σκηνών δράσης και τις ήρεμες στιγμές της. Είναι λοιπόν αυτή η αρμονία που κρατάει το ενδιαφέρον του κοινού, δίνοντας του αγωνία και ακατάπαυστη δράση, αλλά και τις αναγκαίες ανάσες με τις πιο ανάλαφρες στιγμές.

Ίσως κάποιοι διαμαρτυρηθούν για κάποιες απότομες στροφές που παίρνει η πλοκή. Ακόμη, μπορεί να διαμαρτυρηθούν και για την ανεπαρκή εξέλιξη κάποιων χαρακτήρων. Θεωρώ όμως ότι όλα είναι ελεγχόμενα από τον σκηνοθέτη της και τελικά δεν αποσπούν ή αφαιρούν από την συνολική εμπειρία.

Το Twisters λοιπόν, μας υπενθυμίζει τον λόγο που αγαπήσαμε τις μεγάλες καλοκαιρινές παραγωγές και μας προσφέρει μια φρέσκια, ολοκληρωμένη κινηματογραφική εμπειρία χωρίς να ξεχνάει την αξία της συναισθηματικής σύνδεσης με το κοινό.