Shazam! Fury of the Gods: Η 'παλιά' DC ξεκινά να ρίχνει αυλαία - Review

Από μια εποχή που δεν υπήρχε κατεύθυνση και προορισμός
18 Μαρτίου 2023 22:53
Shazam! Fury of the Gods: Η 'παλιά' DC ξεκινά να ρίχνει αυλαία - Review

Είναι δύσκολο να ψυχολογήσει κανείς τι σκεφτόταν η DC και οι ιθύνοντές της τα τελευταία 7-8 χρόνια όσον αφορά το μέτωπο του DCEU. Τέτοια κακοδιαχείριση παρασκηνιακά σε ένα τόσο μεγάλο και δυνητικά επικερδές franchise δεν έχει υπάρξει στα χρονικά του σινεμά και πλέον αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή. Για αυτό και πριν μερικούς μήνες η Warner Bros. αποφάσισε να κάνει "ολική επαναφορά", να διαγράψει το παρελθόν -εντελώς θα φανεί- και να ξεκινήσει σε έναν λευκό καμβά σχεδιάζοντας το DC Universe και το Chapter 1 του που γνωρίζουμε προς το παρόν.

Τι γίνεται όμως όταν το timing της επανεκκίνησής του δημιουργεί τρύπες τόσο εμπορικές όσο και στη συνείδηση των DC fans; Βλέπετε πριν πατήσει το “reset” ο James Gunn με τον Peter Safran στα νεοσύστατα DC Studios, υπήρχαν κάποιες ταινίες του DCEU που έπρεπε να βγουν. Η πρώτη από την παλιά φουρνιά της DC είναι το Shazam 2 ή Shazam! Fury of the Gods και έπειτα θα ακολουθήσουν το The Flash και το Aquaman and the Lost Kingdom.

Βλέποντας το sequel του Shazam απορώ και εγώ με την DC -μαζί με όλους εσάς- γιατί κυκλοφορεί κάτι που κυριολεκτικά δεν έχει νόημα και κανέναν αντίκτυπο στο ολόφρεσκο σύμπαν που χτίζει. Αυτό το ερώτημα παρέμεινε σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, η οποία αν μη τι άλλο προσπαθεί να διασκεδάσει με τον τρόπο της.

Ο σκηνοθέτης David F. Sandberg εδραίωσε ένα εντελώς ανάλαφρο, πολλές φορές “campy” και ανέμελο comicbook ύφος στο πρώτο Shazam και αυτό ακριβώς συνεχίζει και στο "Fury of the Gods”. Το πρόβλημα είναι πως σαν ταινία είναι υπερβολικά μια από τα ίδια που λέμε και σεναριακά δεν φτάνει ποτέ όσα θέλει να αγγίξει συναισθηματικά στο θεατή, αφού ανέμελο είναι και ανέμελα τα προσεγγίζει.

Μέσα στο δίωρο που διαρκεί κιόλας τι να προλάβει να κάνει; Να πει μια superhero ιστορία, ένα love story, να θίξει την αρχή της οικογένειας ή να συνεχίσει το DCEU; Ειδικά το τελευταίο δεν το κάνει με τίποτα και στα υπόλοιπα μετά βίας περνάει τη βάση και σε άλλα μένει μετεξεταστέο.

Έβρισκα πως κάθε φορά που το πρωταγωνιστικό ανσάμπλ, πάντοτε με μπροστάρη τον απολαυστικό Zachary Levy (πάντα στο μυαλό μου θα είσαι ο «Chuck”), είχε τριβή μεταξύ του, έβγαζε μια «ΟΚ» χημεία  και οι στιγμές γέλιου και ευτράπελων πετύχαιναν το σκοπό τους. Κάθε φορά δηλαδή που το Shazam δεν έπαιρνε στα σοβαρά τον εαυτό του, ήταν καλύτερο από όταν προσπαθούσε να γίνει… «σοβαρή DC”. Το καλύτερο όμως δεν υπόσχεται ένα καλύτερο sequel και ειδικά σε αυτό το κομμάτι ζορίζεται να πατήσει στα χνάρια ενός πραγματικού sequel, που διαπρέπει σε όλα και προχωράει την επόμενη ταινία έστω σε κάποιον τομέα.

Εδώ το Shazam! Fury of the Gods φέρνει ένα ανέμελο 90’s κωμικό ύφος με γερή δόση «family comedy” που δε θα το βρείτε πουθενά αλλού και σε καμία Marvel για παράδειγμα. Αυτό είναι και το μόνο στοιχείο που το κάνει να ξεχωρίζει. Η υπερπροσπάθεια στο να γίνει ένα μεγαλύτερο sequel του στερεί και τα βασικά, καθώς το να χτίζεται μια μεγάλη σύγκρουση και με τεχνάσματα προφανή να πρέπει να αποτυπωθεί στην οθόνη με μικρότερο budget, ήταν κάτι που έβγαζε μάτι. Γενικότερα μου άφησε μια αίσθηση ότι πάσχει σε πολλά μέτωπα, ενώ βάσει του πρώτου δε θα έπρεπε να πάσχει τόσο. 

Αναφέρομαι προφανώς σε CGI που σε πετούσαν εκτός της αίθουσας. Είχε μια φτηνιαδούρα που ναι μεν στο άκρως κωμικό κομμάτι της το εξυπηρετούσε, το δίπολο του να πρέπει να γίνει μια superhero υπερπαραγωγή δεν έβγαινε.

Και είναι κρίμα να βλέπεις και ένα cast με ονόματα όπως οι Helen Mirren, Lucy Liu και Rachel Zegler να ερμηνεύουν εντελώς στερεοτυπικά villains βγαλμένους από επεισόδιο των Power Ranger, πρωί Σαββάτου. Είναι επίσης κρίμα για την ερμηνεία του Levi να χαθεί στο reset της DC, καθώς ο ρόλος είναι κομμένος και ραμμένος στα μέτρα του .  

Το κερασάκι στην κακιά προς μέτρια αυτή τούρτα της DC έβαλαν όλες οι συνδέσεις με το ευρύτερο κινηματογραφικό σύμπαν. Δε γνωρίζω εάν έχουν πρόθεση να αφήσουν τον Levi να περάσει από το κατώφλι του DC Universe του James Gunn, αλλά όλα έδειχναν μάταια και κούφια στο τέλος. Είναι κρίμα μια ταινία να βγαίνεις από την αίθουσα και πέραν μερικών γέλιων να μην έχει προκαλέσει κανένα άλλο συναίσθημα, ούτε αυτό του εντυπωσιασμού. Ας ελπίσουμε τα επόμενα «φαντάσματα» ταινίες του DCEU να είναι κάπως καλύτερες γιατί έχουμε ακόμη δύο -τα The Flash και Aquaman 2, μέχρι να δούμε κάποιο στιβαρό δείγμα του επόμενου κεφαλαίου.

*Ευχαριστούμε τα Cineplexx για την προβολή