Skinamarink Review: Είδαμε τη νέα viral ταινία τρόμου που ξυπνάει παιδικούς εφιάλτες

Μία ματιά στο πειραματικό φιλμ που παίζει στο Shuddder
07 Φεβρουαρίου 2023 10:45
Skinamarink Review: Είδαμε τη νέα viral ταινία τρόμου που ξυπνάει παιδικούς εφιάλτες

Εναλλακτικά, το τίτλος του άρθρου θα μπορούσε να ήταν «Πως τα social media αλλά και μία διαρροή σε πειρατικά sites δημιούργησαν μία από τις μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες στο box office». Για όσους, ίσως, δε γνωρίζουν, η νέα ταινία τρόμου Skinamarink, κόστισε μόλις 15 χιλιάδες δολάρια, ενώ σε εισπράξεις μέχρι στιγμής έχει καταφέρει να φτάσει λίγο κάτω από τα 2 εκατομμύρια δολάρια. Αδιανόητη και ως ένα μεγάλο βαθμό απρόσμενη νίκη τόσο για τον πειραματικό κινηματογράφο τρόμου, όπως φυσικά και για τον ίδιο τον δημιουργό της.

Η ταινία του πλημμύρισε τα σινεμά παγκοσμίως, άνθρωποι έκαναν εγγραφή στην πλατφόρμα Shuddder μονάχα για να την δουν, ενώ στη κοινότητα του horror, οι fans συζητούν, διαδίδουν τη φήμη της, διαφωνούν μεταξύ τους και γενικότερα μιλούν για εκείνη με παρόμοια ένταση όπως είχε γίνει στο παρελθόν με τις περιπτώσεις των Paranormal Activity και φυσικά το διαβόητο The Blair Witch Project.

Επίσης, για εκείνους που μπορεί να μην ασχολήθηκαν με το παρασκήνιο, η ταινία του Kyle Edward Ball, έκανε πρεμιέρα στο φεστιβάλ Fantasia του Μόντρεαλ, ενώ στην συνέχεια προβλήθηκε και σε άλλα φεστιβάλ, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων που έδιναν στους θεατές την επιλογή για οικιακή ιδιωτική προβολή. Λόγω ενός τεχνικού προβλήματος, όμως, υπήρξε διαρροή της στο διαδίκτυο. Όπως ήταν φυσικό, η ταινία τράβηξε την προσοχή των horror fans αποκτώντας αστραπιαία φήμη κυρίως μέσω του word of mouth. Τελικά, η ταινία συνέχισε το κινηματογραφικό ταξίδι κάνοντας πρεμιέρα στους αμερικανικούς κινηματογράφους στις 13 Ιανουαρίου, ενώ στο Ηνωμένο Βασίλειο έφτασε λίγες εβδομάδες αργότερα.

Δικαιολογείται όμως η φασαρία που έχει δημιουργήσει το φιλμ του Καναδού σκηνοθέτη; Δυστυχώς, όχι. Είναι παρ' όλα αυτά μία τεράστια νίκη που δίνει ελπίδα στους ανεξάρτητους δημιουργούς ταινιών τρόμου εκεί έξω; Ξεκάθαρα, ναι! Πριν συνεχίσουμε όμως, καλό θα ήταν να αναφέρουμε ότι η ταινία αποτελεί το κινηματογραφικό ντεμπούτο του Kyle Edward Ball και πρόκειται για ένα άκρως πειραματικό εγχείρημα, το οποίο αφήνει στην άκρη πολλές από τις αφηγηματικές συμβάσεις του είδους.

Η ιστορία ακολουθεί δύο μικρά παιδιά που ξυπνούν μέσα στην νύχτα για να ανακαλύψουν ότι ο πατέρας τους λείπει από το σπίτι ενώ τα παράθυρα, οι πόρτες όπως και άλλα αντικείμενα της οικίας τους σιγά-σιγά εξαφανίζονται, με μία απόκοσμη οντότητα να καταλαμβάνει όλο και περισσότερο χώρο στο μυαλό τους και το σπίτι. Πρωταγωνιστούν οι Lucas Paul, Dali Rose Tetreault, Ross Paul και Jaime Hill.

Είναι αλήθεια ότι το πείραμα του Ball, είναι αμφιλεγόμενο. Η προσπάθειά του να μας βυθίσει στον παιδικό κόσμο και στο μυαλό ενός 4χρόνου λειτουργεί σε κάποια σημεία, στο μεγαλύτερό του μέρος, όμως, όσο θετική προδιάθεση και αν έχει στο όραμά του, αποτυγχάνει παταγωδώς.

Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό διότι η ιστορία που θέλει να πει δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί μέσα από τα επαναλαμβανόμενα στατικά πλάνα σε έπιπλα, τηλεοράσεις, τοίχους, τηλέφωνα και σκάλες του σπιτιού. Προφανώς, ο στόχος του ήταν το υποσυνείδητο του θεατή, αλλά και η εμπειρία του να είσαι τεσσάρων και να ξυπνάς μέσα στη νύχτα μόνος στο σπίτι με τους γονείς σου να λείπουν.

Το Skinamarink εν τέλει, ίσως αδικείται λιγάκι και από το μέσο στο οποίο ο δημιουργός του θέλησε να οπτικοποιήσει τον τρόμο. Διότι η ιδέα είναι εκεί, και είναι καλή.

Η εκτέλεσή της όμως, αν και ενδιαφέρουσα, καταλήγει αδιάφορη, μέχρι και κουραστική. Ίσως, λοιπόν, αν η ίδια η ιδέα εκφράζονταν μέσα από την τεχνική του stop-motion, τότε, όλες οι αρετές της, αλλά και η επίδραση που θα είχαν αυτές στο υποσυνείδητο του θεατή να λειτουργούσαν με μεγαλύτερη επιτυχία. Μπορεί και όχι.

Όπως και να έχει, η ταινία του καναδού σκηνοθέτη αποτελεί, όπως αναφέραμε παραπάνω, μία μεγάλη νίκη για το ανεξάρτητο σινεμά τρόμου και ελπίζουμε να ανοίξει το δρόμο και σε άλλους καλλιτέχνες ώστε να δημιουργήσουν το όραμά τους όπως αυτοί το έχουν ονειρευτεί, μακριά πάντα από τις απαιτήσεις και τις πιέσεις των μεγάλων στούντιο παραγωγής ταινιών.