Kaleidoscope Review - Αξίζει η σειρά “παζλ“ του Netflix με τον Giancarlo Esposito;

Η σύνοψη της νέας σειράς που στριμάρει στο Netflix, το "Kaleidoscope", είναι αρκετά απλή. Μία ομάδα επιδέξιων ληστών συνεργάζονται για να ξεκλειδώσουν ένα φαινομενικά απαραβίαστο θησαυροφυλάκιο για να αποσπάσουν τη μεγαλύτερη λεία στην ιστορία. Προτού μπορέσουν να πάρουν στα χέρια τους τα μετρητά, πρέπει να περάσουν μέσα από την πιο ισχυρή ομάδα εταιρικής ασφάλειας του κόσμου και το FBI. Η προδοσία, η απληστία και άλλα εμπόδια τους χαλούν τα σχέδια.

Δημιουργός της είναι ο Eric Garcia, γνωστός για το "Matchstick Men" σε σκηνοθεσία του Ridley Scott με πρωταγωνιστή τον Nicolas Cage, ενώ στο cast συμμετέχουν οι Giancarlo Esposito (Breaking Bad), Rufus Sewell (Man in the High Castle), Paz Vega, Tati Gabrielle (Uncharted), Peter Mark Kendall, Rosaline Elbay, Jai Courtney (Suicide Squad), Niousha Noor, Jordan Mendoza, Soojeong Son και Hemky Madera.

Στις 16 Σεπτεμβρίου 2021, είχε αποκαλυφθεί ότι το Netflix ετοιμάζει μία σειρά 8 επεισοδίων με τίτλο Jigsaw. Στην συνέχεια βέβαια η ονομασία άλλαξε. Ανακοινώθηκε επίσης ότι ένας από τους σκηνοθέτες της θα ήταν ο Robert Townsend, ενώ θα πρωταγωνιστούσε ο Esposito. Η δομή της σειράς θα ήταν δομημένη με τέτοιον τρόπο ώστε οι θεατές να μπορούσαν να δουν την ίδια ιστορία ακόμα και αν επέλεγαν να παίξουν τα επεισόδια ανακατεμένα. Αν μη τι άλλο, το σκηνοθετικό αυτό εύρημα κέντρισε το ενδιαφέρον ακόμα και των θεατών που είχαν κορεστεί από τις λεγόμενες heist ταινίες/σειρές.

Ήταν όμως αρκετό το συγκεκριμένο εύρημα για να κάνει την σειρά να ξεχωρίσει από τις υπόλοιπες του είδους ή απλά είδαμε κάτι κοινότυπο, “μακιγιαρισμένο” πίσω από ένα καλό μάρκετινγκ το οποίο υπερτόνιζε το γεγονός ότι εσείς σαν θεατές θα μπορείτε να επιλέξετε τον τρόπο με τον οποίο θα συνδεθούν τα κομμάτια της πλοκής.

Η αλήθεια είναι ότι, ασχέτως από το προωθητικό τρικ που λέει ότι ο καθένας μπορεί να δει τα επεισόδια με την σειρά που επιθυμεί ο ίδιος, ακόμη και αν ξεκινήσει από το τέλος, το σημαντικότερο στοιχείο, ήταν, είναι και θα είναι, η ιστορία. Αν η ιστορία μπορεί να προκαλέσει το ενδιαφέρον του θεατή, τότε, όλα τα υπόλοιπα θα λειτουργήσουν ως το κερασάκι στην τούρτα.

Εδώ λοιπόν, έχουμε όλα τα κλασικά tropes που συναντάμε στις ιστορίες με θεματολογία τις ληστείες. Δηλαδή, γνωρίζουμε το μυαλό πίσω από την ληστεία, τον αρχηγό, στην συνέχεια τον βλέπουμε να μαζεύει την κατάλληλη ομάδα με την οποία θα προσπαθήσει να εκτελέσει το σχέδιο του, οι χαρακτήρες της ομάδας έχουν φυσικά τους δικούς τους προσωπικούς λόγους που δέχονται την πρόταση του, ενώ από πίσω τους, συνήθως βρίσκεται ένας επίμονος και πανούργος ντετέκτιβ, ο οποίος έχει ορκιστεί να τους πιάσει και να τους φυλακίσει. Όπως έχουμε αναφέρει όμως, η πρωτοτυπία εδώ είναι ότι τα γεγονότα της πλοκής εξελίσσονται με την σειρά που προτιμάτε εσείς.

Όσον αφορά την ιστορία, παρά τις κοινοτυπίες αλλά και τα κλισέ σημεία της, υπάρχει ένα τραύμα που κρύβει ο πρωταγωνιστής που ίσως ακουμπήσει κάποιους από εσάς. Είναι ένα αρκετά ελαφρύ δράμα το οποίο όμως μπορεί να φανεί αρκετό για να σας κάνει να επενδύσετε συναισθηματικά πάνω του και να ακολουθήσετε την ιστορία ως το φινάλε της.

Επιπρόσθετα, το γκρουπ των επίδοξων ληστών, πλαισιώνεται από δυσλειτουργικούς χαρακτήρες με τα συγκρουσιακά στοιχεία μεταξύ τους να δημιουργούν έντονες καταστάσεις και διαφωνίες που είναι δύσκολο να ξεπεραστούν.

Εν κατακλείδι, χάρη κυρίως στην παρουσία του Giancarlo Esposito, ο οποίος προσδίδει ποιότητα σε κάθε σκηνή που εμφανίζεται, το ψηφιακό παζλ Kaleidoscope, αξίζει σίγουρα την προσοχή σας. Η μη-γραμμική αφήγηση, κυρίως μέσα από την τεχνική των flashbacks, υπάρχει ώστε το κάθε επεισόδιο να μπορεί να σταθεί ανεξάρτητο από το προηγούμενο ή από το επόμενο.

Έχοντας το συγκεκριμένο τρικ να λειτουργεί ως δόλωμα, η σειρά είναι ειδικά σχεδιασμένη για εσάς που λατρεύτε τις ιστορίες που η βασική τους ιδέα στηρίζεται στην “ληστεία του αιώνα”.