1899 Review – Μυστήριο, θέαμα και “κάψιμο” στα καλύτερά του!

Οι δημιουργοί του DARK επιστρέφουν με πολλά κέφια στο Netflix
21 Νοεμβρίου 2022 10:31
1899 Review – Μυστήριο, θέαμα και “κάψιμο” στα καλύτερά του!

Αν έχετε δει το «DARK», τότε το «1899» ίσως να έχει πεταχτεί κάπου, σε κάποιο feed σας στα social media και να έχετε τσεκάρει πως πρόκειται για τη νέα σειρά από τους δημιουργούς του. Η γερμανική sci-fi σειρά μυστηρίου ήταν ένα από τα καλύτερα ευρωπαϊκά δείγματα του Netflix και γενικότερα μια από τις καλύτερες σειρές της υπηρεσίας. Ναι, ήταν πάρα πολύ αργό στο ξεμπέρδεμά του και τόσο slow burn (βραδύκαυστο) στο ρυθμό του που λογικό να αποθαρρυνθεί κανείς από τη συνέχεια. Πόσο μάλλον και από την πολυπλοκότητα των θεμάτων που έπιανε να στηριχτεί, που αν μη τι άλλο έκαιγαν εγκεφαλικά κύτταρα από ένα σημείο και μετά. Είχε όμως το… κατιτίς, αναμφίβολα, που εμένα σαν θεατή μου έκανε το κλικ.

Μπαίνοντας στο 1899, λοιπόν, περίμενα κάτι στα ίδια μέτρα και σταθμά και θα πω ότι με εξέπληξε ευχάριστα σε πολλούς τομείς, μιας και οι δημιουργοί του, Baran Bo Odar και Jantje Friese, φαίνεται να έμαθαν από τα βραδύκαυστα λάθη τους.

Αρχικά, να σας πω λίγα λόγια για την ιστορία του 1899, η οποία ξεκινάει ως ένα δράμα εποχής μέσα σε ένα πλοίο γεμάτο με Ευρωπαίους μετανάστες που θέλουν να περάσουν στην άλλη όχθη του Ατλαντικού. Όλοι τους φαίνεται πως έχουν ένα μαύρο παρελθόν, κάτι που τους ταλανίζει βαθιά τη ψυχή και έχουν από ένα διάολο να κουβαλάνε στις πλάτες τους. Η φυγή προς την Αμερική τους δίνει ελπίδα για μια νέα αρχή, όμως σύντομα τα πράγματα περιπλέκονται, όταν συναντούν στο ταξίδι τους ένα άλλο πλοίο.

Χάρη σε αυτό το στήσιμο έχουμε και ένα διεθνές cast γνωστών ηθοποιών και φρέσκων προσώπων, που εμένα μου φάνηκε σαν το Netflix να συγκρότησε μια ευρωπαϊκή all-star ομάδα. Εκεί θα δείτε γνώριμα πρόσωπα και πρωταγωνιστές από το "Dark", το ισπανικό "Elite", το σκανδιναβικό "The Rain", το "Game of Thrones", μέχρι και το αδικοχαμένο πολωνικό "1983". Σχεδόν όλοι στέκονται στο ύψος των περιστάσεων με τις ερμηνείες τους -πέραν ελαχίστων εξαιρέσεων-, όποτε χρειαστεί το ανθρωποκεντρικό στοιχείο του 1899 να έρθει στο προσκήνιο.

Οι πιο μυημένοι στις σειρές θα καταλάβετε όσο προχωράει το ταξίδι από που αντλεί τις ιδέες του, αλλά όπως είπε και ο Ταραντίνο: «οι μεγάλοι καλλιτέχνες κλέβουν, δεν κάνουν φόρους τιμής». Κλέβει ιδέες, ναι, αλλά είναι και θέμα του πώς θα τις μετατρέψει σε κάτι δικό του, κάτι που το κάνει πετυχημένα.

Από εκεί και πέρα ότι κι αν αναφέρω θα περάσει στη πλευρά των spoilers. Μέρος της αίγλης του είναι και η ανακάλυψη του τι πραγματικά συμβαίνει. Και το 1899 κάνει πολύ καλά τη δουλειά του να προσφέρει ερωτήματα, απαντήσεις και ξανά ερωτήματα και απαντήσεις σε κάθε επεισόδιο, με ρυθμό πολύ πιο απολαυστικό από αυτόν του Dark. Πιο συμπτυγμένο και λιγότερο φλύαρο. Λέω λιγότερα καθώς έκανε κάποιες αχρείαστες πινελιές στην πλοκή που αν δεν υπήρχαν το αποτέλεσμα θα είχε θαρρώ το ίδιο αντίκτυπο. Κοιτώντας το δάσος όμως, τελικά λίγη σημασία είχε. Είπαμε διόρθωσαν αρκετά οι δημιουργοί του Dark, αλλά όχι κι όλα.

Το δίδυμο Baran Bo Odar και Jantje Friese καταφέρνει να εδραιώσει μια δική του αισθητική στο είδος του μυστηρίου, του sci-fi και του παραφυσικού και πλέον μπορώ να πω ότι έχουν τη δική τους ταυτότητα -σε σημεία που αναρωτιόμουν συνεχώς «μήπως συνδέονται μεταξύ τους;». Ξέρετε, εκείνο το γνωστό meme με τον Leonardo DiCaprio που σφυρίζει βλέποντας κάτι γνώριμο στην τηλεόραση. Έχουν μια βαριά και σύναμμα κομψή φωτογραφία, με εκφάνσεις steampunk και ρετρο φουτουριστικών στοιχείων, που δημιουργούν ένα παράξενο και εντυπωσιακό οπτικό μείγμα.

Επίσης, τεχνικά κάνουν μια πανέξυπνη και πολύ καλά καλυμμένη χρήση της “Volume” τεχνολογίας, με την οποία γυρίστηκαν σειρές όπως το The Mandalorian. Αρκετές ατέλειες που έχει αυτή η τεχνολογία και αφήνει «λεκέδες» στην αισθητική και το φωτισμό των σειρών και των ταινιών -εσένα κοιτάω Marvel, εδώ τις καλύπτουν σε σημείο που ξεγελούσε τα μάτια μου και αυτό για μένα λέει πολλά στο μεράκι και την προσοχή που έβαλαν στην παραγωγή.

Το πιο άψογο συστατικό του 1899 είναι το χτίσιμο του μυστηρίου και το πως σε πριζώνει για το επόμενο επεισόδιο με την χρήση των -χαμένων στην εποχή του bingewatch- cliffhangers. Αυτή τη φορά το κάνει τόσο μα τόσο στιλάτα κιόλας με μοντάζ που εμένα πάτησε τα κουμπιά μου, καθώς κλείνει υπό τους ήχους γνωστών κομματιών που έχουν άμεση σύνδεση με την πλοκή.

Παρά το ότι προχωράει γρηγορότερα από ότι το Dark, τα σήματα κατατεθέν των δημιουργών του παραμένουν. Τι σημαίνει αυτό; Ετοιμαστείτε πάλι για ένα κάψιμο εγκεφαλικών κυττάρων, πολύ πιο blockbusterικό και λιγότερο συγκεχυμένο.

Το γεγονός ότι σαν θεατή με έκανε να αναρωτιέμαι συνεχώς τι συμβαίνει, να μπαίνω σε θεωρίες και σε κουβέντα για το που θα καταλήξει και «τι είναι όλα αυτά», με τρόπο απολαυστικό, τα λέει όλα. Κάτι τέτοια γίνονται και η «ανανέωση συνδρομής» παραμένει στο Netflix ενεργή. Αν ψάχνετε για ένα καλοστημένο, καλογυρισμένο και σπουδαία ξετυλιγμένο μυστήριο, με μπόλικη επιστημονική φαντασία, δράμα εποχής και μερικές δώσεις θρίλερ και τρόμου, το 1899 είναι ό,τι πρέπει.