Destroy All Humans! Review – Εκρηκτική καφρίλα από «άλλο πλανήτη»

Αδιαμφισβήτητα, έχουμε δει αμέτρητες ταινίες, σειρές, αλλά και παιχνίδια που καταπιάνονται με τη θεματολογία της εξωγήινης εισβολής. Το Destroy All Humans, όταν κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 2005, έκανε κάτι διαφορετικό. Αντί να χειριζόμαστε τον ήρωα που θα σώσει την ανθρωπότητα από τα παράξενα πλάσματα με το περίεργο σωματότυπο και βλέμμα, ελέγχουμε τον ίδιο τον εξωγήινο, ο οποίος θέλει να καταστρέψει τη Γη και να συλλέξει DNA.

Τώρα, μια ομάδα 60 ατόμων στην Black Forest Games, σε συνεργασία με την THQ Nordic, η οποία τελευταία αναβιώνει παλιά αγαπητά για το κοινό franchises, είπαν να μεταφέρουν στην τρέχουσα γενιά το πρώτο παιχνίδι, με καλύτερο οπτικοακουστικό τομέα για να το γνωρίσει περισσότερος κόσμος. Ο τίτλος κυκλοφορεί εδώ και λίγες ημέρες για τα PlayStation 4, PC και Xbox One και θέλει απεγνωσμένα να σας διασκεδάσει με το καυστικό του χιούμορ και το «παλαβό» gameplay του. Καταφέρνει, όμως, ένας τίτλος του 2005 να σταθεί επάξια στη σημερινή εποχή;

Όπως και στο αρχικό παιχνίδι, έτσι και εδώ, ο παίκτης ελέγχει τον Cryptosporidium 137 ("Crypto" για συντομία), έναν γκρίζο εξωγήινο που η γλώσσα του είναι μεγαλύτερη από το μπόι του, ο οποίος καταφθάνει στη Γη τη δεκαετία του 1950, όπου στην Αμερική κυριαρχεί το απόλυτο χάος με τον κουμμουνισμό και όχι μόνο. Η κύρια αποστολή του Crypto είναι να συγκεντρώσει Furon DNA που βρίσκεται μέσα στον εγκέφαλο των ανθρώπων, προκειμένου να σώσει τη φυλή του από την κλωνοποίηση και τον αφανισμό της. Εκτός από αυτό, ο Crypto ψάχνει να δει τι έχει συμβεί στον προηγούμενο κλώνο του, τον Cryptosporidium 136, ο οποίος απήχθη από τον αμερικανικό στρατό, αφότου το «μεγάλο κεφάλι», Orthopox 13, τον έστειλε και αυτόν σε μια παρόμοια αποστολή.

Τα πράγματα φυσικά δεν κυλούν ομαλά σε όλο αυτό το τρελό ταξίδι, αφού ο Majestic μαζί με έναν μαυροφορεμένο άνθρωπο με μάσκα που ονομάζεται Silhouette, έχουν άλλα σχέδια για τις ΗΠΑ και τον Crypto. Παρόλο που στην αρχή υπάρχει ένα ενδιαφέρον για το που θα καταλήξει η ιστορία, εν τέλει είναι αρκετά κλισέ και ξέρεις μετά από λίγο τι θα συμβεί, αν και προς το τέλος είχε μια μικρή έκπληξη. Δυστυχώς, δεν εντυπωσιάζει και έχουμε δει παρόμοια concepts ουκ ολίγες φορές. Βέβαια, το Destroy All Humans -όπως λέει και ο τίτλος- δεν το παίζεις για την ιστορία του, αλλά για τα υπόλοιπα που σου προσφέρει.

Πριν ξεκινήσω να μιλάω για τα βασικά, θέλω να αναφέρω ότι ο Crypto έχει αλλάξει αρκετά όσον αφορά την εμφάνισή του σε σχέση με το αρχικό παιχνίδι -όπως είναι προφανές-, ενώ παράλληλα πολλά πράγματα έχουν φτιαχτεί από την αρχή, όπως είναι το user interface, ολόκληρη η ατμόσφαιρα και το περιβάλλον. Εκτός από τα προαναφερθέν στο remake υπάρχει και μια ολοκαίνουργια αποστολή που δεν υπήρχε στο αρχικό παιχνίδι, με ονομασία Lost Mission of Area 42! Αυτό που δεν έχει αλλάξει όμως, είναι τα πολλά πράγματα που εκνευρίζουν τον Crypto ως προς την ανθρωπότητα. Ένα από αυτά είναι ότι οι εξωγήινοι και ειδικά ο Crypto, δεν είναι πράσινοι (αυτό θα το ακούτε σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού).

Ο Crypto είναι εξοπλισμένος με μια μεγάλη γκάμα εξωγήινων όπλων, όπως το Zap-O-Matic και το Anal Probe (ναι, καλά διαβάσατε), αλλά εκτός από τα όπλα έχει και πολλές άλλες ικανότητες. Για παράδειγμα, μπορεί να διαβάζει το μυαλό τον ανθρώπων και να βλέπει τι σκέφτεται ο καθένας (κάτι που καταντάει αρκετά εκνευριστικό, καθώς ακούς παρόμοια πράγματα από κάθε NPC), να τους κάνει mind-control για να τον ακολουθούν, να αλλάζει εμφάνιση και να παίρνει τη μορφή όποιου ανθρώπου θέλει (κάτι που βοηθάει πολύ σε αποστολές παρακολούθησης), καθώς και άλλες ψυχοκινητικές δυνάμεις.

Επίσης, μπορεί να κάνει dash για να αποφεύγει τις βολές των εχθρών, ενώ παράλληλα είναι εξοπλισμένος με jetpack για πιο γρήγορη πλοήγηση μέσα στις πίστες, καθώς και για να βρίσκει διάσπαρτα μυστικά μέσα στο χάρτη. Βέβαια, με όλα τα παραπάνω, ο Crypto μπορεί να θεωρηθεί πολύ γρήγορα over-powered και να εξοντώνει τους εχθρούς χωρίς να του ρίχνουν καμία βολή. Παραδείγματος χάρη, με το όπλο του ηλεκτρισμού (με το οποίο θα παίζετε περισσότερο), αν το αναβαθμίσετε, μπορείτε να κάνετε chain τον εχθρό που έχετε lock και ο ηλεκτρισμός "παίρνει σβάρνα" και τους… δίπλα, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να κάνουν καμία κίνηση σχεδόν όλοι οι εχθροί. Αν το συνδυάσετε και με το jetpack, θεωρείστε άτρωτοι. Βέβαια, υπάρχουν και τα δύσκολα σημεία που θέλουν περισσότερη σκέψη, αλλά εγώ συγκεκριμένα, δε δυσκολεύτηκα ούτε στο ελάχιστο κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού.

Είναι ένα fun-to-play, «άμυαλο» λούνα παρκ, κατά την ταπεινή μου άποψη. Ωστόσο, μπορεί ο Crypto να έχει τόσες πολλές δυνάμεις, αλλά στο πλάι του έχει και το saucer. Πρόκειται για το προσωπικό του «πιατάκι» που είναι εξίσου εξοπλισμένο με μπόλικα όπλα, όπως το λέιζερ ακτίνας που καταστρέφει τα πάντα -μέχρι και κτίρια- στο πέρασμά του. Το παιχνίδι θα σας καλέσει να παίξετε κάποιες αποστολές ουκ ολίγες φορές με το saucer, οπότε σας προτείνω από τώρα να κάνετε μερικές αναβαθμίσεις και σε αυτό (ακούστε με). Μιας και μίλησα παραπάνω για αναβαθμίσεις, πριν από κάθε αποστολή και μέσα από το κεντρικό hub θα μπορείτε να αναβαθμίσετε τις ασπίδες σας (στην ουσία τη ζωή του Crypto), τα όπλα σας και όλες τις δυνάμεις εσάς και του πλοίου σας, με πόντους που μαζεύετε παίζοντας.

Ας περάσουμε λίγο στον κόσμο του Destroy All Humans, ο τίτλος διαθέτει έξι διαφορετικές τοποθεσίες που σου δίνουν την αίσθηση του ανοιχτού κόσμου, μη φανταστείτε όμως ότι θα συναντήσετε περιοχές παρόμοιες με αυτές που συναντάτε στα παιχνίδια σήμερα. Αυτό είναι λογικό εξάλλου, αφού τα open world παιχνίδια πήραν τα «πάνω» τους από το Xbox 360 και έπειτα.

Θα μπορούσα να πω ότι είναι ένα μικρό sandbox, όπου κάθε πόλη ή νησάκι που επισκέπτεστε είναι περικυκλωμένη από θάλασσα και μπορείτε να εξερευνήσετε μέχρι ένα συγκεκριμένο σημείο. Υπάρχουν μυστικά-collectables βέβαια, τα οποία καλό θα είναι να βρείτε για να αναβαθμιστείτε, οπότε το ψάξιμο, μόνο καλό θα σας κάνει. Γενικά, δείχνει έντονα ότι μιλάμε για ένα «παλιακό» -ας μου επιτραπεί η έκφραση- τίτλο, αφού τα animations, οι διάλογοι, τα ανέκφραστα πρόσωπα και τα μονότονα-ίδια NPCs δείχνουν την ηλικία του, όσο κι αν θέλουν να το ονομάσουν 'remake'.

Θα πω ότι τα γραφικά δεν με εντυπωσίασαν καθόλου, αφού στο απλό Xbox One που έπαιξα εγώ το παιχνίδι, είδα αρκετές ατέλειες όσον αφορά τα textures και το aliasing. Από όλο τον οπτικοακουστικό τομέα, αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν οι φωτισμοί και η μουσική του, τα οποία έδεναν όμορφα την κάθε αποστολή με ωραία «από άλλο κόσμο» ambient, αν και αυτά μετά από ένα σημείο επαναλαμβάνονται.

Γενικά πέρασα απλά ωραία στις 5-6 ώρες που διαρκεί, αλλά το παιχνίδι δείχνει έντονα την ηλικία του και πιστεύω απευθύνεται εξολοκλήρου σε αυτούς που αγαπούν το εν λόγω franchise ή σε εκείνος που ψάχνουν απλά κάτι «άμυαλο» για το καλοκαίρι. Βέβαια, στα θετικά είναι και η τιμή του, αφού το παιχνίδι κοστολογείτε στα €30.