Maneater Review - Μία άκρως εθιστική θαλάσσια εμπειρία

Maneater Review - Μία άκρως εθιστική θαλάσσια εμπειρία

01 Ιουνίου 2020 11:09
Eat, swim, evolve, repeat

Οφείλω να ομολογήσω ότι έχω μια μικρή μανία σε ότι σχετίζεται με καρχαρίες. Από ντοκιμαντέρ όπως το Shark Week μέχρι εντελώς thrash ταινίες όπως τα Sharknado. Όλοι όταν ήμασταν μικροί είχαμε γενικά ένα «κόλλημα» με κάποιες ταινίες που βλέπαμε ξανά και ξανά άπειρες φορές. Σε άλλους ήταν τα Gremlins, σε άλλους τα Indiana Jones, σε άλλους τα Goonies κ.ο.κ. Μία από αυτές τις ταινίες για εμένα προσωπικά, ήταν τα Jaws ή όπως είναι πιο γνωστά στην ελληνική πραγματικότητα «Τα Σαγόνια του Καρχαρία». Και ναι, δεν αναφέρομαι μόνο στην πρώτη κλασική ταινία αλλά σε όλη την τετραλογία. Όπως φαντάζεστε όταν το 2006 κυκλοφόρησε το Jaws Unleashed ήταν πραγματικά σαν να ήρθαν τα Χριστούγεννα! Ωστόσο όσοι το είχατε παίξει, θα είχατε διαπιστώσει και οι ίδιοι ότι δυστυχώς το παιχνίδι δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μας, καθώς ήταν εντελώς άψυχο και επαναλαμβανόμενο.

Θα μου πεις, περιμένεις να σε κρατήσει ένα παιχνίδι που απλά κολυμπάς και τρως; Αν λάβουμε υπόψη ότι ένα παρόμοιο παιχνίδι από το παρελθόν σαν το Ecco the Dolphin μπορεί πολύ άνετα να κρατήσει ζωντανό το ενδιαφέρον του παίκτη, εύλογα έχεις την ελπίδα πως μπορεί να γίνει καλή δουλειά. Ο βυθός είναι ένας εντελώς άγνωστος και διαφορετικός κόσμος με κρυμμένα μυστικά και μυστήρια, που αν κάποιος το εκμεταλλευτεί σωστά, έχει τεράστιες δυνατότητες, αφού προσφέρει ένα περιβάλλον για ατελείωτες ώρες εξερεύνησης και συμπλοκής με άλλα πλάσματα ή ανθρώπους. Πως έκανε το Sea of Thieves; Καμία σχέση!  Έκτοτε, τα παιχνίδια με καρχαρίες περιορίστηκαν σε mobile συσκευές χωρίς κάτι μέχρι σήμερα να έχει ξεχωρίσει.

Η Tripwire Interactive, γνωστή για τα παιχνίδια Red Orchestra και Killing Floor, έρχεται τώρα να καλύψει αυτό το κενό, δίνοντας ώθηση σε ένα είδος που κόντευε να εκλείψει. Το στούντιο ωστόσο δεν αρκέστηκε να δημιουργήσει ένα τυπικό παιχνίδι με καρχαρία όπως τα υπόλοιπα που έχουμε δει κατά καιρούς, αλλά να το πάει εντελώς αλλού, δημιουργώντας έτσι το πρώτο Shark-PG. Ναι καλά διαβάσατε. Το Maneater είναι ένα ανοιχτού κόσμου action RPG, με πρωταγωνιστή έναν ταύρο-καρχαρία, το οποίο βάζει τον παίκτη στη θέση του κήτους με στόχο να βιώσει μια ιστορία γεμάτη αίμα και εκδίκηση. Σίγουρα κατά καιρούς έχουμε παίξει αρκετά open world παιχνίδια και η αλήθεια είναι ότι η φόρμουλα που ακολουθείται με τα ερωτηματικά και το ατελείωτο grinding δεν λείπουν και από εδώ. Το Maneater ωστόσο, είναι ένα παιχνίδι που στηρίζεται καθαρά στο gameplay, στην εξερεύνηση και την γενικώς κάφρικη προσέγγιση. Είναι όμως τα στοιχεία αυτά αρκετά για να κρατήσουν το ενδιαφέρον κάποιου καθ΄ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού;

Η ιστορία του Maneater περιστρέφεται γύρω από ένα κινηματογραφικό στούντιο, το οποίο για τις ανάγκες ενός ντοκιμαντέρ καταγράφει τις περιπέτειες του διάσημου κυνηγού καρχαριών Scaly Pete και του γιου του. Ύστερα από μια επίθεση που γίνεται σε μια παραλία, ο Pete αιχμαλωτίζει έναν τεράστιο καρχαρία όπου σκοτώνοντάς τον, ανακαλύπτει πως είναι έγκυος. Ο κυνηγός αποφασίζοντας να κυνηγήσει το μωρό όταν μεγαλώσει, το σημαδεύει με το μαχαίρι του και το πετάει πίσω στη θάλασσα. Από αυτό το σημείο και μετά, ο έλεγχος περνάει στα χέρια μας έχοντας μόνο έναν στόχο. Να επιβιώσουμε, να εξελιχθούμε και να πάρουμε εκδίκηση!

Όπως είναι αναμενόμενο ο καρχαρίας δεν μιλάει. Αντ’ αυτού η όλη ιστορία περιγράφεται με την φωνή ενός εκφωνητή που καταγράφει το υποτιθέμενο ντοκιμαντέρ, αναλύοντας κάθε κίνηση και πράξη που κάνουμε μέσα στο παιχνίδι με αρκετά σοβαροφανές στιλ, το οποίο αποδίδει στην εμπειρία αυθεντικό και παράλληλα κωμικό ύφος.  Άλλωστε όλο το ύφος του παιχνιδιού έχει κωμικό χαρακτήρα και δεν παίρνει για κανένα λόγο το ρόλο του στα σοβαρά. Παρόλα αυτά μεταξύ σοβαρού και αστείου, περνά κάποια μηνύματα σχετικά με τη ρύπανση και τις επιπτώσεις που έχει η ανθρώπινη παρέμβαση στη θαλάσσια ζωή, χωρίς όμως να βαραίνει το κλίμα ή να χάνει αυτή τη κωμική του υπόσταση. Στο παιχνίδι υπάρχουν αρκετά Easter eggs υπό τη μορφή  αναφορών ή collectables σε διάφορες διάσημες ταινίες. Όχι μόνο σε αυτές που αφορούν καρχαρίες, αλλά ακόμα και σε ταινίες τρόμου όπως το Final Destination, το IT κ.α. Αυτά όμως θα πρέπει να τα ανακαλύψετε μόνοι σας.

Το παιχνίδι είναι open world, πράγμα που σημαίνει ότι έχετε τη δυνατότητα να πάτε όπου θέλετε και να εξερευνήσετε όποια πτυχή του χάρτη επιθυμείτε. Και υπάρχουν άπειρα πράγματα να εξερευνήσετε τόσο φανερά όσο και κρυφά, όπως υπόγειες σπηλιές ή εγκαταλελειμμένες υποβρύχιες εγκαταστάσεις. Ο χάρτης χωρίζεται σε επτά ζώνες, όπου η κάθε μια έχει τις δικές της αποστολές και tasks που φέροντάς τα εις πέρας, σας ανταμείβουν με θρεπτικά συστατικά που είναι απαραίτητα για να ανεβείτε επίπεδο, αλλά επίσης ξεκλειδώνουν και νέα abilities για να παραμετροποιήσετε ή να αναβαθμίσετε τις δυνατότητές σας. Κάθε περιοχή είναι εντελώς ξεχωριστή από την άλλη, κάνοντας ξεκάθαρο στον παίκτη που πρέπει να κινηθεί και τι να κάνει πριν μεταβεί σε μια νέα.

Η πρώτη περιοχή για παράδειγμα είναι ένας βάλτος γεμάτος με μικρά ψάρια αλλά και μεγαλύτερες απειλές όπως κροκόδειλους, άλλη είναι μια λίμνη όπου η μαφία πετά πτώματα, άλλη είναι μια παρατημένη βιομηχανική ζώνη όπου οι μεγαλοεταιρείες ρίχνουν επικίνδυνα βιοχημικά απόβλητα κ.ο.κ. Καθώς εξελίσσεστε και μεταβαίνετε στις επόμενες ζώνες, οι περιοχές γίνονται ολοένα και περισσότερο πιο ανοιχτές, μέχρις ότου βγείτε στην ανοιχτή θάλασσα, όπου τα σημεία ενδιαφέροντος και φυσικά οι κίνδυνοι αυξάνονται σημαντικά. Κάθε μια περιοχή έχει ένα σπήλαιο, «safe heaven» όπως το αναφέρει το παιχνίδι, όπου σας δίνεται η δυνατότητα να κάνετε τις αναβαθμίσεις σας, να παραμετροποιήσετε τα abilities αλλά και να τα χρησιμοποιήσετε ως fast travel για εύκολη πρόσβαση από ζώνη σε ζώνη.

Το καλό με τις αποστολές είναι ότι το παιχνίδι δεν σε πνίγει όπως συμβαίνει σε άλλα αντίστοιχα παιχνίδια. Η πρόοδος της κεντρικής «ιστορίας» έχει συγκεκριμένες αποστολές που πρέπει να φέρουμε εις πέρας προκειμένου να ξεκλειδώσει η επόμενη περιοχή. Από κει κι’ ύστερα είναι στο χέρι του παίκτη κατά πόσο επιθυμεί να ασχοληθεί με τα υπόλοιπα tasks και να τα εξερευνήσει. Βέβαια σε όλες τις περιοχές υπάρχουν κάποια σημεία που απαιτούν να έχουμε φτάσει σε συγκεκριμένο επίπεδο ενηλικίωσης για να αποκτήσουμε πρόσβαση. Ο καρχαρίας μας έχει πέντε επίπεδα ενηλικίωσης που μεταφράζονται ανάλογα το level που είμαστε. Βρέφος, teen, adult, elder και mega shark. Το κάθε στάδιο ανοίγει νέα σημεία σε κάθε ζώνη του χάρτη, τα οποία μπορούμε να επιστρέψουμε και να τα εξερευνήσουμε όποτε το επιθυμούμε.

Το Maneater όπως αρκετά παιχνίδια του είδους ακολουθεί την πεπατημένη. Ερωτηματικά δηλαδή στο χάρτη και πολύ μα πολύ grinding. Μπορεί να μη σε αναγκάζει άμεσα να αναλωθείς σε αυτό, όμως έμμεσα όταν οι απειλές στις επόμενες ζώνες έχουν πολύ παραπάνω από σένα level, αναγκαστικά προκειμένου να γίνει πιο εύκολη η ζωή σου σε κάνει να επενδύσεις χρόνο και εκεί. Δυστυχώς, οι αποστολές και τα tasks δεν παρουσιάζουν ποικιλία αφού τα περισσότερα έχουν να κάνουν με το κυνήγι συγκεκριμένων πιο δυνατών θαλάσσιων πλασμάτων, να καταναλώσετε συγκεκριμένο αριθμό εχθρών ή ανθρώπων ή να καταστρέψετε κάποια αντικείμενα.

Αρχικά, η αλήθεια είναι ότι απογοητεύτηκα με την έλλειψη ποικιλίας γιατί πραγματικά υπήρχαν πολλές δυνατότητες που μπορούσαν να εκμεταλλευτούν με πιο ευφάνταστο και ενδιαφέρον τρόπο. Επίσης, η όλη εξερεύνηση και εκπλήρωση δευτερευόντων (αν μπορούμε να τις χαρακτηρίσουμε έτσι) αποστολών, συγκαταλέγεται στη συγκέντρωση collectables, όπως πινακίδες αυτοκινήτων ή ταμπέλες όπου σου δίνουν πληροφορίες για την περιοχή. Παρόλα αυτά, αν αποφασίσετε να επενδύσετε χρόνο υπάρχει ουσιαστική ανταμοιβή γι’ αυτές τις δραστηριότητες αφού ξεκλειδώνουν νέες «μεταλλάξεις».

Με τον τρόπο αυτό, εκτός των XP πόντων που παίρνουμε για να αναπτύξουμε διάφορα όργανα του κήτους όπως το sonar, μεγαλύτερα πνευμόνια για τις εκτός νερού αναμετρήσεις, ταχύτητας, καλύτερο μεταβολισμό κ.ο.κ, μας δίνεται η δυνατότητα να μεταλλάξουμε εντελώς το σώμα του μετατρέποντάς τον σε μια άκρως δολοφονική μηχανή. Για παράδειγμα, να του δώσουμε οστέινο armor που τον κάνει πιο ανθεκτικό στα χτυπήματα και στις επιθέσεις που κάνουμε σε σκάφη, ηλεκτροφόρες ουρές που παραλύουν τους εχθρούς, πτερύγια που εξαπολύουν δηλητήριο, αλλά και δόντια που με κάθε δάγκωμα μας παρέχουν ένα ποσοστό υγείας.

Τα parts αυτά αφορούν ένα σετ από κεφάλι, δόντια, σώμα, ουρά και πτερύγια, τα οποία τα αποκτούμε ξεχωριστά εκπληρώνοντας tasks και μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε είτε ως σετ ή να επιλέξουμε ξεχωριστά κομμάτια που θα μεταλλάξουμε από κομμάτια των σετ. Με τον τρόπο αυτό έχουμε δηλαδή τη δυνατότητα να παραμετροποιήσουμε τον καρχαρία μας και να φτιάξουμε την τέλεια δολοφονική μηχανή σύμφωνα με τα γούστα μας, που θα έχει ένα σύνολο δυνατοτήτων. Αυτό, βέβαια, να ξέρετε ότι απαιτεί αρκετό grinding.

Επίσης, διάφορα ανάλογα καλούδια προσφέρουν και οι κυνηγοί που θα αντιμετωπίσουμε. Κάθε φορά που κάνουμε επίθεση σε μια παραλία με λουόμενους ή σε σκάφη που περιφέρονται στη θάλασσα, ή σε προβλήτες που περπατούν αμέριμνα άνθρωποι, υπάρχει ένα infamous μετρικό σύστημα που αυξάνεται. Όσο αυτό μεγαλώνει, τόσο θα προσελκύει διάσημους και δυσκολότερους κυνηγούς που θα σπεύσουν να μας σκοτώσουν. Αρχικά, οι εν λόγω αναμετρήσεις είναι σχετικά εύκολες, όμως όσο πιο ικανούς κυνηγούς προσελκύουμε, τόσο θα δυσκολεύουν. Θα καλούν για παράδειγμα περισσότερες ενισχύσεις, δύτες που θα μας πετούν καμάκια υποβρυχίως, οι βάρκες θα μας ρίχνουν εκρηκτικά βαρέλια κ.ο.κ. Ναι, ακούγεται επαναλαμβανόμενο και ουσιαστικά είναι. Ωστόσο, το gameplay είναι τόσο απολαυστικό και εθιστικό που πραγματικά αποζημιώνει όποια στραβοπατήματα έχει το παιχνίδι.

Ως καρχαρίας, μπορείτε να τρώτε διάφορες μορφές άγριας ζωής. Στην αρχή ως μωρό ξεκινάτε να καταναλώνεται μικρά θηράματα όπως μικρότερα ψάρια ή χελώνες αποκτώντας έτσι τα απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία ώστε να μεγαλώσετε, να αναπτύξετε τις ικανότητές και να ανεβάσετε το level σας. Ένα ωστόσο από τα πιο συναρπαστικά στοιχεία του Maneater είναι τα apex creatures τα οποία εξυπηρετούν σαν bosses της κάθε μιας ζώνης. Αυτά, συνήθως είναι μεγαλύτεροι και πιο επιθετικοί θηρευτές, με τους οποίους οι αναμετρήσεις είναι πραγματικά φανταστικές. Το σύστημα μάχης δεν είναι πολύπλοκο, κάτι που λειτουργεί υπέρ. Οι επιθέσεις μας έχουν να κάνουν με το δάγκωμα, την αποφυγή, το χτύπημα της ουράς και τη σωστή εφαρμογή των μεταλλάξεων-abilities που έχουμε εξοπλίσει τον καρχαρία μας.

Προσωπικά μου θύμισε αναμετρήσεις ανάλογου επιπέδου όπως συναντάμε σε παιχνίδια με αεροπλάνα τύπου Ace Combat, αφού οι εχθροί ελίσσονται και έχουν το ίδιο μικρές ή δυνατότερες επιθέσεις, που απαιτούν μια μικρή στρατηγική προκειμένου να τους κερδίσουμε. Το ίδιο όμως απολαυστικές είναι και οι επιθέσεις στα υπόλοιπα πλάσματα, τα σκάφη και τους ανθρώπους. Το παιχνίδι είναι αρκετά βίαιο και το αίμα ρέει άφθονο. Οι διαμελισμοί επίσης κλέβουν την παράσταση και το μένος του κήτους ενώ έχεις στα σαγόνια σου τον εχθρό και τον κατασπαράζεις στην κυριολεξία με το χαρακτηριστικό τίναγμα του κεφαλιού που έχουμε δει σε ανάλογα ντοκιμαντέρ, είναι εθιστικότατο.

Όπως και το να κατεβαίνεις στον πάτο του βυθού και με φόρα να εκτινάσσεις στην επιφάνεια βάρκες και πλοιάρια στον αέρα ή να βγάζεις το πτερύγιο στην επιφάνεια κάνοντας βόλτα γύρω από ανθρώπους και να ακούς τις κραυγές αγωνίας τους πριν τους κάνεις μεζεδάκι. Μοναδικό! Προσωπικά το παιχνίδι έχοντας κάνει αρκετές από τις γύρω-γύρω προαιρετικές δραστηριότητες μου πήρε λίγο περισσότερο από 28 ώρες. Ωστόσο αν κάποιος θέλει να ανακαλύψει κάθε μυστικό που κρύβει ο χάρτης και να εξαντλήσει τα καλούδια του, θα του πάρει αναμφίβολα αρκετές ώρες παραπάνω.

Υπεύθυνη για τα γραφικά του παιχνιδιού είναι η Unreal Engine 4, όμως δεν μπορώ να πω ότι συγκλονίζουν ή ότι είναι ότι πιο όμορφο έχω δει ποτέ. Κάνουν απλά καλά τη δουλειά τους δίνοντας το απαραίτητο στιλ και αίσθηση του βυθού. Το ίδιο ισχύει και για τη μουσική επένδυση του παιχνιδιού. Δεν είναι κάτι που θα σας μείνει, απλά εξυπηρετεί ικανοποιητικά το γενικότερο ύφος.

Προσωπικά θα ήθελα πολύ κάθε φορά που έβγαζα το πτερύγιο στην επιφάνεια να ακουγόταν το επικό theme από τα «Σαγόνια του καρχαρία» αλλά εντάξει, δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα σε αυτή τη ζωή. Τεχνικά το παιχνίδι στέκεται άψογα, αφού δεν υπέπεσαν στην προσοχή μου κάποια bugs ή glitches και το frame rate ήταν στα 30fps μεν αλλά σταθερό χωρίς…βουτιές δε.

Συνοψίζοντας : Το Maneater φέρει όλες τις open world «ασθένειες», ακολουθώντας την πεπατημένη συνταγή που συναντούμε σε άλλα παρόμοια παιχνίδια του είδους. Το μεγαλύτερο μέρος των αποστολών και των δραστηριοτήτων του είναι επαναλαμβανόμενο, όμως την κατάσταση σώνει η ποικιλομορφία στα περιβάλλοντα, οι παραμετροποιήσεις, οι μάχες με τα υπόλοιπα θαλάσσια πλάσματα και τους ανθρώπους, καθώς και η εξερεύνηση. Πρόκειται για στοιχεία στα οποία αν αποφασίσει κάποιος να επενδύσει, σίγουρα θα τον αποζημιώσουν. Η αίσθηση του να είσαι καρχαρίας αποτυπώνεται άψογα στο παιχνίδι και το εθιστικό του gameplay προσφέρει ανόθευτη διασκέδαση, πράγμα που θα σας κάνει να περάσετε πολύ ευχάριστα την ώρα σας. Το Maneater είναι σίγουρα ένα ασυνήθιστο παιχνίδι, το οποίο αναμφίβολα αξίζει μια θέση στη συλλογή σας.
Box Art
Tested on : Xbox One
Developer : Tripwire Interactive Blindside Interactive
Publisher : Tripwire Interactive Deep Silver (retail)
Available for : PS4, Xbox One, PC
Release date : 22-05-2020