Ori and the Will of the Wisps Review - Η συνέχεια ενός αγαπημένου παραμυθιού

Το 2015 η Moon Studios πήρε το βάπτισμα του πυρός στη βιομηχανία των βιντεοπαιχνιδιών, δίνοντας στην κυκλοφορία το Ori and the Blind Forest, ένα 2D platformer που ξεχώρισε για την όμορφη αισθητική του, την ιδιαίτερη χρωματική παλέτα με τα πολύ ζωηρά χρώματα, το δυναμικό gameplay και την όμορφη ιστορία του. Το 2017 κυκλοφόρησε από την Team Cherry ίσως ένα από τα καλύτερα metroidvania παιχνίδια όλων των εποχών, το οποίο δεν είναι άλλο από το αριστουργηματικό Hollow Knight. Το Ori and the Will of the Wisps προσπαθεί να παντρέψει τους δύο αυτούς μαγικούς κόσμους σε μία παραμυθένια περιπέτεια με το πρωταγωνιστή τον Ori, το χνουδωτό λευκό σκίουρο/πνεύμα του δάσους που αγαπήσαμε στο πρώτο παιχνίδι.

Η ιστορία ξεκινάει με τον Ori και τους φίλους του, Naru και Gumo, να ζουν ήσυχα στο δάσος Nibel, μετά τα γεγονότα του πρώτου παιχνιδιού. Μαζί τους έχουν και την Ku, τη μικρή κουκουβάγια που γεννήθηκε από το αβγό που βλέπουμε στο τέλος του πρώτου παιχνιδιού. Μέσα από ένα σύντομο gameplay πρόλογο όπου μαθαίνουμε τους βασικούς χειρισμούς του Ori, η παρέα χωρίζεται βίαια και ξεκινάει ένα ταξίδι με σκοπό να ξαναβρούν ο ένας τον άλλο.

Στον πυρήνα του gameplay βρίσκονται δύο στοιχεία, η εξερεύνηση και η μάχη. Ο κόσμος του παιχνιδιού είναι ενιαίος -χωρίς loading screens- και αρκετά μεγάλος, χωρίζεται σε περιοχές με διαφορετικό εικαστικό, περιβάλλοντα και εχθρούς η κάθε μία. Οι δημιουργοί έξυπνα έχουν επιλέξει στην αρχή του παιχνιδιού να χρησιμοποιούν διαφορετικές χρωματικές παλέτες για κάθε περιοχή, ενώ από ένα σημείο της ιστορίας και μετά τα χρώματα ανακατεύονται μεταξύ τους κι αυτή η ωραία πινελιά στο game design δένει φανταστικά με το story και αποτελεί μία από τις δυνατές στιγμές του παιχνιδιού. Κάθε φορά που μπαίνετε σε μία νέα περιοχή θα πρέπει να βρείτε το χάρτη της για να γνωρίζετε που πηγαίνετε.

Συνήθως πρέπει να συναντήσετε κάποιον χαρακτήρα που θα σας τον δώσει με αντάλλαγμα είτε χρήματα είτε κάποιο quest, για τα οποία θα μιλήσουμε παρακάτω. Τα χρήματα τα βρίσκετε στη μορφή των light orbs διάσπαρτα στον κόσμο, αλλά σας δίνονται και κάθε φορά που σκοτώνετε εχθρούς. Ο κεντρικός χάρτης σας δείχνει τα σημεία στα οποία βρίσκονται πηγές από light orbs όπου μπορείτε να βρείτε πολλά μαζεμένα. Αυτά τα σημεία αξίζει να τα επισκεφτείτε και αποτελούν σημαντικό τμήμα του platforming του παιχνιδιού αφού συνήθως βρίσκονται σε δυσπρόσιτα σημεία και πρέπει να βρείτε μόνοι σας τον τρόπο να τα φτάσετε. Αν είστε αρκετά παρατηρητικοί, γρήγοροι και ίσως λίγο πονηροί μπορείτε...να κλέψετε το παιχνίδι και να φτάσετε σε δύσκολα σημεία πολύ πριν το αναμενόμενο και χωρίς να έχετε όλες τις απαραίτητες ικανότητες.

Πολλές φορές βρέθηκα να αναρωτιέμαι αν στο χρονικό σημείο που βρισκόμουν ήταν φυσιολογικό να μπορώ να ανέβω σε ένα δέντρο που μου πήρε 10 λεπτά προσπάθειας, τη στιγμή που με μία ικανότητα που απέκτησα λίγο πιο μετά και γυρνώντας στο ίδιο σημείο είδα ότι μπορούσα να φτάσω πολύ πιο εύκολα. Ταυτόχρονα ανακάλυψα ότι υπήρχε ακόμα ένα μυστικό πέρασμα σε αυτό το σημείο που θα το έβλεπα αν είχα έρθει από άλλη πλευρά του χάρτη. Σε πολλά σημεία έχετε πρόσβαση με ποικίλους τρόπους και όσο προχωράτε και ανακαλύπτετε νέες ικανότητες οι επιλογές που έχετε πληθαίνουν, ενώ παράλληλα το παιχνίδι όχι απλά δεν κάνει προσπάθεια να κρύψει αυτά τα σημεία, αλλά θέλει να τα κάνει όσο πιο φανερά γίνεται για να σας προκαλέσει να τα εξερευνήσετε. Αυτή η ωραία πινελιά στο level design ενθαρρύνει τον παίκτη να κινηθεί έξυπνα μέσα στα περιβάλλοντα, ακόμα κι αν δεν έχει τις ικανότητες που θα του έκαναν πιο εύκολη τη ζωή και αφήνει μία γλυκιά αίσθηση επίτευξης/ανταμοιβής σε όσους τα καταφέρνουν.

Το παιχνίδι έχει αμιγώς metroidvania ύφος που σημαίνει ότι δεν είναι εξ’ αρχής προσβάσιμα όλα τα σημεία στο χάρτη και θα πρέπει να προχωρήσετε την ιστορία, να ανακαλύψετε συγκεκριμένες ικανότητες και με backtracking να γυρίσετε πίσω ώστε να εξερευνήσετε και τα υπόλοιπα τμήματα κάθε περιοχής. Μια από τις ιδέες που δανείζεται έξυπνα το Ori και μου άρεσε ο τρόπος που παρουσιάζεται είναι ότι ο μηχανισμός του backtracking δένει με την ιστορία αλλά και τα side quests και παίζει σημαντικό ρόλο στην πλοκή. Δεν ένιωσα δηλαδή ότι το χρησιμοποίησαν σαν gimmick απλά για να συμπληρώσουν την checklist του level design, αντ’ αυτού αφιέρωσαν χρόνο να αναπτύξουν γύρω από αυτό πτυχές της κεντρικής ιστορίας αλλά και των δευτερευουσών αποστολών.

Καθ' όλη την περιπέτειά του στο δάσος, ο Ori θα συναντήσει δεκάδες χαρακτήρες με τους οποίους μπορεί να μιλήσει, να μάθει ιστορίες και μύθους και να πάρει από αυτούς side quests. Το παιχνίδι είναι γεμάτο από τέτοιους χαρακτήρες που κάνουν το δάσος του Nimber να σφύζει από ζωή. Θα συναντήσετε μία σπουδαία ποικιλία, όχι μόνο σε εχθρούς και περιβάλλοντα, αλλά και σε πλασματάκια με τα οποία μπορείτε να μιλήσετε να παίξετε να μάθετε τα προβλήματά τους και να αναλάβετε να φέρετε εις πέρας αποστολές για αυτούς. Υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία σε side quests πολλά από τα οποία μάλιστα οδηγούν σε μεγαλύτερα questlines όπου θα πρέπει να εξερευνήσετε μεγάλο μέρος του χάρτη για να τα ολοκληρώσετε.

Πολλές φορές οι χαρακτήρες δεν σας λένε ξεκάθαρα τι είναι αυτό που ψάχνουν και θα πρέπει να βγάλετε μόνοι σας συμπεράσματα από τους διαλόγους. Άλλες πάλι σας περιγράφουν κάποιον μύθο ή φήμη που έχουν ακούσει για συγκεκριμένες περιοχές και αν θέλετε μπορείτε να τις επισκεφθείτε για να μάθετε τα μυστικά τους. Σε αυτό το σημείο δένει ο μηχανισμός του backtracking υπό την έννοια ότι πάντα θα έχετε κάποιο λόγο, ή λόγους, να επιστρέψετε σε προηγούμενη περιοχή και ποτέ αυτό το ταξίδι δε θα μοιάζει με αγκαρία. Στο χάρτη φυσικά μπορείτε να κάνετε track όλα τα ενεργά main και side quests κάτι που σε συνδυασμό και με τα υπόλοιπα σύμβολα των collectibles, πολλές φορές δυσκολεύει την ανάγνωση του χάρτη και θα πρέπει να κάνετε προσεκτικό zoom για να βγάλετε άκρη. Θα ήθελα μία λίγο καλύτερη υλοποίηση του χάρτη με ενδεχομένως πιο ξεκάθαρα ή πιο μικρά σύμβολα.

Τα collectibles παρουσιάζουν μία μεγάλη ποικιλία, από upgrades για τη ζωή και την ενέργεια (mana) του Ori, charms που μπορείτε να κάνετε equip και σας δίνουν μοναδικές ικανότητες στην εξερεύνηση ή τη μάχη, ores που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να χτίσετε διάφορα κτίρια, herbs για να κάνετε βότανα, σπόρους που μπορείτε να φυτέψετε, shrines που ξεκλειδώνουν speed trials και challenges και πολλά ακόμα. Πολλά από τα collectibles είναι τελείως προαιρετικά και ξεκλειδώνουν δευτερεύουσες δραστηριότητες για τον Ori και τους NPCs που συναντάει.

Όσο τα ανακάλυπτα (και ίσως να μου ξέφυγαν και μερικά) δε μπορούσα παρά να θαυμάζω το πόσο προσεγμένη παραγωγή είναι τελικά το παιχνίδι. Για τη μικρή διάρκεια, την περιορισμένη κλίμακα, αλλά και το είδος του είναι τόσες πολλές οι δευτερεύουσες δραστηριότητες που έχει σχεδιάσει και ενσωματώσει στο παιχνίδι η Moon Studios, κάποιες από τις οποίες μπορείτε να μην δείτε και ποτέ, αλλά φανερώνουν την αγάπη και το μεράκι με το οποίο φτιάχτηκε το Ori.

Τα charms που ανέφερα και πιο πριν είναι πανομοιότυπος μηχανισμός με αυτόν του Hollow Knight. Είναι εναλλασσόμενα power ups που μπορείτε να βρείτε κρυμμένα στον κόσμο ή να τα αγοράσετε (και να τα κάνετε upgrade) με light orbs. Έχετε περιορισμένο αριθμό από slots που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε, για παράδειγμα υπάρχουν διαθέσιμα 30+ charms αλλά ξεκινάτε με 3 slots και μπορείτε να ξεκλειδώσετε περισσότερα στην πορεία. Κάποια από αυτά σας βοηθάνε στο κομμάτι της εξερεύνησης (π.χ. σας επιτρέπουν να κολλάτε στους τοίχους ή να έχετε παραπάνω άλματα) και άλλα που σας βοηθάνε στη μάχη (π.χ. ανεβάζουν το damage που κάνετε ή μειώνουν αυτό που δέχεστε).

Μπορείτε να αλλάζετε charms όποτε θέλετε μέσα από το μενού και η έξυπνη χρήση τους σας ανοίγει νέα μονοπάτια στο χάρτη (κυριολεκτικά) ή αλλάζει τη ροή της μάχης. Στην εξερεύνηση του κόσμου αλλά και στις μάχες βοηθούν και οι abilities που ανακαλύπτετε κάθε φορά που βρίσκετε ένα light tree και ο Ori παίρνει τη δύναμή του. Αυτές περιλαμβάνουν νέες επιθέσεις, τόσο melee όσο και ranged και διάφορες ακροβατικές κινήσεις.

Ο ρυθμός που το Ori δίνει νέα abilities στον παίκτη είναι καταιγιστικός και εύκολα μπορεί να χαθείτε τις πρώτες ώρες. Προσωπικά αντιμετώπισα πρόβλημα εδώ γιατί μου δίνονταν τόσο γρήγορα οι abilities που μερικές φορές ξεχνούσα κι εγώ ο ίδιος τι μπορώ να κάνω. Δεν προλάβαινα να χωνέψω τη μία και ξαφνικά είχα άλλη μία, και άλλα δύο charms που την έκαναν power up με αποτέλεσμα να σταματάω για ένα διάστημα και να προσπαθώ να απομνημονεύσω τι δυνάμεις έχω.

Ίσως χρειάζονταν λίγο μεγαλύτερα διαστήματα μεταξύ τους, αλλά η σχετικά μικρή διάρκεια του παιχνιδιού και όλο το υπόλοιπο περιεχόμενο που προσφέρει εν μέρει το δικαιολογούν. Παρ' όλ' αυτά, το παιχνίδι και σε αυτόν τον τομέα δεν απογοητεύει. Όταν πλέον θα έχετε ανακαλύψει όλες τις abilities και θα είστε άνετοι με τη χρήση τους το παιχνίδι γίνεται κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που ήταν στην αρχή ή στη μέση.

Το endgame του Ori είναι ξεκάθαρα η εμπειρία που ονειρεύονταν οι developers να δώσουν στους παίκτες. Το platforming και το combat έρχονται και παντρεύονται σε ένα ατελείωτο combo από χορευτικές κινήσεις που μπορείτε να κάνετε και να ξανακάνετε, πηδώντας δύο και τρεις φορές στον αέρα, πετώντας fireballs, κάνοντας dash πάνω σε τοίχους, bounce πάνω στα projectiles των εχθρών, να τραβάτε με το γάνζτο τους εχθρούς πάνω σας ή πάνω σε παγίδες, να τραβιέστε οι ίδιοι πάνω σε άλλα αντικείμενα ενώ παράλληλα ψάχνετε την ευκαιρία να χτυπήσετε από κοντά ή με ranged επιθέσεις ολόκληρα κύματα από εχθρούς και όλα αυτά χωρίς να πατήσετε ούτε μία φορά στο έδαφος.

Είναι το σημείο στο οποίο δεν καταλαβαίνεις ότι παίζεις μάχη, αλλά ότι είσαι μέλος ενός χορευτικού σχήματος και πρέπει να παρουσιάσεις το δικό σου κομμάτι κάτω από το ρυθμό της μουσικής που πάντα παίζει στο background. Μεγάλο bonus στην αληθοφάνεια των “χορογραφιών” δίνουν φυσικά και τα animations του Ori που είναι εξαιρετικά καλοδουλεμένα και λεπτομερή, ενώ ο έλεγχος και η ανάλαφρη κίνησή του στο χώρο αφήνουν μια πολύ ωραία αίσθηση χειρισμού στον παίκτη. Ακόμα και εκτός μάχης θα νιώσετε ότι είναι πραγματική απόλαυση η κίνηση στο χώρο και τα animations του χαρακτήρα.

Τέλος, ο τεχνικός τομέας του παιχνιδιού ακολουθεί τα ίδια υψηλά standard που έθεσε και το πρώτο. Τα visuals και η αισθητική του είναι ασύλληπτης ποιότητας με τα πολλαπλά layers τόσο στο background όσο και στο foreground να δίνουν την απόλυτη αίσθηση του βάθους σε ένα κατά τα άλλα 2D παιχνίδι. Τα χρώματα σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού είναι πολύ έντονα και σε σημεία υπερκορεσμένα, ενώ αυτή η υπερβολή και η μεγάλη ποικιλία στη χρωματική παλέτα και η γρήγορη εναλλαγή τους από τη μία περιοχή στην άλλη, θα σας φάει πολύ χρόνο στο να χαζεύετε τα περιβάλλοντα και να βγάζετε screenshots. Ειλικρινά δεν υπάρχει στιγμή του παιχνιδιού που να σταθείτε ακίνητοι και να μην θέλετε να την απαθανατίσετε.

Εξαιρετική δουλειά φυσικά έχει γίνει φυσικό και στο original soundtrack του παιχνιδιού που αποδίδει με μεγάλη ευστοχία αυτή τη μαγεία και το μυστήριο του δάσους. Υπάρχουν sequences όπου παίζουν κανονικά ολόκληρα κομμάτια από το soundtrack αλλά συντροφιά στο ταξίδι σας θα σας κρατήσουν κατά κύριο λόγο οι καλοδουλεμένοι ambient ήχοι του δάσους που αλλάζουν από περιοχή σε περιοχή και η μετάβαση ανάμεσα στις περιοχές σηματοδοτεί και αλλαγή στο μουσικό χαλί που παίζει στο background. Είναι τρομερό τεχνικό επίτευγμα αυτό που πέτυχαν οι developers στον ήχο και αξίζει να τους δώσουμε τα εύσημα.