Conarium Review

Conarium Review

27 Φεβρουαρίου 2019 11:16
Μια ιστορία μυστηρίου πιστή στη κοσμοθεωρία του Lovecraft

Μετά την κυκλοφορία του το περασμένο καλοκαίρι στους υπολογιστές, το Τούρκικο στούντιο Zoetrope Interactive γνωστό για τη horror adventure σειρά Darkness Within, φέρνει το Conarium και στις κονσόλες. Το Conarium είναι βασισμένο στις νουβέλες At the Mountains of Madness και From Beyond του διάσημου συγγραφέα τρόμου H.P. Lovecraft. Πρόκειται για ένα story driven adventure που δίνει περισσότερη έμφαση στην αφήγηση και την εξερεύνηση, όπως έχουμε δει σε παιχνίδια του τύπου Dear Esther και The Vanishing of Ethan Carter. Το παιχνίδι ουσιαστικά αποτελεί κατά ένα τρόπο το sequel της νουβέλας «At the Mountains of Madness». Μπορεί η προέλευση, το setting και η ιδέα του να είσαι αβοήθητος και απομονωμένος στον Αρκτικό Κύκλο να προδιαθέτει τον παίκτη ότι θα βιώσει μια περιπέτεια αληθινού τρόμου, όμως κάτι τέτοιο δε συμβαίνει. Το Conarium δεν είναι ακριβώς αυτό που λέμε ένα τυπικό παιχνίδι τρόμου. Αντιθέτως δίνει έμφαση στην ατμόσφαιρα και το μυστήριο παρά στον τρόμο.

Περισσότερο μοιάζει ως ένα walking simulator με στοιχεία τρόμου, με μερικά περιβαλλοντολογικά puzzles και ελάχιστες έως καθόλου (πλην του τελευταίου δεκάλεπτου) επεμβάσεις στο σενάριο. Στο μόνο μέρος της ιστορίας που έχει ο παίκτης τη δυνατότητα να πάρει απόφαση, είναι στο πως αυτή η ιστορία θα τελειώσει. Αυτό γίνεται μέσω μια επιλογής λίγο πριν το φινάλε και έχει δυο καταλήξεις. Συνεπώς το gameplay και οι επιλογές του παίκτη περιορίζονται, αφού οι δημιουργοί ενδιαφέρονται περισσότερο να πουν μια ιστορία, παρά στη δράση, στα RPG στοιχεία ή στον εντοπισμό και διαλεύκανση στοιχείων όπως είδαμε στο πρόσφατο Call Of Cthulhu. Το στούντιο αφήνει τον παίκτη να συμμετέχει στα τεκταινόμενα μιας interactive ιστορίας, λύνοντας στην πορεία γρίφους για να σπάει η μονοτονία. Παρόλα αυτά το παιχνίδι κάθε άλλο παρά κακό είναι.

Το Conarium διαδραματίζεται στα μέσα του 20ου αιώνα στον Ανταρκτικό Κύκλο, όπου μια ομάδα τεσσάρων επιστημόνων ανακάλυψαν στα αφιλόξενα βουνά τα ερείπια ενός προϊστορικού πολιτισμού. Στην αχαρτογράφητη αυτή τοποθεσία κάποιες άγνωστες μορφές χλωρίδας και πανίδας κάνουν την εμφάνισή τους και οι επιστήμονες στήνουν την βάση Upuaut, ώστε να εμβαθύνουν την έρευνα και να εξιχνιάσουν το μυστήριο. Ο παίκτης παίρνει τον έλεγχο του Frank Gilman, ενός εκ των τεσσάρων επιστημόνων, ο οποίος ξυπνά λιπόθυμος σε ένα δωμάτιο με μια περίεργη συσκευή που παράγει φως και ανατριχιαστικούς ήχους, έχοντας το αίσθημα ότι κάτι πολύ κακό έχει συμβεί. Σύντομα αντιλαμβάνεται πως είναι ολομόναχος εκεί χωρίς καμιά ανάμνηση ούτε για το πώς βρέθηκε σε αυτό το δωμάτιο, ούτε για το τι έχει συμβεί στην υπόλοιπη ομάδα. Ωστόσο ένα παράξενο αίσθημα τρωτότητας αρχίζει να τον διακατέχει. Μια οικεία αλλά παράλληλα ξένη αίσθηση, ότι είναι μέρος ενός ιδιόρρυθμου συνόλου με κακόβουλα σχέδια. Ψάχνοντας σε όλη τη βάση για στοιχεία, οι αναμνήσεις του σιγά σιγά θα αρχίσουν να τον κατακλύζουν με τη μορφή οραμάτων και το κουβάρι που θα ξετυλιχθεί θα τον φέρει αντιμέτωπο με μια τρομακτική αλήθεια.

Το Conarium είναι ένα adventure παιχνίδι πρώτου προσώπου που δίνει έμφαση στο σενάριο και την εξερεύνηση. Αφηγείται μια τρομακτική ιστορία βάζοντας για τα καλά τον παίκτη στη θέση του πρωταγωνιστή, χωρίς ωστόσο να γίνεται αμιγώς τρόμου. Έχει φυσικά στοιχεία τρόμου, όμως βασίζεται περισσότερο στην ατμόσφαιρα και την αγωνία. Η μυθική κοσμοθεωρία του H. P. Lovecraft. που θέλει αρχαίες τερατώδεις οντότητες να παραμονεύουν στα αθέατα σκοτεινά μέρη του κόσμου και στις παράλληλες διαστάσεις περιμένοντας τον «εκλεκτό» να τις ελευθερώσει ώστε να εξαπολύσουν ξανά το χάος της προ δημιουργίας, είναι έντονη και στο Conarium. Τα απομεινάρια του προϊστορικού αυτού κόσμου κρύβουν πολλά περισσότερα από αυτό που αρχικά ο πρωταγωνιστής φαντάζεται. Ο παίκτης όσο προχωρά το παιχνίδι και ξεδιπλώνει την ιστορία βρίσκοντας στοιχεία, αρχίζει να μπερδεύει την έννοια του πραγματικού με τον κόσμο τον οραμάτων, αδυνατώντας να καταλάβει τι είναι αληθινό και τι όχι. Οι φρικτές αποκαλύψεις εισβάλουν στο μυαλό του και μοιραία εφόσον δε μπορεί να τις κατανοήσει, οδηγείται στην παράνοια. Η Zoetrope Interactive επένδυσε αρκετά στην αφήγηση χωρίς ωστόσο να δίνει έτοιμες και ξεκάθαρες απαντήσεις. Κάτι που προσωπικά κρίνω απαραίτητο σε τέτοιου είδους παιχνίδια.

Ως εκ τούτου κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον χωρίς να γίνεται βαρετό και επαναλαμβανόμενο. Εκτός από μερικές μετρημένες στα δάχτυλα στιγμές καταδίωξης (που έτσι κι αλλιώς δε μπορούν να βλάψουν τον παίκτη), δε μπορώ να πω ότι το στούντιο με είχε να αγωνιώ ιδιαίτερα ή να αγχώνομαι στην άκρη της καρέκλας. Παρόλα αυτά, η καθηλωτική του ατμόσφαιρα με απορρόφησε και η ιστορία του μου ρίζωσε την ανάγκη να φτάσω μέχρι τέλους και να ξεδιαλύνω (με τη δική μου έστω ερμηνεία) το μυστήριο. Φυσικά όπως κάθε σενάριο τέτοιου τύπου που σέβεται τον εαυτό του, περισσότερο γεννά ερωτήματα παρά δίνει ξεκάθαρες απαντήσεις.

Όπως ο ίδιος ο Lovecraft είχε πει, το παλαιότερο και δυνατότερο συναίσθημα του ανθρώπου είναι ο φόβος και το παλαιότερο και δυνατότερο είδος φόβου, είναι ο φόβος για το άγνωστο. Αυτό ίσως εξηγεί γιατί η δουλειά του συγγραφέα είναι τόσο δημοφιλής ακόμα και σήμερα κι επίσης εξηγεί γιατί η μεταφορά από ένα μέσο που αφήνει τη φαντασία σου να οργιάσει και να απεικονίσει με τις προσωπικές φοβίες σου την εικόνα των τεράτων, είναι τόσο δύσκολο να μεταφερθεί σε ένα μέσο όπως τα video games και γενικότερα στη ψυχαγωγία του θεάματος. Κι σ’ αυτό πρέπει να δώσουμε τα εύσημα στο στούντιο γιατί αν και μοιράζεται αναπόφευκτα τις ίδιες αδυναμίες στην υλοποίηση της ιδέας, τουλάχιστον (αν υπολογίσουμε κιόλας πως πρόκειται για μια indie παραγωγή) κατάφερε να αγγίξει έστω την απαιτούμενη ατμόσφαιρα. Τόσο όσο να κρατά το ενδιαφέρον χωρίς να γίνεται κουραστικό ή βαρετό.

Σε αυτό συνδράμουν σπάζοντας τη μονοτονία και τα puzzles του παιχνιδιού, αφού ουσιαστικά είναι το κυρίως «interactive» στοιχείο που αφορά το gameplay. Καθώς εξερευνούμε τη βάση και εμβαθύνουμε στον αθέατο κόσμο από κάτω της, στη κατοχή μας θα βρεθούν διάφορες επιστολές, ημερολόγια, ηχητικές εγγραφές, όπου μαζί με τα οράματα δίνουν στοιχεία που αφορούν μυστικές περιοχές και βοηθούν στην επίλυση γρίφων. Στη κατοχή μας κάποια στιγμή στο παιχνίδι ήρθαν κάποια τσεκούρια αλλά η χρήση τους δεν είχε να κάνει με κάποιο είδος επίθεσης. Ίσα ίσα από τις ελάχιστες στιγμές που έτυχε να αντιμετωπίσουμε κάποιον εχθρό, το μόνο που μας επιτρεπόταν να κάνουμε ήταν να το βάλουμε στα πόδια. Ωστόσο με αυτά μπορούσαμε να σπάσουμε πάγους και τοίχους ώστε να θέσουμε σε λειτουργία μηχανισμούς ή να αποκαλύψουμε μια κρυφή τοποθεσία.

Οι γρίφοι στηρίζονται πρώτιστος στη κατανόηση και μετέπειτα στο να βάλουμε σε μια σειρά παράξενα και απόκοσμα σύμβολα, όπως ρούνους, άγνωστους αστερισμούς ή να βρούμε κάποια αντικείμενα προκειμένου να θέσουμε σε λειτουργία τους μηχανισμούς αυτούς που θα ανοίξουν μια πόρτα και θα μας δώσουν πρόσβαση να συνεχίσουμε παρακάτω. Μιας και το παιχνίδι δεν παρέχει καμιά βοήθεια (ούτε καν χάρτης δεν υπάρχει) πολλές φορές βρέθηκα να έχω στη κατοχή μου μυστήρια τεχνουργήματα που δεν ήξερα καν τη χρήση τους. Ωστόσο σε καμιά περίπτωση το παιχνίδι δε σε αφήνει ξεκρέμαστο να φέρνεις άσκοπα βόλτες. Το γεγονός ότι σε ωθεί να δώσεις σημασία στις λεπτομέρειες και δε σε παίρνει από το χεράκι μη τυχών κουραστείς ή χαλάσεις φαιά ουσία, προσωπικά το εκτίμησα ιδιαίτερα και είναι ακριβώς αυτό που με έκανε να θέλω να εξερευνήσω περισσότερο τον κόσμο του παιχνιδιού.

Τα ίδια τα puzzles δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολα. Πιο πολύ έχουν να κάνουν με την παρατηρητικότητα. Περισσότερη δυσκολία αντιμετώπισα στην απομνημόνευση των παράξενων συμβολισμών και στο τι πάει που, παρά στην ίδια τη επίλυσή τους. Βέβαια δεν το έκαναν όλο αυτό χωρίς λόγο. Τα puzzles είναι επιτηδευμένα αλλόκοτα, με τρόπο που αψηφούν τη λογική και την πραγματικότητα όπως την ξέρουμε. Συνεπώς συμβάλλουν άψογα στην αισθητική και παράλληλα τονώνουν την αίσθηση πως όντος βρισκόμαστε στο κόσμο ενός ξένου, συναρπαστικού και παράλληλα τρομακτικού πολιτισμού.  

Υπεύθυνη για τα γραφικά του Conarium είναι η Unreal Engine 4. Αν και δεν είναι ακριβώς αυτό που λέμε «eye candy», τα γραφικά του είναι αξιοπρεπέστατα και η Art Deco αισθητική του δένει πολύ όμορφα με το σενάριο και τη χρονολογία που διαδραματίζεται. Ωστόσο αυτό που με ενόχλησε λίγο ήταν οι φωτισμοί του. Ειδικά όταν έπρεπε να διαβάσεις ένα έγγραφο, ήταν πρόβλημα γιατί ή το περιβάλλον θα ήταν πολύ σκοτεινό για να δεις ή ανοίγοντας αναγκαστικά τον φακό θα ήταν τόσο λαμπερό που δε θα έβλεπες τίποτα.

Κατά τ΄ άλλα ειδικά αν παίξετε σε Xbox One X που το παιχνίδι έρχεται enhanced και με HDR υποστήριξη, τα πράγματα γίνονται αρκετά πιο όμορφα και οι φωτισμοί προσδίδουν περισσότερο στην ατμόσφαιρα. Στον ηχητικό τομέα ειδικά με τους ambient ήχους, έχει γίνει εξαιρετική δουλειά. Ο αέρας να λυσσομανά έξω από τη βάση, το στάξιμο μέσα στις υγρές κατακόμβες, οι απόκοσμοι σαν ύμνοι των αρχαίων που ανατριχιάζουν, όλα έχουν υλοποιηθεί με υπέροχο τρόπο. Η μουσική του είναι στιβαρή, χτίζει ένταση εκεί που χρειάζεται και εμπνέει το αίσθημα δέους, προσθέτοντας έτσι στη συνολική ατμόσφαιρα.

Συνοψίζοντας : Το Conarium είναι ένα story driven adventure που δίνει περισσότερη έμφαση στην αφήγηση και την εξερεύνηση με στοιχεία τρόμου και περιβαλλοντολογικά puzzles. Αφηγείται μια τρομακτική ιστορία χωρίς ωστόσο να γίνεται αμιγώς τρόμου. Καταφέρνει να μείνει πιστό στη μυθική κοσμοθεωρία του H. P. Lovecraft, παρότι μοιράζεται όπως κάθε άλλο μέσο στη ψυχαγωγία του θεάματος τις ίδιες δυσκολίες και αδυναμίες στη μεταφορά του πρωτότυπου υλικού. Ωστόσο οι fans του διάσημου συγγραφέα θα βρουν περισσότερους λόγους να αγαπήσουν το παιχνίδι. Στους υπόλοιπους αν τους αρέσουν τα παιχνίδια αφήγησης και μυστηρίου, τότε το Conarium δε θα πρέπει να λείπει από τη συλλογή τους.
Box Art
Tested on : Xbox One
Developer : Zoetrope Interactive
Publisher : Iceberg Interactive
Available for : PS4, Xbox One, PC
Release date : 27-02-2019