Forza Horizon 2 Review

Forza Horizon 2 Review

10 Οκτωβρίου 2014 01:47
Όλα είναι δρόμος...

Με τα racing games έχω μία ιδιαίτερη σχέση. Δεν είμαι από αυτούς που οτιδήποτε περιέχει αγώνες με τετράτροχα θα τρέξω να το παίξω, αλλά τις gaming δραστηριότητές μου θέλω που και που να τις εμπλουτίζω με ένα καλό παιχνίδι της κατηγορίας. Τα Forza τα παρακολουθώ από την ημέρα που εμφανίστηκαν στο πρώτο Xbox. Έκτοτε δεν έχω χάσει κανένα παιχνίδι της σειράς και οφείλω να ομολογήσω πως πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, η Turn 10 δε με έχει απογοητεύσει. Όταν, λοιπόν, κυκλοφόρησε το Forza Horizon στο Xbox 360, το οποίο ήταν ένα λιγάκι πιο ανάλαφρο, χρωματισμένο και αισθητά πιο χαριτωμένο Forza από αυτό που έχω συνηθίσει, και μάλιστα από την Playground Games και όχι την Turn 10, ήμουν πολύ καχύποπτος. Βέβαια, ο τίτλος πέρασε όλα τα test μου και κατάφερε εν τέλει να με εντυπωσιάσει. Και εφόσον τα Forza Motorsport δεν σταμάτησαν να υφίστανται –κάτι που φοβόμουν, όταν έβλεπα τις αυτοκαταστροφικές τότε τάσεις της Microsoft- και ένα χρόνο αργότερα έπαιξα το εξαιρετικό Forza 5, γιατί να πω όχι σε ένα δεύτερο Forza Horizon;

Από το demo του Forza Horizon 2 κιόλας, το χαστούκι που δέχτηκα ήταν τσουχτερό. Το παιχνίδι «μύριζε» ποιότητα από την κορφή ως τα νύχια, κάτι που επιβεβαιώθηκε λίγες ημέρες αργότερα όταν έφτασε η τελική έκδοση από την Microsoft. Πριν περάσω σε λεπτομέρειες, είμαι υποχρεωμένος να δώσω τα εύσημά μου στην Playground, γιατί στο παιχνίδι τους κατάφερα να εντοπίσω μία περιποίηση που σπάνια συναντάω σε παιχνίδια. Ξέρετε δεν αρκούν τα εκατομμύρια για κάτι τέτοιο. Απαιτείται μεράκι, τελειομανία, πείσμα, πάθος και αγάπη για να φτάσει κάποιος σε αυτό το αποτέλεσμα. Το Forza Horizon 2 από τα πρώτα δευτερόλεπτα φανερώνει πως πίσω από τα pixels κρύβονται ικανοί και, κυρίως, ορεξάτοι άνθρωποι. Το Forza Horizon 2 πατάει ξεκάθαρα πάνω σε διαφανές χαρτί τις γραμμές που χάραξε το πρώτο παιχνίδι. Δεν κάνει κάτι ουσιαστικά νέο, αλλά σερβίρει το περιεχόμενό του με αισθητά πιο καλοστημένο τρόπο, από τα μενού και τα animations των γραμματοσειρών, μέχρι τη σκηνοθεσία των cutscenes και τη μεταφορά της όλης γιορτινής ατμόσφαιρας. Ναι, και εδώ ο παίκτης είναι ένας από τους τυχερούς οδηγούς που δικαιούνται να συμμετάσχουν στο μεγάλο φεστιβάλ το οποίο αυτή τη φορά λαμβάνει χώρα στην επαρχιακή Ευρώπη, της νότιας Γαλλίας και της βόρειας Ιταλίας.

Το παιχνίδι φροντίζει να εντάξει τον παίκτη στο πνεύμα με ένα φαντασμαγορικό intro, στο οποίο του γνωρίζει τους gameplay μηχανισμούς και έπειτα του δίνει την επιλογή να διαλέξει μεταξύ τριών αυτοκινήτων για να ξεκινήσει την καριέρα του. Ο χάρτης είναι μεγαλύτερος αυτή τη φορά, πράγμα που σημαίνει πως γενικότερα το Forza Horizon 2 θα σας απασχολήσει λιγάκι παραπάνω από τον προκάτοχό του. Το κυρίως πιάτο της ενασχόλησης αποτελείται από τα διάφορα championships του μεγάλου Horizon Festival, τα οποία χωρίζονται συνήθως σε τέσσερα events, δηλαδή σε τέσσερις διαφορετικού τύπου αγώνες (αγώνες με γύρους, αγώνες από το σημείο Α στο σημείο Β κλπ). Όταν ο παίκτης κατακτήσει μία σειρά από championships, μπορεί να «τρέξει» για το τελικό, επικό φινάλε του φεστιβάλ.

Σεβόμενο την open world φιλοσοφία του πρώτου τίτλου, το Forza Horizon 2 δίνει την απόλυτη ελευθερία στον παίκτη να περιηγηθεί στο χάρτη. Εκτός από τα επίσημα events υπάρχει και ένα μάτσο από άλλες δραστηριότητες και challenges. Μερικά από αυτά είναι τα Hidden Barn Cars κατά τα οποία ψάχνεις ξεχασμένα αυτοκίνητα και όταν τα βρεις, τα κρατάς, τα Speed Traps που πρέπει να κόψεις το αόρατο νήμα των καμερών με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ταχύτητα ή τα Bonus Boards, που απαιτούν την καταστροφή διάσπαρτων, τις περισσότερες φορές, καλά κρυμμένων πινακίδων, οι οποίες χαρίζουν experience points και credits (το νόμισμα των Forza). Προσωπικά, λατρεύω τα Showcase, τα οποία επέστρεψαν από το πρώτο Horizon πιο εντυπωσιακά από ποτέ. Πρόκειται για αγώνες που ως αντίπαλο ο παίκτης έχει, όχι αυτοκίνητα, αλλά αεροπλάνα (μικρά ή μεγάλα) και τρένα. Όσο παράξενο και…κουλό κι αν μοιάζει μία τέτοια ιδέα, η υλοποίηση είναι εκπληκτική και δύναται να χαρίσει μερικά πολύ σπάνια λεπτά απόλαυσης.

Κάνοντας οποιαδήποτε από τις παραπάνω κύριες και δευτερεύουσες δραστηριότητες, ο παίκτης κερδίζει experience points και credits. Τους πόντους εμπειρίας τους αξιοποιεί για να ανέβει επίπεδο ως οδηγός, ενώ υπάρχουν πλέον και perks τα οποία όταν ξεκλειδώσουν, δίνουν διάφορα υλικά και άυλα καλούδια. Επιπροσθέτως, για κάθε level που κερδίζει ο παίκτης, του δίνεται η ευκαιρία να δοκιμάσει την τύχη του σε έναν κουλοχέρη ο οποίος μπορεί να του χαρίσει από credits, μέχρι και αυτοκίνητα. Κάτι τέτοιο αφενός συμβάλει στην καλή σχέση που έχει το παιχνίδι με τον παίκτη, μιας και όπου βρεθεί κι όπου σταθεί όλο και κάποιο δωράκι θα του δοθεί ως αμοιβή, αφετέρου κάνει την εμπειρία λιγάκι πιο προσιτή.

Το «ρόστερ» των αυτοκινήτων, τώρα, είναι αυτό που με εξέπληξε. Υπάρχουν περισσότερα από 200 licensed οχήματα όλων των κατηγοριών, που το καθένα από αυτά συμπεριφέρεται και ακούγεται διαφορετικά. Τα μοντέλα των αυτοκινήτων βρίθουν λεπτομερειών και δεν παρατήρησα διακρίσεις μεταξύ των λιγότερο ή περισσότερο δημοφιλών. Στο Forza Horizon 2 υπάρχει και ένα υπερ-πλήρες σύστημα αναβάθμισης (βλ. Forza 5) όλων των τμημάτων του αυτοκινήτου, είτε αφορούν το μηχανικό, είτε το αεροδυναμικό, είτε το αισθητικό μέρος. Όλες οι βελτιώσεις είναι διαθέσιμες στο garage του εκάστοτε championship και, φυσικά, απαιτούν credits για να προσαρμοστούν στα οχήματα.

Όσον αφορά την οδήγηση αυτή καθ’ αυτή, η Playground Games κατάφερε και βρήκε τη χρυσή τομή μεταξύ της arcade και της simulation φιλοσοφίας. Αδιαμφισβήτητα, το Forza Horizon 2 στη ψυχή είναι ένα arcade racing παιχνίδι, ωστόσο οι επιλογές που δίνονται στο Difficulty Menu, μπορούν να μετατρέψουν την οδήγηση σε κάτι αισθητά πιο simulation, που απευθύνεται σαφέστατα στους εξοικειωμένους με τα πιο ρεαλιστικά racers, ενώ πολλές φορές ενδεχομένως να απαιτείται και η ακρίβεια του συνδυασμού τιμονέριας/ πεντάλ. Αναφέρομαι στα ηλεκτρονικά και μηχανικά βοηθήματα, σε φρένα, στο κιβώτιο των ταχυτήτων, στο αν οι ζημιές έχουν επίπτωση στις επιδόσεις κ.α. Κατ’ εμέ, αυτή η δομή αποδεικνύει το πόσο ευέλικτο μπορεί να γίνει ένα παιχνίδι στις διάφορες κατηγορίες παικτών και πρακτικά αποτελεί εγγύηση για τους developers ότι η δημιουργία τους απευθύνεται σε ένα σαφέστατα μεγαλύτερο κοινό, ακριβώς γιατί μπορεί να προσαρμοστεί στα μέτρα του καθενός. Το Forza Horizon 2 μπορεί να το παίξει και αυτός που δεν έχει οδηγήσει ψηφιακά ποτέ στη ζωή του, και ο βετεράνος που μετράει τα millisecond.

Όλα τα παραπάνω νομίζω πως απλά αποτελούν λεπτομέρειες και πως πάνω-κάτω ήταν αναμενόμενα, βάσει αυτών που είχαμε δει στο πρώτο Forza Horizon. Η ουσία του παιχνιδιού βρίσκεται στη γενικότερη εμπειρία που προσφέρει. Θα σας μιλήσω απλά και λαϊκά, μήπως και καταφέρω να σας μεταφέρω με περισσότερη ακρίβεια αυτό που έζησα παίζοντας το Horizon 2. Δε σας κρύβω πως μετά από ένα σημείο, οι αγώνες είναι επιλαμβανόμενοι και ενδεχομένως κάποιοι να κουραστούν. Ωστόσο, η αίσθηση της οδήγησης και της ταχύτητας είναι συγκλονιστική και σε κάνει να θέλεις απλά να τρέχεις και να μην σταματάς. Έπιανα τον εαυτό μου να χασκογελάει, μη πιστεύοντας το πόσο απολαυστικό ήταν αυτό που έκανα. «Δε μπορεί! Δεν μπορεί να μη με σταματήσει κάτι! Όλο και κάπου θα χτυπήσω. Δε μπορεί να είμαι τόσο καλός! Δε γίνεται να είναι τόσο απολαυστικό!» είπα πολλές φορές στον εαυτό μου, προσπαθώντας να καλμάρω το πνεύμα της στιγμής.

Κι όμως, το gameplay είναι φτιαγμένο έτσι που σε κάνει να νιώθεις ότι πετάς, ότι δεν πρέπει να αφήσεις το δάχτυλο (aka πόδι), από τη σκανδάλη (aka γκάζι). Νιώθεις τα χιλιόμετρα στο στήθος σου, στα χέρια σου, σε όλο σου το κορμί. Νιώθεις ότι ταξιδεύεις και εσύ με εκείνη την ταχύτητα που πολλές φορές νομίζεις ότι σπάει το φράγμα του ήχου. Κι όμως, απλά κάθεσαι στον καναπέ σου, σχεδόν ακίνητος. Αν θα έπρεπε να γκρινιάξω για κάτι, νομίζω πως αυτό θα ήταν το cock-pit view το οποίο το βρήκα αρκετά…ήρεμο.

Σε αυτό το συναρπαστικό σύνολο συμβάλουν πολλοί παράγοντες. Ένας εξ αυτών είναι το χειριστήριο του Xbox One και τα εθιστικά, πλέον, Impulse Triggers που σιγά-σιγά ξεδιπλώνουν τις αρετές τους ως τεχνολογία. Επιπλέον, έχει επιτευχθεί μία υπέροχη ισορροπία στα physics. Η συμπεριφορά των αυτοκινήτων στους νόμους της φυσικής, έχει αφενός arcade παρονομαστή, αφετέρου δε δίνει και πολλά δικαιώματα για γκρίνια σε αυτούς που ψάχνουν ρεαλισμό. Δηλαδή, υπάρχει το απαραίτητο βάρος ανά περίπτωση, ενώ η πρόσφυση των ελαστικών διαφέρει από επιφάνεια σε επιφάνεια. Τέλος, σημαντικότατο ρόλο στο εκπληκτικό αποτέλεσμα παίζουν οι περιοχές και οι διαδρομές. Εκτός του ότι υπάρχει μεγάλη ποικιλία στα είδη των διαδρομών (ασφάλτινες, πλακόστρωτες, χωμάτινες κ.α.), υπάρχει και άφθονος χώρος που ενδείκνυται για τέτοιου είδους γρήγορη οδήγηση. Μπορεί δηλαδή ένας αγώνας να ξεκινήσει μέσα από τα στενά ενός γραφικού χωριού, να μεταφερθεί στους μεγαλύτερους αυτοκινητοδρόμους και να καταλήξει σε πεδιάδες λουσμένες από παπαρούνες. Το Forza Horizon 2 είναι ο ορισμός του «όλα είναι δρόμος». Το παρακάνει πολλές φορές, αλλά νομίζω πως εκεί κρύβεται η μαγεία του.

Ο τίτλος χρησιμοποιεί μία βελτιωμένη έκδοση της μηχανής γραφικών του Forza 5. Τα γραφικά απεικονίζονται με ένα κρυστάλλινο 1080p, δίχως ίχνος aliasing και σε 30fps. Τα 60fps αποφεύχθηκαν, σύμφωνα με τους δημιουργούς, διότι ήθελαν να επενδύσουν στο draw distance, το οποίο όντως είναι τεράστιο. Εκπληκτική δουλειά έχει γίνει στα μοντέλα των αυτοκινήτων, στις λεπτομέρειες πάνω σε αυτά, καθώς και στις περιοχές. Ο τρόπος που έχει μεταφερθεί η επαρχιακή, μεσογειακή Ευρώπη, είναι εξαιρετικός, με τα περιβάλλοντα να είναι τόσο προσεγμένα όσο και τα υπόλοιπα στοιχεία του παιχνιδιού. Βέβαια, υπάρχουν μερικά σημεία που θα ήθελαν λιγάκι περισσότερη δουλειά, όπως πχ η βλάστηση, αλλά με τις ταχύτητες που μετακινείται ο παίκτης στο χάρτη, σπανίως θα ενοχλήσουν. Αυτό που κατά την άποψή μου μπορεί να εντυπωσιάσει περισσότερο το μάτι είναι ο φωτισμός, καθώς και τα καιρικά φαινόμενα.

Η πραγματικού χρόνου εναλλαγή ημέρας-νύχτας, θα κάνουν τον παίκτη θεατή ορισμένων πανέμορφων vistas, ενώ προσωπικά δεν έχω δει σε παιχνίδι της κατηγορίας καλύτερη απεικόνιση βροχερού οδοστρώματος και βρεγμένης λαμαρίνας, που σε συνδυασμό με τους απίστευτους φωτισμούς, δύναται να χαρίσουν τις πρώτες πραγματικά next-generation στιγμές στην κονσόλα της Microsoft. Όσον αφορά το σύστημα ζημιών, σε γενικές γραμμές το αυτοκίνητο μπορεί εύκολα να γίνει «γυαλιά καρφιά», ωστόσο, όπως προανέφερα, είναι στην επιλογή του παίκτη αν αυτές οι ζημιές θα επηρεάσουν ή όχι τις επιδόσεις. Δεν πρέπει να ξεχάσω και την «Anna», την assistant που ενεργοποιείται μέσω εντολών προς το Kinect 2.0, η οποία μπορεί να προσφέρει πολλές και χρήσιμες πληροφορίες, καθώς και να παίξει το ρόλο του GPS.

Ο ήχος θα έλεγα πως είναι το ίδιο εντυπωσιακός με την εικόνα. Λεπτομέρεια, που γίνεται ακόμη πιο αισθητή σε ποιοτικά ηχοσυστήματα, εντοπίζεται τόσο στους ήχους των μηχανών, όσο και στα τριγύρω περιβάλλοντα. Στα της μουσικής, νομίζω πως την παράσταση έκλεψε η επιλογή των δημιουργών να ενσωματώσουν στο soundtrack μία ολόκληρη λίστα από κλασσικά θέματα μεγάλων δημιουργών όπως είναι ο Μπετόβεν. Δε μπορείτε να διανοηθείτε πως ένιωθα όταν η McLaren μου ξεπερνούσε τα 300χλμ την ώρα υπό τους ήχους του βιολιού και του πιάνου. Κατά τ’ άλλα, υπάρχουν οι αναμενόμενες rock, punk, electro και pop δημιουργίες για να γεμίσουν το πλούσιο πεντάγραμμο, το οποίο καλύπτεται από τέσσερις ραδιοφωνικούς σταθμούς.

Όσον αφορά το online κομμάτι, όπως και στο Forza 5, έτσι και εδώ δεν υπάρχει computer A.I. μιας και οι αντίπαλοι είναι όλοι βασισμένοι στο σύστημα των Drivatars, δηλαδή στους εικονικούς οδηγούς πραγματικών παικτών (πχ ατόμων της friend list), η ικανότητα των οποίων καθορίζεται από το μέσο όρο της οδηγικής συμπεριφοράς του καθενός. Ο τίτλος, αν και δεν αγγίζει τα επίπεδα του Driveclub σε αυτόν τον τομέα, προωθεί αρκετά το ανταγωνιστικό παιχνίδι, με συνεχείς ενημερώσεις για τα επιτεύγματα του παίκτη έναντι των φίλων του στο Xbox Live. Μάλιστα, συχνά πυκνά του δίνεται και η ευκαιρία να καταρρίψει τα ρεκόρ που έθεσαν άλλα άτομα από τη λίστα των φίλων. Εννοείται πως υπάρχει και ένα πλούσιο multiplayer μέρος κατά το οποίο οι παίκτες μπορούν να αγωνιστούν μεταξύ τους, να εξερευνήσουν σε free roam mode τους χάρτες, να ανταλλάξουν σχέδια για τα αυτοκίνητα, καθώς και να σχηματίσουν οργανωμένα clubs. Γενικότερα ο social χαρακτήρας του Forza Horizon 2 είναι έντονος και μπορεί να επεκτείνει κατά πολύ την ενασχόληση με τον τίτλο.

Συνοψίζοντας : Εν τέλει, το Forza Horizon 2 είναι το racing παιχνίδι που προσωπικά θα το πρότεινα ακόμη και στους μη μυημένους, με την κατηγορία, παίκτες. Οι άνθρωποι της Playground Games έχουν πετύχει έναν τέλειο συνδυασμό και μία άριστη ισορροπία μεταξύ arcade και simulation, που μεγαλώνει κατά πολύ την γκάμα του κοινού στο οποίο απευθύνεται. Το μεράκι των δημιουργών είναι αστείρευτο, η δουλειά που έχει γίνει σε όλους τους τομείς άξια συγχαρητηρίων, ενώ η εμπειρία στο σύνολό της όσο περνάει η ώρα γίνεται ολοένα και πιο εθιστική. Θεωρώ πως το Xbox One μόλις απέκτησε έναν πραγματικό άσο στο μανίκι του.
Box Art
Tested on : Xbox One
Developer : Playground Games, Turn 10 Studios
Publisher : Microsoft Studios
Available for : Xbox One, Xbox 360
Release date : 2014-01-01