Λίγο ακόμα από το έπος που απινίδωσε την αφήγηση | Death Stranding: Director's Cut Review

Ξέρετε, κάποια στιγμή στα βιντεοπαιχνίδια, κάποιος έπρεπε να τολμήσει. Αυτή η βιομηχανία χρειάζεται δημιουργούς που θα «σπρώξουν» το μέσο σε αφηγηματική απινίδωση. Η τεχνολογία προχωράει, οι gaming παραγωγές μοιάζουν όλο και περισσότερο με την πραγματικότητα, αλλά χωλαίνουν στην αφήγηση, στη μεγαλουργία της γραφής, της σύλληψης. Θα έλεγα πως σε ένα μεγάλο βαθμό, έχουμε φτάσει σε ένα τέλμα, σχεδόν, μη ανατρέψιμο. O Hideo Kojima με το Death Stranding, κατά τη δική μου ταπεινή άποψη, άλλαξε -χωρίς ακόμη να μπορούμε να το αναλογιστούμε- την ιστορία αυτού του μέσου.

Μπορεί το Death Stranding να ήταν λιγότερο «παιχνίδι» απ’ ό,τι περίμεναν πολλοί gamers, αλλά είναι μια εμπειρία που όμοιά της δεν υπάρχει και δύσκολα θα υπάρξει. Αυτός ο τίτλος μίλησε και καταπιάστηκε με «άπιαστα» θέματα, βαρύτατης σημασίας που σε κάνουν να αναρωτιέσαι και να αναθεωρείς. Άπειρα μηνύματα, αλληγορίες, ανατροπές, μυστήριο και όλα εκτελεσμένα από ένα cast ηθοποιών που «τρομάζει». Αν κάποιος έμεινε στο πόσο walking simulator είναι, κατ’ εμέ, έχασε και το νόημα. Το Death Stranding είναι ένα από τα σημαντικότερα βιντεοπαιχνίδια στην ιστορία αυτού του μέσου και θεωρώ «φτωχότερους» όσους δεν το έχουν βιώσει.

Δε θα επεκταθώ περισσότερο για τα του παιχνιδιού αυτού καθαυτού. Νομίζω πως έχετε κουραστεί να με ακούτε/διαβάζετε να εξυμνώ το αριστούργημα του Hideo Kojima. Άλλωστε, τα είπα εδώ αναλυτικά. Αυτό το κείμενο το γράφω για να σας μιλήσω για την εμπειρία μου με την Director’s Cut του Death Stranding, μια μόδα που η Sony φαίνεται πως την έχει ενστερνιστεί για τα καλά. Το έκανε με το Ghost of Tsushima, το κάνει τώρα με το Death Stranding και θα το κάνει μελλοντικά και με άλλα μεγάλα παιχνίδια της (The Last of Us: Part II ίσως;). Τι σημαίνει Director’s Cut; Η Sony ως Director’s Cut βλέπει την επανακυκλοφορία ενός παλαιότερου τίτλου της στο PS5 με νέο μικρό ή μεγάλο περιεχόμενο.

Όπως και το Ghost of Tsushima, έτσι και η Director’s Cut έκδοση του Death Stranding προσφέρει την επιλογή αναβάθμισης για τους ήδη κατόχους. Δηλαδή, όσοι έχετε το Death Stranding στο PS4 θα μπορείτε να αναβαθμίσετε το παιχνίδι στο PS5 με κόστος €10. Όσον αφορά τα saves, η διαδικασία μεταφοράς του progress σας από το PS4 στο PS5 είναι απλή, αν και πρέπει να γίνει μέσα από Distribution Terminal εντός του παιχνιδιού, πράγμα που σας δεσμεύει πως πρέπει να «τρέξετε» το παιχνίδι στην απλή μορφή του (PS4) τουλάχιστον μία φορά, πριν μπείτε στην PS5 έκδοση.

Από εκεί και πέρα, η Director’s Cut έχει αρκετές νέες προσθήκες και, αναμενόμενα, τεχνικές βελτιώσεις. Θα ξεκινήσω με το ουσιώδες νέο περιεχόμενο, το οποίο, κακά τα ψέματα, είναι και αυτό που ενδιαφέρει όλους εμάς που έχουμε «λιώσει» το αρχικό παιχνίδι. Ο Hideo Kojima έχει φροντίσει να δώσει νέα missions (deliveries), τα οποία παρουσιάζουν αρκετό ενδιαφέρον, αλλά δυστυχώς διαρκούν λίγο. Πιο συγκεκριμένα, υπάρχει ένα «μεγάλο» questline που αφορά το Ruined Facility, μέσα από το οποίο ο Sam θα ανακαλύψει μια πολύ ενδιαφέρουσα πτυχή της ιστορίας, σε ένα σκηνικό που κλείνει ξεκάθαρα το μάτι στους απανταχού Metal Gear fans.

Το δυσάρεστο είναι ότι όλο αυτό διαρκεί το πολύ 30-40 λεπτά. Επιπροσθέτως, οι παίκτες θα βρουν όλες τις αποστολές που ήταν αποκλειστικές στην PC έκδοση, όπως τα missions των Half-Life και Cyberpunk 2077. Ασχολήθηκα και έψαξα αρκετά τους χάρτες και τα terminals, αλλά δε βρήκα κάτι άλλο που να αποτελεί «νέο» υλικό, όσον αφορά την κύρια ιστορία. Αύριο που κυκλοφορεί το παιχνίδι και αφού τα «τσακάλια» του internet το ξεψαχνίσουν, ενδεχομένως να βρουν κι άλλο κρυμμένο περιεχόμενο που εγώ δεν βρήκα. Αν, ωστόσο, δεν υπάρχει κάτι αξιοσημείωτο επιπλέον, τότε μιλάμε για «απογοητευτικό» νέο main mission υλικό, που δε συγκρίνεται σε καμία περίπτωση με το χορταστικό extra περιεχόμενο του Ghost of Tsushima Director’s Cut.

Αν εξαιρέσεις το φτωχό (;) νέο περιεχόμενο του story, η Director’s Cut του Death Stranding φέρνει πάρα πολλές νέες προσθήκες, είτε σε επίπεδο εξοπλισμού, είτε δραστηριοτήτων. Υπάρχει, για παράδειγμα, ένα ολοκαίνουργιο Firing Range με ένα σκασμό από shooting challenges, στα οποία οι παίκτες μπορούν να «ανταγωνιστούν» μεταξύ τους σε χρόνους και έπειτα να καταταχθούν σε leaderboards. Διασκεδαστικό βρήκα και το Racing Track, το οποίο δίνει λίγο από την αδρεναλίνη των αθλημάτων οδήγησης στους “Porters” ανά την υφήλιο.

Στην Director’s Cut του Death Stranding, οι παίκτες θα βρουν νέα όπλα, νέα modes δυσκολίας, αρκετά και ευφάνταστα νέα gadgets που θα τους βοηθήσουν στη μεταφορά των δεμάτων τους (Cargo Catapult, Jump Ramps κ.α.), νέες προσθήκες τραγουδιών στην ήδη μεγάλη λίστα, δυνατότητα παραμετροποίησης της εμφάνισης του BB και του Backpack, καθώς και πολλές βελτιώσεις στο UI.

Όσον αφορά το τεχνικό κομμάτι, η Director’s Cut έπρεπε να προσπαθήσει πολύ για να δείξει τρομερές διαφορές σε σχέση με το ήδη πανέμορφο παιχνίδι στο PS4 και δη, στο PS4 Pro. Ο τίτλος στο PS5 τρέχει σε scaled 4K ανάλυση και 60fps, ενώ υπάρχει δυνατότητα και για native 4K ανάλυση μέσα από το μενού. Οπτικά δεν αντίκρισα ειδοποιείς διαφορές, πέραν του απολαυστικού ρυθμού ανανέωσης των καρέ της οθόνης, που ακόμη και στο «κινηματογραφικό» Death Stranding, του πάει πολύ!

Φυσικά, τα loading times είναι 10 έως και 20 φορές γρηγορότερα ελέω του πολύ γρήγορου SSD της κονσόλας, ενώ η προσθήκη Widescreen Mode για τις ultra-wide οθόνες είναι πάντα καλοδεχούμενη. Αν υπάρχει κάτι που κάνει πραγματικά το παιχνίδι «διαφορετικό» και καλύτερο, είναι το DualSense. Τα haptic feedback και adaptive triggers, σε συνάρτηση με το γεγονός ότι πολλοί «μικροήχοι», όπως το σύρσιμο στο χορτάρι ή στο περπάτημα στο χιόνι, ακούγονται από το ευκρινέστατο ηχείο του χειριστηρίου, συνθέτουν ένα απίστευτο αποτέλεσμα και κάνουν την εμπειρία πιο immersive από ποτέ. Να μη ξεχάσω να αναφέρω πως «άκουσα» και μεγάλη διαφορά με τα 3D Audio ακουστικά της κονσόλας.