F1 2015 Review

Η Formula 1 για εμένα αποτελεί ένα πάθος. Σαββατοκύριακα περασμένα μπροστά στην τηλεόραση και μηνιαία περιοδικά ήταν οι μοναδικοί τρόποι επαφής μου με το άθλημα μέχρι που απόκτησα την πρώτη μου κονσόλα και έτσι βρήκα μία πιο διαδραστική επαφή με το άθλημα. Η Codemasters, ένα studio το οποίο έχει μία ισχυρή θέση στα racing games τα τελευταία χρόνια έχει την άδεια για τη δημιουργία των επίσημων παιχνιδιών F1 και για την ανάπτυξη του F1 2015 είχε ως  γνώμονα την αλλαγή στη σειρά, θέλοντας να δημιουργήσει ένα παιχνίδι το οποίο θα ακολουθεί πιο ενεργά την αγωνιστική περίοδο με μεγάλα updates κατά τη διάρκεια της σεζόν και μία νέα game engine για το παιχνίδι. Η δημιουργία της update πλατφόρμας είναι μία ιδιαίτερα γενναία ιδέα και αυτό φαίνεται από την ημερομηνία κυκλοφορίας του τίτλου, λίγους μήνες πριν της “καθιερωμένης περιόδου” γύρω στον Οκτώβρη, με την Codemasters να έχει δείξει ότι κάτι τέτοιο είναι εφικτό με ένα άλλο franchise της,το DiRT Rally.

Ξεκινώντας, λοιπόν, αφού κατέβασα το παιχνίδι στο PS4 (μέγεθος 21,5GB) και το ξεκίνησα παρατήρησα διάφορα κοψίματα στο εισαγωγικό βίντεο, τα οποία με εξέπληξαν αρνητικά καθώς θεωρώ παιδαριώδη τέτοια λάθη για ένα παιχνίδι, ειδικά όταν πρόκειται για κονσόλα. Τα προβλήματα συνεχίστηκαν και κατά τη διάρκεια του πρώτου boot του τίτλου καθώς το παιχνίδι έκανε install διάφορα assets όπως είναι οι πίστες και η πλατφόρμα του Multiplayer, κάτι το οποίο εν μέρει είναι συνηθισμένο, αλλά πέραν του μεγάλου χρονικού διαστήματος που διήρκησε, προκαλούσε προβλήματα στη ροή του gameplay με συστηματικά κοψίματα και στον ήχο και τα βίντεο κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, τα οποία δεν εμφανίστηκαν ξανά μετά την ολοκλήρωση της εγκατάστασης. Στο μενού υπάρχει η δυνατότητα επιλογής, είτε της σεζόν του 2014, είτε του 2015 με τη μόνη ουσιαστική διαφορά να είναι οι αλλαγές στο Grid, με το μενού να αποτελείται από το κλασσικό Championship Mode το οποίο τοποθετεί τον παίκτη στη θέση ενός εκ των επίσημων οδηγών του Grid για την διεκδίκηση του πρωταθλήματος, το Pro Season, το οποίο αποτελεί ένα hardcore Championship Mode χωρίς τη χρήση βοηθημάτων, οπτικών και οδηγικών, και αποκλειστική χρήση του Cockpit View, το Quick Race το οποίο αφορά επιμέρους αγώνες, το Τime Trial το οποίο αφορά την επίτευξη των ταχύτερων γύρων, το Multiplayer και το My F1, τα Options του παιχνιδιού.

Τα modes του παιχνιδιού είναι “ κλασσικά” για racing game με την έλλειψη ενός Career Mode όπου ο παίκτης μπορεί να φτιάξει και να εξελίξει τον δικό του οδηγό να είναι αισθητή καθώς υπήρχε σε παλαιότερα παιχνίδια της σειράς, όπως και ένα προσωπικό αγαπημένο, το Classic Mode, μέσω του οποίου ο παίκτης είχε τη δυνατότητα να οδηγήσει ιστορικά μονοθέσια από παλαιότερες εποχές.

Με την έναρξη ενός πρωταθλήματος ζητείται από τον παίκτη να ορίσει κάποια πράγματα, όπως είναι η διάρκεια των δοκιμαστικών και των κατατακτήριων ορίζοντας τη χρονική τους διάρκεια με τη διάρκεια του αγώνα να ρυθμίζεται με ποσοστά επί των γύρων, με ελάχιστο όριο το 25% (13-16 γύροι, ανάλογα την πίστα). Κάτι τέτοιο ξεφεύγει από τη λογική “λίγοι γύροι-πολλοί αγώνες” και ζητά την αφοσίωση του παίκτη με το εκάστοτε Event και να το απολαύσει ακριβώς όπως ένα αγωνιστικό τριήμερο, με την προσθήκη της τηλεοπτικής κάλυψης πριν και κατά τη διάρκεια του τριημέρου να συνεισφέρει στην επίτευξη αυτής της ατμόσφαιρας.

Στον τεχνικό τομέα το παιχνίδι ικανοποιεί, με τα γραφικά να είναι καλά χωρίς ωστόσο να είναι αντάξια των προσδοκιών με την καινούρια, EGOEngine τηςCodemasters, να μη δείχνει τις πλήρεις δυνατότητές της στην εκ νέου δημιουργία μίας πλατφόρμας γραφικών για την τωρινή γενιά, αλλά να αναπαράγει “αναβαθμισμένα” γραφικά της προηγούμενης γενιάς. Η ανάλυση φτάνει τα 1080p με τα καρέ να κυμαίνονται ανάμεσα στα 50 με 60, τα οποία προσφέρουν σταθερό και ομαλό ρυθμό στο gameplay.

Η δουλειά που έχει γίνει στο σχεδιασμό των μονοθέσιων ικανοποιεί και τους πιο απαιτητικούς με λεπτομερέστατα μοντέλα, κάτι το οποίο ισχύει και για τους οδηγούς οι οποίοι αποτελούν ευχάριστη έκπληξη με τη λεπτομέρεια που υπάρχει στο πρόσωπό τους. Το υπόλοιπο περιβάλλον εντός και εκτός πίστας είναι επίσης καλοσχεδιασμένο με αρκετό βάθος και πλούσια στοιχεία. Ο ήχος των μονοθέσιων είναι ρεαλιστικός, (με τον ήχο των πραγματικών μονοθέσιων να είναι ασχολίαστος), αλλά και τον περιβάλλοντα ήχο να έχει στοιχεία ρεαλισμού όπως είναι η ενδοεπικοινωνία με τον μηχανικό στα pits ή τον ήχο του αέρα κατά την επιτάχυνση και την επιβράδυνση.

Το Gameplay είναι το δυνατό χαρτί του τίτλου καθώς η αίσθηση της ταχύτητας είναι εξαιρετική και αποτελεί μία μίξη της ρεαλιστικής πλευράς της οδήγησης με την τηλεοπτική οπτική γωνία που έχουν οι περισσότεροι. Ο χειρισμός είναι απλός με πολύ καλή μετάφραση των κινήσεων του χειριστηρίου και το εύρος του ικανοποιεί από τους πιο αρχάριους παίκτες οι οποίοι θέλουν έναν απλοϊκό και ξεκούραστο τρόπο παιχνιδιού, μέχρι τους μυημένους. Racing οι οποίοι θέλουν όσο το δυνατόν πιο ωμή και ρεαλιστική εμπειρία οδήγησης κάτι το οποίο γίνεται με τη ρύθμιση μέσω των Driving Assists όπως είναι το Traction control και το Braking Assist.

Οι κάμερες που χρησιμοποιεί το παιχνίδι είναι εξαιρετικές, με προσωπική αγαπημένη την τηλεοπτική κάμερα η οποία πέραν της πιστής απεικόνισης της δράσης έχει μεγάλο οπτικό πεδίο για τον επαρκή έλεγχο του οχήματος. Όσον αφορά τις ρυθμίσεις του μονοθέσιου λαμβάνοντας υπόψιν τη δυσκολία που έχει η Codemasters στις εκτεταμένες μετρήσεις που χρειάζονται για τη ρεαλιστική καταγραφή της οδηγικής συμπεριφοράς των μονοθέσιων, παρέχεται ένα βασικό μοντέλο ρυθμίσεων το οποίο σε γενικές γραμμές ικανοποιεί, αλλά μπορεί να δυσαρεστήσει αυτούς που θέλουν πλήρη παραμετροποίηση και επιζητούν αυθεντικότητα στη συμπεριφορά του μονοθέσιου.

Τα καιρικά φαινόμενα του παιχνιδιού πέραν της καλής τους σχεδίασης, επηρεάζουν ουσιαστικά τον αγώνα και τις πίστες, οι οποίες είναι λεπτομερέστατες με όλα τα εκάστοτε χαρακτηριστικά και αλλαγές στη μορφολογία τους να παίζουν ρόλο στην επιλογή της στρατηγικής αγώνα. Όμως μέσα στο καλό gameplay κάποια μικροπροβλήματα όπως στην ΑΙ του παιχνιδιού οι οποία πολλές φορές παρουσιάζει προβλήματα διαχείρισης του μεγάλου αριθμού των μονοθέσιων, κάτι το οποίο γίνεται αισθητό π.χ. στην περίπτωση ενός ατυχήματος κατά την εκκίνηση, ενώ ορισμένες φορές παρουσιάζει το “rubber band effect”, το οποίο μεταφράζεται στο ότι τα μονοθέσια που ελέγχονται από τον υπολογιστή θα φτάσουν το μονοθέσιο του παίκτη ακόμη και αν υπάρχει μία μεγάλη διαφορά μεταξύ τους.

Ένα ακόμη στοιχείο του παιχνιδιού το οποίο παρουσιάζει προβλήματα είναι το collision detection, το οποίο πολλές φορές δεν ανιχνεύει τυχόν μικρο-συγκρούσεις και σε περίπτωση δημιουργίας θραυσμάτων από κάποια σύγκρουση, αυτά “επιπλέουν” στην πίστα χωρίς να έχουν κάποιο φυσικό βάρος στο χώρο. Δυστυχώς τα μεγαλύτερα προβλήματα του τίτλου αντιμετωπίζονται στο Multiplayer. Η έλλειψη Local Multiplayer είναι μία μεγάλη παράλειψη καθώς το παιχνίδι με τη δομή που έχει θα μπορούσε άνετα να υποστηρίξει ένα split-screen mode.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα, όμως, ήταν η δυσκολία εύρεσης ενός online session, κυρίως λόγω του μικρού αριθμού παικτών, αλλά και άλλων προβλημάτων όπως ήταν η μεγάλη διάρκεια εύρεσης κάποιου session ώστε σε ορισμένες περιπτώσεις να ακυρώνεται βάσει χρονικού ορίου, είτε όταν έβρισκε ένα event αμέσως εμφάνιζε μήνυμα ότι δεν ήταν πλέον διαθέσιμο.

Όσες φορές κατάφερα να μπω σε κάποιο session η ροή του παιχνιδιού ήταν βέβαια πολύ καλή, χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα στη διαχείριση των παικτών (διακοπές στη σύνδεση, αποχώρηση παίκτη) με ένα θετικό να είναι η δυνατότητα παιξίματος των single player επιπέδων του παιχνιδιού όσο διαρκεί η εύρεση κάποιου online session, χωρίς να υπάρχει “άπραγη” αναμονή.