MediEvil Review – Όταν το vintage ξαναγίνεται μοντέρνο

Όσο και να ψάξει κανείς, μάλλον είναι κάπως δύσκολο να βρεθεί εκεί έξω κάποιος gamer που βίωσε την εποχή του πρώτου PlayStation και δεν γνωρίζει το MediEvil. Η περιπέτεια του πιο γκαντέμη ίσως ήρωα στην ιστορία των βιντεοπαιχνιδιών, Sir Daniel Fortesque, αγαπήθηκε δικαίως όσο λίγα παιχνίδια της τότε γενιάς. Το MediEvil, ένα action-adventure hack 'n' slash από το SCE Cambridge Studio, έκανε ιδιαίτερη εντύπωση με το στυλ και το χιούμορ του, ενώ η παραμυθένια αλά Tim Barton αισθητική, το απίθανο για τα δεδομένα της εποχής gameplay και η φανταστική του μουσική επένδυση, του εξασφάλισε μια από τις top θέσεις ανάμεσα στο «Hall of Heroes» των τίτλων του PlayStation, όπως επίσης και μια ξεχωριστή θέση στη καρδιά μας.  

Το MediEvil ξεκίνησε να αναπτύσσεται το 1995. Μια μεταβατική περίοδος, όπου τα περισσότερα studio έκαναν το άλμα από τα 2D στα 3D παιχνίδια. H Millennium Interactive -ένα μικρό Βρετανικό στούντιο-, θέλοντας να μεταβεί κι εκείνη στην 3D εποχή, ξεκίνησε τη δημιουργία του παιχνιδιού, το οποίο είχε αρχικά την ονομασία «Dead Man Dan». Όταν όμως ήρθαν στην επιφάνεια οικονομικής φύσης προβλήματα, η Sony εντυπωσιασμένη από ένα demo που είχε δει προχώρησε το 1997 σε αγορά του στούντιο, μετονομάζοντάς το σε SCE Cambridge Studio. Έτσι η ιδέα της ιστορίας, καθώς και του ίδιου του χαρακτήρα Sir Daniel Fortesque, άρχισε να παίρνει ζωή.

Όπως είχε δηλώσει ο δημιουργός Chris Sorrell, το MediEvil ήταν τεράστια πρόκληση για την ομάδα (όπως άλλωστε για τους περισσότερους developers εκείνη τη χρονική περίοδο), γιατί ήταν εντελώς άπειροι στην κατασκευή 3D παιχνιδιών. Χρειάστηκε μάλιστα να παίξουν αρκετά από τα πρώτα 3D platform παιχνίδια κονσόλας, όπως τα Tomb Raider, Crash Bandicoot και Super Mario 64, για να βοηθηθούν και να είναι σε θέση να καταλάβουν πως λειτουργούν. Η πίεση του χρόνου όμως και η απειρία τους στον τεχνικό τομέα φάνηκε στο τελικό προϊόν, αντανακλώντας στον άτσαλο χειρισμό της κάμερας και συνεπώς στον έλεγχο του χαρακτήρα, γεγονός που ορισμένες φορές οδηγούσε σε σύγχυση και εκνευρισμό.

Εύλογα ήταν κάτι που δεν πέρασε απαρατήρητο, αφού αρκετά μέσα το έκριναν. Παρ' όλα αυτά, ειδικά αν αναλογιστούμε ότι δεν είχαν καμία άλλη βοήθεια από την Sony πλην της χρηματικής, το αποτέλεσμα του MediEvil πρακτικά ήταν άθλος. Ακόμα και μεγάλα ονόματα της εποχής άλλωστε, με αρκετά μεγαλύτερο budget απ’ ότι οι Βρετανοί, είχαν τις δικές τους ελλείψεις. Το παιχνίδι ωστόσο παρά τις τεχνικές του αδυναμίες τα πήγε εξαιρετικά, αφού το μεγαλύτερο μέρος των κριτών και των παικτών επαίνεσαν το στιλ του, το χιούμορ, την παραμυθένια αίσθηση και συνεπώς τη διασκέδαση που πρόσφερε.

Μετά από ένα sequel στο PlayStation και ένα μέτριο re-imagining του πρώτου στο PSP, το MediEvil επιστρέφει ξανά 21 χρόνια μετά, κάνοντας τη νοσταλγία να χτυπά κόκκινο και πραγματικότητα την επιθυμία αρκετών παικτών που έκαναν στα 90’s τα πρώτα τους gaming βήματα. Υπεύθυνη για το remake είναι η Other Ocean. Πρόκειται για studio το οποίο στο παρελθόν έχει προσφέρει το ιδιαίτερο indie game του Xbox One #IDARB, καθώς και πλήθος μεταφορών δημοφιλών franchises σε διάφορες κονσόλες και mobile συσκευές.

Όπως πολλάκις έχει δηλώσει ο executive producer του παιχνιδιού, Jeff Nachbauer, το studio έχει κρατήσει αρκετά στοιχεία του πρωτότυπου τίτλου ανέπαφα, ενώ παράλληλα έχει επεξεργαστεί ή προσθέσει κάποιες μικρές λεπτομέρειες που ήταν απαραίτητες στον εκμοντερνισμό του. Σαφώς, στόχος της είναι να ξυπνήσει για άλλη μια φορά τις όμορφες αναμνήσεις μας. Έτσι, μετά τον Crash, τον Spyro, τον Leon και την Claire, ο Sir Daniel Fortesque έρχεται να συμπληρώσει τo ρου των αγαπημένων ηρώων που οι περισσότεροι γνωρίσαμε στο PlayStation και να αποδείξει πως το vintage, μπορεί να ξαναγίνει μοντέρνο. Τα κατάφερε άραγε;

Η ιστορία του MediEvil διαδραματίζεται το 1286 στον παραμυθένιο τόπο της Gallowmere. Ο μάγιστρος Zarok έχοντας ως στόχο να γίνει ο ισχυρότερος του βασιλείου εντρυφεί στην νεκρομαντεία, κάνοντας ανήθικα πειράματα. Όταν όμως ο βασιλιάς Peregrin ανακαλύπτει τι συμβαίνει, τον εξορίζει διαπαντός από την Gallowmere. Τότε, ο διαβολικός μάγος αποφασισμένος να τα παίξει όλα για όλα συνωμοτεί με τις σκοτεινές δυνάμεις, ώστε να καταλάβει το βασίλειο της Gallowmere, χρησιμοποιώντας έναν τρομερό στρατό από απέθαντους. Ο θρύλος λέει ότι ο πρωταθλητής του βασιλιά, Sir Daniel Fortesque, οδήγησε το βασιλικό στρατό στη νίκη, σκοτώνοντας το μάγο πριν υποκύψει στα θανάσιμα τραύματά του.

Η πραγματικότητα βέβαια είναι λίγο διαφορετική, καθώς ο Dan ήταν το πρώτο θύμα που έπεσε από το πρώτο μάλιστα βέλος που ρίχτηκε στο πεδίο της μάχης. Ο βασιλιάς ωστόσο, για να κρύψει την ντροπή, ανακήρυξε τον Dan «ήρωα της Gallowmere», κουκουλώνοντας την ιστορία. Ο Zarok τράπηκε σε φυγή σε άγνωστη κατεύθυνση, για να επιστρέψει 100 χρόνια αργότερα, ορκισμένος να πάρει εκδίκηση και να εκπληρώσει μια και καλή τα κακόβουλα σχέδιά του. Έτσι, διεισδύει στην σκοτεινή μαγεία περισσότερο, εξαπολύοντας ένα ισχυρό ξόρκι πάνω από την Gallowmere, βυθίζοντας το βασίλειο στο αιώνιο σκότος, ξυπνώντας παράλληλα τον απέθαντο στρατό του και κλέβοντας τις ψυχές των ζωντανών. Άθελά του όμως ο Daniel επανέρχεται κι αυτός στη ζωή, κερδίζοντας έτσι μια δεύτερη ευκαιρία να αντιμετωπίσει αληθινά αυτή τη φορά τον μάγο και να κερδίσει επάξια την θέση του στο Hall of Heroes, σώζοντας τον βασίλειο.

Η Other Ocean πολύ σοφά έμεινε πιστή στο σενάριο του πρωτότυπου παιχνιδιού, προσθέτοντας μόνο κάποια μικρά μυστικά που είχαν παραληφθεί εξαιτίας του χρονικού περιορισμού. Πέρα από το ρίγος της συγκίνησης που θα βιώσετε οι βετεράνοι, μόλις πατήσετε το πόδι σας στο πρώτο κιόλας επίπεδο του νεκροταφείου, θα νιώσετε είτε είχατε παίξει το παιχνίδι το ‘98 είτε όχι, τη μοναδική αίσθηση ότι ζείτε σε ένα παραμύθι του Tim Barton. Η αίσθηση αυτή έχει μείνει ανεξίτηλη σε όλο το μήκος και πλάτος των επιπέδων, ενώ παράλληλα έγινε ομορφότερη και πιο παραμυθένια από ποτέ. Μέσα σε μερικά μόλις δευτερόλεπτα, το MediEvil έχει τη δυνατότητα να σε απορροφήσει στον μαγικό του κόσμο, κάνοντας πραγματικά να ξεχάσεις ότι υπάρχει γύρω σου.

Χωρίς πολλές φανφάρες, δύσκολα μενού και ακατανόητα abilities, το παιχνίδι μέσα από την απλότητα που χαρακτήριζε τους τίτλους της τότε εποχής, σε βάζει αμέσως στο κλίμα, αποπνέοντας την νοσταλγική αίσθηση των 90’s, ενώ παράλληλα σου δίνει την εντύπωση ενός μοντέρνου παιχνιδιού, αποδεικνύοντας πως όταν η βάση είναι ισχυρή κι έχει κίνητρο την αγνή διασκέδαση, μπορεί και πρέπει να έχει θέση στο 2019, χωρίς να νοιάζεται να ακολουθήσει political correct πρακτικές, microtransactions ή προμαγειρεμένες συνταγές.

Το MediEvil είναι μια hack-and-slash 3D combat περιπέτεια, η οποία επεκτείνεται σε ένα χάρτη 20 επιπέδων, τα οποία ξεκλειδώνουν ενώ παίζουμε. Ο Dan στη διάθεσή του έχει μια ικανοποιητική γκάμα από μεσαιωνικά όπλα όπως σπαθιά, βαλλίστρες, τσεκούρια, ακόντια, ασπίδες και τόξα. Όσο προχωράμε στο παιχνίδι τα όπλα αντικαθίστανται με πιο ισχυρά και αποκτούν διάφορες ιδιότητες, όπως το να γίνονται μαγικά (άρα και πιο δυνατά) κι όπως επίσης και διάφορες elemental ιδιότητες, όπως η ρίψη φωτιάς.

Εκτός όμως από τα όπλα, ο Dan θα έχει αργότερα πρόσβαση σε μαγείες, όπως η ρίψη κεραυνών και σε πανοπλίες, όπως για παράδειγμα στην πανοπλία του δράκου που τον κάνει άτρωτο στη φωτιά. Λύνοντας περιβαλλοντικούς και νοητικούς γρίφους ή εξερευνώντας μυστικές τοποθεσίες που υπάρχουν σχεδόν σε κάθε επίπεδο, θα κερδίσει διάφορα αντικείμενα, με τα οποία θα μπορεί να επιστρέφει στις πίστες και με τη χρήση τους, να έχει πρόσβαση σε επιπλέον τοποθεσίες που πριν δεν είχε.

Δεν υπάρχει αναβάθμιση, ούτε level up. Ωστόσο, το παιχνίδι φροντίζει να σου δώσει επιλογές και να σου ξεκλειδώσει το κατάλληλο όπλο που χρειάζεται για την κάθε περίσταση, απαιτώντας μόνο να συγκεντρώσεις τις ψυχές των εχθρών σε ένα μαγικό κύπελλο. Παρ' όλα αυτά, κάθε άλλο παρά σε περιορίζει στη χρήση τους. Ο παίκτης έχει την ελευθερία να χρησιμοποιήσει ό,τι όπλο ή μαγεία έχει στη διάθεσή του. Φυσικά, η ασπίδα είναι ο καλύτερός μας φίλος στο παιχνίδι, καθώς αποκρούει κάθε είδους επίθεση. Η σωστή χρήση της έχει τη δυνατότητα να αποβεί σωτήρια σε κάθε περίσταση, είτε αυτή είναι η αντιμετώπιση κάποιου εχθρού είτε η προστασία από περιβαλλοντολογικές απειλές.

Στο τέλος του κάθε επιπέδου υπάρχει από ένα boss που χρειάζεται να ψάξουμε και να βρούμε τις αδυναμίες του προκειμένου να το νικήσουμε, μια πρακτική που ομολογούμενος είναι άκρως διασκεδαστική και σε παραπέμπει στη χρήση στρατηγικής προσέγγισης. Αν έχουμε καταφέρει να συγκεντρώσουμε στο 100% όλες τις ψυχές της κάθε πίστας, ο Dan επισκέπτεται αυτόματα το Hall of Heroes, όπου εκεί οι μεγαλύτεροι ήρωες της Gallowmere μας ανταμείβουν με νέα δυνατότερα όπλα και διάφορα καλούδια, όπως extra ζωές ή νομίσματα.

Σε κάθε πίστα υπάρχουν διάσπαρτες πηγές, με τις οποίες μπορούμε να αναπληρώσουμε τη χαμένη μας ενέργεια. Ωστόσο, δεν είναι απεριόριστες. Αν χάσουμε αρκετή ενέργεια και εξαντλήσουμε τις πηγές, τότε θα πρέπει να φτάσουμε στο τέλος του επιπέδου με όση ενέργεια έχουμε διαθέσιμη ή να βρούμε μπουκαλάκια μερικής αναπλήρωσης που υπάρχουν διάσπαρτα στην πίστα ή αφήνουν οι εχθροί. Αν χάσουμε, μιας και δεν υπάρχει ουσιαστικά checkpoint, θα πρέπει να επαναλάβουμε την πίστα απ’ την αρχή.

Παρ' όλα αυτά δεν υπάρχει λόγος να σας τρομάζει κάτι τέτοιο, γιατί τα επίπεδα δεν είναι τόσο τεράστια ώστε να σας προκαλέσει εκνευρισμό. Όσο αφορά τα νομίσματα, η χρησιμότητά τους έχει να κάνει με την ανταλλαγή στα διάφορα gargoyle vendors που υπάρχουν σε συγκεκριμένα σημεία του χάρτη ή στο Hall of Heroes, τα οποία πουλούν προμήθειες όπως τόξα ή αναπλήρωση μαγείας για τα όπλα και τις ασπίδες.

Σίγουρα, το remake κουβαλά τις αδυναμίες του αρχικού παιχνιδιού. Η Other Ocean μετέφερε το παιχνίδι στο 2019 χωρίς να αλλάξει ή να μεγαλώσει τα επίπεδα. Όταν είχε κυκλοφορήσει πίσω στο 1998, η αλήθεια είναι (κι’ αυτό το βλέπω τώρα) ότι αρκετά από τα προχωρημένα επίπεδα σου έδιναν την αίσθηση ότι θα μπορούσαν να είναι μεγαλύτερα. Δυστυχώς αυτό είναι παράγωγο της πίεσης χρόνου που είχε η ομάδα να τελειώσει στην ώρα του το παιχνίδι. Ας μην γελιόμαστε όμως, μπορεί τώρα να γκρινιάζουμε, να μετράμε λανθασμένα με χρονικό ζύγι τη διασκέδαση και γενικά να μην έχουμε πλέον τις ίδιες απαιτήσεις, όμως τότε ούτε το είχαμε παρατηρήσει, ούτε μας ένοιαζε, γιατί απλά περνούσαμε καλά παίζοντας.

Αν το παιχνίδι το είχε αναλάβει η ξανά η SCE Cambridge Studio (η οποία πλέον δεν υπάρχει μιας κι έxει απορροφηθεί από την Sony Worldwide Studios), σίγουρα θα ήθελα να έχει ολοκληρώσει και να έφτιαχνε το παιχνίδι όπως το είχε οραματιστεί, χωρίς πίεση χρόνου. Ακόμα κι έτσι όμως δεν μειώνει για κανένα λόγο την διασκέδαση. Απλά σε κάνει να νιώθεις ότι θέλεις περισσότερο. Η μεγαλύτερη διαφορά σε σχέση με το παρελθόν είναι πως το remake είναι αρκετά πιο διασκεδαστικό κι αυτό χωρίς αμφιβολία το οφείλει στην ανανεωμένη του κάμερα.

Τα τελευταία χρόνια έχουμε εξοικειωθεί με τις αυτόματες κάμερες των βιντεοπαιχνιδιών που λίγο πολύ τοποθετούνται εκεί που πρέπει να είναι ή μας δίνουν τον έλεγχο να τις τοποθετήσουμε μόνοι μας. Η κάμερα στο αρχικό MediEvil ήταν το στοιχείο που δέχτηκε την περισσότερη αρνητική κριτική, μιας και ήταν άτσαλη και σε σημεία ενοχλητική. Πολλές φορές κρυβόταν πίσω από τοίχους ή κολλούσε πεισματικά σε σημεία που έχανες τον έλεγχο του χαρακτήρα. Η δύστροπη κάμερα όμως, ήταν προϊόν της εποχής της, αφού λίγο ως πολύ όλα τα πρώτα 3D παιχνίδια αντιμετώπιζαν παρόμοιο πρόβλημα. Ένα πρόβλημα που σαφώς ήταν πολύ δύσκολο έως ακατόρθωτο να λυθεί πριν 21 χρόνια.  

Η Other Ocean όμως, μετά από δυο δεκαετίες εξέλιξης και καινοτομίας είχε στην διάθεσή της όλη τη γνώση και την απαραίτητη τεχνολογία. Κράτησε την προοπτική, διόρθωσε την ομαλότητα της κάμερας και έφερε το παιχνίδι στο 2019, εξαλείφοντας σχεδόν όλα τα τεχνικά προβλήματα της εποχής. Και δεν σταμάτησε εκεί. Η προσθήκη της Dan Cam είναι το νέο ολοκαίνουργιο χαρακτηριστικό που εφαρμόζεται για πρώτη φορά σε MediEvil παιχνίδι. Με το πάτημα του L2 η κάμερα αλλάζει προοπτική κι έρχεται πίσω από τον ώμο του Dan.

Αυτό δίνει περισσότερη ελευθερία και καλύτερη οπτική όταν εμπλεκόμαστε σε μάχη ή θέλουμε να εξερευνήσουμε έναν χώρο. Παρόλο που προσωπικά δεν το χρησιμοποίησα σχεδόν καθόλου, μιας δεν ένιωσα την ανάγκη, θεωρώ πως το νέο χαρακτηριστικό θα το εκτιμήσουν εξίσου οι βετεράνοι και κυρίως οι νεότεροι παίκτες. Επιτέλους, το MediEvil απαλλάχθηκε από τους τεχνικούς του περιορισμούς. Η Other Ocean μεταχειρίστηκε με προσοχή το remake, σεβάστηκε το αρχικό υλικό και πρόσφερε ένα παιχνίδι που παρά τα χρόνια που κουβαλά, δείχνει φρέσκο και διασκεδαστικό όσο ποτέ.

Ο οπτικός τομέας επίσης είναι ομορφότερος από ποτέ. Τα πάντα έχουν εμπλουτιστεί με απίστευτη λεπτομέρεια κι έχουν γυαλιστεί ώστε να δείχνουν μοντέρνα. Οι φωτισμοί έχουν ανανεωθεί και παρόλο που το παιχνίδι δεν υποστηρίζει HDR, δείχνουν εκπληκτικοί. Η μόνη ένσταση που έχω είναι στα μοντέλα των χαρακτήρων. Όταν αυτά έρχονται κοντά στην κάμερα παρατηρείς ότι οι υφές τους δεν είναι τόσο λεπτομερείς όσο είναι στα περιβάλλοντα. Δεν είναι φυσικά κάτι που χαλά το συνολικό οπτικό αποτέλεσμα, όμως είναι μια λεπτομέρεια που προσωπικά θα ήθελα να έχει δοθεί λίγη περισσότερη προσοχή. Κάτι που επίσης γίνεται για πρώτη φορά, είναι πως το παιχνίδι έρχεται πλήρως εξελληνισμένο, υποστηρίζοντας τόσο Ελληνικό μενού και υπότιτλους, όσο και μεταγλώττιση.

Προσωπικά, μιας και ακόμα αντηχούν στο κεφάλι μου οι αυθεντικές φωνές του τίτλου, όταν δοκίμασα να παίξω με ελληνική μεταγλώττιση, οι φωνές των ηθοποιών μου φάνηκαν άλλοτε υπερβολικές και άλλοτε εντελώς άχρωμες, λες και διάβαζαν απλά ένα βιβλίο μπροστά τους. Όσα συγχαρητήρια κι αν δώσουμε στην Sony που μπαίνει στον κόπο να φέρει τα ελληνικά, νομίζω πως οι μόνοι που θα τα εκτιμήσουν πραγματικά είναι οι παίκτες μικρότερης ηλικίας. Επίσης, ένα μεγάλο αρνητικό είναι πως η γλώσσα του παιχνιδιού εξαρτάται από το ποια γλώσσα έχετε ορίσει ως κύρια στις ρυθμίσεις του PS4.

Αν επί παραδείγματι έχετε ρυθμίσει την κονσόλα σας στα ελληνικά, τότε στο μενού επιλογών του παιχνιδιού τα αγγλικά εξαφανίζονται. Αντίστροφα, αν έχετε ορίσει ως κύρια γλώσσα στις ρυθμίσεις του PS4 τα αγγλικά, εξαφανίζονται τα ελληνικά. Αυτό σημαίνει πως αν επιθυμείτε να παίξετε με αγγλικό ήχο και ελληνικούς υπότιτλους, δεν θα έχετε τη δυνατότητα. Με λίγα λόγια ή θα έχετε ελληνικό ήχο και ελληνικούς υπότιτλους ή θα έχετε αγγλικό ήχο και αγγλικούς υπότιτλους.

Τεχνικά, στις 15 περίπου ώρες που έκανα να δω τίτλους τέλους, δεν παρατήρησα κάποιο σημαντικό bug ή κάποια πτώση στα καρέ του παιχνιδιού. Τα πάντα έτρεχαν απροβλημάτιστα και ομαλά. Όσο αφορά τον ηχητικό τομέα, με εξαίρεση τις γραμμές διαλόγου του Sir Daniel Fortesque, όλοι οι υπόλοιποι διάλογοι μεταφέρθηκαν αυτούσιοι από τον αρχικό τίτλο. Αυτή τη φορά όμως τη φωνή του αφηγητή ανέλαβε η ηθοποιός Lani Minella, η οποία έχει προσφέρει την φωνή της σε παιχνίδια όπως τα Diablo & Diablo II, Fire Emblem, Darksiders, Starcraft II και God of War. Η  Other Ocean θέλοντας το soundtrack να παραμείνει πιστό στη gothic αισθητική του αρχικού παιχνιδιού, επανέφερε το δίδυμο Bob & Barn για να κάνει ξανά τα μαγικά του.