Φαίνεται πως η επιτυχία της συνταγής που χρησιμοποίησε η Telltale στα παιχνίδια της επηρέασε σε αρκετά μεγάλο βαθμό studio του χώρου, τα οποία άρχισαν σιγά-σιγά να την υιοθετούν και να την εφαρμόζουν στα παιχνίδια τους. Η Dontnod Entertainment είναι ένα Γαλλικό studio που δημιουργήθηκε το 2008 από μέλη που εργάστηκαν στην Ubisoft, EA και στην -πρώην πια- Criterion. Το 2013 κυκλοφόρησαν το πρώτο τους παιχνίδι, το “Remember Me”, το οποίο έλαβε μέτρια αποδοχή από κοινό και κριτικούς. Αυτό προφανώς επέφερε αλλαγή στη στρατηγική τους κι έτσι αποφάσισαν να ακολουθήσουν το μοντέλο του episodic interactive adventure που τόσο επιτυχημένα μας παρουσίασε η Telltale, προσθέτοντας και το ανάλογο δράμα που έχουμε βιώσει στα ιδιαίτερα παιχνίδια του ομοεθνή τους David Cage. Το αποτέλεσμα –και το στοίχημα αν θέλετε για το ίδιο το studio- είναι το episodic interactive drama graphic adventure που ακούει στο όνομα Life is Strange.
Η ιστορία του παιχνιδιού αφορά την Max Caulfield, μια έφηβη κοπέλα που επέστρεψε απ’ το Seattle όπου έμενε με την οικογένειά της τα τελευταία πέντε χρόνια, στην γενέτειρα πόλη της Arcadia Bay του Oregon, ως φοιτήτρια φωτογραφίας στη σχολή Blackwell Academy. Η Max είναι μια τυπική δεκαοκτάχρονη όπου σαν πρωτοετής προσπαθεί να εγκλιματιστεί στα νέα δεδομένα του φοιτητικού κόσμου, με όλες τις νεανικές ανησυχίες να την διακατέχουν, όπως το να κάνει νέες παρέες, να ξαναχτίσει σχέσεις με παλιούς φίλους που άφησε πίσω της, να επιλέξει τα μαθήματα που τις ταιριάζουν, να προσπαθήσει να προσεγγίσει τα δημοφιλή παιδιά του σχολείου, να υλοποιήσει τις ιδέες της στις εργασίες ώστε να την προσέξουν οι καθηγητές, να εμπλουτίσει το κοινωνικό της status στα social media κλπ. Όλα αυτά σε συνδυασμό με την ανάγνωση του ημερολογίου της στην αρχή του παιχνιδιού, μου φάνηκε σαν να μεταφέρθηκα πίσω στο χρόνο και έπαιζα σε επεισόδιο του Dawson's Creek! Ένα βήμα, δηλαδή, πριν κόψω τις φλέβες μου! Όμως οφείλω να ομολογήσω πως το παιχνίδι αποτυπώνει πιστά όλα αυτά τα κλισέ που όντος υφίστανται στα Αμερικάνικα σχολεία και γενικά στην Αμερικανική φοιτητική πραγματικότητα. Το παιχνίδι αρχίζει να αποκτά πραγματικά ενδιαφέρον όταν το υπερφυσικό στοιχείο κάνει την εμφάνισή του.
Η Max βιώνει μέσα στην τάξη ένα όραμα όπου η πόλη απειλείται από ένα θηριώδη ανεμοστρόβιλο, ενώ λίγο αργότερα ανακαλύπτει πως έχει τη δύναμη να χειραγωγεί τον χρόνο, γυρίζοντάς τον πίσω ή μπροστά σε μια ορισμένη χρονική στιγμή. Αυτή ακριβώς είναι και η πινελιά που βάζει η Dontnod Entertainment και δίνει στο gameplay του Life is Strange δική του ταυτότητα, κάνοντάς το να ξεχωρίζει από τους μέντορές του. Η Max, δηλαδή, έχει την ικανότητα να γυρίζει τον χρόνο πίσω ώστε να αλλάζει την ροή των διαλόγων, να λύνει μίνι γρίφους και να αποτρέπει ή να προκαλεί γεγονότα.
Φυσικά κάθε ενέργειά της έχει άμεσα ή μακροπρόθεσμα αντίκτυπο το οποίο εκείνη τη στιγμή μπορεί να φαίνεται ιδανικό ή ασήμαντο αλλά αργότερα μπορεί να γυρίσει εναντίον της. Γεγονός που μας βάζει σε πολύ δύσκολα και άβολα διλήμματα. Αυτό είναι κάτι που προσωπικά λάτρεψα στο παιχνίδι καθώς δεν είμαστε απλώς παρατηρητές μιας ιστορίας που ξετυλίγεται στην οθόνη μας αλλά οι πράξεις μας φαίνεται να έχουν πραγματικά αντίκτυπο στο μέλλον το οποίο προφανώς και θα δούμε στα επόμενα επεισόδια.
Επιπλέον ενδιαφέρον παρουσιάζει και το μυστήριο που αρχίζει και αποπνέει το παιχνίδι σχετικά με την εξαφάνιση μιας φοιτήτριας που οι περισσότεροι χαρακτήρες δείχνουν να γνωρίζουν, καθώς πρόκειται για μια εξαιρετικά όμορφη και δημοφιλή κοπέλα, όμως κανένας δε μπορεί να εξηγήσει το λόγο που εξαφανίστηκε. Αυτό μας κάνει να υποψιαζόμαστε τους πάντες. Μας δίνει την αίσθηση ότι κάτι κρύβουν, ίσως ένα μυστικό που κάθε πόλη κρατά κρυμμένο. Το παιχνίδι έχει ένα ελαφρύ άρωμα Alan Wake και Twin Peaks, που προσωπικά κάνει την φαντασία μου να οργιάζει σχετικά με το που μπορεί να εξελιχθεί το σενάριο. Μένει να δούμε που θα το πάει και η Dontnod Entertainment. Πάντως οι βάσεις που θέτει το studio στο πρώτο επεισόδιο είναι εξαιρετικά υποσχόμενες.
Ο οπτικός τομές δεν έχει να επιδείξει τίποτα ιδιαίτερο. Το Life is Strange χρησιμοποιεί την κουρασμένη πια Unreal Engine 3, αλλά πιστεύω σε τέτοιου είδους παιχνίδι τα γραφικά δεν είναι μείζονος σημασίας. Θα έπρεπε, όμως, να έχουν δείξει λίγη προσοχή παραπάνω στο lip sync γιατί ορισμένες στιγμές είναι τραγικό. Η απόδοση των διαλόγων από την άλλη πλευρά είναι αρκετά καλοί. Οι ηθοποιοί που επιλέχθηκαν έχουν εμπειρία από την συμμετοχή τους σε προηγούμενα παιχνίδια όπως η Hannah Telle (Max Caulfield) στο Murdered: Soul Suspect και η Ashly Burch (Chloe Price) στα Borderlands 2, Aliens: Colonial Marines και Saints Row: Gat Out of Hell.
Στον τομέα του ήχου θα έλεγα πως έχει γίνει αρκετά καλή δουλειά. Θεωρώ ότι η μουσική που επιλέγεται να πλαισιώσει ένα παιχνίδι έχει τη δύναμη να το απογειώσει. Πολύ παραπάνω δε, σε παιχνίδια που επικεντρώνονται στο συναίσθημα και στο story. Ο συνθέτης Jonathan Morali έχει αποτυπώσει άψογα στις νότες του το μυστήριο, την αγωνία, το άγχος και το φόβο του μέσου Αμερικανού teenager μέσω ενός εκπληκτικού μέχρι στιγμής soundtrack.
Ακολουθήστε το Unboxholics.com στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα για τεχνολογία, videogames, ταινίες και σειρές. Ακολουθήστε το Unboxholics.com σε Facebook, Twitter, Instagram, Spotify και TikTok.