The Crew - Review

Τα τελευταία δύο χρόνια η κατηγορία των racing games έχει εμπλουτιστεί από σημαντικές εμπειρίες τόσο με την εισαγωγή της σειράς Horizon στην αγορά αλλά και με συνέχειες γνωστών franchises όπως DiRT, GRID, Need for Speed και Forza Motorsport. Τη δική της πινελιά σε αυτό το genre αποφάσισε να δώσει και η Ubisoft με το The Crew. Οι εντυπώσεις που κατέγραψα στην πρώτη επαφή μου μαζί του δεν ήταν οι καλύτερες και σίγουρα με έκαναν να κρατάω μικρό καλάθι για το τελικό προϊόν. Ο Νοέμβριος για την Ubisoft χαρακτηρίστηκε από τα τεχνικά προβλήματα του Assassin’s Creed Unity και με το The Crew να είναι ο αμέσως επόμενος και ο τελευταίος τίτλος της γαλλικής εταιρίας για το 2014, η συνολική παρουσία του στον Τύπο και στους καταναλωτές δέχτηκε ένα μικρό πλήγμα, ιδιαίτερα μετά από την άρνηση αποστολής review αντιτύπων πριν την κυκλοφορία του. Έτσι, μετά από αρκετές ώρες στους δρόμους των ΗΠΑ ας δούμε τι έχει να προσφέρει το The Crew.

Το μεγαλύτερο ποσοστό των developers σπάνια ενσωματώνουν σενάριο σε έναν racing τίτλο. Η επιλογή της Ubisoft να προχωρήσει σε μία τέτοια απόφαση προέρχεται από το μεγάλο και αχανή ψηφιακό κόσμο του The Crew, θέλοντας να δώσει μία δικαιολογία για το ταξίδι των παικτών στις διάφορες πολιτείες της Βόρειας Αμερικής. Λαμβάνοντας μεγάλη επιρροή από την ιστορία του Need for Speed Carbon, οι παίκτες παίρνουν τον ρόλο του Alex, ο οποίος κατηγορείται άδικα για τη δολοφονία του αδερφού του λόγω ενός διεφθαρμένου αστυνομικού. Το FBI ανακαλύπτει την αλήθεια πίσω από τη δολοφονία και έτσι ζητάει από τον Alex να συνεργαστεί μαζί του. Οι παίκτες θα ταξιδέψουν σε έξι βασικές πόλεις των ΗΠΑ (New York, Chicago, Detroit, Miami, Las Vegas και Los Angeles) στην προσπάθειά τους να ανεβούν στην ιεραρχία των διάφορων συμμοριών μέσα από παράνομους αγώνες αυτοκινήτων. Αναμενόμενα, το σενάριο είναι γεμάτο κλισέ και λειτουργεί ως μία απλή δικαιολογία για το γενικότερο παρουσιαστικό του παιχνιδιού και τις αποστολές που θα ολοκληρώσει ο παίκτης στη συνέχεια. Το game design του The Crew είναι βασισμένο στη συνεχής αναβάθμιση των αυτοκινήτων που είχα τη δυνατότητα να αγοράσω μέσα από τους cars dealers της κάθε πολιτείας. Πάνω σε αυτό ακριβώς το στοιχείο είναι θεμελιωμένος ο τρόπος με τον οποίο αποφάσισαν οι developers να κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον των παικτών. 

Προσωπικά, μετά από αρκετές ώρες ενασχόλησης μου με το The Crew, δεν ένιωσα πως μου δόθηκε ποτέ κάποιο πραγματικό κίνητρο για να μπω στη διαδικασία να ψάξω άλλους παίκτες για να ολοκληρώσω τις αποστολές. Και όταν το έκανα, κατάλαβα πως δεν μου χάριζε απολύτως τίποτα και ούτε γέμιζε όμορφα την εμπειρία μου. Κατάλαβα, επίσης, πως οι αναβαθμίσεις που έκανα δεν αντικατοπτρίζονταν πλήρως διότι η αίσθηση ταχύτητας στο The Crew δεν έχει υλοποιηθεί σωστά. Ειτε ταξίδευα με 150χλμ την ώρα, είτε 250χλμ, η διαφορά στην ταχύτητα δεν ήταν εύκολα αντιληπτή. Τα πράγματα βελτιώθηκαν όταν χρησιμοποίησα την interior camera από το cockpit, αλλά αυτό δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση ελαφρυντικό.

Από την πρώτη στιγμή που είδα το customization trailer του The Crew, σκέφτηκα πως οι διαθέσιμες επιλογές τροποποίησης θα μείωναν σε μεγάλο βαθμό την τεράστια επιθυμία που έχω για την κυκλοφορία του Need for Speed Underground 3. Η επιλογή της Ubisoft να αφοσιώσει τους πόρους της αλλού είναι εμφανής και εδώ, καθώς οι επιλογές είναι λίγες. Το ίδιο ισχύει και για τη συλλογή αυτοκινήτων του τίτλου. Εφόσον μιλάμε για ένα racing game με MMO χαρακτήρα, θεωρώ πως οι επιλογές θα έπρεπε να είναι περισσότερες. Όπως καταλαβαίνετε, κάποιος θα πρέπει να ψάξει αρκετά βαθιά για να βρει την πραγματική ιπποδύναμη του The Crew, και όταν το κάνει τότε θα τη βρει στο τεράστιο κόσμο του. Η καλύτερη ένδειξη του μεγάλου μεγέθους του κόσμου που σχεδίασε η Ubisoft είναι το ταξίδι που έκανα από το Detroit στο Las Vegas, το οποίο μου πήρε πάνω από 25 λεπτά. Η δουλειά της Ubisoft στο συγκεκριμένο κομμάτι είναι άξια προσοχής και η υλοποίηση της απεικόνισης των ΗΠΑ έχει γίνει με σεβασμό προς την ατμόσφαιρα και το κλίμα της Βόρειας Αμερικής.

Καθόλη τη διάρκεια ενασχόλησής μου με το The Crew, έλαβα μέρος σε αγώνες, κατέστρεψα τα αυτοκίνητα αφεντικών διαφόρων συμμοριών, ολοκλήρωσα skills και challenges και απέφυγα αρκετές φορές την αστυνομία. Μία από τις προϋποθέσεις των αποστολών ήταν η απόκτηση της πρώτης θέσης, κάτι το οποίο δε βρήκα ενοχλητικό, ενώ η ολοκλήρωση του παιχνιδιού μπορεί να πραγματοποιηθεί και με το αυτοκίνητο που επιλέξατε εξαρχής λόγω του συστήματος προόδου.  Αν κάποιος παραλείψει τα challenges και τα skill activities του The Crew, τότε θα χρειαστεί περίπου 20 ώρες για να ολοκληρώσει τις αποστολές της ιστορίας. Βέβαια, λόγω του ότι η κάθε αποστολή απαιτούσε να έχω φτάσει το αυτοκίνητό μου σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο, υπήρξαν στιγμές που αναγκάστηκα να προβώ σε grinding, δηλαδή να κάνω κάποια από τα skill activities. Όταν ένα παιχνίδι σε αναγκάζει να κάνεις κάτι το οποίο δε θέλεις τη δεδομένη στιγμή, τότε καταλαβαίνεις πως υπάρχει σχεδιαστικό πρόβλημα. Τα skill activities και τα challenges στο μεγαλύτερο μέρος τους, απαιτούσαν από μένα να πηδήξω τεράστια εμπόδια, να ακολουθήσω μία συγκεκριμένη γραμμή, να περάσω ανάμεσα ή μέσα από υποτιθέμενα εμπόδια και παρόλο που υπήρχαν leaderboards, τα βαρέθηκα αρκετά εύκολα.

Η μηχανή φυσικής (physics engine) και το collision detection σύστημα του The Crew αποτέλεσαν αιχμηρά αγκάθια στην εμπειρία μου. Οι λόγοι πολλοί αλλά ο κυριότερος είναι πως υπήρξαν πάρα πολλές στιγμές που συγκρούστηκα με άλλα αυτοκίνητα αλλά το collision detection system του παιχνιδιού δεν κατέγραψε την επαφή με αποτέλεσμα να συνεχίζω ακάθεκτος την πορεία μου. Συνεχίζοντας, ανέφερα τη μηχανή φυσικής διότι σε αρκετές περιπτώσεις η ανταπόκριση του αυτοκινήτου δεν ήταν η αναμενόμενη όταν συγκρουόμουν με συγκεκριμένα αντικείμενα. Για παράδειγμα, μου έτυχε να χτυπήσω σε ένα φανοστάτη και να μη πάθει απολύτως τίποτα το αυτοκίνητο αλλά στη συνέχεια να ντελαπάρει ολοκληρωτικά από μία μικρή πέτρα. Σε ότι αφορά στην οδήγηση, ένιωσα πως με κάθε αυτοκίνητο ανεξαρτήτως κατηγορίας ήταν αρκετά ανάλαφρη και ολισθηρή. Ακόμα και στην επιλογή ενός Hummer, το αυτοκίνητο σε κάθε στροφή “γλιστρούσε”. Παρόλο που το The Crew προσφέρει δύο διαφορετικές κατηγορίες χειρισμού, οι διαφορές περιορίζονται στη συμπεριφορά του αυτοκινήτου στις στροφές. Το Hardcore mode επιτρέπει ένα “κάπως” πιο στιβαρό gameplay, ενώ το sport είναι για τους λάτρεις του drifting.

Βρισκόμαστε ήδη ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία των PlayStation 4 και Xbox One. Κάθε φορά που εισέρχονται στην αγορά καινούργια συστήματα, οι απαιτήσεις του κοινού σχετικά με την τεχνική απόδοσή τους βρίσκονται στα ύψη. Δυστυχώς ή ευτυχώς, οι συγκεκριμένες απαιτήσεις δεν πέφτουν ποτέ και δεδομένου ότι έχει περάσει ένας χρόνος σημαίνει πως η οικειότητα των developers με τη τεχνολογία των συγκεκριμένων συστημάτων έχει βελτιωθεί. Δυστυχώς, αυτό δεν ισχύει στη περίπτωση του The Crew. Φυσικά, μιλάμε για ένα πραγματικά τεράστιο χάρτη και έτσι θα υπάρχουν συμβιβασμοί όσον αφορά τα γραφικά. Οι απαιτήσεις ενός gamer για τα γραφικά ενός racing τίτλου εν έτη 2014 είναι πολλές, ειδικά όταν στην αγορά υπάρχει το Forza Horizon 2 με το απίστευτα ρεαλιστικό σύστημα φωτισμού και το DriveClub με τα πανέμορφα καιρικά εφέ του. Οι χαμηλής ποιότητας υφές, το αισθητό aliasing και το όχι και τόσο λεπτομερές draw distance είναι τρία από τα πράγματα που κάνουν τα γραφικά του The Crew να δείχνουν ξεπερασμένα.

Όντας ένα open world racing παιχνίδι που προωθεί την οδήγηση με άλλους παίκτες, θα περίμενε κανείς πως ο online τομέας του θα ήταν αψεγάδιαστος. Δυστυχώς, οι προσπάθειές μου για εύρεση παικτών στα PVP lobbies του παιχνιδιού ήταν μάταιες, ενώ η τοποθέτηση παικτών στο session μου γινόταν σπάνια, το οποίο μου απέτρεπε να παίξω σε co-op mode τις αποστολές. Δε γνωρίζω που οφείλεται η έλλειψη παικτών αλλά το The Crew μαστίζεται από αυτό το πρόβλημα. Έτσι, δεν είχα την ευκαιρία να δοκιμάσω το PVP κομμάτι του παιχνιδιού όσες φορές και αν προσπάθησα να συνδεθώ σε κάποιο lobby. Ευτυχώς, κατάφερα να παίξω κάποιες co-op αποστολές στις οποίες το lag ήταν αισθητό. 

Μιας και αναφέρθηκα στο διαδικτυακό κομμάτι, συνάντησα κάτι ιδιαίτερα ανησυχητικό όταν προσπάθησα να ξεκινήσω το παιχνίδι χωρίς να είμαι συνδεδεμένος στο internet. Είναι κάτι το οποίο η Ubisoft είχε δηλώσει αλλά μου είχε διαφύγει. Το The Crew είναι ένας always-online τίτλος, κάτι που σημαίνει ότι για να παίξετε θα πρέπει να είστε πάντοτε συνδεδεμένοι στο διαδίκτυο. Μπορεί οι servers αυτή τη φορά να λειτουργούσαν τις περισσότερες φορές σε αντίθεση με τη beta, αλλά εφόσον μίλησα προηγουμένως για πλήρης έλλειψη παικτών, τότε η always-online φύση του The Crew καταλήγει να μην προσφέρει απολύτως τίποτα.