Dragon Age: Inquisition - Review

Η BioWare είναι ευρέως γνωστή και αγαπητή στο gaming κοινό για τους εξαιρετικούς RPG τίτλους που έχει προσφέρει στο παρελθόν. Αυτό που την κάνει να ξεχωρίζει, όμως, από τον ανταγωνισμό δεν είναι μόνο ότι δημιουργεί άρτιους, ως προς το gameplay, τίτλους, αλλά τους εμπλουτίζει με ένα βαθύ σενάριο πλαισιωμένο με χαρακτήρες πιο ανθρώπινους απ’ ότι έχουμε συνηθίσει σε άλλα RPG παιχνίδια. Μπορεί αφενός το σενάριο να είναι κοινότοπο στα περισσότερα παιχνίδια αυτού του είδους, αλλά αυτό που έχει σημασία είναι η απόδοση και ως «story teller» η BioWare θριαμβεύει. Το συστατικό της επιτυχίας της είναι ότι οι χαρακτήρες των παιχνιδιών της δεν είναι απλά κάποιοι τύποι που σέρνεις μαζί σου και σε βοηθούν στις μάχες. Ο κάθε ένας έχει τις δικές του ανησυχίες, φοβίες και όνειρα σε βαθμό που όσο συναναστρέφεσαι μαζί τους, τόσο σε κάνουν να νοιάζεσαι γι’ αυτούς. Έχουμε συνηθίσει να δίνουμε έμφαση στους RPG μηχανισμούς, κρίνοντας έτσι θετικά ή αρνητικά, ένα ολόκληρο παιχνίδι,  ξεχνώντας την ίδια του την υπόσταση: ότι είναι παιχνίδι ρόλων. Και ως παιχνίδια ρόλων οφείλουν να έχουν πλούσιο σενάριο και ενδιαφέροντες χαρακτήρες, ούτως ώστε το σύνολο αυτό να καταφέρει και να κρατήσει τον παίκτη στο πολύωρο ταξίδι που απαιτείται. Ειδάλλως όσο καλούς μηχανισμούς και να έχει αναμενόμενα θα καταντήσει βαρετό και κατά πάσα πιθανότητα δε θα δει ποτέ τους τίτλους τέλους.

Το Dragon Age Origins ήταν ένα παιχνίδι που άφησε τη σφραγίδα του στην προηγούμενη γενιά ως ένα απ’ τα καλύτερα RPG των τελευταίων ετών. Πλούσιο lore, τρομερό feeling, απίθανοι χαρακτήρες (Alistair, Oghren), άψογα ισορροπημένοι διάλογοι, πότε σοβαροί, πότε δραματικοί, πότε χιουμοριστικοί, υπέροχο soundtrack εποχής και, τέλος, εξαιρετική αφήγηση και σενάριο. Δυο χρόνια μετά κυκλοφόρησε το Dragon Age II το οποίο απογοήτευσε, καθώς υστερούσε σε όλα τα σημεία που είχαν αναδείξει το Origins. Είναι φανερό ότι η εκδότρια εταιρία πίεσε την BioWare να βγάλει ένα παιχνίδι στην αγορά το οποίο ήταν ημιτελές κι αυτό φάνηκε απ’ το μικρό του χάρτη που ανακυκλωνόταν συνεχώς στις ίδιες περιοχές και στη μικρή του διάρκεια. Η BioWare, ευτυχώς, είναι μια εταιρία που ακούει το κοινό της –δε χρειάζεται να σας θυμίσω την περίπτωση του Mass Effect 3- και δέχεται την κριτική. Η ίδια παραδέχτηκε το λάθος της ζητώντας συγνώμη απ’ τους fans, δίνοντας την υπόσχεση ότι στο επόμενο Dragon Age θα λάβει υπόψη της σοβαρά τα παράπονα του κόσμου και θα βάλει τα δυνατά της για το καλύτερο. Έτσι, φτάσαμε στο Dragon Age: Inquisition, ένα παιχνίδι που εδώ και καιρό έχει στρέψει τα βλέμματα της βιομηχανίας προς το μέρος του. Καταφέρνει άραγε να επαναφέρει τη σειρά στα υψηλά standards που είχε θέσει το Origins;

Το παιχνίδι ξεκινάει λίγο μετά τα γεγονότα του Dragon Age II. Κρίση έχει ξεσπάσει στο βασίλειο της Orlais  για τη διεκδίκηση του θρόνου, μεταξύ των πιστών της κυβερνούσας αυτοκράτειρας Celene και μιας κάστας ευγενών με επικεφαλής το ξάδερφό της Duke Gaspard. Παράλληλα, με αφορμή των όσων συνέβησαν στο προηγούμενο παιχνίδι, η διαμάχη ανάμεσα στους μάγους και στους Templars, έχει εξελιχθεί σε εμφύλιο πόλεμο και βρίσκεται εκτός ελέγχου. Η επικεφαλής του Chantry Holy Justinia μεσολαβεί συγκεντρώνοντας στο Temple of Sacred Ashes, τους αρχηγούς των δυο αντιμαχόμενων παρατάξεων, πιέζοντας για ειρήνη μέσω διπλωματικής λύσης, κάτι που πάει εντελώς στραβά καθώς μια τεράστια έκρηξη ισοπεδώνει τον ναό σκοτώνοντας όλους όσους ήταν μέσα συμπεριλαμβανομένων των αρχηγών των δυο παρατάξεων και την κεφαλή του Chantry, Holy Justinia. Η έκρηξη δημιουργεί στον ουρανό ένα τεράστιο μυστήριο ρήγμα, καθώς και διάφορα άλλα μικρότερα σε όλες της περιοχές της Theda, μέσα από τα οποία ξεπηδούν δαίμονες.

Ο μόνος επιζών είναι ο ήρωάς μας, στου οποίου το χέρι εμφανίζεται ένα σημάδι που είναι ικανό να κλείνει τα ρήγματα αυτά. Ο χαρακτήρας δεν έχει καμία ανάμνηση, ούτε για το πως το σημάδι βρέθηκε στο χέρι του, ούτε για το τι συνέβη πριν την έκρηξη. Η Cassandra -επικεφαλής του μυστικού τάγματος Seekers of Truth το οποίο κρατάει σε τάξη και παρεμβαίνει για λογαριασμό του Chantry εκεί που οι Templars αποτυγχάνουν-  μπροστά στο επικείμενο χάος παίρνει γρήγορα την απόφαση να αναγεννήσει το τάγμα Inquisition. Ο ήρωάς μας, λόγω του σημαδιού στο χέρι του, γίνεται σύμβολο πίστης του κόσμου, ο οποίος πιστεύει πως είναι ο εκλεκτός της Θεότητας Andraste που θα επαναφέρει την τάξη και θα βγάλει την Theda από αυτή τη κρίση.

Όσοι αναρωτιέστε πως θα περάσετε τα saves σας απ’ τις παλιές σας κονσόλες στις καινούργιες, δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείτε. Η BioWare έχει μεριμνήσει τόσο για εσάς, όσο και γι’ αυτούς που δεν έχουν παίξει τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς. Το Dragon Age Keep είναι μια δωρεάν online εφαρμογή όπου με τον Origin λογαριασμό σας μπορείτε να συνδέσετε τις παλιές σας κονσόλες ή το PC και να εισαγάγετε τις επιλογές που είχατε κάνει, μέσα από ένα πολύ όμορφο interactive video (κάτι παραπλήσιο με το interactive comic video Genesis του Mass Effect 2). Μπορείτε να μάθετε για όλα τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στα προηγούμενα παιχνίδια και να επιλέξετε ή να τροποποιήσετε τη ροή των γεγονότων ανά πάσα στιγμή. Έχετε την δυνατότητα να δημιουργήσετε εννιά διαφορετικά saves και να τα κάνετε import στο Inquisition.

Στο παιχνίδι ως προς το character creation, υπάρχουν διαθέσιμες τέσσερις φυλές: Human, Elf, Dwarf, Qunari και τρεις κλάσεις: Mage, Warrior και Rogue. Μπορείτε να παίξετε με τον default character ή να τον τροποποιήσετε όπως εσείς θέλετε μέσα από μια ικανοποιητική γκάμα facial επιλογών. Αυτό, όμως, που είναι πραγματικά αξιομνημόνευτο είναι το crafting system. Φυσικά και βρίσκετε έτοιμα όπλα και armor, αλλά αυτά που έχετε τη δυνατότητα να δημιουργήσετε μπορεί να ξεπεράσουν κατά πολύ τα έτοιμα που θα ανακαλύψετε ή θα αγοράσετε από τα μαγαζιά. Αυτό θα εξαρτηθεί από τα schematics και τα υλικά –πετρώματα, φυτά, υφάσματα- που θα βρίσκετε διάσπαρτα στο χάρτη ή από διάφορες δευτερεύουσες αποστολές. Πραγματικά πέρασα πάρα πολλές ευχάριστες ώρες στο να κάνω πειράματα και να φτιάξω όπλο και στολή για το χαρακτήρα και τους συντρόφους μου, αλλά το αποτέλεσμα άξιζε κάθε φορά. Επιβάλλεται να έχουμε όπλα με διαφορετικές δυνάμεις γιατί οι αδυναμίες και οι αντοχές των αντιπάλων διαφέρουν, οπότε καλό είναι να έχετε από ένα όπλο για κάθε περίσταση. Είναι συναρπαστικό το αίσθημα της δημιουργίας ειδικά όταν υπάρχει νόημα και γνωρίζεις ότι η περιπλάνηση στο χάρτη και η συγκομιδή των υλικών θα έχει πραγματικά αποτέλεσμα. Επιπλέον μπορούμε να τροποποιήσουμε τα όπλα και τις στολές που βρήκαμε ή φτιάξαμε, προσθέτοντας καλύτερα parts στο όπλο ή γάντια και μπότες στο σύνολο της στολής. Πραγματικά είχα να δω ένα τόσο καλό crafting σύστημα από την εποχή του Baldur’s Gate: Dark Alliance. Επίσης μπορείτε να φτιάξετε ή να αναβαθμίσετε potions, tonics και grenades.

Στο ταξίδι αυτό δεν θα είσαστε μόνοι, εκτός από τους εννέα χαρακτήρες που θα γνωρίσετε και θα επιστρατεύσετε για το σκοπό σας, μαζί σας θα έχετε σε ρόλο συμβούλου την Leliana η οποία επιστρέφει από το Origins, ως master των κατασκοπευτικών και ανιχνευτικών σας δυνάμεων, τον Cullen -τον Templar Knight που γνωρίσαμε στα προηγούμενα παιχνίδια-, ως συντονιστή των στρατιωτικών μας δυνάμεων και, τέλος, τον κύκλο των συμβούλων κλείνει η Josephine, η οποία είναι υπεύθυνη για τις διπλωματικές σχέσεις.

Η ιστορία διαδραματίζεται σε δυο τεράστιες περιοχές. Στην Ferelden και στην Orlais. Το παιχνίδι έχει έντονο άρωμα στρατηγικής, καθώς στο μεγάλο τραπέζι που γίνεται το συμβούλιο παίρνετε όλες τις αποφάσεις για το που θα στείλετε τις δυνάμεις των συμβούλων σας, ποιες συμμαχίες θα κάνετε και σε ποιες περιοχές θα κινηθείτε. Κάθε φορά που θα φέρετε εις πέρας κάποια αποστολή ή sidequest, θα κερδίζετε power points, τα οποία θα χρησιμοποιείτε για να ξεκλειδώσετε νέες αποστολές ή περιοχές. Σταδιακά σφραγίζοντας rifts, αντιμετωπίζοντας Templars/ Μages ή επανακτώντας στρατηγικά σημεία στο χάρτη θα αποκτάτε influence points τα οποία με τη σειρά τους θα σας ανταμείβουν με perks, που θα μπορείτε να ξοδέψετε για να ανοίξετε περισσότερες επιλογές στους διαλόγους, να ενισχύσετε τα skills σας, να αυξήσετε το χώρο στο inventory σας ή να κερδίσετε έκπτωση στα μαγαζιά. Η αίσθηση πάντως ότι τα πάντα εξαρτώνται από το χέρι σας είναι διάχυτη και αυτό είναι κάτι που προσωπικά μου άρεσε αρκετά.

Το σύστημα μάχης  έχει πάρει στοιχεία από τα δυο προηγούμενα παιχνίδια και θα φανεί οικείο σε όσους ασχολήθηκαν στο παρελθόν μαζί τους. Στη διάθεσή σας θα έχετε πέντε διαφορετικά skill trees. Τέσσερα στην αρχή και άλλο ένα που θα ξεκλειδωθεί αργότερα (ο χαρακτήρας μας ξεκλειδώνει ένα παραπάνω). Οι δυνάμεις ορίζονται σε τέσσερα πλήκτρα (τετράγωνο, τρίγωνο, κύκλο, R1) και σε συνδυασμό με το L2, μπορούμε να ορίσουμε άλλες τόσες στα ίδια κουμπιά. Μπορείτε να προγραμματίσετε τη συμπεριφορά τους στη μάχη όπως εσείς επιθυμητέ, ούτως ώστε αν έχετε κάποιον πιο αδύναμο χαρακτήρα στο party σας να προστατευτεί από κάποιον δυνατότερο, ή αν το όριο των healing potions πέσει χαμηλά να μην τα χρησιμοποιήσουν, ή αν το stamina/ mana πέσει κάτω από κάποιο όριο να μην χρησιμοποιήσουν δυνάμεις που απαιτούν μεγάλο ποσοστό. Αυτό είναι ιδιαίτερα χρήσιμο και «σωτήριο» θα έλεγα, ειδικά στο δύσκολο επίπεδο. Πρέπει να αναφέρω επίσης, ότι πλέον δε μπορείτε να κάνετε healing spells. Για την αναπλήρωση της υγείας η μόνη οδός είναι τα healing potions, μία επιλογή που πραγματικά δεν καταλαβαίνω για πιο λόγο εφάρμοσε η BioWare.

Επίσης είναι εφικτό μέσα στη μάχη με το σταυρόνημα, να αλλάξουμε και να ελέγξουμε όποιον χαρακτήρα επιθυμούμε. Ένα νέο στοιχείο –τουλάχιστον όσο αφορά τις κονσόλες, μιας και στο PC προϋπήρχε- είναι η Tactical Camera, όπου με το πάτημα του touch button, το παιχνίδι παγώνει δίνοντάς μας πρόσβαση σε μια πιο υπερυψωμένη προβολή με την οποία έχουμε τη δυνατότητα να εντοπίσουμε τους κοντινούς εχθρούς και να ορίσουμε κατά βούληση τις επιθέσεις που θα κάνουμε. Προσωπικά δεν την χρησιμοποίησα ιδιαίτερα ούτε τη βρήκα απαραίτητα χρήσιμη γιατί το εύρος της είναι περιορισμένο και δεν με διευκόλυνε. 

Τα γραφικά του Dragon Age: Inquisition είναι μαγευτικά. Τρέχουν σε 1080p και 30fps. Η Frostbite 3 δείχνει τα δόντια της ομορφαίνοντας το παιχνίδι και κάνοντας μοντέλα χαρακτήρων και τοπία, τα οποία παρεμπίπτοντος σφύζουν από ζωή, να μοιάζουν πιο αληθοφανή από ποτέ. Τα μέρη που θα βρεθείτε παρουσιάζουν την μεγαλύτερη ποικιλία απ’ από οποιοδήποτε άλλο Dragon Age. Χιονισμένα βουνά, δάση, λίμνες, σπηλιές, καταρράκτες, ερείπια ναών, κάστρα, υπόγειες κατακόμβες, παραλίες, έρημοι είναι μερικά από τα μέρη που θα περάσουν μπροστά απ’ την οθόνη και θα σας αφήσουν εμβρόντητους από την λεπτομέρεια και τη γοητεία που αποπνέουν. Έπιασα τον εαυτό μου πολλές φορές να σταματά και να χαζεύει το περιβάλλον πατώντας μανιωδώς το share button για να αποθανατίσω την εικόνα που έβλεπα.

Στα ίδια υψηλά επίπεδα ποιότητας κυμαίνεται και ο ήχος. Ειδικά αν παίζετε σε home theatre σύστημα, με ενεργοποιημένο το DTS, θα ακούσετε πεντακάθαρα τα κανάλια, με τα εφέ από τις μάχες, τα όπλα και τις μαγείες να συνθέτουν ένα εντυπωσιακότατο ακουστικό αποτέλεσμα. Η μουσική είναι όπως αρμόζει να είναι σε ένα τέτοιο είδους παιχνίδι: επική. Θεωρώ πως είναι ότι καλύτερο έχω ακούσει σε epic fantasy παιχνίδι μετά το Skyrim. Τα δε μουσικά κομμάτια που ακούγονται από τους βάρδους μέσα στις ταβέρνες πραγματικά σε ταξιδεύουν σε άλλη εποχή προσθέτοντας ακόμα μεγαλύτερη πινελιά αληθοφάνειας στον κόσμο του Inquisition. Είναι από τις λίγες φορές που σε παιχνίδι άφησα κάτω το χειριστήριο για να απολαύσω το τραγούδι και δεν σας κρύβω, ότι ένιωσα την ανάγκη να χειροκροτήσω στο τέλος. 

Απ’ την άλλη βέβαια το παιχνίδι υποφέρει από αρκετά bugs. Πολλές φορές ο ήχος στη μάχη σταματούσε ξαφνικά και για να τον επαναφέρω έπρεπε να πατήσω το πλήκτρο options, να βγω και να ξαναμπώ στο παιχνίδι. Άλλες φορές η εικόνα πάγωνε στους διαλόγους αναγκάζοντάς με να βγω στο κεντρικό μενού και να επιστρέψω. Και τέλος το κερασάκι στη τούρτα ήταν ότι μου κράσαρε τρεις φορές, κλείνοντας τελείως μόνη της η εφαρμογή του παιχνιδιού, παραπέμποντάς με να στείλω αναφορά με το πρόβλημα. Το ευτυχές είναι ότι το παιχνίδι σώνει αυτόματα αρκετά συχνά οπότε δε χρειάστηκε να επαναλάβω κάτι απ’ την αρχή. Εκτιμώ ότι τα προβλήματα αυτά θα λυθούν με κάποιο μελλοντικό patch, γι’ αυτό και δεν τα θεωρώ ικανά να χαλάσουν σε κάποιον την συνολική εμπειρία, ούτε να τον αποθαρρύνουν απ’ την αγορά του.

Ακολουθώντας την μόδα των τελευταίων ετών, η BioWare συμπεριέλαβε για πρώτη φορά σε Dragon Age παιχνίδι τετραπλό co-op multiplayer, το οποίο είναι εντελώς ξεχωριστό απ’ το κυρίως παιχνίδι. Αξίζει να αναφέρω στους trophy hunters ότι δεν χρειάζεται να ανησυχήσουν μιας και δεν προσφέρει κανένα trophy. Για αρχή έχει διαθέσιμους τρεις χάρτες, οι οποίοι λογικά θα αυξηθούν με κάποιο DLC στο μέλλον. Διαθέτει τρία επίπεδα δυσκολίας Routine, Threatening και Perilous, αλλά για κάποιο περίεργο λόγο, το επίπεδο είναι αδικαιολόγητα δύσκολο ακόμα και στο Routine. Οι κλάσεις με τις οποίες μπορούμε να ξεκινήσουμε είναι επίσης τρεις και αργότερα ξεκλειδώνονται άλλες εννιά. Τα ability trees των χαρακτήρων είναι μίξη των βασικών δυνάμεων που έχει η κλάση του Mage, του Warrior και του Rogue στο κυρίως παιχνίδι.

Η κάθε πίστα έχει πέντε επίπεδα όπου πρέπει να επιζήσουμε από τα waves των εχθρών καθώς και να εξερευνήσουμε την όχι ιδιαίτερα μεγάλη έκταση των χαρτών. Η κάθε κλάση μπορεί να ξεκλειδώσει κρυφά σημεία του χάρτη και η αναβάθμιση στα ability trees γίνεται με experience points που συλλέγουμε στο τέλος της κάθε πίστας. Η αναβάθμιση των όπλων και της armor γίνεται με την αγορά chest από το store. Δε λείπουν, φυσικά, και τα microtransactions, με τα οποία μπορούμε να μαζέψουμε γρηγορότερα τα υλικά που χρειαζόμαστε για τις αναβαθμίσεις. Κατά τη γνώμη μου δεν χρειαζόταν καν να συμπεριληφθεί το συγκεκριμένο mode ειδικά όταν είναι τόσο μέτριο. Μετά την εμπειρία του single mode, το multiplayer μου φάνηκε σαν ένα κακόγουστο αστείο.