F1 2016 Review

Κάθε χρονιά που κοιτάω τις racing κυκλοφορίες και πάντα φτιάχνω στο μυαλό μου δύο κατηγορίες. Τα παιχνίδια με επίσημες άδειες (F1, WRC, MotoGP) και όλα τα υπόλοιπα. Τα licensed παιχνίδια συνήθως έχουν ετήσια κυκλοφορία και τα κατηγοριοποιώ γιατί για εμένα δεν είναι απόλαυση, είναι αγγαρεία. Οι εταιρίες εδώ και χρόνια κυκλοφορούν παιχνίδια εργολαβίες βασιζόμενες αποκλειστικά στη σιγουριά που τους προσφέρει η επίσημη άδεια χρήσης ενός αθλήματος. Στην περίπτωση της Formula 1, η Codemasters εδώ και χρόνια είναι υπεύθυνη για την ανάπτυξη και κυκλοφορία των τίτλων της σειράς. Το F1 2015 ήταν τίμιο και σύμφωνα με το studio ανάπτυξης έθεσε βάσεις για κάτι παραπάνω, αλλά στον πυρήνα του να είναι ένα παιχνίδι “της σειράς”. Πριν καν παραλάβω το F1 2016 στο μυαλό μου είχα ήδη δημιουργήσει μία εικόνα για το τι να περιμένω και απλά περίμενα αν θα επιβεβαιωθώ ή όχι. Το παιχνίδι έφτασε,  το blu-ray μπήκε στο PS4, το “πατροπαράδοτο” update έγινε και ξεκίνησα.

Θα ξεκινήσω λιγάκι ανάποδα, δηλαδή από τον τεχνικό τομέα του παιχνιδιού καθώς δεν θέλω να σταθώ ιδιαίτερα μιας και η ιστορία είναι λίγο-πολύ γνωστή. Το F1 2016  αποτελεί κατά 50% ένα reskin του F1 2015, κάτι το οποίο, ενώ ενισχύει τη θεωρεία μου περί παιχνιδιών “εργολαβίες”, στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν αποτελεί πρόβλημα, αλλά προτέρημα όπως θα διαβάσετε παρακάτω. Ο τεχνικός τομέας είναι ακριβώς ο ίδιος με αυτόν του προηγούμενου τίτλου κάτι που αποτέλεσε σοφή κίνηση από την Codemasters η οποία φαίνεται να αναγνωρίζει το που υστερούν και που χωλαίνουν τα παιχνίδια της και πράττει αναλόγως. Το gameplay του τίτλου είναι άριστο, με το μοντέλο χειρισμού να ικανοποιεί και τους πιο απαιτητικούς, χωρίς ωστόσο να ξενίζει μη μυημένους παίκτες.

Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στο μοντέλο επικοινωνίας μεταξύ οδηγού και pit το οποίο ενισχύει την αίσθηση ρεαλισμού προσφέροντας έλεγχο των λειτουργιών του μονοθεσίου και των εντολών στρατηγικής ακριβώς όπως στην πραγματικότητα. Προβλήματα που υπήρχαν στο F1 2015 όπως το collision detection και το “rubber band effect” στην AI πλέον δεν υπάρχουν, με τον ήχο να είναι άριστος (όσο άριστος μπορεί να είναι ο ήχος που βγάζουν τα μονοθέσια τα τελευταία χρόνια) με τους περιβαλλοντικούς ήχους να έχουν την σωστή τοποθέτηση και ροή, ιδιαίτερα σε γρήγορους.

Στον τομέα των γραφικών το παιχνίδι έχει την ίδια μηχανή με τον προκάτοχό του (EGOEngine 3.0), αλλά με βελτιώσεις που δίνουν ένα φινίρισμα το οποίο είναι αντιπροσωπευτικό της δύναμης της κονσόλας, κάτι που στον προηγούμενο τίτλο δεν ήταν τόσο εμφανές. Όσον αφορά στο κομμάτι της οδήγησης τα γραφικά κάνουν τέλεια τη δουλειά τους με 60 καρέ ανά δευτερόλεπτο, ρευστή ροή σκιών, έντονη λεπτομέρεια και μία γενικώς άψογη απεικόνιση. Κατά τη διάρκεια όμως των cutscenes και των animation στα Pit, ο τεχνικός τομέας είναι…τραγελαφικός. Τα καρέ ξαφνικά κάνουν ελεύθερη πτώση στα 15 fps, ενώ τα μοντέλα και τα animation των ανθρώπων πολλές φορές θυμίζουν μοντέλα χαρακτήρων από το PS3 και…πίσω. Πολλές φορές γελούσα με τον χαμηλό αριθμό καρέ, το κακό lip sync (υπάρχουν σημεία που τα στόματα δεν εκφέρουν κάποιο σύμφωνο), το fast forward στους μηχανικούς όταν έμπαινα στα pit, πράγματα που μπορώ να πω ότι μου «άρεσαν» με τη λογική του πόσο όμορφα κακοφτιαγμένα είναι, όμως κατά βάθος μπορεί να αποσυντονίσουν τον παίκτη από την ατμόσφαιρα που θέλει να δημιουργήσει το παιχνίδι.

Και περνάμε στο δυνατότερο χαρτί του παιχνιδιού. Το F1 2016 από πλευράς ποικιλίας έχει τα απολύτως απαραίτητα modes κάτι το οποίο είναι δίκοπο μαχαίρι για ένα racing παιχνίδι καθώς από τη μία αποτελεί πεπατημένη και σίγουρη λύση και από την άλλη υπάρχει η αντίθετη πλευρά, δηλαδή αυτή του «βάζουμε όσα πιο πολλά μπορούμε» και που συνήθως καταλήγει στην ενσωμάτωση των ίδιων modes σε παραλλαγές.

Φαίνεται πως τα παράπονα που είχαν γίνει για την έλλειψη ενός Career mode στο F1 2015 όχι μόνο ελήφθησαν υπόψιν από την εταιρεία , αλλά μάλλον μεταφράστηκαν και ως μία πρόκληση κρίνοντας εκ του αποτελέσματος. Έτσι πέρα από τα βασικά -Multiplayer, Time Trial και Championship Mode- υπάρχει το Career Mode που δίνει τη δυνατότητα στον παίκτη να δημιουργήσει έναν οδηγό με τον οποίο ξεκινάει την αγωνιστική του καριέρα με βάθος χρόνου 10 αγωνιστικές σεζόν και όχι μόνο αυτό, αλλά έχει δοθεί βάση στη ύπαρξη του αγωνιζόμενου όχι μόνο ως οδηγού αλλά και ως προσωπικότητας. Πέραν από τον ενδοαγωνιστικό κομμάτι ο παίκτης ξεκινώντας αφού επιλέξει την ομάδα του μπαίνει στο ρόλο του δεύτερου οδηγού της ομάδας στην οποία μέσω των αποτελεσμάτων και της δουλειάς του εξελίσσεται και ανεβαίνει στην ιεραρχία αυτής.

Μέσω της απόδοσής του κερδίζει πόντους οι οποίοι τον βοηθούν να ανέβει στην ομάδα από δεύτερος σε πρώτος οδηγός, αλλά και ίσως να κερδίσει κάποιο συμβόλαιο από άλλη ομάδα. Επιπροσθέτως υπάρχει και ένα σύστημα το οποίο δημιουργεί κόντρες (Rivalries) μεταξύ άλλων οδηγών στο Grid, μία προσθήκη που δίνει μία gossip νότα στο gameplay και αποτελεί επιτυχημένη προσπάθεια μετάφρασης της ίντριγκας που μπορεί να δημιουργηθεί μεταξύ οδηγών, με τωρινό παράδειγμα την κόντρα Hamilton - Rosberg.

Αυτό όμως που με εξέπληξε είναι ο τρόπος με τον οποίο το παιχνίδι με έχει εθίσει στο να βλέπω κάθε αγώνα ως ένα αγωνιστικό τριήμερο, που σημαίνει ελεύθερα δοκιμαστικά –κατατακτήριες - αγώνας και όχι ως pole position - αγώνας. Κατά τη διάρκεια των ελεύθερων δοκιμαστικών ο παίκτης μπορεί να κάνει δοκιμασίες οι οποίες κατά την ολοκλήρωσή τους, του δίνουν Resource Points που χρησιμοποιούνται για την εξέλιξη βελτιώσεων στο μονοθέσιο με τα αεροδυναμικά και μηχανικά πακέτα, ακριβώς όπως στην πραγματικότητα. Αυτό που έχει καταφέρει η Codemasters με την καριέρα στο F1 2016 είναι κάτι που η σειρά χρειαζόταν εδώ και καιρό και έναν φαύλο κύκλο που πέφτουν τα περισσότερα licensed racing παιχνίδια, η έλλειψη πρωτοτυπίας. Είναι εύκολο ένα studio να φτιάξει ένα παιχνίδι το οποίο να ικανοποιεί το μέσο όρο και να κάνει χρήση της άδειας που αν δεν χρησιμοποιήσει, θα χάσει (φαύλος κύκλος), είναι δύσκολο όμως να ανανεώνεται ώστε να μην κουράζει το κοινό. Το 2016 φαίνεται ότι είναι πολύ καλή χρονιά για την ανανέωση στα racing παιχνίδια με την Codemasters να δείχνει τον καλύτερό της εαυτό με το F1 2016 και το DiRT Rally.