Entwined Review

Τα videogames, τουλάχιστον από τη δική μου σκοπιά, χωρίζονται σε διάφορες κατηγορίες. Δεν εννοώ τα genres τους, τα οποία περιγράφουν το είδος, το ύφος και το ρόλο του gameplay και του συνόλου γενικότερα, αλλά την περίοδο που κάποιος ασχολείται μαζί τους και τη διάθεση που έχει τη δεδομένη χρονική στιγμή. Για κάποιους το καλοκαίρι είναι περίοδος "κυνηγιού", δηλαδή ελέω του περισσότερου ελεύθερου χρόνου (;) παίζουν και περισσότερα παιχνίδια. Εγώ, πάλι, το καλοκαίρι "μουδιάζω" αρκετά και ασχολούμαι με αισθητά λιγότερα παιχνίδια, απ' ότι κάνω τον υπόλοιπο χρόνο. Αυτήν την περίοδο θέλω να βάλω κάτι στην κονσόλα ή το PC, που απλά θα με απασχολήσει και γιατί όχι να με ταξιδέψει. Ωστόσο, δε θέλω να αφεθώ και να αφοσιωθώ στο 100%, γι' αυτό και αυτούς τους ζεστούς μήνες ψάχνω για πιο...χαλαρές κυκλοφορίες. Ακριβώς γι' αυτούς τους λόγους, τίτλοι όπως το Entwined, αποσπούν την προσοχή μου. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για κάτι που τουλάχιστον εικαστικά δείχνει ενδιαφέρον.

Το Entwined είναι μία μικρή κυκλοφορία, που ανακοινώθηκε κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου της Sony πριν από περίπου μία εβδομάδα και κυκλοφόρησε το ίδιο βράδυ. Πίσω από το τιμόνι της ανάπτυξης κάθεται η Pixelopus, ένα στούντιο που αποτελείται από πρώην σπουδαστές σχολών game development και λειτουργεί υπό την αιγίδα των SCE Worldwide Studios. Για να τελειώνω με τα εγκυκλοπαιδικά του πράγματος, ο τίτλος είναι διαθέσιμος μέσω του PSN σε όλες τις ενεργές PlayStation πλατφόρμες (PS4, PS3, PS Vita), ενώ είναι cross-buy περίπτωση, δηλαδή το αγοράζεις σε μία κονσόλα, το αποκτάς αυτόματα και στις υπόλοιπες δύο. Πρέπει να αναφέρω πως ακόμη δεν έγινε διαθέσιμο στα PS3 και PS Vita, αλλά έχω την εντύπωση δε θα αργήσει να καταφθάσει και εκεί. Πρωταγωνιστές στο Entwined είναι δύο ψυχές που έχουν τη μορφή ενός ψαριού και ενός πουλιού. Το σενάριο -αν πούμε ό,τι υπάρχει κάτι τέτοιο- θέλει αυτές τις δύο ψυχές ερωτευμένες, που όμως δε μπορούν να σμίξουν ποτέ.

Αρχικά, το σκηνικό μοιάζει με ένα απλό, ρηχό ρομάντζο, αλλά μετά από τρεις ώρες που πέρασα μαζί του, μπορώ να πω ότι οι δημιουργοί έκαναν εμφανείς αρκετές τους ανησυχίες και μάλιστα με πολύ ιδιαίτερο τρόπο. Ως προς το βαθύτερο νόημα, λοιπόν, το Entwined έχει πράγματι κάτι να πει. Περνάω στα του gameplay. Ο παίκτης χειρίζεται ταυτόχρονα τις δύο ψυχές, όσο αυτές κινούνται σε χρωματιστούς διαδρόμους. Με τον αριστερό αναλογικό μοχλό ελέγχει την κίνηση του ψαριού και με το δεξιό αναλογικό μοχλό ελέγχει το πουλί. Όσο οι δύο ψυχές κινούνται στους διαδρόμους, πρέπει να περάσουν μέσα από πύλες του ίδιου χρώματος. Έτσι, το πορτοκαλί ψάρι πρέπει να περνάει μόνο από τις πορτοκαλί πύλες και το μπλε πουλί, μόνο από τις μπλε. Στα δεξιά και αριστερά του πάνω μέρους της οθόνης (hud) υπάρχουν δύο μπάρες που γεμίζουν σταδιακά κάθε φορά που οι ψυχές περάσουν επιτυχώς τις πύλες.

Πρέπει δηλαδή να οπλιστούν, τόσο τα αντανακλαστικά, όσο και η ικανότητά του...multitasking του εγκεφάλου. Μπορεί, εκ πρώτης όψεως, κάτι τέτοιο να μοιάζει εύκολο, στην πορεία η πρόκληση αυξάνεται αισθητά και φτάνει σε επίπεδο που λίγοι είναι αυτοί που θα τα καταφέρουν.

Όταν οι δύο μπάρες γεμίσουν στο 100%, ξεκινάει η διαδικασία της ένωσης που απλά απαιτεί μερικές ακόμη επιτυχημένες εισόδους σε πύλες. Όταν η ένωση επιτευχθεί, οι δύο ψυχές μεταμορφώνονται σε έναν ιπτάμενο δράκο και η δράση μεταφέρεται σε ένα ανοιχτό κόσμο όπου ο παίκτης θα πρέπει να συλλέξει μερικές φωτεινές μπάλες. Όταν ολοκληρωθεί και αυτή η φάση, περνάμε στο επόμενο, αρκετά πιο απαιτητικό επίπεδο και η διαδικασία επαναλαμβάνεται. Εν ολίγοις, η ουσία βρίσκεται στο κατά πόσο ο παίκτης είναι ικανός να χειριστεί ταυτόχρονα δύο διαφορετικά πράγματα στην οθόνη, τα οποία κινούνται με υψηλή ταχύτητα. Πρέπει δηλαδή να οπλιστούν, τόσο τα αντανακλαστικά, όσο και η ικανότητά του...multitasking του εγκεφάλου. Μπορεί, εκ πρώτης όψεως, κάτι τέτοιο να μοιάζει εύκολο, στην πορεία η πρόκληση αυξάνεται αισθητά και φτάνει σε επίπεδο που λίγοι είναι αυτοί που θα τα καταφέρουν. Δε σας κρύβω πως το όγδοο από τα εννιά συνολικά επίπεδα, ακόμη με περιμένει...

Το μεγάλο πρόβλημα του τίτλου είναι ότι επαναλαμβάνεται σε μεγάλο βαθμό και πέρα από μερικές διαφορετικές πινελιές από επίπεδο σε επίπεδο, ο παίκτης θα κάνει ακριβώς το ίδιο πράγμα για ώρες. Κατανοώ πως το gameplay έχει συγκεκριμένη δομή και πως ο σκοπός παραμένει ανεπηρέαστος, αλλά θα ήθελα καθ' όλη τη διάρκεια της προσπέλασης των επιπέδων να προστίθενται νέα πράγματα. Η αλήθεια είναι ότι έμεινα λιγάκι έκπληκτος όταν διαπίστωσα πως σχεδόν το τελείωσα και δεν είδα ουσιαστικές προσθήκες μεταξύ των επιπέδων, πέρα της κλιμακούμενης δυσκολίας. Για την ιστορία, εκτός από το Story Mode των εννέα επιπέδων, υπάρχει και το Challenge Mode, που ζητάει από τον παίκτη να περάσει επιτυχώς έναν αριθμό πυλών. Στο Challenge Mode, είδα και leaderboards, οπότε τα επιτεύγματά σας καταγράφονται και μπορούν να συγκριθούν με αυτά των παικτών της υφηλίου.

Το μεγάλο πρόβλημα του τίτλου είναι ότι επαναλαμβάνεται σε μεγάλο βαθμό και πέρα από μερικές διαφορετικές πινελιές από επίπεδο σε επίπεδο, ο παίκτης θα κάνει ακριβώς το ίδιο πράγμα για ώρες.

Η περισσότερη ενασχόλησή μου με τον τίτλο, πραγματοποιήθηκε μέσα σε ένα βράδυ. Έκατσα και έπαιξα περίπου τρεις ώρες συνεχόμενες. Μετά τις δύο ώρες, άρχισα να βαριέμαι σε μεγάλο βαθμό. Αφού το έκλεισα, έχοντας ολοκληρώσει σχεδόν το 90% του περιεχομένου του, είπα, σχεδόν εκνευρισμένος από μέσα μου: "Σιγά μην ασχοληθώ ξανά". Για έναν παράξενο λόγο, την επόμενη ημέρα ένιωσα την ανάγκη να ανοίξω και πάλι το PS4 και να "τρέξω" το Entwined. Δε ξέρω τι λέει σε εσάς αυτό, αλλά σε εμένα λέει ότι το παιχνίδι, παρά τη μέτρια εντύπωση που μου έκανε τις πρώτες ώρες ενασχόλησης, κάνει κάτι καλά. Γιατί αν όντως δεν ήθελα να ασχοληθώ ξανά μαζί του, δε θα το έκανα.

Η μουσική παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στο gameplay, ωστόσο δε θα συμφωνούσα σε καμία περίπτωση στο χαρακτηρισμό "rythm game" που του δίνουν αρκετοί, μεταξύ των οποίων και στελέχη της Sony. Ο παίκτης αλληλεπιδρά ελαφριά με τη μουσική, στην οποία προστίθενται μερικά εφέ όταν πραγματοποιείται επιτυχής είσοδος σε μία πύλη. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Το σίγουρο είναι ότι τις μελωδίες του όλου soundtrack τις βρήκα εξαιρετικές και ταιριαστές με αυτό που έβλεπα στην οθόνη μου. Οπτικά, δε θα μπορούσα και δε δικαιούμαι η αλήθεια είναι, να περιμένω πολλά πράγματα. Εδώ πρωταγωνιστές είναι τα χρώματα και όχι τα pixels και ως προς αυτό, το Entwined τα πηγαίνει μια χαρά. Ο τίτλος τρέχει στα 60 καρέ ανά δευτερόλεπτο, πράγμα που κάνει ακόμη πιο όμορφη την οπτική εμπειρία. Τέλος, απαιτεί περίπου 2GB ελεύθερα στο σκληρό δίσκο της κονσόλας (PS4).