Ratchet & Clank - Review

“Με τα παιχνίδια που αγαπάς πρέπει να είσαι πιο αυστηρός.” Αυτή ήταν μια φράση που ακούστηκε σε μια πρόσφατη συζήτηση μου με τον Σάκη Καρπά, πριν πιάσω στα χέρια μου το Rachet & Clank. Σε αυτό το σημείο θέλω να σημειώσω πως στο παρελθόν έχω παίξει σχεδόν όλα τα παιχνίδια της σειράς, πλην μερικών spin-offs και προσωπικά τη θεωρώ μια από τις αγαπημένες μου. Με αυτό το σκεπτικό, λοιπόν, ασχολήθηκα με το παιχνίδι έχοντας θέσει τον πήχη πολύ ψηλά και εν τέλει διαπίστωσα πως η Insomniac Games δύσκολα θα απογοητεύσει.

Ξεκινώντας, έχουμε να κάνουμε με ένα platformer με έντονα shooter στοιχεία. Πρόκειται για το δέκατο παιχνίδι της σειράς που έκανε το ντεμπούτο της το 2002 στο PlayStation 2. Σήμερα, περίπου 15 χρόνια μετά έπαιξα ένα παιχνίδι που φέρει ακριβώς το ίδιο όνομα με το αρχικο και σύμφωνα με τη δημιουργό του αποτελεί ένα "re-imagining" του πρώτου τίτλου.  Νομίζω πως αυτός είναι και πιο ορθός χαρακτηρισμός, αφού ουσιαστικά το στούντιο μας έδειξε πως θα έφτιαχνε τον πρώτο τίτλο με την σημερινή τεχνολογία και με την εμπειρία που έχει αποκτήσει μετά από τόσα χρόνια. Και οι δύο αυτοί παράγοντες έχουν επηρεάσει σαφέστατα το αποτέλεσμα, το οποίο είναι γεμάτο από προσθήκες, αλλαγές και νέα χαρακτηριστικά και δε μπορεί να χαρακτηριστεί, ούτε ως HD επανέκδοση, ούτε ως remaster, ούτε ως κάποιο φτηνό movie tie-in.

Μιας και αναφέρθηκα στο movie tie-in του πράγματος, ας περάσουμε στο σενάριο και στο πως αυτό, αλλά και συνολικά το παιχνίδι, συνδέονται με την αντίστοιχη ταινία. Αξίζει να επισημάνω για αυτούς που δεν το γνωρίζουν πως παράλληλα με το νέο παιχνίδι, η σειρά θα κάνει το ντεμπούτο της στις αίθουσες των κινηματογράφων αυτόν τον Απρίλιο. Το παιχνίδι, λοιπόν, βασίζεται στην ταινία που βασίζεται στο αρχικό παιχνίδι, όπως ακούσαμε τόσες φορές στα προωθητικά βίντεο που δημοσιεύθηκαν. Αυτή η πρόταση αν και κυρίως χιουμοριστική περιγράφει ακριβώς το πως έχουν τα πράγματα. Έτσι, τα περισσότερα από τα cutscenes του τίτλου προέρχονται απευθείας από την ταινία, έχουν προστεθεί πολλοί νέοι χαρακτήρες, ενώ και το τέλος αυτό καθ’ αυτό είναι αλλαγμένο και υπόσχεται πολλά για το μέλλον. Αξίζει να σημειωθεί πως αυτές οι αλλαγές δικαιολογούνται μιας και όλα τα γεγονότα τα αφηγείται ο Captain Qwark και όσοι γνωρίζετε το χαρακτήρα φαντάζεστε και τις συνέπειες που έχει αυτό. Εδώ θέλω να τονίσω πως όσοι έχουν παίξει τα προηγούμενα παιχνίδια και κυρίως το πρώτο, θα εκτιμήσουν ιδιαίτερα τα όσα έχει κάνει η Insomniac με αυτό το κεφάλαιο της σειράς, χωρίς αυτό να σημαίνει σε καμία περίπτωση πως ο νέος παίκτης θα συναντήσει κάποιο πρόβλημα.

Το κλασσικό χιούμορ της Insomniac, λοιπόν, έχει για άλλη μια φορά την τιμητική του, με καυστικά αστεία για τα social media, μέχρι και τα reviews παιχνιδιών αλλά και αυτοσαρκαστικά σχόλια για το ίδιο το παιχνίδι και την ταινία να είναι μόνο η αρχή.

Συγκεκριμένα, όσον αφορά την σενάριο, έχουμε να κάνουμε με την απειλή του Chairman Drek που προσπαθεί να δημιουργήσει ένα νέο πλανήτη για τη φυλή του, καταστρέφοντας δεκάδες άλλους πλανήτες για τους πόρους τους. Εμείς προσπαθούμε να τον σταματήσουμε. Σε αυτή την προσπάθεια ο Ratchet και ο Clank δε βρίσκονται πλέον μόνοι. Οι Galactic Rangers είναι μια από τις νέες προσθήκες στην ταινία και κατά συνέπεια μεταφέρονται και στο παιχνίδι. Πρόκειται για μια επίλεκτη ομάδα ηρώων με επικεφαλής τον Captain Qwark, στην οποία ο Ratchet ήθελε να γίνει πάντα μέλος. Μετά από την αναπάντεχη συνάντησή του με τον Clank που μεταφέρει ένα μήνυμα-προειδοποίηση, ο Ratchet ταξιδεύει μαζί του για να προειδοποιήσει τους Rangers. Δε θα αποκαλύψω περισσότερες λεπτομέρειες, γιατί ακόμη και για όσους έπαιξαν το αρχικό παιχνίδι υπάρχουν εκπλήξεις και νέα στοιχεία προς ανακάλυψη. Το όμορφο σενάριο με τις ευπρόσδεκτες νέες προσθήκες πιστεύω πως αποτελεί κυρίως την αφορμή για να ταξιδέψουμε σε δεκάδες πανέμορφους πλανήτες ανα τον γαλαξία και κυρίως για να ακούσουμε αμέτρητες ξεκαρδιστικές, αλλά και επικές ατάκες. Το κλασσικό χιούμορ της Insomniac, λοιπόν, έχει για άλλη μια φορά την τιμητική του, με καυστικά αστεία για τα social media, μέχρι και τα reviews παιχνιδιών αλλά και αυτοσαρκαστικά σχόλια για το ίδιο το παιχνίδι και την ταινία να είναι μόνο η αρχή. Όπλα όπως μια μπάλα disco που κάνει όλους τους εχθρούς να χορεύουν ή μια ακτίνα που μετατρέπει τους εχθρούς σε πρόβατα, ο σχεδιασμός των χαρακτήρων και σχεδόν κάθε γωνιά του παιχνιδιού έχει δόσεις από χιούμορ.

Ώρα να περάσω στο εκπληκτικό gameplay, έναν τομέα στον οποίο η σειρά διαπρέπει εδώ και χρόνια. Το παιχνίδι μου έδωσε αμέσως την εντύπωση πως έχει εκσυγχρονιστεί, χωρίς όμως και να αποκλίνει από την ιδιαίτερη αίσθηση της σειράς. Ο χειρισμός είναι για άλλη μια φορά εντυπωσιακά καλός και έχει λάβει πολλές βελτιώσεις, όπως για παράδειγμα με την απαραίτητη απλοποίηση στη χρήση των gadgets. Δεν μου έτυχε ποτέ να αποτυγχάνω σε κάποιο άλμα ή να δυσκολευτώ να επιτεθώ με οποιοδήποτε όπλο λόγω του χειρισμού. H ακρίβεια και η αμεσότητα είναι χαρακτηριστικά του και κάνουν τις εκρηκτικές μάχες του τίτλου άκρως απολαυστικές.

Παράλληλα με το βελτιωμένο χειρισμό, πλέον τα όπλα μπορούν να επιλεχθούν αστραπιαία και χωρίς να σταματά η ροή του παιχνιδιού με το νέο D-Pad Quick Select. Πρόκειται για ένα μηχανισμό που μας επιτρέπει να αλλάξουμε μεταξύ τεσσάρων όπλων, χρησιμοποιώντας το σταυρό του χειριστηρίου, τα οποία τέσσερα όπλα με τη σειρά τους αλλάζουν πανεύκολα κρατώντας παρατεταμένα το πλήκτρο του σταυρονήματος που θέλουμε και επιλέγοντας το όπλο που θα “δεθεί” με αυτό. Μαζί με το νέο αυτό μηχανισμό και το jetpack που είδαμε για πρώτη φορά στο Ratchet & Clank: Into the Nexus επιστρέφει σε αρκετά τμήματα διαφόρων πλανητών.

Σε αυτό σημείο θέλω να αναφερθώ ίσως στο μοναδικό αρνητικό του παιχνιδιού. Όλοι οι πλανήτες είναι αλλαγμένοι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, αλλά έχοντας παίξει το πρώτο παιχνίδι τόσες φορές, ένιωθα σαν να έχω ξαναπεράσει από όλα αυτά μέρη. Βέβαια, ο παράγοντας της νοσταλγίας έκανε το ζύγι και για αυτό θέμα να γέρνει προς τη θετική πλευρά, αλλά βλέποντας τους λίγους νέους πλανήτες και τον εξ’ ολοκλήρου αλλαγμένο Gaspar όπου πλέον περιηγούμαστε με το jetpack, με έκανε να επιθυμώ περισσότερο ένα κανονικό νέο κεφάλαιο στη σειρά. 

Όλοι οι πλανήτες είναι αλλαγμένοι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, αλλά έχοντας παίξει το πρώτο παιχνίδι τόσες φορές, ένιωθα σαν να έχω ξαναπεράσει από όλα αυτά μέρη.

Επιστρέφοντας στις προσθήκες, τα όπλα πλέον αναβαθμίζονται καθώς τα χρησιμοποιούμε, όπως και στα νεότερα παιχνίδια της σειράς, ενώ στο περιβάλλον βρίσκουμε και το σπάνιο Raritanium, το οποίο χρησιμοποιείται για αναβαθμίσουμε περαιτέρω και να ξεκλειδώσουμε τις ιδιαίτερες ικανότητες που διαθέτουν τα όπλα μας.

Ακόμη, ένα νέο σύστημα για τα collectables κάνει την εμφάνισή του. Υπάρχουν κλασσικά οι χρυσές βίδες που ξεκλειδώνουν διάφορα έξτρα, όπως φίλτρα για την οθόνη και skinks. Αλλά πλέον, οι εχθροί πέρα από τις βίδες, ρίχνουν λίγες φορές και κάρτες. Αυτές οι κάρτες προστίθενται στη συλλογή μας και όταν μαζέψουμε αρκετές ξεκλειδώνουμε παραλλαγές όπλων και αναβαθμίσεις. Εκτός από τους εχθρούς, τέτοιες κάρτες είναι κρυμμένες και στο περιβάλλον και παράλληλα όλο το σύστημα συνδέεται με την απόκτηση του σπάνιου όπλου R.Y.N.O.

Τελειώνοντας με το gameplay, θέλω να αναφερθώ και στο άριστο pacing που πραγματικά απογειώνει την εμπειρία. Τα Ratchet & Clank είναι από τα λίγα παιχνίδια που μπορώ να παίξω σε ένα συνεχόμενο session και να μην κουραστώ. Αυτό συμβαίνει λόγω της εξαιρετικής ποικιλίας του, τόσο στα περιβάλλοντα, όσο και στα όπλα και κυρίως στους μηχανισμούς και στα νέα στοιχεία που εισάγονται στο παιχνίδι διαρκώς. Για παράδειγμα, μετά από μια μεγάλη μάχη θα ακολουθήσει λίγο platforming, θα ανοίξει κάποια νέα περιοχή προς εξερεύνηση ή θα κληθούμε να λύσουμε κάποιο γρίφο. Επιπλέον, συνέχεια εισάγονται νέοι μηχανισμοί με την απόκτηση νέων gadgets που ξεκλειδώνουν απρόσιτες περιοχές, νέες δυνατότητες για την επίλυση των γρίφων και νέες επιλογές στις μάχες. Ακόμη, τα πολυάριθμα νέα όπλα έρχονται ακριβώς στη στιγμή που εξοικειώνεσαι και γίνεσαι επιδέξιος με τα προηγούμενα, ενώ στο παιχνίδι υπάρχουν ακόμη και αγώνες ταχύτητας με hoverboards. Νομίζω πως αυτά τα παραδείγματα αρκούν για να περάσω το μήνυμα που επιθυμώ.

Ο συγκλονιστικός οπτικοακουστικός τομέας έχει σειρά και πραγματικά δε ξέρω τι να πρωτοπώ για αυτόν. Το γεγονός πως το παιχνίδι αναπτύχθηκε μαζί με την ταινία ίσως βοήθησε την Insomniac να πετύχει κάτι που χρόνια αποτελούσε άπιαστο όνειρο. Η ποιότητα και το ύφος των γραφικών δίνει την εντύπωση πως παίζουμε μια animated ταινία. Η γούνα του Ratchet, το μεταλλικό σώμα του Clank, οι υφές και η λεπτομέρεια στο περιβάλλον, τα εφέ των όπλων και γενικά τα particle effects, η κλίμακα ορισμένων επιπέδων, τα απίθανα reflections, όλα συνθέτουν ένα οπτικό αποτέλεσμα που..ρίχνει σαγόνια, ενώ λαμβάνοντας υπόψιν πως και ότι τα περισσότερα cutscenes προέρχονται από την ταινία, αντιλαμβάνεστε την ποιότητα και αυτών.

Η ανάλυση που τρέχει ο τίτλος είναι 1080p, με μια πολύ καλή μέθοδο anti-aliasing που αφήνει ελάχιστες γωνίες, ενώ το framerate είναι κολλημένο στα 30fps ακόμα και στις πιο έντονες μάχες. Προσωπικά θεωρώ πως έχουμε να κάνουμε με έναν από τους ομορφότερους τίτλους του PS4. Επιπροσθέτως, δεν πρέπει να παραλείψω να αναφέρω πως συνάντησα ελάχιστα bugs και γενικά η εμπειρία μου όσον αφορά το τεχνικό κομμάτι ήταν ομαλή και απροβλημάτιστη, ενώ και ο τομέας του ήχου είναι πολύ καλός με ποιοτικά εφέ για τα διάφορα όπλα και ενδιαφέρουσα μουσική υπόκρουση να μας συνοδεύει.

Τέλος, όσον αφορά τα περιεχόμενο και τη διάρκεια του τίτλου, τα πράγματα είναι ικανοποιητικά και πάνω-κάτω όπως τα περίμενα. Στο νέο πόνημα της Insomniac ξόδεψα περίπου 15 ώρες σε ένα playthrough που έκανα όλα τα διαθέσιμα objectives, αναβάθμισα πλήρως αρκετά όπλα και μάζεψα το ένα τρίτο των collectables. Όμως, για να κάνει κάποιος τα πάντα θα πρέπει να παίξει και το Chalenge mode που ανταμείβει τον παίκτη όταν δεν τον χτυπούν οι εχθροί, ενώ ο πρώτος ξεκινά με όλα τα όπλα και τις αναβαθμίσεις του. Η διάρκεια, λοιπόν, άνετα αγγίζει ακόμη και τις 25 ώρες για κάποιον που επιθυμεί να ασχοληθεί και με τις επιπλέον δραστηριότητες. Φυσικά όλα αυτά πρέπει να ληφθούν υπόψιν σε συνάρτηση με την μειωμένη τιμή με την οποία διατίθεται ο τίτλος.