Destiny: The Taken King Review

Η αλήθεια είναι ότι δυσανασχέτησα  όταν μου ανατέθηκε το review του The Taken King, γιατί είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου πως δε θα ακουμπούσα ξανά το Destiny. Και όντος μετά το House of Wolves κι’ αφού πέρασα καλά κάνοντας ότι είχα να κάνω, σταμάτησα να ασχολούμαι και το απεγκατέστησα απ’ το δίσκο του PS4. Όχι γιατί ήταν κακό το παιχνίδι, αλλά γιατί προσωπικά βαριόμουν μέχρι θανάτου να κάνω συνεχώς τα ίδια πράγματα, να παίζω δηλαδή τις ίδιες πίστες με τους ίδιους εχθρούς στα ίδια μέρη απλά και μόνο για λίγο καλύτερο gear, το οποίο αποκτώντας το εν τέλει απλά αναλωνόσουν σε μια δίχως τέλος επανάληψη. Δεν αμφισβητώ ότι για αρκετούς ανθρώπους που αναζητούν απλά την multiplayer διασκέδαση, το Destiny είναι ουτοπικό. Πραγματικά είναι. Το κλειδί βέβαια για να το απολαύσει κάποιος είναι η παρέα.

Με αυτή την εισαγωγή θέλω να πω ότι για μερικούς από εμάς που θέλουμε το κάτι παραπάνω στα παιχνίδια, όπως το να έχουν νόημα αυτά που κάνουμε, να υπάρχουν χαρακτήρες με προσωπικότητα, να υπάρχει λόγος μέσα από περιεχόμενο για να θέλουμε να επιστρέψουμε κ.ο.κ το Destiny απογοήτευσε. Παρόλο που υπήρχε σημαντική βελτίωση με το προηγούμενο πακέτο των DLC’S, δεν στέκονταν ικανό ώστε να μας κάνει να «κολλήσουμε» για μεγάλο διάστημα. Απεναντίας οι παίκτες που δε δίνουν τόση σημασία σε αυτά, το Destiny αναμφισβήτητα για το είδος του, είναι ό,τι καλύτερο κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή στις κονσόλες. Παρά τη γκρίνια και τις αμφιβολίες που είχα στην αρχή, η Bungie φάνηκε για άλλη μια φορά πως υπολογίζει το feedback, μεταμορφώνοντας εντελώς το πρόσωπο του Destiny μέσα από πολυάριθμες αλλαγές σε όλους τους τομείς, που θα εξιτάρουν τους fans, θα επαναφέρει παίκτες που το άφησαν και θα προσελκύσει αρκετούς νέους. Θυμάστε στο προηγούμενο Raid που σκοτώσατε μαζί με την παρέα σας τον Knight Crota; Συνέπεια αυτής σας της πράξης ήταν να εξοργίσετε τον πατέρα του (Hive God Oryx) o οποίος κάνει την εμφάνισή του σε αυτό το expansion έχοντας ως στόχο του να σας εξολοθρεύσει από προσώπου…γαλαξία!  Για να το πετύχει αυτό χρησιμοποιεί το σκοτάδι, δημιουργώντας έναν υπάκουο στρατό από corrupted ήδη γνωστούς εχθρούς –τους ονομαζόμενους Taken- από όλες τις φιλές, τους οποίους ξαμολά παντού στο ηλιακό σύστημα.

Οι Taken μοιάζουν με μια παραπλήσια έκδοση των Flood του Halo –αν και μένα πιο πολύ μου θύμισαν τους Heartless του Kingdom Hearts- με τη μόνη διαφορά ότι αυτοί  είναι ενισχυμένοι με ξεχωριστές δυνάμεις ο καθένας, ανάλογα το race που ανήκουν, όπως το να τηλεμεταφέρονται, να διαιρούνται στα δυο όταν πάτε να τους χτυπήσετε, να σας εξαπολύουν darkness κύματα που σας τυφλώνουν και να σας ρίχνουν με void canons, κάνοντας την μάχη πιο συναρπαστική και τη ζωή σας, φυσικά, δύσκολη.

Η Bungie αυτή τη φορά έδωσε περισσότερο βάρος στο story εμπλουτίζοντας την εμπειρία σας με όμορφα cutscenes που επιτέλους σαν δίνουν μια ιδέα για το τι πάτε να κάνετε. Όμως δεν στάθηκε εδώ. Οι τρεις Vanguard mentors –που βρίσκονται στο τραπέζι του Tower- από διακοσμητικό ρόλο που είχαν, αποκτούν προσωπικότητα και περισσότερες γραμμές διαλόγου –εντός του παιχνιδιού αλλά και στα cutscenes- συμμετέχοντας και δίνοντάς συμβουλές για τα τεκταινόμενα. Έτσι για πρώτη φορά δεν είναι απαραίτητο να αφήσετε το παιχνίδι και να ανατρέξετε στο site για να δείτε μέσω των grimoire cards τι συμβαίνει γύρω σας. Το αστείο είναι ότι τα cutscenes και η ανάπτυξη των χαρακτήρων του The Taken King και μόνο, είναι περισσότερα απ’ ότι ήταν σε ολόκληρο τα αρχικό παιχνίδι που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του ’14!

Υπάρχουν αρκετές διαδρομές που ξεκλειδώνουν στους ήδη υπάρχων κόσμους. Όμως η νέα περιοχή προς εξερεύνηση που τραβάει τα βλέμματα είναι το γιγαντιαίο σκάφος Dreadnaught  του Oryx, το οποίο εντοπίζεται στα δαχτυλίδια του Κρόνου. Αν και στην ουσία δεν είναι ένας νέος πλανήτης όπως θα περίμενε κανείς, παρόλα αυτά είναι μια τεράστια λαβυρινθώδης περιοχή γεμάτη εχθρούς, με σκοτεινούς διαδρόμους, μυστικές γέφυρες, κρυμμένα σεντούκια και materials που σας περιμένουν να τα ανακαλύψετε.

Το The Taken King περιλαμβάνει τέσσερα Strikes, ένα Raid και οκτώ Crucible Maps. Από αυτά το ένα Strike και ο ένας Crucible Map καθώς και κάποιος εξοπλισμός είναι αποκλειστικά στο PS4 μέχρι το τέλος του χρόνου. Μας παρουσιάζει τρεις νέες subclasses για τον κάθε Guardian, όπου η κάθε μια class έχει το δικό της story quest προκειμένου να αποκτηθεί. Η δύναμη του Hunter είναι ένα void based τόξο το οποίο ακινητοποιεί τους αντίπαλους, κάνοντάς τους ευάλωτους στα χτυπήματα. Του Warlock είναι βασισμένη στο arc και με αυτή μπορεί να κατακεραυνώσει και να σπάσει τις άμυνες και τέλος του Titan είναι ένα solar based σφυρί με το οποίο μπορεί να κοπανίσει και να κάψει τους εχθρούς του. Και οι τρεις αυτές δυνάμεις είναι τροποποιήσιμες καθώς αναβαθμίζονται, δίνοντάς σας την ελευθερία να επιλέξετε αυτό που σας αρέσει καλύτερα.

Το level cap έχει φτάσει στο 40 και είναι πολύ πιο εύκολο να φτάσετε εκεί καθώς πλέον το μόνο που απαιτείται είναι να παίξετε το story, τα strikes, τα bounties και τα πολυάριθμα νέα quests, τα οποία απέκτησαν δική τους καρτέλα στο UI κάνοντας πιο εύκολη την διαχείρισή τους. Τα quest που σας αναθέτουν και οι τρεις πλέον Vanguards, η Eris και η Petra, είναι μια πολύ σημαντική και ευπρόσδεκτη προσθήκη, καθώς κρατούν τον παίκτη απασχολημένο μέσω μικρών συγκεκριμένων αποστολών σε διάφορους πλανήτες με μια μικρή ιστορία από πίσω τους.

Κοινώς, δεν πάτε απλά κάπου για να πυροβολήσετε χωρίς λόγο κι’ αυτό αυτόματα αποκτά κάποιο ενδιαφέρον σε σχέση με τα απλά bounties που καθημερινά ήταν σχεδόν τα ίδια. Επίσης υπάρχει ένα νέο σύστημα αναβάθμισης βασισμένο στα Lights τα οποία διαχωρίστηκαν από το level up των Guardians. Τον  αριθμό των οποίων ανεβάζετε από το attack και το armor του εξοπλισμού που αποκτάτε. Ο αριθμός αυτών είναι στην ουσία ο βαθμός δυσκολίας που απαιτείται για να εισέλθετε σε κάποιο από τα καινούργια quest, strikes, vanguard strikes και φυσικά στο νέο Raid.  Επιπλέον οι Weekly αποστολή  και το Nightfall συγχωνεύτηκαν απαιτώντας συγκεκριμένο αριθμό από Lights και Level για να ξεκλειδωθούν, όπως ομοίως και η Daily.

Ο αριθμός των νέων όπλων και στολών έχει αυξηθεί σε τρομακτικό βαθμό και δεν τίθεται θέμα να μην σας δώσει κάτι καλό καθώς παίζετε. Το μόνο κακό είναι ότι όλος ο παλιός σας εξοπλισμός που με τόσο κόπο αποκτήσατε είναι στην ουσία άχρηστος, γιατί πρώτον δεν αναβαθμίζεται και δεύτερον, ο νέος που δίνει, ακόμα και τα uncommon (πράσινα) – rare (μπλε) είναι πολύ δυνατότερος κι’ από τα legendary ή τα exotic που είχατε. Αν και στην αρχή με ξένισε λίγο αυτό, σε πολύ λίγη ώρα χάρη στα νέα όπλα και στολές που απέκτησα τα είχα ξεχάσει! Καθώς ανεβαίνετε level τα όπλα που κερδίζετε γίνονται ολοένα και καλύτερα και πραγματικά είναι τόσα πολλά σε ποικιλία που πολλές φορές δεν προλάβαινα καν να τα αναβαθμίσω πλήρως, καθώς τα άλλαζα με καλύτερα που έβρισκα. Legendary εξοπλισμό θα κερδίσετε ακόμα κι αν δεν έχετε φτάσει το level cap.

Αυτό πάει να πει πως το Legendary όπλο ή στολή μπορεί γρήγορα να αντικατασταθεί ακόμα και από ένα rare που θα αποκτήσετε σε μεγαλύτερο level μιας και είναι πιο δυνατό. Όμως υπάρχει και μια νέα προσθήκη εν ονόματι «infuse» με την οποία μπορείτε σε Legendary και Exotic εξοπλισμό, να σπάσετε ένα άλλο όπλο ή στολή τα οποία είναι πιο δυνατά και να αυξήσετε με αυτόν τον τρόπο το Defense της armor σας ή το Attack του όπλου σας, που ήδη έχετε. Επίσης τα Cloaks/Marks/Bonds των Guardians, το Ghost σας καθώς και τα νέα Artifacts, δεν παίζουν πια διακοσμητικό ρόλο καθώς πλέον αναβαθμίζονται ανεβάζοντας το defense σας και δίνοντάς σας επιπλέον Intellect, Discipline και Strength. Το Ghost, μάλιστα, σας βοηθά στις αποστολές, καθώς σας εντοπίζει διαφορά materials.  Μια ακόμα προσθήκη είναι τα Legendary Marks τα οποία χρειάζονται για αγορά Legendary εξοπλισμού και πάνω, καθώς πλέον και materials που απαιτούνται για αναβάθμιση.  Τα Legendary Marks τα κερδίζετε παίζοντας.

Στο Crucible συναντάμε οκτώ νέους χάρτες και τρία νέα modes. Το Rift, το Mayhem και το Zone Control. Το Rift είναι στην ουσία σαν το Capture the Flag αλλά αντί για σημαία έχουμε Spark που πρέπει να την πάρει ένας παίκτης και να την μεταφέρει στο αντίπαλο Rift. Ο μεταφορέας μπορεί να πυροβολά αλλά δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει την super δύναμή του. Οι υπόλοιποι παίκτες της ομάδας του πρέπει να τον προστατέψουν μέχρι να φτάσει στο αντίπαλο Rift. Όταν φτάσει εκεί κα πετάξει την Spark μέσα στο Rift γίνεται έκρηξη σκοτώνοντας όλους τους κοντινούς αντιπάλους κερδίζοντας έτσι αρκετούς πόντους. Οφείλω να ομολογήσω πως το συγκεκριμένο mode είναι άκρως διασκεδαστικό, ειδικά όταν παίζετε με την παρέα σας. Το Mayhem είναι ακριβώς αυτό που λέει και το όνομά του: μακελειό! Εδώ οι super δυνάμεις και οι grenades φορτώνουν εξαιρετικά γρήγορα κάνοντάς σας να πάθετε επιληψία από τα χρώματα και τις λάμψεις που βλέπετε στην οθόνη. Είναι όμως άκρως εθιστικό και η διασκέδαση εγγυημένη. Τέλος, το Zone Control έχει να κάνει με το να κάνουμε capture κάποια σημεία στο χάρτη. Τα kills δεν μετρούν στο σκορ. Προσωπικά το βρήκα λίγο βαρετό το συγκεκριμένο. Το Raid από την άλλη είναι αρκετά μεγάλο έχει πολύ ψάξιμο, αρκετά καλούδια και πολύς κόσμος υποστηρίζει πως είναι το καλύτερο του παιχνιδιού.   

Τα γραφικά του, ήταν έτσι κι αλλιώς εξαιρετικά, αλλά η θέα του Saturn από τη νέα περιοχή στο Dreadnaught πραγματικά «ρίχνει σαγόνια». Τα επίπεδα επίσης είναι καλοδουλεμένα με όμορφες λεπτομέρειες. Στον ηχητικό τομέα έχει γίνει θαυμάσια δουλειά. Τα νέα κομμάτια είναι ατμοσφαιρικά και εκρηκτικά εκεί που χρειάζεται . Κάποια έχουν αντικατασταθεί με νέα, όπως πχ αυτό που βρισκόμαστε σε orbit. Αντικατάσταση επίσης έχει υποστεί και η φωνή του Ghost. Πλέον πίσω από αυτή δεν βρίσκεται ο γνωστός νάνος απ’ την τηλεοπτική σειρά Game Of Thrones, Peter Dinklage, αλλά ο γνωστός από την σειρά Uncharted, Nolan North. Δεν μπορώ να πω ότι χάρηκα με αυτή την αλλαγή. Θεωρώ τη χροιά της φωνής του Dinklage πολύ ιδιαίτερη για να αντικατασταθεί από τον οποιοδήποτε.