Dark Souls II: Scholar of the First Sin - Review

Την πρώτη φορά που έπαιξα το Dark Souls 2 πίστευα ότι είναι η πιο ολοκληρωμένη εμπειρία που θα μπορούσε να μου χαρίσει η σειρά Souls. Φυσικά η From Software με εξέπληξε θετικά δημιουργώντας μια καλύτερη και πιο polished έκδοση του δεύτερου Dark Souls για τις κονσόλες της νέας γενιάς και τα PC. Οι βασικές διαφορές ανάμεσα στην νέα και την παλιά έκδοση είναι ότι τo Scholar of the First Sin υποστηρίζει το DirectX 11 και περιέχει όλα τα DLC (The Lost Crowns Trilogy) που έχουν κυκλοφορήσει, προσθέτοντας έτσι αρκετές ώρες gameplay στο ήδη ολοκληρωμένο σύνολο. Φυσικά οι διαφορές, προς μεγάλη μου ευχαρίστηση, δεν είναι μόνο αυτές και αυτό είναι πραγματικά πολύ ευχάριστο.

Αρκετοί οπαδοί της σειράς δεν έμειναν ευχαριστημένοι με τη δυσκολία του sequel, εκφράζοντας τα παράπονά τους σε κάθε μήκος και πλάτος του διαδικτύου. Ως αποτέλεσμα, οι παρατηρήσεις τους εισακούστηκαν από τους ανθρώπους της FromSoftware, οι οποίοι τελικά αποδεικνύουν πως η δουλειά τους καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από αυτό που θέλει το κοινό. Ένα από τα πρώτα πράγματα που παρατήρησα στο Scholar of the First Sin είναι η αλλαγή της τοποθέτησης των εχθρών μέσα στο χάρτη. Για παράδειγμα στο Forest of Fallen Giants δε θα βρείτε τον κλασσικό White Knight να κάθεται κάτω από το δέντρο. Όμως θα βρείτε αρκετούς παρόμοιους στην δεύτερη αρχική περιοχή του παιχνιδιού, Heide’s Tower of Flame, να κάνουν παρέα στον κόκκινο δράκο που φυλάει την γέφυρα που οδηγεί στον Old Dragonslayer.

Αυτό προσθέτει ιδιαίτερο ενδιαφέρον μιας και ελέω της αλλαγής της θέσης των εχθρών, αλλά και η προσθήκη κινδύνων σε σημεία που κάποτε ήταν ασφαλή, κάνουν το Scholar of the First Sin ελκυστικότερο στους παλιούς. Από τις πρώτες κιόλας περιοχές το παιχνίδι αποδεικνύει ότι έχει αυξημένη δυσκολία σε σχέση με το αρχικό Dark Souls 2.

Ακόμα και για κάποιον που έχει ξαναπαίξει το παιχνίδι, η ενασχόληση και εν τέλει η ολοκλήρωση του τίτλου για ακόμη μία φορά αποτελεί μία αξιόλογη πρόκληση. Επίσης, η νέα έκδοση ακολουθεί τα βήματα του Bloodborne και προσθέτει έναν δεύτερο, κρυφό αρχηγό στο τέλος του παιχνιδιού. Φυσικά δε θα προχωρήσω σε λεπτομέρειες για να αποφύγω τυχόν spoilers. Ωστόσο θα αρκεστώ απλά στο να αναφέρω πως βρήκα πολύ ενδιαφέρον το διαφορετικό τέλος που προστέθηκε αν και τα ήδη υπάρχοντα τέλη έκλειναν, κατά την άποψή μου, τέλεια την ιστορία. Σε περίπτωση που κάποιος σκοτώσει το τελικό boss μπορεί να αποκτήσει το νέο Forlorn set που είναι πλέον διαθέσιμο στο οπλοστάσιο του παιχνιδιού, ανταλλάσσοντας (κλασσικά) τη ψυχή του στην Straid of Olaphis.

Ενδιαφέρουσες είναι οι αλλαγές στο περιβάλλον καθώς και στα γραφικά του παιχνιδιού. Το Scholar of the First Sin φαίνεται συνολικά πιο φωτεινό και με πολλές περισσότερες λεπτομέρειες σε σχέση με τον προκάτοχό του. Ο ποικίλος κόσμος της Drangleic είναι πιο όμορφος από ποτέ. Φυσικά βοηθούν τα σταθερά 60 καρέ ανα δευτερόλεπτο, ενώ μερικά ενοχλητικά frame drops τα οποία ήταν κλασσικό πρόβλημα της σειράς, λάμπουν δια της απουσίας τους. Οι κινήσεις σας και αυτές των εχθρών είναι αρκετά πιο ομαλές λόγω του σταθερού framerate που πραγματικά αναδεικνύει τις υπέροχες “χορογραφίες” που έχουν γράψει οι developers. Να σημειώσω πως το Scholar of the First Sin είναι συμβατό μόνο με συστήματα 64-bit.

Τέλος, δεν πρέπει να ξεχάσω πως στο Dark Souls II: Scholar of the First Sin βελτιωμένο έρχεται και το multiplayer, στο οποίο οι παίκτες μπορούν να συνδεθούν αισθητά πιο άμεσα, με λιγότερα προβλήματα και καθυστερήσεις. Επιπροσθέτως έχει αυξηθεί και ο αριθμός των παικτών που μπορούν να συνδεθούν ταυτόχρονα σε ένα session, από τέσσερις σε έξι παίκτες.