Pokémon Sword and Shield Review – Ένα μεταβατικό «Pokémon-Στάδιο»

Pokémon Sword and Shield Review – Ένα μεταβατικό «Pokémon-Στάδιο»

29 Νοεμβρίου 2019 13:18
Ο μεγαλύτερος -σχεδόν- τίτλος της σειράς

Όπως έχει συμβεί και στο παρελθόν, κινδυνεύω κάποιες φορές να φανώ κυνικός και ρομαντικός με τίτλους που με έχουν μεγαλώσει, αλλά και με σειρές που με ανέβασαν στα γόνατά τους και με "κανάκεψαν" μέσα στα χρόνια που πέρασαν, χτίζοντας αυτό που είμαι σήμερα. Η σειρά Pokémon είναι μία από αυτές, ξεκινώντας από την κόκκινη έκδοση, κάτι περισσότερο από είκοσι χρόνια πριν. Η τότε εμμονή των μικρών αυτών πλασμάτων είχε μπει για τα καλά, όχι μόνο στη δική μου καθημερινότητα, άλλα και σε κάθε παιδιού που τύχαινε να παρακολουθεί την anime σειρά τα πρωινά του Σαββατοκύριακου σε γνωστό κανάλι της τηλεόρασης. Ο μόνος τρόπος που μπορείς να αντιληφθείς το επίπεδο του χαμού και της μανίας που επικρατούσε στις αρχές του 2000 και μετά, είναι το αντίκτυπο που έχει σήμερα στην καθημερινότητα μας, καθιερώνοντας το κίτρινο πλασματάκι που ακούει στο όνομα Pikachu, σε έναν από τους πλέον αναγνωρίσιμους χαρακτήρες παγκοσμίως.

Το μέγεθος αυτής της αναγνωσιμότητας, μάλιστα, σου ρίχνει μία γερή σφαλιάρα, όταν βλέπεις μικρά παιδιά να αναφωνούν το όνομα του μικρού ηλεκτροφόρου 'ποντικού', ενώ δεν έχουν ιδέα για τον γκρι λαγό με τα μακριά αυτιά που σχεδιάστηκε και εδραιώθηκε στην κοινωνία μας από τις αρχές του 1940...Άλλα μέτρα και σταθμά θα μου πείτε. Τι προβολή θα μπορούσε να έχει ο Bugs Bunny άλλωστε, όταν πριν μερικά χρόνια το Pokémon GO κατέβηκε σε δέκα εκατομμύρια συσκευές σε λιγότερο από μία μέρα;

Η παραπάνω εισαγωγή έχει σκοπό να σας δώσει μία μόνο μικρή δόση των όσων ακολούθησαν μετά την εμφάνιση της σειράς στο δυτικό κόσμο. Σαφώς όμως δεν είστε εδώ γι’ αυτό. Η 8η γενιά Pokémon έφτασε στη μεγάλη πλέον κονσόλα της Nintendo και ουσιαστικά αποτελεί, ας μου επιτραπεί η έκφραση, την ονείρωξη κάθε δεκάχρονου παιδιού που πλέον έχει ξεπεράσει τα τριάντα. Θέματα υπάρχουν, και μάλιστα αρκετά, τα οποία όμως θα μειωθούν μετά τις πρώτες ώρες που ο χαρακτήρας μας θα κινείται στον ανοικτό κόσμο του παιχνιδιού και ίσως θα πάψουν να σας απασχολούν όταν δείτε τι έχει προσφέρει έως τώρα η Game Freak...τουλάχιστον τα περισσότερα.   

Η ιστορία μας ξεκινά, όπως σχεδόν κάθε ιστορία Pokémon έως τώρα, στα περίχωρα μίας τεράστιας έκτασης του νησιού που ακούει στο όνομα Galar. Το ταξίδι μας θα αρχίσει όταν ο μεγάλος πρωταθλητής και αδερφός του καλύτερου μας φίλου και ανταγωνιστή, Hop, θα μας επισκεφτεί. Σκοπός του είναι να μας εξοπλίσει με το πρώτο πλάσμα για τη μελλοντική μας εξάδα και να μας δώσει το έναυσμα να γίνουμε οι νέοι πρωταθλητές τις περιοχής. Βέβαια, όπως είναι σύνηθες για τη σειρά, η επιφανειακή αυτή για πολλούς ιστορία κρύβει από πίσω της έναν ακόμη μύθο, ο οποίος θέλει την περιοχή Galar να είχε έρθει στα πρόθυρα του αφανισμού εκατοντάδες χρόνια πριν, όταν μία τεράστια μαύρη καταιγίδα έλαβε χώρα στο νησί. Τότε ήταν που εμφανίστηκαν δύο ήρωες. Ο ένας κρατώντας ένα σπαθί και ο άλλος μία ασπίδα. Αυτοί ήταν που έβαλαν τέλος στον επικείμενο κατακλυσμό. Βλέπετε που το πάει ε;

Νέοι χαρακτήρες θα βρεθούν στο δρόμο μας και νέα μυστήρια θα πρέπει να λυθούν. Για παράδειγμά αυτό των Wishing Stars και της δύναμής τους να μετατρέπει τα πλάσματά μας σε γιγάντια θηρία, μέσω της νέας προοπτικής του Dynamax. Κάπου εδώ θα πρέπει να αναφέρω ότι η Game Freak δεν έχει ενσωματώσει στα Sword & Shield τα gameplay στοιχεία που έκαναν τις προηγούμενες γενιές να διαφοροποιούνται σε σχέση με το παρελθόν. Στην πέμπτη γενιά και την περιοχή του Kalos, είχαμε τα Mega Evolutions και στην έκτη που έλαβε μέρος στα πανέμορφα νησιά της περιοχής Alola, είχαμε τις Z Moves. Είναι ένα από τα στοιχεία που αρχικά με ξένισαν, μα κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού η βαρύτητα και η ένταση που σου προσφέρει κάτω από ορισμένες συνθήκες η επιλογή του Dynamax στην όγδοη γενιά, είναι από μόνη της αρκετή για να αντισταθμίσει την παραπάνω έλλειψη.

Για πρώτη φορά, λοιπόν, έχουμε να κάνουμε με παιχνίδι Pokémon που περιέχει και στοιχεία ανοικτού κόσμου.  Όχι, το Sword και Shield δεν είναι ένα open word με την ευρεία έννοια. H νέα περιπέτεια πατάει γερά στις βάσεις που έχει θέσει η ίδια η σειρά εδώ και είκοσι χρόνια, προσθέτοντας επιπλέον μια μεγάλη περιοχή, την οποία μπορούμε να εξερευνήσουμε από αρκετά νωρίς στο παιχνίδι.

Η πραγματικότητα είναι ότι στα μάτια μου η 8η γενιά αποτελεί ένα μεταβατικό στάδιο μεταξύ των παλαιότερων παιχνιδιών και αυτών που θα ακολουθήσουν. Κατά τη διάρκεια της περιπέτειάς μας θα μετακινούμαστε από πόλη σε πόλη, μέσα από τους γνωστούς δρόμους 01 έως 10, οι οποίοι πλαισιώνονται από απλά επαρχιακά μονοπάτια και δάση, μέχρι σπηλιές και παγωμένες λίμνες, με τα γνωστά παρακλάδια που ξεκινούν από το «Α» και καταλήγουν στο σημείο «Β». Πρόκειται για μία γραμμική κατά βάση πορεία, όπως μας έχει συνηθίσει η σειρά όλα αυτά τα χρόνια, η οποία όμως καταλήγει να είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα λόγω της Galar που δανείζεται έντονα στοιχεία από το Ηνωμένο Βασίλειο.

Είναι στιγμές που ένιωσα πως ο νέος τίτλος χωρίζεται σε δύο επιμέρους τρόπους προς ενασχόληση. Δηλαδή, μεταξύ αυτού που αφορά τα γεγονότα που συμβαίνουν στην περιοχή όπου εξελίσσεται η ιστορία και σε αυτόν της ανοικτής περιοχής, Wild Area, η οποία μπορεί να προσφέρει δεκάδες άλλες δραστηριότητες, μεταξύ και αυτής του Post End Game. Φιλική συμβουλή, μην προσπαθήσετε να πιάσετε το πρώτο Onix που θα συναντήσετε μπροστά σας...

Επιπλέον, κάτι που περίμενα να συναντήσω, είναι η νέα προοπτική προς την εξέλιξη του χαρακτήρα και των πλασμάτων που κουβαλάει σε συνάρτηση με την ιστορία. Για όσους θυμούνται, στην περιοχή της Alola, τα γυμναστήρια έλαμπαν δια της απουσίας τους και με τη σειρά τους είχαν δώσει τη θέση τους στα Trials. Ήταν μια φρέσκια ιδέα, η οποία βρήκε θετική ανταπόκριση από όλους όσους περίμεναν μία αλλαγή στην καθιερωμένη συνταγή.  Δυστυχώς, εδώ επανερχόμαστε στα γυμναστήρια, φέρνοντας πίσω και ό,τι έχει να κάνει με την προσέγγιση του εκάστοτε γυμναστή, με μία δόση διαφοροποίησης σε σχέση με το παρελθόν. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι για να αποκτήσουμε πρόσβαση στο γυμναστή θα περάσουμε μέσα από κάποιες προκλήσεις εντός του γυμναστηρίου. Προκλήσεις οι οποίες αλλάζουν με τον τύπο και το χαρακτηριστικό των πλασμάτων που χρησιμοποιεί το συγκεκριμένο γυμναστήριο. Έτσι, λοιπόν, προτού αποκτήσουμε πρόσβαση στην εκπαιδεύτρια του νερού, θα πρέπει να απενεργοποιήσουμε τους σωλήνες που πετούν νερό και μας κλείνουν το δρόμο. Αντίστοιχα, για να πάρουμε το έμβλημα της πέτρας, θα πρέπει να αποφύγουμε τα δάπεδα που χάνονται κάτω από τα πόδια μας. Σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά;

Τα πράγματα αλλάζουν άρδην όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με τους γυμναστές, καθώς πλέον ο τόπος που λαμβάνει χώρα η μάχη αποτελεί ένα γεμάτο θεατές γήπεδο, στο οποίο οι κραυγές ενθουσιασμού αντηχούν από άκρη σε άκρη, φτάνοντας στο αποκορύφωμα όταν χρησιμοποιούμε την Dynamax μορφή του Pokémon μας. Η ένταση της μάχης σε συνδυασμό με τον ένθερμο κόσμο στις εξέδρες και τη δυναμική της μουσικής φτάνει σε ορισμένες μάχες την αδρεναλίνη σε επίπεδα που δε μας έχει συνηθίσει η σειρά, θέτοντας νέα δεδομένα για το μέλλον. Οι μάχες στα γυμναστήρια είναι το δυνατό χαρτί των Pokémon Sword και Shied για μένα. Ακόμα και μετά από τριάντα ώρες παιχνιδιού, αντηχεί στο μυαλό μου ο ρυθμός της μουσικής και η ένταση της στιγμής που ο Cinderace εξαπολύει την τελευταία του κίνηση σε Dynamax μορφή. Πραγματικά ελπίζω να ξανά δούμε τη συγκεκριμένη υλοποίηση στο μέλλον σε ότι αφορά τις μεγαλύτερου επιπέδου μάχες.

Πέρα λοιπόν της μετακίνησής μας στους δρόμους του παιχνιδιού, ένα «δεύτερο παιχνίδι» λαμβάνει χώρα στη Wild Area, η οποία ουσιαστικά αποτελεί την πρώτη υλοποίηση της Game Freak προς τη μετάβαση της σειράς σε πιο ανοικτού επιπέδου μονοπάτια, με έναν σχετικά παλιομοδίτικο κατά την άποψή μου τρόπο. Αρχικά, όσον αφορά την Wild Area, θα έλεγε κάποιος ότι αποτελεί ένα εξελιγμένο επίπεδο της ζώνης του σαφάρι, χωρίς όμως τους κανόνες του Safari Zone. O χάρτης της ανοικτής αυτής περιοχής αποτελείται από σημεία, στα οποία η χλωρίδα και η πανίδα διαφοροποιείται σε συνάρτηση πάντα με τα καιρικά φαινόμενα που λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια της περιήγησής μας. Έτσι, λοιπόν, τη μία στιγμή θα αντιμετωπίζουμε ένα Butterfree κάτω από τον ηλιόλουστο ουρανό και αμέσως μετά, ένα λατρεμένο Hunter στο απομονωμένο τοπίο ενός γκρεμισμένου πύργου ή ένα Snorlax, αμέσως μετά από μία ξύλινη γέφυρα...Τα πλάσματα που θα συναντήσουμε στην ανοικτή αυτή περιοχή διαφέρουν κατά βάση ανάλογα τη χλωρίδα την οποία θα εξερευνούμε και για πρώτη φορά έχουμε την τύχη να βλέπουμε τις σκανδαλιές τους εν ώρα της περιπέτειάς μας.

Επιτέλους, οκτώ γενιές μετά, βλέπουμε τα Pokémon στο φυσικό τους περιβάλλον, να τρέχουν το ένα δίπλα στο άλλο, δίνοντας ένα τόνο ζωντάνιας στον κόσμο της σειράς που μέχρι πρότινος και πριν το “Lets Go” διακρίνονταν για την μοναχικότητα της περιήγησης. Την αίσθηση της περιπλάνησης με το Rotom Bike πάνω στα κύματα της θάλασσας, ενώ δίπλα μας κολυμπά ένα Gyrados και πάρα πέρα τα Mantine κάνουν χαρούμενα άλματα πάνω από το νερό, πλέον δε μπορώ να την αλλάξω με τίποτα λιγότερο, εκτός ίσως από το Surf πάνω σε ένα Lapras.

Και μιας και το έφερε η κουβέντα, πλέον η μετακίνησή μας στη Galar γίνεται με τρεις βασικούς τρόπους. Η πρώτη επιλογή μας είναι με το ποδήλατο που εξελίχθηκε στο Rotom Bike μέσω του Pokémon Rotom, για την οδήγηση σε κάθε δρόμο ή έδαφος, αν προτιμάτε. Η δεύτερη επιλογή έχει να κάνει με τη μετακίνηση μας στη θάλασσα, όπου για ακόμα μία φορά χρησιμοποιούμε το Rotom Bike και τέλος έχουμε και ένα άψυχο teleport, χωρίς κανένα animation. Αρχικά, να είμαι ξεκάθαρος ότι είμαι από τους οπαδούς της ιδέας να αφαιρέσουμε τα Hidden Machines από την τετράδα των κινήσεων και να τα χρησιμοποιήσουμε σαν έξτρα Ability, όπως είδαμε και στις δύο προηγούμενες γενιές. Από την άλλη, δεν μπορώ να δεχτώ ότι ένα χρόνο πριν, στο πιο casual τίτλο Pokémon που κυκλοφόρησε ποτέ, έβλεπα το Lapras μου να σκίζει τα κύματα μέσα από ένα εκπληκτικό animation και τον Charizard να με μεταφέρει από το ένα σημείο στο άλλο, έχοντας πάντα το πρώτο πλάσμα της εξάδας μου να περιηγείται μαζί μου και έξω από την PokéBall. Τα μικρά πράγματα κάνουν τη διαφορά και σε αυτά τα μικρά πραγματάκια η Game Freak έκανε μερικά βήματα πίσω.

Πέρα από τη γκρίνια ενός παράξενου όμως, η αίσθηση του να περιφέρεσαι στην Wild Area είναι πραγματικά απολαυστική, πόσο μάλλον με όλα όσα έχεις να κάνεις εκεί. Καταρχάς, η άγρια αυτή περιοχή, αποτελεί και το μεγαλύτερο online κομμάτι του τίτλου, στο οποίο μπορούμε να λάβουμε μέρος σε διάφορα events, αρκεί να έχουμε έναν λογαριασμό στο Nintendo Online για τα περισσότερα από αυτά. Κυριότερα είναι τα Raids που λαμβάνουν χώρα γύρω από πηγές ενέργειας, όπου μέσα τους κρύβεται ένα Pokémon σε Dynamax μορφή. Στην πραγματικότητα, μπορούμε να λάβουμε μέρος μόνοι μας και με τη βοήθεια των NPCs του τίτλου ή με ακόμα τέσσερα άτομα, στην περίπτωση που είμαστε συνδεδεμένοι στο διαδίκτυο. Κύριος στόχος του Raid αποτελεί η αντιμετώπιση του πλάσματος και τέλος η αιχμαλώτισή του. Τα πράγματα, βέβαια, δεν είναι τόσο εύκολα όσο ακούγονται. Ανάλογα με το επίπεδό μας και τη σπανιότητα των Pokémon, τόσο δυσκολεύει και η απόκτηση τους, καθώς και η απόκτηση των αντικειμένων που κουβαλάν. Πρόκειται για αντικείμενα, τα οποία πολλές φορές είναι απαραίτητα για την επιλογή του Gigantamax.

Το τελευταίο πρόκειται για ένα μεγαλύτερο επίπεδο της Dynamax εξέλιξης, στο οποίο έχουμε πρόσβαση κυρίως μέσω των αντικειμένων τα οποία αποκτούμε από τις Raid αναμετρήσεις. Στη Gigantamax μορφή, τα Pokémon που εξελίσσονται διαφέρουν αρκετά από τη μέχρι πρότινος μορφή τους και συνήθως οι επιθέσεις τους επιφέρουν μεγαλύτερο damage, μέσα από μία ειδική επίθεση που τις περισσότερες φορές έχει επίπτωση και στα effects του σταδίου, όπου λαμβάνει χώρα η μάχη.

Πέραν όμως των Raids, επιλογές υπάρχουν και για τις οnline αναμετρήσεις με τους εκπαιδευτές ανά τον κόσμο, καθώς  και οι online ανταλλαγές μέσω συμφωνημένων και από τις δύο μεριές Pokémon, καθώς και η τυχαία ανταλλαγή πλασμάτων. Κάπου εδώ να πω ότι απουσιάζει η βασική ιδέα του GTS που γνωρίσαμε στην προηγούμενη γενιά, όπου μπορούσαμε να επιλέξουμε το πλάσμα που θα λάβουμε, χωρίς να είμαστε αναγκασμένοι να στείλουμε ένα Larvitar για την πρόωρη απόκτηση ενός Charmader...Γιατί ρε Game Freak;

Ωστόσο, ο φόβος και ο τρόμος όσων δεν μπορούν να ανταλλάξουν τα Pokémon τους, μα θέλουν να έχουν στην κατοχή τους ένα Gengar, πλέον δεν υφίσταται. Τα πλάσματα που παρελαύνουν στην Wild Area ποικίλλουν τόσο πολύ με βάση το επίπεδό τους, που μετά από μερικές ώρες δε θα σας κάνει εντύπωση η αντιμετώπιση ενός ελεύθερου Matchamp. Ποτέ δεν ήμουν από τα άτομα που είχε εφιάλτες αν δεν ολοκλήρωνε το Pokédex και η συγκεκριμένη επιλογή μόνο θετική μπορεί να μου φανεί, από τη στιγμή που δε χρειάζεται να μπω στη διαδικασία της ανταλλαγής για να αποκτήσω ένα Alakazam. Τι να κάνει αυτή η ψυχή άραγε;

Η αλήθεια είναι ότι το Pokédex του Sword και Shield έχει ελλείψεις. Ο αριθμός των πλασμάτων του δε ξεπερνάει τα 400. Ας είμαστε όμως δίκαιοι. Αρχικά, ποιος ήταν ο τελευταίος τίτλος της σειράς που περιείχε και τα 890 Pokémon; Εκτός αυτού, η ποικιλία και τα «καλά» (που λένε και στο χωριό μου) είναι πλέον τόσα πολλά, που μπορεί να μη χωρούσαν καν μέσα στην '400άδα'. Αυτό αντισταθμίζεται αρκετά με το νέο roster που φτάνει τα 80.

Σχετικά με το σχεδιασμό τους, νιώθω ότι η Game Freak βρήκε επιτέλους την χαμένη της φαντασία που έκανε φτερά από την 4η γενιά και μετά και συνεχίζει με ένα καλό σερί από την περιοχή της Alola και ύστερα. Ο σχεδιασμός των νέων πλασμάτων χαρίζει ένα φρέσκο άρωμα στη σειρά, με το πινέλο του σχεδιασμού να ξεχειλίζει από μεράκι και όρεξη, αφήνοντας τα «κλειδιά» στην πόρτα της προηγούμενης γενιάς. Φυσικά, δε λείπουν και τα Pokémon όπως το τσαγερό, Sinistea, μα αυτά αποτελούν εξαίρεση στο σύνολο όσων έχει να προσφέρει η 8η γενιά. Παράπονό μου αποτελεί η απουσία 3ης μορφής σε ορισμένα πλάσματα, τα οποία δέχονταν εξέλιξη, μόνο και μόνο για να τα δούμε αργότερα σε Gigantamax μορφή ή στον επόμενο τίτλο της σειράς...Ποιος ξέρει;

Σε ότι αφορά την απόδοση του τίτλου στη δυνατότερη κονσόλα της Nintendo, θα έλεγα ότι έχει τα πάνω και τα κάτω της. Από τη μία, ο χαρακτήρας μας θα χάνεται μέσα στα σκοτεινά δάση της περιοχής Galar και μέσα στα σοκάκια πανέμορφων σχεδιαστικά πόλεων και αμέσως μετά θα βλέπουμε τους χαρακτήρες να πετάγονται μπροστά μας εξαιτίας του φαινομένου pop-up. Θα έλεγα ότι η απεικόνιση δε διαφέρει πολύ σε ότι έχουμε δει μέχρι τώρα στη σειρά, μα σίγουρα είναι κατά πολύ πιο όμορφη και γλυκιά στο μάτι, ελέω νέου hardware.

Από την άλλη, στην περιοχή της Wild Area, αν επιλέξουμε να ασχοληθούμε με τον τίτλο σε offline επίπεδο, θα δούμε ένα συνονθύλευμα από αντιθέσεις μεταξύ του χάρτη και της εναλλαγής του καιρού, σε συνδυασμό με κάθε λογής πλάσμα να περνάει μπροστά από τα μάτια μας, χωρίς ίχνος επιβάρυνσης για το chipset του Nintendo Switch.  Αν όμως το online κομμάτι είναι μονόδρομος, τότε θα βρεθούμε αρκετές φορές στη δυσάρεστη θέση να μετράμε τα καρέ που θα παρελαύνουν από την οθόνη μας. Το πρόβλημα στην περίπτωση μου φάνηκε να ελαττώνεται όταν επέλεγα να παίξω σε docked mode τον τίτλο, πράγμα που διασκέδαζα περισσότερο, καθώς η απεικόνιση και η ανάλυση κυμαίνονταν σε υψηλότερα επίπεδα από το handheld mode, χωρίς όμως το τελευταίο να μου στερεί κομμάτι από τη συνολική εμπειρία.

Συνοψίζοντας : Θεωρώ ότι η 8η γενιά έπεσε στο λάκκο του μεταβατικού σταδίου. Υπάρχουν ιδέες που η τελειοποίησή τους θα κάνει τη σειρά να ξεχωρίσει στο μέλλον, αρκεί η GameFreak να βάλει κάτω το τετράδιο με τα «ΤΙΚ» και να ξεκινήσει να αφαιρεί ή να διορθώνει πράγματα του παρελθόντος, αφήνοντας τα επιτέλους να χαθούν ή να λάμψουν αντίστοιχα.  Λυπάμαι που το λέω, μα μετά από σαράντα ώρες παιχνιδιού αυτά που μου έμειναν είναι τα αρνητικά του τίτλου παρά τα θετικά και ορισμένα βήματα που έκανε πίσω η σειρά σε σχέση με τις προηγούμενες γενιές...ακόμα και σε σχέση με το Let's Go. <br /> <br />Είναι πραγματικά κρίμα, γιατί πρόκειται για ένα καλό Pokémon τίτλο, ο οποίος αν έβγαινε στη θέση της έκτης γενιάς για παράδειγμα, θα μιλούσαμε για ένα μικρό αριστούργημα. Από τη μία, λοιπόν, η GameFreak πρέπει να τα ζυγίσει και να κρατήσει όλα όσα έκαναν το Pokémon το franchise που είναι σήμερα. Από την άλλη, η Nintendo νομίζω ότι είναι καιρός να αντιληφθεί ότι διαχειρίζεται έναν ΑΑΑ τίτλο.
Box Art
Tested on : Nintendo Switch
Developer : Game Freak
Publisher : Nintendo
Distributor : CD Media S.A.
Available for : Switch
Release date : 15-11-2019