Final Fantasy X/X-2 HD Remaster Review (Nintendo Switch) - Όσα χρόνια και αν περάσουν...

Final Fantasy X/X-2 HD Remaster Review (Nintendo Switch) - Όσα χρόνια και αν περάσουν...

01 Μαΐου 2019 12:18
Listen to my story. This...may be our last chance...

H περίπτωση της HD Remaster έκδοσης του Final Fantasy X/X-2 θα έλεγε κανείς ότι φλερτάρει με αυτές τις επανακυκλοφορίες, που έχουν εγκατασταθεί πλέον σε κάθε συσκευή ψυχαγωγίας. Έκανε αρχικά το ντεμπούτο της το Δεκέμβριο του 2013 στην τότε οικιακή κονσόλα της Sony, PlayStation 3, και μέχρι σήμερα, έξι χρόνια αργότερα, έχει δώσει το παρόν σε ακόμα πέντε πλατφόρμες, με πιο πρόσφατες αυτές του Xbox One και Nintendo Switch.

Η αλήθεια είναι ότι δεκαεπτά χρόνια αργότερα από την αρχική κυκλοφορία του Final Fantasy Χ και δεκαπέντε χρόνια από το X-2 αντίστοιχα, λίγα είναι τα πράγματα που μπορεί να πει κάποιος για τα συγκεκριμένα κεφάλαια της σειράς. Ενός franchise, που για τους φίλους των Turn Based JRPG είδους, άνθησε με το Final Fantasy XII και μας άφησε με το Final Fantasy X.

Το Final Fantasy X εξελίσσεται στον κόσμο της Spira, όπου παρακολουθούμε την ιστορία μας να ξετυλίγεται γύρο από τον Tidus και το ταξίδι του με την επικεφαλής της ομάδας Yuna και της υπόλοιπης συντροφιάς. Σκοπός μας η αντιμετώπιση του Sin, μιας οντότητας που έχει σπείρει την καταστροφή στα νησιά που απαρτίζουν την ίδια τη Spira. Το δέκατο κεφάλαιο της σειράς, όπως και το επόμενο, είναι και τα τελευταία που υιοθέτησαν την Turn Based λογική. Ουσιαστικά η ομάδα μας που απαρτίζεται από τέσσερα άτομα επιτίθενται στον εχθρό ο ένας μετά τον άλλον, ανάλογα με τις εντολές που έχουμε δώσει, την ταχύτητα των εχθρών κοκ.

Στο τέλος κάθε μάχης αποκτούμε πόντους εμπειρίας, οι οποίοι ξοδεύονται σε σφαίρες ικανοτήτων που μπορούν να συνδυαστούν σε ένα καινοτόμο για την εποχή σύστημα αναβάθμισης για τον χαρακτήρα. Η αλήθεια είναι ότι το 2002 που είχε κυκλοφορήσει το Final Fantasy X, το συγκεκριμένο σύστημα εξέλιξης ξέφευγε από τα καθιερωμένα, καθώς μέχρι πρότινος, όπως και μετέπειτα σε αντίστοιχους τίτλους του είδους τα Experient Points γέμιζαν μία ψηφιακή μπάρα, ανεβάζοντας το εκάστοτε επίπεδο του χαρακτήρα μας.

Αντίστοιχα, με την αύξηση του επιπέδου, μία σειρά από στατιστικά αυξάνονταν αυτόματα για το κάθε μέλος της ομάδας μας. Στατιστικά, τα οποία σε κάθε περίπτωση δε διέφεραν σε τίποτα από αυτά κάποιου άλλου παίχτη που ασχολούνταν με τον τίτλο, εάν και στις δύο περιπτώσεις ο χαρακτήρας μας βρίσκονταν στο επίπεδο πενήντα. Αυτό άλλαξε με τη Sphere Grid και τον τρόπο αναβάθμισης που ανέφερα παραπάνω, καθώς πλέον, έστω και έμμεσα, καταργείτε το καθιερωμένο “level up” και δίνει τη θέση του σε ένα πιο προσωπικό σύστημα, το οποίο μας δίνει την δυνατότητα να επιλέξουμε πού θέλουμε να επενδύσουμε το εκάστοτε experience sphere, σε Speed ή σε Damage, σε Light Attack ή σε Heal για παράδειγμα.

Αυτό βέβαια που στα μάτια μου έκανε το δέκατο κεφάλαιο να διαφέρει από κάθε JRPG της εποχής, δεν ήταν τόσο το σύστημα μάχης που μπορούσε να σταθεί επάξια στο ύψος του για τα δεδομένα της εποχής, όσο η ιστορία του, που σε σημεία το συναισθηματικό στοιχείο υπερέβαινε αυτό του επικού, σε συνδυασμό με τον ηχητικό τομέα του τίτλου, ο οποίος θεωρείτε μέχρι και σήμερα υποδειγματικός για το είδος, σε ότι αφορά το χτίσιμο και το δέσιμο μεταξύ των χαρακτήρων.

Σε ότι αφορά το Final Fantasy X2 έχουμε να κάνουμε με τη συνέχεια του προηγούμενου τίτλου. Μια κίνηση που η Square Enix δε μας είχε συνηθίσει, καθώς έχουμε να κάνουμε με τον πρώτο τίτλο της σειράς που αποκτά το δικό του sequel. Στην περίπτωση του Χ2, το κοινό δεν ήταν τόσο ένθερμο όσο με το Χ. Σε καμία περίπτωση δεν είχαμε να κάνουμε με ένα κακό video game, αλλά ορισμένες επιλογές των δημιουργών ήταν ικανές να το εδραιώσουν στην κατηγορία του «απλά καλού» τίτλου, χωρίς αυτό βέβαια να είναι απαραίτητα κακό. Η ιστορία αυτή τη φορά προβάλει τα γεγονότα μέσα από τα μάτια της Yuna ως κεντρικό χαρακτήρα, η οποία δύο χρόνια μετά από την μάχη της με τον Sin, ταξιδεύει στη Spira, ώστε να ανακτήσει κομμάτια από την ιστορία του τόπου, μέσω ορισμένων σφαιρών που συγκρατούσαν τις μνήμες αυτής.

Το κακό με το ταξίδι της Yuna έχει να κάνει με την ανακύκλωση ορισμένων περιοχών που είδαμε και στον προηγούμενο τίτλο, χωρίς όμως αυτές να έχουν υποστεί ραγδαίες αλλαγές, οι οποίες να δικαιολογούν τα δύο χρόνια ανάπτυξης του τίτλου. Πέραν αυτού, αρνητικό φάνηκε επίσης το γεγονός ότι η κεντρική χαρακτήρας δεν παρουσιάστηκε σαν μία ιέρισσα, μα σαν ένα pop είδωλο, το οποίο άφησε στην άκρη το ραβδί και τη θέση του πήραν δυο…περίστροφα, γεγονός που μπορεί να αλλάξει κατά τη συνέχεια του παιχνιδιού. Κατά τη διάρκεια της μάχης έχουμε πρόσβαση σε ορισμένες σφαίρες, οι οποίες είναι ικανές να αλλάξουν το ρόλο του παίκτη και να τον μετατρέψουν σε πραγματικό χρόνο σε white/dark mage ή warrior για παράδειγμα. Πρόκειται για ένα πρωτότυπο σύστημα, το οποίο δίνει απευθείας την επιλογή στον χρήστη να κτίσει την ομάδα του, μα και την τακτική του όπως αυτός επιθυμεί, πράγμα μεγάλης σημασίας, καθώς τις περισσότερες φορές καθορίζει με αυτόν το τρόπο και τη ροή της μάχης.

Σε ότι αφορά τον οπτικό τομέα, τα Final Fantasy X/X2 δείχνουν όσο καλύτερα θα μπορούσαν, όντας δύο τίτλοι οι οποίοι κυκλοφόρησαν πριν από σχεδόν δεκαπέντε χρόνια. Τα έντονα και καθαρά χρώματα, χωρίς ίχνος από τη θολούρα που μάστιζε τις κονσόλες της τότε εποχής, κάνουν τους τίτλους να φαίνονται χάρμα οφθαλμών, τόσο όταν το Switch βρίσκεται σε handheld mode όσο και όταν είναι συνδεδεμένο στη μεγαλύτερη οθόνη της τηλεόρασης. Βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο τίτλος είναι μία απλή επανέκδοση και όχι ένα remake, όπου εκεί θα μιλούσαμε με άλλα δεδομένα. Όπως και να ‘χει, αν επιλέξετε την έκδοση του Nintendo Switch, να είστε σίγουροι ότι δε θα στερηθείτε τίποτε από αυτές του Xbox One ή του PlayStation 4.

Συνοψίζοντας : Θυμάμαι τον εαυτό μου στα δεκατέσσερά μου χρόνια να ακούει το εισαγωγικό κομμάτι του Final Fantasy Χ στο PlayStation 2. Παράλληλα, με θυμάμαι πριν τέσσερα χρόνια στο PlayStation 3 για ακόμα μία φορά να ακούω την πρόταση του Tidus: "Listen to my story. This, may be our last chance" κατά την εισαγωγή. Πριν μερικές μέρες, μέσα από την οθόνη του Nintendo Switch, βλέποντας για ακόμα μία φορά την εισαγωγή του τίτλου, αντιλήφθηκα ένα πράγμα. Μερικοί τίτλοι, όσα χρόνια και αν περάσουν, αν αυτοί σου είχαν αφήσει κάτι στο παρελθόν, τότε είναι ικανοί να στο περάσουν ξανά, ακόμα και δεκαπέντε χρόνια αργότερα, ανεξαρτήτου εποχής ή ηλικίας. Δε μπορώ να μη σας προτείνω τη συγκεκριμένη συλλογή, καθότι θα βρείτε δύο τίτλους, οι οποίοι είναι ικανοί να σας γεμίσουν με συναισθήματα μέσα σε αυτές τις σχεδόν 200 ώρες που θα σας κρατήσουν απασχολημένους. Άλλωστε μην ξεχνάτε και ένα πράγμα. Στη συγκεκριμένη συλλογή, εμπεριέχεται ένας από τους δύο καλύτερους τίτλους ολόκληρης της Final Fantasy σειράς…
Box Art
Tested on : Nintendo Switch
Developer : Square Enix 1st Production Department, Virtuos
Publisher : Square Enix
Distributor : CD Media S.A.
Available for : PS4, PS3, PS Vita, Xbox One, PC, Switch
Release date : 11-04-2019