Ανήκω σε μία μεγάλη μερίδα του κοινού, που αν και είχε στην κατοχή του το Wii U για κάποιο χρονικό διάστημα, δεν είχε ασχοληθεί ενδελεχώς με ορισμένους από τους τίτλους της προηγούμενης μεγάλης κονσόλας της Nintendo. Για αυτό το λόγο, όπως και για αρκετούς ακόμα, οι οποίοι δεν είναι ούτε η στιγμή αλλά ούτε και ο τόπος για να σχολιάσω, δεν είχα έρθει σε επαφή με το συγκεκριμένο κεφάλαιο της σειράς Donkey Kong. Δε χρειάζεται καν να αναφέρω, ότι η αντίδραση μου, στην ανακοίνωση μίας επανακυκλοφορίας του τίτλου για το Nintendo Switch, ήταν άκρος θετική, όπως άλλωστε,ήταν και η αντίδραση όσων είχαν ασχοληθεί με το Tropical Freeze στο παρελθόν, βάζοντας με σε σκέψεις, για το λόγο αλλά και την προέλευση αυτού του θετικό αναβρασμού που κυριάρχησε στην αγορά.
Φταίει μήπως το γεγονός, ότι κάποιοι το βλέπουν σαν τον προάγγελό μίας νέας ανακοίνωσης για τη σειρά, η μήπως είναι κάτι άλλο; Θα πρέπει να αναφέρω ότι το Donkey Kong Country: Tropical Freeze, κυκλοφόρησε το 2014, σε μία περίοδο, όπου το Wii U, κατακλύζονταν από ποιοτικά platforms games όπως τα Super Mario Bros U, Rayman Legends και αρκετά ακόμα, καταφέρνοντας να ξεχωρίσει και να δώσει ορισμένα στοιχεία που το έκαναν αμέσως αγαπητό προς το κοινό, ανεξάρτητα για το αν είχε επέλθει ένας σχετικός κορεσμός για το συγκεκριμένο είδος παιχνιδιού στην κονσόλα.
Η ιστορία μας ξεκινά όταν, κατά τη διάρκεια ενός πάρτι,μεταξύ της «οικογένειας» Kong, καταφθάνει απρόσκλητη, μία βάρβαρη φυλή πιγκουΐνων σαν άλλοι Vikings, με σκοπό την κατάληψη του τροπικού μας νησιού και τη διαμόρφωση αυτού, με βάση τα δικά τους πρότυπα. Μέσα σε στιγμές και χωρίς οι ήρωες μας να έχουν καν την ευκαιρία, αλλά και τη δυνατότητα να αντιδράσουν, μεταφερόμαστε βίαια στο πρώτο από τα έξι νησιά που λαμβάνει χώρα η περιπέτεια μας. Προφανώς δε χρειάζεται να αναφέρω ποιος είναι ο σκοπός μας στο παιχνίδι, παρά μόνο ότι η συγκεκριμένη υπόθεση από μόνη της, όσο φτωχή και να φαντάζει στα αυτιά κάποιων, άλλο τόσο αρκετή και ευφάνταστη μπορεί να χαρακτηριστεί για να μας βάλει για τα καλά στον κόσμο του Tropical Freeze.
To gameplay του συγκεκριμένου είδους, όλοι μας, λίγο πολύ το γνωρίζουμε και η βασική ιδέα παραμένει ίδια χωρίς διαφοροποιήσεις, μιας και σκοπός μας είναι η μεταφορά του χαρακτήρα μας από το σημείο Α στο σημείο Β καθώς τα επίπεδα εναλλάσσονται. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως, όσο ρηχή και να φαντάζει η ιδέα της προηγούμενης πρότασης, άλλο τόσο βάθος έχει δοθεί στον τρόπο που θα προσεγγίσουμε ένα επίπεδο, με στόχο να φτάσουμε στον τερματισμό του, όποιος και να είναι αυτός..
Ιδέες, όπως η προοπτική της απεικόνισης του χαρακτήρα μας κατά της κίνηση του στο χώρο από αριστερά προς τα δεξιά, σαν ένα τυπικό Side Scrolling, στην περίπτωση του Donkey Kong Country καταρρίπτονται , καθώς δε θα είναι λίγες οι στιγμές που θα μεταφερθούμε σε σημεία όπου αυτή η εναλλαγή θα γίνεται άμεσα και θα πρέπει να προσαρμοστούμε σε νέα δεδομένα που όσο άβολα και να φαντάζουν εξ αρχής, άλλο τόσο ευφάνταστα θα καταλήξουν να φαίνονται στα μάτια μας, κάνοντας προτάσεις όπως το «πως το σκεφτήκαν αυτό» να τριγυρίζουν στο μυαλό μας.
Σαφώς και οι σχεδιαστές της Retro Studios δεν έμειναν μόνο σε αυτό, καθώς θέλησαν να δώσουν μία πιο 3D απεικόνιση στον τίτλο, όπως άλλωστε κάνουν και οι περισσότεροι τίτλοι του είδους στην εποχή μας. Δε θα είναι λίγες οι φορές που θα πρέπει να αντιδράσουμε με συγκεκριμένα αντικείμενα μέσα στο χώρο, για να μεταφερθούμε από το ένα σημείο στο άλλο, μέσω μίας τρίτης προοπτικής, δίνοντας μία επιπλέων φρεσκάδα στον τίτλο, όπου όμως κακά τα ψέματα, όσο όμορφο και αν δείχνει, είναι μία ιδέα που στις μέρες μας την έχουμε ξανά δει από το συγκεκριμένο είδος. Αυτό βέβαια που δεν πρέπει να ξεχνάμε, είναι ότι πριν τέσσερα χρόνια όταν ο τίτλος έγινε αρχικά διαθέσιμος, ιδέες σαν και τις παρά πάνω, είχαν μόλις αρχίσει να γίνονται ορατές σε platform Games, κάνοντας το κοινό να νιώθει ότι το genre να εξελίσσεται και όντως έτσι ήταν.
To κάθε νησί, αποτελείται από πολυάριθμα επίπεδα, τα οποία είναι ικανά να προσφέρουν κοντά στις δέκα ώρες παιχνιδιού και αρκετά περισσότερες, αν επιλέξετε να ξεκλειδώσετε όλα τα Collectibles, ή, ορισμένες κρυφές πίστες. Οι επιπλέον πίστες που προανέφερα, γίνονται διαθέσιμες με τον παραδοσιακό τρόπο που πρόσφεραν και στο παρελθόν πολλά platform side scrolling παιχνίδια. Η βασική προϋπόθεση, έχει να κάνει με, το να αλλάξουμε την πορεία μας μέσα στο χώρο, με σκοπό την ανακάλυψη μίας νέας περιοχής που θα μας δώσει πρόσβασή νε ένα νέο επίπεδο.
Η συγκεκριμένη επιλογή των σχεδιαστών, μόνο καλοδεχούμενη μπορεί να χαρακτηριστεί, όχι τόσο για το προφανές, ότι δηλαδή επεκτείνει τη διάρκεια του τίτλου, όσο για τη χαρά της ανακάλυψης. Θα είναι αρκετές οι στιγμές, που θα επαναλάβουμε ένα επίπεδο όχι μόνο για να επιτύχουμε το υψηλότερο σκορ, μαζεύοντας όλα τα αντικείμενα, αλλά και να ξεκλειδώσουμε κρυφές πίστες που σε κάθε άλλη περίπτωση, δε θα ήταν διαθέσιμες.
Αν και φυσικά, ο κύριος πρωταγωνιστής μπορεί να χαρακτηριστεί ο Donkey Kong, με τη συνοδεία του Diddy, Dixie και Cranky, θεωρώ ότι την παράσταση κλέβει από την πρώτη στιγμή ο κόσμος και τα επίπεδα του παιχνιδιού. Δε μπορώ να θυμηθώ, εγώ προσωπικά, άλλα παιχνίδια του είδους, όπου οι περιοχές του, να αλληλεπιδρούν τόσο έντονα με το χαρακτήρα, τις ενέργειες αυτού, αλλά και με τη…μουσική! Το κάθε επίπεδο ξεχωριστά, όπου και αν διαδραματίζονται τα γεγονότα, από καταπράσινα δάση, μέχρι την τροπική σαβάνα, και ψιλά βουνά με απόκρημνες κορυφές, τα πάντα χορεύουν στο ρυθμό της μουσικής.
Μόνο αν το δείτε με τα μάτια σας, θα αντιληφθείτε τη σύνδεση των επιπέδων με το ρυθμό και πως αυτό, οργανικά, συμβάλει στη ζωντάνια και στην προσωπικότητα του κάθε νησιού ξεχωριστά. Αν και υπάρχουν λίγες στιγμές ανάμεσα στους κόσμους του παιχνιδιού, όπου κάποιες επιλογές ανακυκλώνονται, σας διαβεβαιώνω ότι δε θα νιώσετε ποτέ την αίσθηση της αγγαρείας και είμαι σίγουρος ότι θα επιστρέψετε στις ίδιες πίστες ξανά και ξανά, όχι μόνο για να ανακαλύψετε νέα αντικείμενα , αλλά για νιώσετε και πάλι, αυτή την αλληλεπίδραση μεταξύ του ρυθμού της μουσικής και του εκάστοτε επιπέδου. Η δουλειά που έχει γίνει στον συγκεκριμένο τομέα, είναι πραγματικά εκπληκτική.
Εκτός βέβαια από τους τέσσερις κεντρικούς ήρωες, διαθέσιμος πλέον είναι και ο Funky Kong όπου στην ουσία είναι και ο μαγαζάτορας του τίτλου. Αυτή είναι και η κύρια διαφορά μεταξύ της έκδοσης του Wii U, με το Switch. Αν κάτι χαρακτήριζε την αρχική έκδοση του τίτλου, αυτό ήταν ότι αρκετός κόσμος το βρήκε αρκετά δύσκολο. Με την προσθήκη του Funky Kong κάτι τέτοιο παύει να υφίσταται, καθώς έχουμε να κάνουμε με έναν overpowered χαρακτήρα, ικανό να αποφύγει αρκετά από τα εμπόδια του τίτλου.
Βέβαια, αυτό αντισταθμίζεται από το γεγονός ότι δε θα έχει στη διάθεση του την υπόλοιπη οικογένεια με τις επιπλέον διευκολύνσεις που προσφέρει ο κάθε ένας ξεχωριστά. Πρακτικά αυτό πάει να πει ότι, στα σημεία όπου ο Cranky Kong είχε το μπαστούνι του και μπορούσε να αποφύγει τα καρφιά από το δάπεδο, o Funky Kong μπορεί να τα αποφύγει μόνος του, χωρίς την απώλεια ενέργειας η αντίστοιχα στην περίπτωση της ρουκέτας του Diddy Kong που προσφέρει ένα πιο μακρινό άλμα, o Funky Kong έχει τη σανίδα του και πάει λέγοντας.
Στα της απεικόνισης, δεν έχουμε να πούμε πολλά. Οι εξαιρετικά σχεδιασμένοι χαρακτήρες και τα πολύχρωμα επίπεδα, δίνουν την εντύπωση ότι το συγκεκριμένο παιχνίδι δημιουργήθηκε στα πρότυπα του 2018 και μόνο έκπληξη μπορεί να χαρακτηριστεί το γεγονός ότι το τρίχωμα του γορίλα είχε αυτή τη λεπτομέρεια τέσσερα χρόνια πριν, ενώ η έκδοση του Nintendo Switch, έχει αναβαθμιστεί στα 1080p από 720p που ήταν μέχρι πρότινος. Σχετικά με το Hand Held Mode δε μπορώ να πω ότι έμεινα απόλυτα ευχαριστημένος. Σαφώς ο τίτλος παραμένει πανέμορφος και στη μικρότερη οθόνη της συσκευής, για όσους θελήσουν να ασχοληθούν φορητά, με τα επίπεδα τις ανάλυσης όμως να πέφτουν αισθητά, κάνοντας το ίσως, το μόνο μελανό σημείο του τίτλου.
Ακολουθήστε το Unboxholics.com στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα για τεχνολογία, videogames, ταινίες και σειρές. Ακολουθήστε το Unboxholics.com σε Facebook, Twitter, Instagram, Spotify και TikTok.