Mario Kart 8 Deluxe Review

Mario Kart 8 Deluxe Review

12 Μαΐου 2017 16:56
Το άρτιο έγινε αρτιότερο

Αυτό θα είναι το πιο εύκολο review που έχω γράψει ποτέ. Το νιώθω. Και πώς να μην είναι εξάλλου; Το Mario Kart 8 Deluxe είναι η –σχεδόν- τελειοποιημένη έκδοση όχι μόνο παιχνιδιού του Wii U, αλλά μιας ολόκληρης σειράς που χαρίζει αγνή διασκέδαση εδώ και είκοσι πέντε χρόνια. Αυτή η απολαυστική όσο και απλή σχεδιαστική φόρμα που έχει αντιγραφεί ουκ ολίγες φορές από ανταγωνιστές και μη όλα αυτά τα χρόνια, είχε φτάσει πολύ κοντά στην πιο ολοκληρωμένη της μορφή με το Mario Kart 8 στο Wii U. Η έλλειψη ενός ικανοποιητικού Battle mode που ανέκαθεν αποτελούσε από τα πιο αγαπητά modes της σειράς αλλά και μερικές μικρές ατασθαλίες στο gameplay του είχαν στερήσει την απόλυτη επιτυχία. Αυτές τις ελλείψεις έρχεται να “μπαλώσει” το Deluxe αλλά και να συστηθεί πάνω απ’ όλα σε ένα ευρύτερο κοινό  από αυτό του αποτυχημένου εμπορικά Wii U. Δεν θα αναλωθώ για πολύ ώρα στο gameplay καθώς μιλάμε ακριβώς το ίδιο παιχνίδι με το Mario Kart 8.

Η σειρά φημίζεται για τον αλλόκοτο συνδυασμό τύχης, ικανότητας και στρατηγικής και τις απίστευτες εναλλαγές που αυτή η απρόβλεπτη αλχημεία μπορεί να προκαλέσει ανά πάσα στιγμή. Αυτό που έκανε και συνεχίζει να κάνει το Mario Kart 8 το καλύτερο της σειράς στον τομέα του gameplay κατά τη γνώμη μου, είναι το πόσες μικρές στρατηγικές λεπτομέρειες έχει στην οδήγησή του: έναν ισορροπημένο συνδυασμό που προκύπτει από την προσεκτική επιλογή στοιχείων –σχεδόν- απ’ όλους τους προκατόχους του. Μπες πίσω από έναν αντίπαλο για να πάρεις ώθηση από το κενό αέρος (ρισκάροντας όμως να δεχτείς αντικείμενο), "σπίναρε" στις στροφές όσο περισσότερη ώρα μπορείς για να ανταμειφθείς με επιπλέον ταχύτητα (πλέον υπάρχει και μωβ boost ως αποκορύφωμα), αναζήτησε και το παραμικρό άλμα και με συγχρονισμένο πάτημα του κουμπιού κέρδισε ένα μικρό boost, μάζεψε τα νομίσματα που θα σου αυξήσουν την ταχύτητα και θα σε ανταμείψουν με νέα κομμάτια στα οχήματά σου ή μήπως να ρισκάρεις έναν κρυφό σύντομο δρόμο, πέσε πάνω σε έναν αντίπαλό σου όταν είστε στα κομμάτια με τη “διαστημική” βαρύτητα για να πάρετε και οι δυο ώθηση και πάει λέγοντας.

Είναι τόσα πολλά και μάλιστα χωρίς να μπει καν στη συζήτηση η χρήση των αντικειμένων που με το Deluxe, εμπλουτίζονται περαιτέρω με την προσθήκη της δυνατότητας να κουβαλάμε ταυτόχρονα δύο αντικείμενα (όπως στο Double Dash). Όλα αυτά, μέσα στο εξαιρετικό και λεπτομερές level design που σφύζει από επιλογές, αναγκάζουν τον παίκτη να παίρνει συνεχώς αποφάσεις. Αν καθίστε  και μετρήστε πόσο συχνά κάνετε μια ενστικτώδη ή όχι, επιλογή θα εκπλαγείτε. Απόδειξη αυτού: δεν μπορώ να παίξω πάρα πολύ ώρα ανταγωνιστικά online ματς καθώς η αμείωτη ένταση και η συγκέντρωση που απαιτούν, με κουράζουν σχετικά γρήγορα. Παρόλα αυτά, η προτεραιότητά του παιχνιδιού παραμένει πάντα η διασκέδαση και όχι το να προσφέρει την πιο ισορροπημένη εμπειρία. Αυτό για κάποιους είναι εκνευριστικό. Για εμένα, αποτελεί αδιάσπαστο μέρος της προσωπικότητάς του και ένας από τους κύριους λόγους που είναι τόσο αγαπητό και σε ένα πιο ευρύ κοινό. Τα Mario Kart ποτέ δεν φιλοδοξούσαν να γίνουν μέρος των e-sports και της φιλοσοφίας τους. Θέλουν απλά να κάνουν μια παρέα να περάσει ευχάριστα. Γι’ αυτό, πάντα υπάρχει η πιθανότητα να χάσεις ή να κερδίσεις από τον οποιονδήποτε, ακόμα και αν μοιάζει κάποιες φορές “άδικο”, ενώ, συχνά ο αγώνας γίνεται τελείως άναρχος με τη βροχή από αντικείμενα (που τώρα είναι ακόμα πιο έντονη με την επαναφορά των διπλών αντικειμένων) σε συνωστισμένες περιστάσεις να καθιστούν αδύνατη την όποια διαχείριση του gameplay.

Αυτό είναι το ωραίο όμως: αγνός χαβαλές που δεν αφήνει χώρο σε ελιτισμούς και διακρίσεις εύκολα. Αφήνοντας το gameplay και περνώντας στο περιεχόμενο, το Mario Kart 8 Deluxe δεν αφήνει κανένα περιθώριο για γκρίνια. Αρχικά, διαθέτει όλες τις πίστες του “8” συν αυτές των δύο DLCs που κυκλοφόρησαν. Σύνολο 48 πίστες παρακαλώ. Ένα νούμερο που γίνεται ακόμα πιο εντυπωσιακό όταν εξετάσουμε πόση λεπτομέρεια και σκέψη έχουν στον σχεδιασμό αλλά και στο εικαστικό κομμάτι τους.Πέραν αυτών, υπάρχει και το πλήρως αναβαθμισμένο Battle Mode που πλέον έχει οκτώ δικές του ολοκαίνουργιες, αποκλειστικές αρένες αλλά και πέντε διαφορετικές επιλογές παιχνιδιού. Στο balloon battle που είναι ό,τι πιο κοντινό στο παραδοσιακό battle mode της σειράς, ο κάθε παίκτης μαζεύει πόντους χτυπώντας τους αντιπάλους του με αντικείμενα. Αν χτυπηθεί και χάσει όλα τα μπαλόνια του (πέντε αντί για τρία, αυτή τη φορά) του αφαιρούνται τρεις πόντοι από τη σούμα του και επανέρχεται στο παιχνίδι, αυτή τη φορά με τρία μπαλόνια. Ενώ είμαι ικανοποιημένος και συνεχίζω να το βρίσκω άκρως διασκεδαστικό, δεν σας κρύβω πως μου έχει λείψει το κλασικό (και αξεπέραστο κατ’ εμέ) Battle mode με τους παίκτες να βγαίνουν εκτός παιχνιδιού όταν χάσουν τα μπαλόνια/ζωές τους.

Από τη μία, καταλαβαίνω πως η αναμονή -αν έβγαινε νωρίς- μπορούσε να γίνει βαρετή για έναν παίκτη, από την άλλη, το παιχνίδι  είχε παραπάνω στρατηγική από το “βαράω ό,τι κινείται”, είχε εξέλιξη και εν τέλει μετατρεπόταν σε μια μονομαχία “ένας εναντίον ενός” που ανέβαζε την ένταση στο κατακόρυφο. Αυτό είναι ίσως και το μοναδικό παράπονο που έχω από τον τίτλο. Θα μπορούσε πολύ εύκολα να σε αφήνει να αλλάζεις αυτούς τους κανόνες σύμφωνα με τα γούστα σου. Τα υπόλοιπα τέσσερα modes είναι σε γενικές γραμμές εξίσου διασκεδαστικά και κυρίως, προσφέρουν ποικιλία και εναλλαγή στο στυλ παιχνιδιού.  Στο bob-omb Blast μάχεσαι με μοναδικό αντικείμενο τις βόμβες, στο Coin Runners ο σκοπός είναι να μαζέψεις όσα περισσότερα νομίσματα μπορείς, στο Shine Thief (προσωπικό αγαπημένο από την εποχή του Double Dash) κερδίζει ο παίκτης που θα καταφέρει να κρατήσει ένα αστέρι για είκοσι δευτερόλεπτα ενώ όλοι οι υπόλοιποι τον καταδιώκουν, ενώ το Renegade Roundup είναι ουσιαστικά μια εκδοχή του κλέφτες και αστυνόμοι στο σύμπαν του Mario Kart. Συνολικά, έχουμε να κάνουμε με ένα εξαιρετικό battle mode και μια φανταστική προσθήκη στο ήδη γεμάτο πακέτο του Mario Kart 8.

Ο τεχνικός τομέας είναι ακόμα ένα σημείο που το παιχνίδι διαπρέπει. Το Deluxe “τρέχει” σαν όνειρο στα 60 fps ακατέβατα, ό,τι και να συμβαίνει στην οθόνη, ενώ στα 1080p της τηλεόρασης η πολύχρωμη και “γλυκύτατη” αισθητική αποδεικνύεται αψεγάδιαστη. Όχι πως στα 720p του Switch το αποτέλεσμα υστερεί κάπου. Αντιθέτως, είναι πάρα πολύ εντυπωσιακό και απολαυστικό να βλέπεις σε ένα φορητό σύστημα τέτοιο οπτικό αποτέλεσμα. Περισσότερο ακόμα από τον τεχνικό τομέα, αυτή η μεταφορά στο Switch ευνοείται όμως από το ίδιο το hardware και πιο συγκεκριμένα από το γεγονός πως η νέα κονσόλα της Nintendo προσφέρει “από το κουτί”, multiplayer δύο παικτών με τα joycons. Για τον απλό χειρισμό του παιχνιδιού, τα μικρά χειριστήρια ανταποκρίνονται ικανοποιητικά και όλα δένουν αρμονικά με τη φιλοσοφία του τίτλου.

Το Mario Kart πάντα ήταν πρωτίστως ένα multiplayer παιχνίδι οπότε μοιάζει φτιαγμένο για μια τέτοια κονσόλα. Πέραν φυσικά του splitscreen, υπάρχει και η δυνατότητα για online παιχνίδια. Στις ώρες που έπαιξα εγώ, δεν αντιμετώπισα κανένα απολύτως πρόβλημα, όλα ήταν εύκολα και κατανοητά, όπως ακριβώς στην έκδοση του Wii U. Τέλος, θα ήθελα να επισημάνω δύο πολύ έξυπνες προσθήκες από τη Nintendo που κάνει την διασκεδαστική εμπειρία του Deluxe, προσβάσιμη άμεσα σε ένα ευρύτερο κοινό. Οι επιλογές λέγονται Smart Steering και Auto-Accelerate και ενεργοποιούνται-απενεργοποιούνται οποιαδήποτε στιγμή στο παιχνίδι. Η πρώτη βοηθά τον παίκτη να μένει στα όρια της πίστας και η δεύτερη πατάει αυτόματα το γκάζι. Αυτές οι δύο επιλογές προσφέρουν τη δυνατότητα ακόμα και σε έναν παίκτη που δεν έχει ιδιαίτερη εμπειρία με το παιχνίδι (ή σε ένα μικρό παιδί) να παίξει με ευκολία και να ευχαριστηθεί το παιχνίδι. Φυσικά, αυτά τα δύο δεν είναι ικανά να σου χαρίσουν απανωτές νίκες σε ένα ανταγωνιστικό παιχνίδι αλλά είναι ιδανικά για ανέμελη διασκέδαση για οποιονδήποτε θελήσει να το δοκιμάσει για πρώτη φορά. Το βρίσκω πολύ έξυπνο και πολύ αποδοτικό ως τρόπο να εισάγεις κάποιον νέο παίκτη κατ’ ευθείαν στην ευχάριστη πλευρά του παιχνιδιού χωρίς να περάσει από την –για πολλούς- απορριπτική περίοδο της εκμάθησης των μηχανισμών.

Συνοψίζοντας : Το Mario Kart 8 Deluxe είναι κατά την άποψή μου το πληρέστερο και καλύτερο Mario Kart όλων των εποχών. Για το ευρύ κοινό που δεν είχε Wii U, ο τίτλος προσφέρει έναν τεράστιο όγκο πολύ ποιοτικού περιεχομένου σε ένα αψεγάδιαστο τεχνικά πακέτο που δεν αφήνει περιθώρια για παράπονα. “Τρέχει” σαν όνειρο, είναι πανέμορφο και το gameplay του στο multiplayer παραμένει εθιστικά “γλυκό”, γρήγορο, διασκεδαστικό, απρόβλεπτο, χαοτικό. Αν αυτά που βλέπετε και διαβάζετε, σας κινούν έστω ελάχιστα το ενδιαφέρον, οφείλετε να του ρίξτε τουλάχιστον μια ματιά.  Ακόμα και για όσους το έπαιξαν στο Wii U όμως, το ριζικά αναβαθμισμένο Battle mode και οι μικρές αλλά ουσιαστικές προσθήκες στο gameplay, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ταιριάζει “γάντι” με τη κονσόλα ως φιλοσοφία και υλοποίηση, το καθιστούν μια πολύ αξιόλογη πρόταση, μακριά από τον χαρακτήρα μιας αδιάφορης επανακυκλοφορίας.
Box Art
Tested on : Nintendo Switch
Developer : Νintendo EPD
Publisher : Nintendo
Distributor : CD Media
Available for : Nintendo Switch
Release date : 2015-04-28