Castlevania Season 4 Review - Γράφτηκε ο επικός επίλογος που περιμέναμε

Το Netflix και τα Powerhouse Animation Studios με την 4^η σεζόν του Castlevania έβαλαν πια την τελεία στην ξεχωριστή animated ανθολογία τρόμου για ενήλικες για την οποία καθήκοντα δημιουργού ανέλαβε ο Warren Ellis. Το επιτελείο των ηθοποιών που δανείσαν τις φωνές τους συνιστούν οι: Richard Armitage, Alejandra Reynoso, James Callis, Theo James, Adetokumboh M'Cormack, Jaime Murray, Graham McTavish, Emily Swallow, Bill Nighy, και η Jessica Brown Findlay.

Στο εν λόγω κεφάλαιο ύστερα από τα γεγονότα της Μάχης του Lindenfeld, ο ‘Trevor’ (Armitage) και η ‘Sypha’ (Reynoso) προσπαθώντας να σώσουν όσο περισσότερους ανθρώπους γίνεται συνεχίζουν την εξαντλητική πορεία τους σε πόλεις όπου έχουν επιτεθεί τρομακτικά τέρατα από την Κόλαση.

Τα βήματά τους θα τους οδηγήσουν εκεί όπου άρχισαν όλα στο Târgoviște όπου το πιο δυνατό βαμπίρ που υπήρξε ποτέ, ο Δράκουλας (McTavish) είχε ξεκινήσει την ανηλεή σταυροφορία του εναντίον του ανθρώπινου γένους για να εκδικηθεί τον άδικο χαμό της συζύγου του, ‘Lisa’ (Swallow). Παράλληλα, κάποιοι θα αποπειραθούν να τον αναστήσουν. Στο μεταξύ ο ‘Alucard’ (Callis ) θα κληθεί από τους απελπισμένους κατοίκους της επαρχίας Danesti, να τους βοηθήσει να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους ενάντια στα αιμοβόρα πλάσματα της νύχτας και στα βαμπίρ. Στο βασίλειο της Styria και ενώ η ‘Carmilla’ συνεχίζει τα επεκτατικά της πλάνα για απόλυτη κυριαρχία, κάτι θα αλλάξει άρδην, βάζοντας φρένο στα σχέδιά της και επαναπροσδιορίζοντας τα πράγματα ως προς την ισορροπία δυνάμεων στην περιοχή. Ένα είναι βέβαιο έπειτα από όσα θα συμβούν τίποτα δεν θα είναι ξανά ίδιο.

Πράγματι προσδοκούσαμε με ανυπομονησία να δούμε πώς θα επισφραγιστεί το τέλος του επιτυχημένου αυτού πρωτότυπου project του Netflix και όχι μόνο δεν μας απογοήτευσε, αλλά φρόντισε να ικανοποιήσει την πλειονότητα των θεατών και μάλιστα με happy end.

Οπωσδήποτε, το παραπάνω εγχείρημα ανέβασε πολύ τον πήχη στο horror είδος των κινουμένων σχεδίων με αποτέλεσμα να το βλέπουμε να καταλαμβάνει μία εξίσου ωραία θέση στο top ανάλογων θεαμάτων, όπως την αγαπημένη βασισμένη σε manga σειρά Helsing (2001) (την οποία και σας προτείνουμε ανεπιφύλακτα να παρακολουθήσετε εάν επιθυμείτε να παραμείνετε στα λημέρια ενός τέτοιου φανταστικού σύμπαντος)!

Στον 4^ο κύκλο του Castlevania όλα βρήκαν την θέση τους και όλες οι μάχες την έκβασή τους, άλλες κάπως πιο αναπάντεχη και άλλες λιγάκι πιο αναμενόμενη. Καταρχάς ο πόλεμος επεκτείνεται σε τρία μέτωπα, από την μία αυτό που έχει να χειριστεί ο ‘Alucard’ όταν έρχεται πιο κοντά με την ανθρώπινη φύση της ύπαρξής του, απ’ την άλλη εκείνο που έχουν μπροστά τους ο ‘Trevor’ και η ‘Sypha’, και σε τρίτη φάση αυτό που αφορά στην φιλονικία μεταξύ της ‘Carmilla’ και του ‘Isaac’ ο οποίος θα έχει έναν “ανέλπιστο” σύμμαχο.

Η δράση εκτυλίσσεται σχετικά με σβελτάδα αν και θα μεσολαβήσουν κάποια ελάχιστα σημεία που ενδεχομένως να φανούν στο κοινό ως fillers. Εν προκειμένω δεν θα λέγαμε ότι ο παράγοντας του απρόβλεπτου έχει το πάνω χέρι. Ανατροπές υπάρχουν απλά ίσως όχι τόσο τρανταχτές που να κάνουν πάταγο. Σε καμία περίπτωση το προαναφερθέν δεν παίζει αρνητικό ρόλο ως προς το ενδιαφέρον, την εξέλιξη και την ένταση της μυθοπλασίας αυτής που διατηρεί αμείωτη την προσοχή του δέκτη μέχρι το φινάλε!

Η περιπέτεια, η δράση, το μαύρο χιούμορ, το gory ύφος εννοείται ότι προσφέρονται σε αφθονία, και επίσης να σημειωθεί πως το ρομαντικά δραματικό στοιχείο ενδεχομένως να φανεί κάπως πιο έντονο εδώ φυσικά όχι με την έννοια του μελό. Πολλές ατάκες εξακολουθούν να είναι απολαυστικά σαρκαστικές και εξαίσια κυνικές από μέρους του 'Trevor' αλλά και του ‘Alucard’ και η επανένωση τους προφανώς και είναι από τις πολύ ωραίες στιγμές του σόου.

Τελικώς, καθένας από τους ήρωες και τους αντιπάλους τους πρέπει να υπερβούν εαυτόν και κάπως έτσι αποκαλύπτεται και σε εμάς πώς κατέληξαν στις επιλογές τους και γιατί αποφασίζουν να τις τιμήσουν μέχρις εσχάτων, πάρα το οποίο κόστος. Τρία πρόσωπα είναι εκείνα που ουσιαστικά αλλάζουν στάση, με το ένα από αυτά να μας αποχαιρετά με ένα συμβολικά όμορφο τρόπο.

Το ζεστό ειδύλλιο στο ζευγάρι ‘Trevor’ και ‘Sypha’ κλείνει με έναν τρόπο που πολλοί ήθελαν και ικανοποιείται το κοινό αίσθημα αν και υποκειμενικά μιλώντας δεν θα με πείραζε να δοθεί μια εκδοχή κάπως πιο γλυκόπικρη.

Το Castlevania ήταν μία καλοδουλεμένη animated δουλειά που στην ολότητά της συνδύασε επιδέξια το μυστήριο, τον τρόμο, το μαύρο χιούμορ και το υπερφυσικό, συγκινώντας μας και κάνοντας μας να λατρέψουμε μοναδικά ιδιαίτερους χαρακτήρες των οποίων η διαφορετικότητα ήταν και το ατού τους. Αλλά κυρίως κατόρθωσε να πει αντίο στους fans του όταν έπρεπε, χωρίς να ξεχειλώσει η πλοκή του.