Blood of Zeus Review - Το Netflix φαντάζεται την ελληνική μυθολογία σε anime αλλά αξίζει;

Μία επική σύγκρουση θεών και γιγάντων ξεκίνησε στο Netflix!
11 Νοεμβρίου 2020 14:02
Blood of Zeus Review - Το Netflix φαντάζεται την ελληνική μυθολογία σε anime αλλά αξίζει;

Tα Powerhouse Animation Studios έπειτα από το Castlevania, προχωρούν σε μία ακόμη εντυπωσιακή συνεργασία με το Netflix, παραδίδοντάς μας αυτή τη φορά την animated σειρά για ενήλικες Blood of Zeus που φέρει την υπογραφή των ελληνικής καταγωγής δημιουργών Charley και Vlas Parlapanides.

Το cast των ηθοποιών που δανείζουν τις φωνές τους απαρτίζεται από τους: Derek Phillips, Jason O'Mara, Claudia Christian, Elias Toufexis, Mamie Gummer, Chris Diamantopoulos, Jessica Henwick, Melina Kanakaredes, Matthew Mercer, Adetokumboh M'Cormack και ο Adam Croasdell.

Το εν λόγω project ως πηγή έμπνευσής του χρησιμοποιεί αρκετά θέματα από την αρχαία ελληνική μυθολογία συνδυάζοντας με μία αλλιώτικη δυναμική το στοιχείο του τρόμου, της περιπέτειας και της φαντασίας, ενώ παράλληλα με ευρηματικό ύφος και με ορισμένες κάπως πιο μοντέρνες παραλλαγές, αναπτύσσει την ιστορία με σχετική αυτονομία, χτίζοντας τον δικό του αφηγηματικό άξονα.

Η υπόθεση επικεντρώνεται στον Ήρωνα (Derek Phillips), έναν νεαρό που ζει στην αρχαία Ελλάδα, όμως κάποτε διαπιστώνει με σκληρό τρόπο πως δεν είναι απλώς ένας κοινός θνητός, αλλά ημίθεος, αφού του αποκαλύπτεται πως είναι γιος του Δία (Jason O'Mara). Τώρα πια που γνωρίζει όλη την τραγική αλήθεια για το παρελθόν του, χρειάζεται να επωμιστεί στους ώμους τους το επαχθές φορτίο να σώσει το βασίλειο των θεών και την Γη από την επέλαση μίας τρομακτικής στρατιάς τεράτων που ζητούν να αφανίσουν τα πάντα στο πέρασμά τους.

Το εγχείρημα αυτό αξιοποιεί πολύ ευφάνταστα ως βάση του κλασικά μοτίβα προερχόμενα από διάφορους γνωστούς θρύλους της αρχαίας Ελλάδας, με τους συντελεστές του να ενσωματώνουν τις αντίστοιχες επιρροές με δημιουργική ελευθερία και φρεσκάδα ενώ την ίδια στιγμή χαράζουν επιδέξια τους δικούς τους δρόμους ως προς τις τροπές που διαλέγουν να δώσουν κάθε φορά στην εξιστόρηση.

Έτσι, λοιπόν, βλέπουμε η μοίρα του κόσμου κρέμεται από μία λεπτή εύθραυστη κλωστή, με Ολύμπιους θεούς, ανθρώπους και γίγαντες (οι οποίοι εδώ ίσως προσιδιάζουν περισσότερο σε τιτάνες) να επιστρατεύονται σε μία αδυσώπητη και ολέθρια μάχη επικράτησης.

Το σόου καταφέρνει να πλέξει με στιβαρότητα, ζωντάνια και νεύρο το κουβάρι μίας πλοκής που ακολουθεί γρήγορους ρυθμούς ως προς την εξέλιξη της δράσης, και σε μερικά κομβικά σημεία εκπλήσσει με την έκβαση που παίρνει. Επιπλέον, παρέχει στον δέκτη την δυνατότητα να εμβαθύνει σε ένα ετερόκλητο πλήθος φιγούρων, αφήνοντας ταυτόχρονα ανοιχτή την πόρτα και για πιθανή συνέχεια με κάποιον πρόσθετο κύκλο.  

Στον επίλογο του Blood of Zeus μοιάζει να μπαίνει προσωρινά μία τελεία, με το φινάλε να μπορεί να λειτουργήσει κάλλιστα και ως ένα πέρασμα σε μία ενδεχόμενη 2η σεζόν, κάτι που θα καλώς όριζε κανείς ως μία ωραία προοπτική για το μέλλον της σειράς.

Βρείτε τη σειρά στο IMDB