Η αρχαία μικροβιακή ζωή στον Άρη μπορεί να αυτοκαταστράφηκε

Πριν 3.7 δισεκατομμύρια χρόνια, οι ατμοσφαιρικές συνθήκες σε Γη και Άρη ήταν παρόμοιες και είναι πολύ πιθανή η ύπαρξη κάποιας μικροβιακής ζωής στον Κόκκινο Πλανήτη. Ένα νέο θεωρητικό μοντέλο έκανε την υπόθεση πως υπήρχαν μικρόβια που παρήγαγαν μεθάνιο εκείνη την περίοδο και αναζήτησε το λόγο που σήμερα ο Άρης στερείται ζωής. Οι επιστήμονες βρήκαν λοιπόν πως αντί να δημιουργηθεί ένα περιβάλλον το οποίο θα τα βοηθούσε να επιζήσουν και να εξελιχθούν – όπως έγινε στη Γη – τα μικρόβια του Άρη αυτοκαταστράφηκαν.

Το μοντέλο υποδεικνύει πως η σύνθεση αερίων των δύο πλανητών σε σχέση με την απόστασή τους από τον Ήλιο, ήταν αυτό που οδήγησε στην άνθηση της ζωής στη Γη και στην καταδίκη της ζωής στον Άρη. Όντας μακρύτερα από τον Ήλιο, ο Άρης βασιζόταν περισσότερο στα αέρια θερμοκηπίου όπως το διοξείδιο του άνθρακα και το υδρογόνο για να διατηρεί θερμοκρασίες φιλικές για τη ζωή. Καθώς λοιπόν τα μικρόβια του Άρη κατανάλωναν υδρογόνο (ισχυρό αέριο θερμοκηπίου) και παρήγαγαν μεθάνιο (λιγότερο ισχυρό αέριο θερμοκηπίου), πρακτικά κατανάλωσαν το στρώμα που παγίδευε τη θερμότητα, κάνοντας τελικά τον Άρη τόσο κρύο που δεν μπορούσε να υποστηρίξει πλέον την εξέλιξη πολύπλοκων μορφών ζωής.

Καθώς λοιπόν οι θερμοκρασίες του Άρη έπεσαν από τη ζώνη των 10-20 βαθμών Κελσίου στους -57 βαθμούς Κελσίου, τα μικρόβια κινήθηκαν όλο και βαθύτερα προς το ζεστό φλοιό του πλανήτη, σε βάθος ενός χιλιομέτρου, μόλις μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια μετά την ψύξη του πλανήτη. Για να βρούμε αποδείξεις για αυτή τη θεωρία, οι ερευνητές θέλουν να βρουν αν κάποιο από αυτά τα μικρόβια επιβίωσε.

Ίχνη μεθανίου έχουν ανιχνευθεί στον Άρη από δορυφόρους, καθώς και από το Curiosity rover της NASA και μπορεί να αποτελούν απόδειξη πως τα μικρόβια ζουν ακόμα.

Τα ευρήματα των επιστημόνων υποδεικνύουν πως η ζωή δε διατηρείται απαραίτητα σε κάθε περιβάλλον που την υποστηρίζει και μπορεί εύκολα να αυτοκαταστραφεί κατά λάθος, καταστρέφοντας τις υποδομές της ίδιας της ύπαρξής της.

Τα συστατικά της ζωής υπάρχουν παντού στο σύμπαν. Οπότε είναι πιθανό η ζωή να εμφανίζεται συχνά στο σύμπαν. Αλλά η ανικανότητά της να διατηρήσει τις φιλόξενες συνθήκες στην επιφάνεια ενός πλανήτη, οδηγούν στο γρήγορο αφανισμό της. Το πείραμά μας πάει ένα βήμα παραπέρα και δείχνει πως ακόμα και μία πολύ πρωτόγονη βιόσφαιρα μπορεί να έχει ένα ολοκληρωτικό αυτοκαταστροφικό αποτέλεσμα.

Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο Nature Astronomy.